Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 942/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 maja 2017 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2017 r. w S.

odwołania B. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 3 października 2016 r. Nr (...)

w sprawie B. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala B. G. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 września 2016 roku do dnia 31 sierpnia 2018 roku.

Sygn. akt IV U 942/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 3 października 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie przepisów ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016r. poz. 887 ze zm.), odmówił B. G. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 września 2016r., wskazując, iż u ubezpieczonej nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła B. G., wnosząc o jej zmianę oraz ustalenie, że jest osobą całkowicie niezdolną do pracy ewentualnie częściowo niezdolną do pracy i przyznanie prawa do renty. Ubezpieczona wskazała, że miała przyznane prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy. Choroba trwa nadal, jest po mastektomii, ma usunięte węzły chłonne z prawej ręki, korzystała z chemioterapii. Podkreśliła, że jej stan zdrowia cały czas jest bardzo zły, utrzymuje się obrzęk limfatyczny prawej ręki, a przy wykonywaniu najprostszych czynności i prac fizycznych odczuwa bardzo silny ból, co sprawie, że w zasadzie nie jest w stanie wykonywać samodzielnie jakiejkolwiek pracy fizycznej, a posługiwanie się prawą ręką prowadzi do powstawania dokuczliwej opuchlizny (odwołanie k.1-1v akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 26 września 2016r., która nie stwierdziła u ubezpieczonej niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-2v akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona B. G. do 31 sierpnia 2016r. uprawniona była do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja z 3 marca 2016r. k.192 akt rentowych). W dniu 3 sierpnia 2016r. ubezpieczona wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k.193 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez Lekarza Orzecznika, który w orzeczeniu z 2 września 2016r. ustalił, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (k.195 akt rentowych). Na skutek sprzeciwu od powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika ubezpieczona skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 26 września 2016r. ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (sprzeciw ubezpieczonej od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS k.89 dokumentacji lekarskiej; orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 26.09.2016r. k.198 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 3 października 2016r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k.199 akt rentowych).

U B. G. rozpoznano: obrzęk limfatyczny z niewielką dysfunkcją kończyny górnej prawej, stan po przebytej mastektomii i limfadenektomii pachowej prawostronnej w 2008r. z powodu raka piersi oraz po chemioterapii, zespół bólowy kręgosłupa L-S w przebiegu zmian zwyrodnieniowych bez ograniczenia funkcji ruchowej i bez zespołu korzeniowego, nadciśnienie tętnicze umiarkowane oraz otyłość. Leczenie chirurgiczne w postaci mastektomii i limfadenektomii pachowej prawostronnej zastosowane z powodu raka piersi prawej spowodowało przewlekłą niewydolność chłonną prawej kończyny górnej, a pomimo przeprowadzonej rehabilitacji utrzymuje się niewielki obrzęk limfatyczny prawej (dominującej) kończyny górnej. Z tego powodu przeciwwskazana jest ciężka praca fizyczna, dźwiganie i przenoszenie ciężkich przedmiotów, wykonywanie długotrwałych prac monotypowych kończyną górna prawą, ponieważ istnieje duże ryzyko pojawienia się zmian zapalnych i zakrzepowych. Wobec tego ubezpieczona nie może pracować zgodnie z wykształceniem i kwalifikacjami, czyli w zawodzie ogrodnika oraz pracownika produkcji kosmetyków. Stan zdrowia wnioskodawczyni nie uległ poprawie, a ona jest nadal częściowo niezdolna do pracy od 1 września 2016r. do 31 sierpnia 2018r. (opinia biegłych onkologa, kardiologa i neurologa, k. 10 akt sprawy).

Ubezpieczona ma wykształcenie zawodowe, jest ogrodnikiem. Pracowała w szklarni przy uprawie i zbiorze warzyw oraz przy produkcji kosmetyków. Przy obu rodzajach pracy musi mieć pełną sprawność ręki. Jest osobą praworęczną (okoliczności bezsporne).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej B. G. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2016r. poz. 887 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonej istnieje w dalszym ciągu częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych lekarzy z zakresu onkologii, kardiologii i neurologii dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczona jest nadal częściowo niezdolna do pracy do 31 sierpnia 2018r. Analizując opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonej, a ponadto poprzedzona były analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinia jest spójna i należycie uzasadniona. Biegli rzeczowo wyjaśnili, dlaczego zasadne jest uznanie ubezpieczonej za osobę częściowo niezdolną do pracy. Wskazali, że za orzeczeniem takim przemawia dysfunkcja kończyny górnej prawej – powikłania po leczeniu chirurgicznym. Ubezpieczona nie może pracować zgodnie z wykształceniem i kwalifikacjami, czyli w zawodzie ogrodnika oraz pracownika produkcji kosmetyków. W ocenie biegłych nie nastąpiła żadna istotna poprawa stanu zdrowia ubezpieczonej. Żadna ze stron nie kwestionowała opinii sporządzonej w sprawie, w tym organ rentowy nie zgłaszał do niej zastrzeżeń. Niesporne jest, że ubezpieczona wykonywała pracę fizyczną, zaś brak odpowiedniej sprawności kończyny górnej prawej (dominującej) stanowi przeciwwskazanie do ciężkich prac fizycznych, dźwigania i przenoszenia ciężkich przedmiotów, wykonywanie długotrwałych prac monotypowych kończyną górną prawą z uwagi na duże ryzyko pojawienia się zmian zapalnych i zakrzepowych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonej przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 września 2016r. do 31 sierpnia 2018r.