Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2017 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Mirosława Molenda-Migdalewicz

Protokolant: star. sekr. sądowy K. A.

po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2017 r. w Legnicy

sprawy z wniosku P. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o wskazanie należności z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy niepodlegających umorzeniu

na skutek odwołania P. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 4 kwietnia 2016 r.

znak (...)

I. zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 4 kwietnia 2016 r. znak (...)w ten sposób, że określa, iż niepodlegające umorzeniu koszty upomnień wynoszą:

– na ubezpieczenia społeczne – 174,00 zł (sto siedemdziesiąt cztery złote),

– na ubezpieczenia zdrowotne 127,60 zł (sto dwadzieścia siedem złotych 60/100),

– na Fundusz Pracy – 174,00 zł (sto siedemdziesiąt cztery złote),

II. oddala dalej idące odwołanie,

III. zasądza od wnioskodawcy P. B. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V U 587/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 4 kwietnia 2016 r., nr sprawy: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. –na podstawie art. 83b ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w zw. z art. 111 § 1 i art. 113 § 2 k.p.a., uwzględniając odwołanie wnioskodawcy P. B.– uzupełnił rozstrzygnięcie zawarte w pkt II decyzji z dnia 13 stycznia 2016 r. w ten sposób, że –mając na uwadze fakt, że P. B. na dzień wydania decyzji, zgodnie z informacją z CEiIDG, posiada uprawnienia do prowadzenia działalności gospodarczej– warunkiem umorzenia należności określonych w punkcie I decyzji z dnia 13 stycznia 2016 r. jest nieposiadanie na dzień wydania decyzji o umorzeniu należności niepodlegających umorzeniu, tj.

a)  należności z tytułu składek za osobę prowadzącą działalność, w tym na:

-

ubezpieczenia społeczne – wg stanu na dzień wpływu wniosku, tj. 30 marca 2016 r., za okres: 05/2010 – 04/2015:

z tytułu składek – 36.544,66 zł plus odsetki należne do dnia zapłaty włącznie,

z tytułu kosztów upomnienia – 220,40 zł;

-

ubezpieczenie zdrowotne – wg stanu na dzień wpływu wniosku, tj. 30 marca 2016 r., za okres: 05/2010 – 01/2015:

z tytułu składek – 11.120,85 zł plus odsetki należne do dnia zapłaty włącznie,

z tytułu kosztów upomnienia – 174,00 zł;

-

Fundusz Pracy – wg stanu na dzień wpływu wniosku, tj. 30 marca 2016 r., za okres: 05/2010 – 04/2015:

z tytułu składek – 3.133,12 zł plus odsetki należne do dnia zapłaty włącznie,

z tytułu kosztów upomnienia – 220,40 zł;

b)  należności z tytułu składek wynikających z art. 24 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, powstałych po dniu wydania przedmiotowej decyzji, tj. 30 marca 2016 r.

Należności z tytułu składek za okres od 1 stycznia 1999 r., o których mowa wyżej, należy uregulować w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się niniejszej decyzji wraz z odsetkami naliczonymi do dnia wpłaty włącznie zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych oraz wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że według dokumentacji zgłoszeniowej i rozliczeniowej zaewidencjonowanej na koncie płatnika składek P. B. na dzień wpływu wniosku o umorzenie posiadał zarówno należności podlegające umorzeniu, jak i należności niepodlegające umorzeniu w oparciu o przepisy ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność. W związku z faktem, iż zobowiązany posiada uprawnienia do prowadzenia działalności gospodarczej, warunkiem umorzenia należności podlegających umorzeniu jest brak należności z tytułu składek wymagalnych do dnia wydania decyzji w sprawie umorzenia (niepodlegających umorzeniu). Decyzją z dnia 13 stycznia 2016 r. ZUS określił należności podlegające umorzeniu zgodnie z art. 1 ust. 8 ww. ustawy. Wnioskodawca od tej decyzji złożył jednak odwołanie, zarzucając nieokreślenie kwot niepodlegających umorzeniu nieobjętych postępowaniem o umorzeniu należności. Uwzględniając to odwołanie, organ rentowy wydał niniejszą decyzję.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył wnioskodawca P. B., zarzucając, że organ rentowy nie określił w decyzji rzeczywistej wysokości spłaty należności niepodlegających umorzeniu, albowiem nie wskazał, jakie kwoty zostały wyegzekwowane w postępowaniu egzekucyjnym w administracji i w jaki sposób kwoty wyegzekwowane w tym postępowaniu zostały zarachowane na poczet ewentualnej spłaty składek.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie oraz o zasądzenie na jego rzecz od wnioskodawcy kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. W uzasadnieniu podał, że ustawa abolicyjna nie formułuje wymogu określania w decyzji należności niepodlegających umorzeniu, a tym bardziej ich szczegółowego rozliczania. Wskazał też, iż w stosunku do wnioskodawcy było prowadzone postępowanie egzekucyjne i kwoty wyegzekwowane w jego toku zostały uwzględnione przy ustalaniu należności niepodlegających umorzeniu, a wnioskodawca był informowany o wszystkich podejmowanych czynnościach. Zdaniem ZUS, wnioskodawca nie udowodnił nieprawidłowości w obliczeniu należności niepodlegających umorzeniu, na które powołuje się w odwołaniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca P. B. w dniu 31 grudnia 2014 r. złożył wniosek o umorzenie należności z tytułu składek za okres od 1 stycznia 1999 r. do 28 lutego 2009 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność.

W dniu 13 stycznia 2016 r. ZUS Oddział w L. wydał decyzję określającą w pkt I, że umorzeniu będą podlegały należności z tytułu składek na:

a)  ubezpieczenia społeczne – za okres: 02/2004, 07/2004 – 12/2004, 04/2006 – 02/2006 w łącznej kwocie 38.956,02 zł, w tym z tytułu:

składek – 20.388,22 zł,

odsetek – 18.475,00 zł,

kosztów upomnienia – 92,80 zł;

b)  ubezpieczenie zdrowotne – za okres: 07/2004 – 12/2004, 04/2006 – 02/2006 w łącznej kwocie 14.303,39 zł, w tym z tytułu:

składek – 7.534,74 zł,

odsetek – 6.675,85 zł,

kosztów upomnienia – 92,80 zł;

c)  Fundusz Pracy – za okres: za okres: 07/2004 – 12/2004, 04/2006 – 02/2006 w łącznej kwocie 3.122,44 zł, w tym z tytułu:

składek – 1.600,40 zł,

odsetek – 1.429,24 zł,

kosztów upomnienia – 92,80 zł;

W pkt II decyzji organ rentowy określił, że warunkiem umorzenia ww. należności jest spłata należności niepodlegających umorzeniu. Należności z tytułu składek za okres od 1 stycznia 1999 r. nieobjęte postępowaniem o umorzenie należy uregulować w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji wraz z odsetkami naliczonymi do dnia wpłaty włącznie zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Po otrzymaniu ww. decyzji wnioskodawca P. B. złożył od niej odwołanie, zarzucając, że nie zostały w niej określone kwoty należności niepodlegających umorzeniu nieobjętych postępowaniem o umorzenie należności.

Uwzględniając ww. odwołanie wnioskodawcy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych w dniu 4 kwietnia 2016 r. wydał decyzję –zaskarżoną w niniejszej sprawie– którą uzupełnił punkt II decyzji z dnia 13 stycznia 2016 r., w ten sposób, że określił wysokość należności niepodlegających umorzeniu, wskazując, że składają się na nie:

a)  należności z tytułu składek za osobę prowadzącą działalność, w tym na:

-

ubezpieczenia społeczne – wg stanu na dzień wpływu wniosku, tj. 30 marca 2016 r., za okres: 05/2010 – 04/2015:

z tytułu składek – 36.544,66 zł plus odsetki należne do dnia zapłaty włącznie,

z tytułu kosztów upomnienia – 220,40 zł;

-

ubezpieczenie zdrowotne – wg stanu na dzień wpływu wniosku, tj. 30 marca 2016 r., za okres: 05/2010 – 01/2015:

z tytułu składek – 11.120,85 zł plus odsetki należne do dnia zapłaty włącznie,

z tytułu kosztów upomnienia – 174,00 zł;

-

Fundusz Pracy – wg stanu na dzień wpływu wniosku, tj. 30 marca 2016 r., za okres: 05/2010 – 04/2015:

z tytułu składek – 3.133,12 zł plus odsetki należne do dnia zapłaty włącznie,

z tytułu kosztów upomnienia – 220,40 zł;

b)  należności z tytułu składek wynikających z art. 24 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, powstałych po dniu wydania przedmiotowej decyzji, tj. 30 marca 2016 r.

/b e z s p o r n e, a nadto dokumenty z akt ubezpieczeniowych ZUS/

Wnioskodawca P. B. podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 2 grudnia 2003 r. oraz od 1 kwietnia 2006 r. W okresie od 3 grudnia 2003 r. do 31 marca 2006 r. wnioskodawca podlegał tylko obowiązkowemu ubezpieczeniu z zdrowotnemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż w tym czasie był zatrudniony w oparciu o umowę o pracę u płatnika składek (...) Sp. z o.o.

W stosunku do wnioskodawcy prowadzone było postępowanie egzekucyjne. W toku tego postępowania wnioskodawca korzystał ze środków zaskarżenia. Postanowienia organu nadzoru (Dyrektora Izby Skarbowej) wydawane w następstwie rozpoznania środków zaskarżenia wnioskodawcy wskazywały na nieprawidłowości o charakterze formalnym, lecz nie umarzały prowadzonego postępowania egzekucyjnego.

Złożenie przez P. B. w dniu 31 grudnia 2014 r. wniosku o umorzenie należności z tytułu składek za okres od 1 stycznia 1999 r. do 28 lutego 2009 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność spowodowało zawieszenie postępowania egzekucyjnego co do należności podlegających umorzeniu w myśl przepisów ww. ustawy, tj. należności za okresy podlegania przez wnioskodawcę obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej od 1 stycznia 1999 r. do 2 grudnia 2003 r. i od 1 kwietnia 2006 r. do 28 lutego 2009 r. Ww. wniosek nie odniósł takiego skutku w stosunku do należności niepodlegających umorzeniu, tj. za okresy: od 3 grudnia 2003 r. do 31 marca 2006 r. (kiedy wnioskodawca z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej podlegał tylko obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu) oraz od 1 marca 2009 r.

W dniu 5 maja 2015 r. organ rentowy wyegzekwował z rachunku bankowego wnioskodawcy w Banku (...) w C. kwotę ok. 80.000 zł. Środki te zostały zaksięgowane na należności niepodlegające umorzeniu na podstawie ustawy abolicyjnej, tj. na należności za okresy, kiedy P. B. podlegał tylko obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, na koszty postępowania egzekucyjnego w okresach, gdzie nie stwierdzono niedopłaty na ubezpieczenia społeczne oraz na należności za okres, którego ustawa abolicyjna nie obejmuje tj. od 03/2009.

Zadłużenie konta płatnika z tytułu należności składkowych niepodlegających umorzeniu na podstawie ustawy z dnia 9 listopada 2012 r., za okres od 05/2010 do 04/2015, po uwzględnieniu kwot wyegzekwowanych w postępowaniu egzekucyjnym, na dzień wydania decyzji wynosi:

a)  na ubezpieczenia społeczne:

z tytułu składek – 36.544,66 zł,

z tytułu odsetek naliczonych na dzień 31 grudnia 2015 r. – 11.004,00 zł,

z tytułu kosztów upomnienia – 174,00 zł;

b)  na ubezpieczenie zdrowotne:

z tytułu składek – 11.120,85 zł,

z tytułu odsetek naliczonych na dzień 31 grudnia 2015 r. – 4.281,00 zł,

z tytułu kosztów upomnienia – 127,60 zł;

c)  na Fundusz Pracy:

z tytułu składek – 3.133,12 zł,

z tytułu odsetek naliczonych na dzień 31 grudnia 2015 r. – 916,00 zł,

z tytułu kosztów upomnienia – 174,00 zł.

Dowód: dokumenty z akt ubezpieczeniowych wnioskodawcy

opinia Instytutu (...)Sp. z o.o. w K. k. 69-300

opinia uzupełniająca Instytutu (...)Sp. z o.o. w K.

k. 344-351

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy jest niezasadne.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność (Dz.U. z 2012 r. poz. 1551), na wniosek osoby podlegającej w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 28 lutego 2009 r. obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która przed dniem 1 września 2012 r. zakończyła prowadzenie pozarolniczej działalności i nie prowadzi jej w dniu wydania decyzji, o której mowa w ust. 8 (pkt 1), oraz innej osoby niż wymieniona w pkt 1 – umarza się nieopłacone składki na te ubezpieczenia za okres od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 28 lutego 2009 r. oraz należne od nich odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, koszty upomnienia, opłaty dodatkowe, a także koszty egzekucyjne naliczone przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego.

Na podstawie art. 1 ust. 8 ww. ustawy abolicyjnej Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzję określającą warunki umorzenia, w której ustala także kwoty należności, o których mowa w ust. 1 i 6, z wyłączeniem kosztów egzekucyjnych.

W myśl art. 1 ust. 10 ww. ustawy –warunkiem umorzenia należności, o których mowa w ust. 1, jest nieposiadanie na dzień wydania decyzji, o której mowa w ust. 13 pkt 1 ustawy, niepodlegających umorzeniu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz na Fundusz Emerytur Pomostowych, za okres od dnia 1 stycznia 1999 r., do opłacenia których zobowiązana jest osoba prowadząca pozarolniczą działalność lub płatnik składek, o którym mowa w ust. 2, oraz należnych od tych składek odsetek za zwłokę, opłat prolongacyjnych, kosztów upomnienia, opłat dodatkowych, a także kosztów egzekucyjnych naliczonych przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego.

Niepodlegające umorzeniu należności, o których mowa wyżej, podlegają spłacie w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji, o której mowa w ust. 8 (art. 1 ust. 11 ustawy).

W rozpoznawanej sprawie głównym zarzutem wnioskodawcy skierowanym przeciwko zaskarżonej decyzji z dnia 4 kwietnia 2016 r., zmieniającej decyzję z dnia 13 stycznia 2016 r. określającą warunki umorzenia należności składkowych, był przede wszystkim zarzut nieprawidłowego określenia w punkcie II decyzji wysokości należności niepodlegających umorzeniu.

W związku z powyższym zarzutem, Sąd dopuścił dowód z opinii Instytutu (...) Sp. z o.o. w K. na okoliczność wyliczenia prawidłowej wysokości należności niepodlegających umorzeniu.

Ww. Instytut w wyniku analizy zgromadzonej w niniejszej sprawie obszernej dokumentacji dotyczącej rozliczenia należnych a nieopłaconych bądź częściowo uregulowanych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy, łącznie z kosztami upomnienia, ustalił, że zadłużenie konta P. B. z tytułu należności składkowych niepodlegających umorzeniu na podstawie ustawy abolicyjnej z dnia 9 listopada 2012 r., za okres od 05/2010 do 04/2015, na dzień wydania zaskarżonej decyzji wynosi:

- na ubezpieczenia społeczne:

⚫

z tytułu składek – 36.544,66 zł,

⚫

z tytułu odsetek naliczonych na dzień 31 grudnia 2015 r. – 11.004,00 zł,

⚫

z tytułu kosztów upomnienia – 174,00 zł;

- na ubezpieczenie zdrowotne:

⚫

z tytułu składek – 11.120,85 zł,

⚫

z tytułu odsetek naliczonych na dzień 31 grudnia 2015 r. – 4.281,00 zł,

⚫

z tytułu kosztów upomnienia – 127,60 zł;

- na Fundusz Pracy:

⚫

z tytułu składek – 3.133,12 zł,

⚫

z tytułu odsetek naliczonych na dzień 31 grudnia 2015 r. – 916,00 zł,

⚫

z tytułu kosztów upomnienia – 174,00 zł.

Jak z powyższego wynika, kwoty należności składkowych niepodlegających umorzeniu wyliczone przez Instytut (...) w zakresie należności składkowych pokrywają się z kwotami określonymi w zaskarżonej decyzji. Różnice dotyczą jedynie kosztów upomnień, które według Instytutu powinny wynosić odpowiednio: 174,00 zł, 127,60 zł i 174,00 zł. ZUS natomiast w decyzji z dnia 4 kwietnia 2016 r. określił je na poziomie: 220,40 zł, 174,00 zł i 220,40 zł. W piśmie procesowym z dnia 7 grudnia 2016 r. stanowiącym ustosunkowanie się do treści opinii nie wniósł jednak zastrzeżeń do wyliczonych przez Instytut kosztów upomnień, podzielając tym samym prawidłowość wyliczeń biegłych, zarówno w zakresie tych kosztów, jak i w zakresie należności składkowych. Zastrzeżenia natomiast wywiódł wnioskodawca, przy czym jego głównym zarzutem do opinii Instytutu był zarzut błędnego zaliczenia kwot wyegzekwowanych w postępowaniu egzekucyjnym w I połowie 2015 r. na poczet należności podlegających umorzeniu (a więc tych podlegających abolicji), podczas gdy w tym zakresie postępowanie egzekucyjne powinna być zawieszone. Jego zdaniem, wyegzekwowane kwoty powinny zostać zaliczone na poczet należności niepodlegających umorzeniu.

Stanowisko wnioskodawcy zaprezentowane w piśmie procesowym z dnia 14 grudnia 2016 r. nie jest słuszne.

Jak wynika z przepisów cyt. wyżej ustawy abolicyjnej, o umorzenie należności mogą wystąpić osoby podlegające w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 28 lutego 2009 r. obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie przepisów o działalności gospodarczej. Do beneficjentów tej ustawy zalicza się m.in.: osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych. Umorzenie należności na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz wypadkowe za osoby obowiązkowo podlegające tym ubezpieczeniem z tytułu prowadzonej działalności skutkuje umorzeniem nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy za ten sam okres oraz należnych od nich odsetek za zwłokę, opłat prolongacyjnych, kosztów upomnienia, opłat dodatkowych oraz kosztów egzekucyjnych naliczonych przez Dyrektora Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Naczelnika Urzędu Skarbowego lub Komornika Sądowego.

Z treści art. 1 ust. 6 ww. ustawy wynika, że w przypadku gdy podmiot występujący o umorzenie należności na postawie przepisów tej ustawy posiada zadłużenie z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne lub Fundusz Pracy za okres od 1 stycznia 1999 r. do 28 lutego 2009 r., a jednocześnie nie posiada zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za te same okresy, to zadłużenie to nie będzie podlegało umorzeniu. Z powyższego wynika, że w przypadku P. B. umorzeniu w myśl ustawy abolicyjnej podlegać mogą jedynie należności, kiedy wymieniony podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym i posiadał z tego tytułu należności nieopłacone. Okresami tymi w niniejszej sprawie są zatem okresy: od 1 stycznia 1999 r. do 2 grudnia 2003 r. i od 1 kwietnia 2006 r. do 28 lutego 2009 r., kiedy wnioskodawca podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Pozostałe okresy, tj.: od 3 grudnia 2003 r. do 31 marca 2006 r. (kiedy P. B. z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej podlegał tylko obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu, albowiem w tym czasie był zatrudniony w oparciu o umowę o pracę) oraz od 1 marca 2009 r. (okres ten nie jest objęty ustawą abolicyjną) – są okresami, do których omawiana ustawa nie ma zastosowania.

W myśl art. 1 ust. 14 ustawy z dnia 9 listopada 2012 r., zawieszenie postępowania egzekucyjnego wynikające ze złożonego wniosku o umorzenie należności na podstawie przepisów tej ustawy może dotyczyć wyłącznie należności objętych przedmiotem postępowania określonego w tej ustawie. A więc zawieszenie postępowania egzekucyjnego może dotyczyć wyłącznie należności podlegających umorzeniu na podstawie przepisów ww. ustawy abolicyjnej. Nie dotyczy zaś należności niepodlegających umorzeniu na podstawie przepisów ww. ustawy, do których nie stosuje się instytucji zawieszenia postępowania egzekucyjnego.

W rozpoznawanej sprawie faktem jest, że z chwilą złożenia przez wnioskodawcę wniosku o umorzenie należności w myśl przepisów ustawy abolicyjnej, postępowanie egzekucyjne co do należności podlegających umorzeniu uległo zawieszeniu. Nie mniej jednak zawieszeniu nie uległo postępowanie egzekucyjne dotyczące pozostałych, tj. niepodlegających umorzeniu należności, a więc wskazanych wyżej należności za okresy: od 3 grudnia 2003 r. do 31 marca 2006 r. (kiedy P. B. z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej podlegał tylko obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu, albowiem w tym czasie był zatrudniony w oparciu o umowę o pracę) oraz od 1 marca 2009 r. (tj. za okres nie objęty ustawą abolicyjną). Skutkiem prowadzonych przez organ rentowy czynności egzekucyjnych w dniu 5 maja 2015 r. wyegzekwowana została z rachunku bankowego wnioskodawcy kwota ok. 80.000 zł. Kwota ta jednak –wbrew twierdzeniom wnioskodawcy– nie została zaliczona na poczet należności podlegających umorzeniu, lecz zaksięgowana na należności niepodlegające umorzeniu na podstawie ustawy abolicyjnej, tj. na należności za okresy, w których P. B. podlegał tylko obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, na koszty postępowania egzekucyjnego w okresach, gdzie nie stwierdzono niedopłaty na ubezpieczenia społeczne oraz na należności za okres, którego ustawa abolicyjna nie obejmuje, tj. od 03/2009 r. Rozliczenie ww. kwot uzyskanych w toku postępowania egzekucyjnego przedstawia szczegółowo załącznik nr 1 do opinii uzupełniającej Instytutu (...) Sp. z o.o. w K.. Zawarte w nim dane są tożsame z rozliczeniem konta płatnika składek dokonanego przez ww. Instytut w opinii głównej z dnia 8 listopada 2016 r. (załączniki od 1 do 17).

Mając to na uwadze, w ocenie Sądu, w sprawie nie doszło do naruszenia art. 1 ust. 14 ustawy abolicyjnej. Organ rentowy miał prawo w dalszym ciągu prowadzić postępowanie egzekucyjne co do należności niepodlegających umorzeniu, a wyegzekwowane przez niego w tym postępowaniu kwoty prawidłowo zostały zaliczone na poczet należności za okresy, do których ustawa abolicyjna nie ma zastosowania. W świetle powyższego, zarzuty wnioskodawcy odnośnie nieprawidłowego zaliczenia wyegzekwowanych w dniu 5 maja 2015 r. kwot nie zasługiwały na uwzględnienie, podobnie jak zarzuty odnośnie nieprawidłowego wyliczenia przez ZUS wysokości należności niepodlegających umorzeniu. Pomimo że wnioskodawca w piśmie procesowym z dnia 14 grudnia 2016 r. (k. 331) zastrzegł, że z uwagi na obszerność opinii głównej do jej twierdzeń i wyliczeń odniesie się w późniejszym terminie, zastrzeżeń takich w istocie nie wniósł, co pozwala twierdzić, iż zastrzeżeń takich nie ma. W ocenie Sądu, opinia złożona przez Instytut (...) opracowana została zgodnie ze sztuką, jest rzetelna i w pełni prawidłowa. Sporządzona została zgodnie ze zleceniem Sądu, w oparciu o analizę zgromadzonego w sprawie obszernego materiału dowodowego, jest należycie uzasadniona, a jej wnioski końcowe wynikają logicznie z przeprowadzonych badań i rozliczeń, których pełny wykaz zawierają załączniki do opinii. W ocenie Sądu, opinia ta wraz z opinią uzupełniającą stanowi dowód miarodajny do czynienia ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie. Dlatego też Sąd –w oparciu o jej wnioski– uznał, że ustalone w zaskarżonej decyzji kwoty należności niepodlegających umorzeniu na podstawie przepisów ustawy abolicyjnej ustalone zostały przez organ rentowy prawidłowo, za wyjątkiem kwot upomnień. Powyższe uznanie skutkowało zmianą zaskarżonej decyzji jedynie w zakresie wspomnianych kosztów upomnień, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., a w pozostałym zakresie odwołanie podlegało oddaleniu jako niezasadne, w oparciu o art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.

W związku z tym, że wnioskodawca w zasadzie w całości przegrał niniejszą sprawę (organ rentowy bowiem uległ żądaniu odwołania w minimalnym zakresie, tj. w zakresie różnicy pomiędzy kwotami upomnień wskazanymi w decyzji z dnia 4 kwietnia 2016 r. a wynikającymi z wyliczeń Instytutu (...)) Sąd w całości nałożył na niego obowiązek zwrotu stronie przeciwnej poniesionych przez nią kosztów zastępstwa procesowego. Ww. rozstrzygnięcie Sąd oparł na treści art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 1804 z późn. zm.).