Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2017 r. w Toruniu

sprawy z powództwa K. B. (1)

przeciwko Ł. Ż.

o zapłatę

orzeka:

I.  zasądza od pozwanego Ł. Ż. na rzecz powoda K. B. (1) kwotę 1 968 zł (słownie: tysiąc dziewięćset sześćdziesiąt osiem złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od tej kwoty od dnia 15 grudnia 2015r., z uwzględnieniem zmienne stopy procentowej odsetek ustawowych do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 247 zł (słownie: tysiąc dwieście czterdzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód K. B. (2) wniósł o zasądzenie od pozwanego Ł. Ż. kwoty 1 968 złotych wraz z odsetkami za opóźnienie tytułem niezapłaconego wynagrodzenia prowizyjnego z tytułu umowy pośrednictwa najmu lokalu użytkowego, łączącej strony, którą powód w pełni zrealizował.

Pozwany Ł. Ż. w sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, wniósł o oddalenie powództwa. Podniósł, iż umowa najmu lokalu została zawarta z innym podmiotem, niż pozwany.

Sąd ustalił, co następuje

Powód K. B. (1) prowadzi działalność gospodarczą w postaci pośrednictwa w obrocie nieruchomościami pod firmą Biuro (...).

W dniu 17 września 2015 roku pozwany Ł. Ż. zawarł z powodem umowę pośrednictwa najmu lokalu użytkowego na terenie miasta T.. W chwili zawierania umowy pozwany nie ujawnił, iż faktycznie poszukuje lokalu dla spółki (...) sp. z o.o. w P., w której został później zatrudniony w listopadzie 2015 roku na zasadzie umowy agencyjnej. To spółka poszukiwała lokalu w centrum T. celem otwarcie oddziału i prowadzenia działalności gospodarczej w postaci pośrednictwa kredytowego. Z umową związany był obowiązek zapłaty wynagrodzenia prowizyjnego w wysokości jednomiesięcznego czynszu najmu lokalu powiększonego o podatek VAT, należnego pośrednikowi w razie zawarcia umowy najmu.

Obsługą umowy zawartej z pozwanym ze strony powoda od początku do końca jej realizacji zajmowała się jego pracownica N. W.. Pozwany i jego przyszła przełożona w spółce (...) zainteresowali się lokalem nr (...) położonym przy ul. (...) w T., oferowanym przez L. Z., za pośrednictwem powoda. Doszło do kilku spotkań w sprawie zawarcia umowy najmu, w których uczestniczył pozwany. W trakcie negocjowania umowy włączyli się także przedstawiciele spółki (...) oraz M. G.. Na krótko przed zawarciem umowy najmu stało się wiadomym, iż to spółka będzie najemcą tego lokalu. Nie doszło jednak do żadnych zmian w umowie pośrednictwa, także pozwany nie wykazywał żadnej inicjatywy w tym zakresie.

Powód realizował swoje obowiązki wynikające z umowy zarówno w toku spotkań w lokalu jak i w prowadzonej korespondencji e-mailowej. Dokonał również sprawdzenia stanu prawnego oferowanego lokalu.

W dniu 22 października 2015 roku L. Z. i spółka (...) zawarli umowę najmu przedmiotowego lokalu, która jest realizowana do dziś. Tekst umowy został przygotowany przez właściciela lokalu i zaakceptowany przez spółkę. Strony wynegocjowały wysokość czynszu w kwocie 1 600 złotych netto miesięcznie.

Po zawarciu umowy najmu powód wystawił fakturę VAT na pozwanego, z którym kontakt stał się utrudniony. Wystawiono także fakturę na spółkę (...), którą jednak anulowano, uznając brak podstaw do domagania się prowizji od spółki.

Pozwany był dwukrotnie bezskutecznie wzywany do zapłaty prowizji należnej powodowi, pismami poleconymi z dnia 3 grudnia 2015 roku oraz 27 kwietnia 2016 roku, jednak bezskutecznie.

W lipcu 2016 roku pozwany zakończył pracę dla G. (...) i przeniósł się do G., gdzie podjął pracę na etacie w banku.

Prowizja należna powodowi nie została przez nikogo zapłacona.

/Dowód:

-zeznania świadków:

N. W.-k.72-73 akt, I. Ż.-k.73 akt,

-przesłuchanie stron:

-powoda K. B. (1)-k.75 akt, -pozwanego Ł. Ż.-k.75 akt,

-dokumenty:

umowa pośrednictwa-k.9-12 akt, umowa najmu lokalu-k.13-16 akt, korespondencja e-mailowa stron-k.17-29 akt, wezwanie do zapłaty z potwierdzeniem odbioru-k.30-32,33 akt, faktura VAT-k.34,37 akt, /.

Sąd zważył, co następuje

Sąd dał wiarę zeznaniom obydwu świadków. Są one spójne, logiczne i w pełni korespondują z treścią zeznań stron oraz dowodów z dokumentów, zawartych w aktach sprawy.

Podobnie Sąd ocenił zeznania powoda i pozwanego, złożone w toku przesłuchania stron na rozprawie. Wobec ich zgodności z całym pozostałym materiałem dowodowym w sprawie nie ma żadnego powodu, aby odmówić im wiary.

Sad uznał za wiarygodne dowody z dokumentów zawarte w aktach przedmiotowej sprawy, których wiarygodności ani autentyczności żadna ze stron nie zakwestionowała.

Powództwo jest całkowicie zasadne.

Bezspornym w sprawie jest zawarcie umowy pośrednictwa pomiędzy stronami tego procesu. Bezstronny jest także fakt, iż strona powodowa wykonała przedmiotowy kontrakt z zachowaniem należytej staranności wymaganej od profesjonalisty i doprowadziła do zawarcia umowy najmu lokalu użytkowego.

Nie jest również sporna w sprawie wysokość prowizji umownej, należnej powodowi.

Spór pomiędzy stronami sprowadzał się faktycznie do ustalenia, czy pozwany ma obowiązek zapłaty wynagrodzenia prowizyjnego powodowi, skoro ostatecznie lokal wynajęto innej osobie.

Jak wynika zarówno z treści umowy pośrednictwa, jak i ustalonego przez Sąd stanu faktycznego, jedyną osobą zobowiązaną wobec powoda był i jest pozwany Ł. Ż.. To pozwany zawarł umowę z powodem, działając we własnym imieniu i na własne ryzyko. Powód od początku działał na rzecz pozwanego, a do żadnej zmiany warunków umowy nie doszło. Należy przy tym mieć na uwadze, iż pozwany nie poinformował w chwili zawarcia umowy czy też na początku jej realizacji, iż ewentualnym najemcą lokalu będzie inna osoba. Nie miał on zresztą takiego obowiązku. Odpowiadał jednak wobec powoda za wykonanie swojego obowiązku umownego względem drugiej strony-tj. zapłaty wynagrodzenia prowizyjnego w razie gdyby doszło do najmu lokalu.

Fakt zawarcia umowy najmu przez inną osobę ( spółkę (...)) nie ma w tym momencie w ocenie Sądu żadnego znaczenia dla tego obowiązku pozwanego. Spółka nie była stroną żadnej umowy z powodem. Nie doszło do sporządzenia w tym zakresie żadnego aneksu czy też nowej umowy. Nie doszło również do przejęcia tego zobowiązania przez spółkę. Działając faktycznie na rzecz G. (...) powód w istocie wykonywał wole pozwanego, jako swojego kontrahenta, z którego inicjatywy zaczęli w sprawie działać przedstawiciele spółki i to z ich udziałem doszło do zawarcia umowy najmu na rzecz spółki, co pozwany wówczas w pełni zaakceptował. Nie ma więc w tym momencie w ocenie Sądu znaczenia, iż najemcą została spółka, a nie pozwany.

Godzi się w tym momencie zauważyć, iż powód w ocenie Sądu nie ma żadnych roszczeń wobec G. (...), z którą nie łączyła go żadna umowa. Wobec pozwanego przeciwnie-powód rzetelnie wykonał swoje obowiązki na jego rzecz i ma prawo oczekiwać przewidzianego umową wynagrodzenia.

Na marginesie godzi się zauważyć, iż faktycznie to spółka (...) odniosła korzyść z umowy stron, kosztem pozwanego. Ewentualne roszczenia pozwanego z tego tytułu nie mogą jednak w żaden sposób rzutować na jego umowny obowiązek zapłaty wynagrodzenia prowizyjnego na rzecz powoda.

Wobec powyższego, Sąd na mocy art. 353 § 1 kodeksu cywilnego zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę dochodzoną pozwem w wysokości przewidzianej umową stron- tj. równowartości jednomiesięcznego czynszu najmu przedmiotowego lokalu użytkowego netto, powiększonego o należny podatek VAT.

Sąd uwzględnił także powództwo w zakresie odsetek za opóźnienie, zgodnie z dyspozycją art. 481 kodeksu cywilnego. Pozwany został wezwany do zapłaty wymagalnej faktury VAT do dnia 14 grudnia 2015 roku. Zasadnym jest więc żądanie przez powoda od niego odsetek za opóźnienie od dnia 15 grudnia 2015 roku.

Wobec treści rozstrzygnięcia, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda zwrot kosztów procesu, obejmujący zwrot opłaty sądowej od pozwu, kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych stosownie do wartości przedmiotu sporu oraz kosztów opłaty skarbowej od złożonego dokumentu pełnomocnictwa procesowego, po myśli art. 98 § 1-3 kodeksu postępowania cywilnego.