Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Stolarska

Protokolant: Hanna Cholcha

po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2016 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G.

przeciwko D. C.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego D. C. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą G. kwotę 2.399,83 zł (dwa tysiące trzysta dziewięćdziesiąt dziewięć 83/100 złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie:

- od kwoty 2.303,60 zł od dnia 24 czerwca 2011 roku do dnia zapłaty,

- od kwoty 96,23 zł od dnia 24 czerwca 2011 roku do dnia zapłaty;

II zasądza od pozwanego D. C. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą G. kwotę 2.158,44 zł (dwa tysiące sto pięćdziesiąt osiem 44/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. wniósł pozew przeciwko D. C. o zapłatę kwoty 2.399,83 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 24 czerwca 2011 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 24 kwietnia 1996 r. strony zawarły umowę o dostarczenie energii elektrycznej o nr (...). Powód wskazał również, że w dniu 6 kwietnia 2011 r. pracownicy powoda przeprowadzili kontrolę układu pomiarowo-rozliczeniowego mierzącego zużycie energii elektrycznej w mieszkaniu pozwanego, w wyniku której stwierdzono nieprawidłowości w układzie pomiarowym związane z ingerencją osób trzecich. Powód wyjaśnił, że przeprowadzona ekspertyza mechanoskopijna potwierdziła celową ingerencję osób trzecich w budowę, prawidłową pracę licznika oraz bieżące wskazania ilości zużywanej energii elektrycznej. Powód wskazał, że w związku z powyższym w dniu 9 czerwca 2011 r. wystawił pozwanemu dwie noty obciążeniowe na kwotę 2.303,60 zł i 96,23 zł z terminem płatności na dzień 23 czerwca 2011 r.

(pozew - k. 2-3v)

Nakazem zapłaty z dnia 19 lutego 2015 r., wydanym w postępowaniu upominawczym w sprawie I 1 Nc 200/15, referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty – k. 48)

Pozwany D. C. wniósł sprzeciw od wydanego w sprawie nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości. Pozwany zarzucił, że kontrolę oraz demontaż licznika przeprowadzono bez jego udziału i nie poinformowano go o tym, a zatem nie miał też możliwości zweryfikowania ustaleń pracowników powoda wykonujących kontrolę, dotyczących ilości i wyglądu śladów ingerencji na tarczy licznika. Pozwany wskazał również, że licznik energii elektrycznej znajduje się na klatce schodowej i nie jest w żaden sposób zabezpieczony przed ingerencją osób trzecich. Zdaniem pozwanego wątpliwości budzi sposób ingerencji w mechanizm licznika przedstawiony przez pracowników powoda, albowiem mało prawdopodobne i możliwe wydaje się wyciągnięcie gumy izolacyjnej w liczniku i wprowadzenie obcego narzędzia w celu zatrzymania jego tarczy bez uprzedniej deinstalacji samego urządzenia, a to ze względu na umiejscowienie go przy samej ścianie klatki. W ocenie pozwanego jeśli licznik był wcześniej nielegalnie demontowany, musiałyby być tego ślady, zarówno na śrubach go mocujących, jak i na samych plombach. Pozwany zakwestionował również sposób wyliczenia należnej powodowi kwoty, albowiem powód dochodząc zapłaty za nielegalny pobór nie podał okresu, w jakim miało dochodzić do nielegalnego poboru, ani ilości pobranej w ten sposób energii elektrycznej. Zdaniem pozwanego wyliczenia przedstawione przez powoda są przeszacowane lub naciągnięte. Pozwany nadmienił również, że w okresie, w którym dokonano pomiaru mieszkał w lokalu nr (...) przy ul. (...) w G. sam, zaś posiadane urządzenia elektryczne były urządzeniami technologicznie nowymi.

(sprzeciw – k. 56-62, pismo pozwanego – k. 78-82)

Powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. odnosząc się do zarzutów pozwanego, wskazał, że z art. 57 ust. 1 prawa energetycznego wynika, że w razie nielegalnego poboru energii elektrycznej przedsiębiorstwo energetyczne może pobrać opłatę od odbiorcy określoną w taryfie, bądź dochodzić odszkodowania na zasadach ogólnych. W niniejszej sprawie powód nie musi wskazywać ilości ani okresu, w którym dochodziło do nielegalnego poboru energii elektrycznej bowiem powód zastosował opłatę ryczałtową na podstawie zapisów taryfy. Nadto powód wskazał, że sposób naliczenia opłaty za nielegalny pobór energii został szczegółowo opisany w punkcie 7 Taryfy obowiązującej w dniu przeprowadzenia kontroli u pozwanego. Zgodnie z ww. pkt 7 przez nielegalny pobór energii elektrycznej należy rozumieć: 1) pobieranie energii bez zawarcia umowy; 2a) pobieranie energii elektrycznej z całkowitym lun częściowym pominięciem układu pomiarowo-rozliczeniowego; 2b) pobieranie energii elektrycznej poprzez ingerencję w ten układ pomiarowo-rozliczeniowy mającą wpływ na zafałszowanie pomiarów dokonywanych przez układ pomiarowo-rozliczeniowy. Powód wskazał, że w niniejszym postępowaniu dochodzi należności za nielegalnie pobraną energię na podstawie pkt 7.1.2b) Taryfy, co oznacza, że doszło do ingerencji w układ. Powód nadto wskazał, iż nieprawdziwe są twierdzenia pozwanego jakoby szafka z licznikiem nie była w żaden sposób zabezpieczona, albowiem jak wynika z protokołu kontroli oraz decyzji dotyczącej odwołania pozwanego od obciążenia go notą obciążeniową wówczas licznik zainstalowany był na klatce schodowej w zamykanej szafce pomiarowej. Powód wskazał również, że pozwany w żaden sposób nie zdołał udowodnić faktu, iż manipulacji w układzie pomiarowym dokonała osoba trzecia. Powód podniósł również, że przedłożone przez pozwanego rachunki wskazują jedynie na to, że pozwany pobierał energię elektryczną w sytuacji uszkodzonego licznika, opłacał rachunki za energię elektryczną zgodnie ze wskazaniami licznika. Nadto powód zauważył, że pozwany przyznał, iż zarówno w okresie użytkowania uszkodzonego licznika, jak i po jego demontażu i wymianie na nowy, wysokość rachunków z tytułu zużycia energii elektrycznej jest bardzo podobna.

(pisma powoda – k. 70-71v., k. 108-109)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 kwietnia 1996 r. pomiędzy Zakładem (...) Spółką Akcyjną w G. a D. C. doszło do zawarcia umowy dostarczania energii elektrycznej dla gospodarstwa domowego przy ul. (...) w G..

okoliczność niesporna, a nadto umowa o dostarczanie energii elektrycznej o numerze (...) – k. 12

W dniu 6 kwietnia 2011 r. pracownicy (...) S.A. przeprowadzili kontrolę mającą na celu sprawdzenie prawidłowości działania układu pomiarowego oraz legalności poboru energii elektrycznej w lokalu przy ul. (...) w G.. W toku przeprowadzonej kontroli pracownicy operatora ustalili uszkodzenie uszczelki z prawej strony licznika o nr (...) na wysokości tarczy licznika, podrapanie obudowy licznika przy uszkodzonej uszczelce na wysokości tarczy licznika oraz ślady zadrapań na tarczy licznika. Wobec poczynionych ustaleń dokonali wymiany licznika, a dotychczas zainstalowany zabezpieczyli celem przekazania do ekspertyzy metrologicznej.

okoliczność niesporna, na nadto upoważnienie – k. 13, protokół kontroli nr 240/11/32/2 – k. 14, załącznik szczegółowy do protokołu kontroli nr 240/11/32/2 – k. 15-16, zeznania pozwanego D. C. – zapis audio-video rozprawy z dnia 7 lipca 2016 r. – 00:03:53-00:25:17, k. 239-240, zapis audio-video rozprawy z dnia 17 września 2015 r. – 00:02:38-00:17:03, k. 120-121

W czasie kontroli licznik mierzący zużycie energii w lokalu przy ul. (...) w G. był zainstalowany na klatce schodowej, w szafce pomiarowej z drzwiczkami, w której znajdowały się jeszcze dwa inne liczniki energii elektrycznej.

dowód: protokół kontroli nr 240/11/32/2 – k. 14, załącznik szczegółowy do protokołu kontroli nr 240/11/32/2 – k. 15-16, decyzja Komisji Odwoławczej ds. nielegalnego poboru energii elektrycznej działającej przy (...) S.A. z dnia 22 sierpnia 2011 r. – k. 110, zeznania świadka W. G. – zapis audio-video rozprawy z dnia 3 grudnia 2015 r. – 00:01:56-00:21:34, k. 204-205

Zużycie energii elektrycznej w lokalu przy ul. (...) w G. przed wymianą licznika energii elektrycznej w dniu 6 kwietnia 2011 r., jak i po jego wymianie było zbliżone.

okoliczność niesporna, a nadto faktury VAT – k. 83-93

Na zlecenie (...) S.A. poddano badaniu mechanoskopijnemu zdemontowany w mieszkaniu D. C. licznik energii elektrycznej A52 o numerze16958087. Podczas przeprowadzonego badania stwierdzono:

- uszkodzenie uszczelki znajdującej się pomiędzy osłoną a podstawą, z prawej strony licznika, oraz poniżej zadrapania podstawy licznika, które powstały w wyniku celowego działania osób trzecich podczas wprowadzania przez osoby trzecie do wnętrza licznika obcego narzędzia pomiędzy jego osłoną a podstawą,

- ślady mechanoskopijne w postaci otarć i zarysowań na powierzchni tarczy wirnika, które powstały w wyniku wstrzymywania przez osoby trzecie obrotów tarczy wirnika narzędziem wprowadzanym do wnętrza licznika, co powodowało wstrzymywanie obrotów tarczy wirnika a w konsekwencji zaniżanie wskazań faktycznie zużytej energii elektrycznej.

W ekspertyzie stwierdzono, że ujawnione ślady mechanoskopijne świadczą o celowej ingerencji osób trzecich w budowę, prawidłową pracę oraz bieżące wskazania ilości zużywanej energii elektrycznej.

okoliczność niesporna, a nadto ekspertyza nr E-518/11 – k. 19-27

Z tytułu nielegalnego poboru energii elektrycznej (...) S.A. na podstawie Taryfy obowiązującej w 2011 r. w dniu 9 czerwca 2011 r. wystawiła D. C. notę obciążeniową nr (...) na kwotę 2.303,60 zł oraz notę obciążeniową nr (...) na kwotę 96,23 zł za wymianę uszkodzonego przez odbiorcę licznika lub innego urządzenia sterującego. Termin płatności wystawionych not obciążeniowych określono na dzień 23 czerwca 2011 r.

okoliczność niesporna, a nadto nota obciążeniowa nr (...) – k. 29, nota obciążeniowa nr (...) – k. 30, Taryfa (...) 2011 – k. 17-18v., wyliczenie należności z tytułu nielegalnego poboru energii elektrycznej – k. 28, zeznania świadka J. Ł. – zapis audio-video rozprawy z dnia 17 września 2015 r. – 00:21:17-00:39:02, k. 121-122

Pismem z dnia 15 kwietnia 2013 r. (...) S.A. wezwała D. C. do zapłaty łącznie kwoty 2.399,83 zł z tytułu wystawionej noty obciążeniowej nr (...) i nr (...).

okoliczność niesporna, a nadto wezwanie do zapłaty – k. 31, potwierdzenie odbioru – k. 32

W wyniku przeprowadzonych w toku niniejszego procesu badań mechanoskopijnych licznika energii elektrycznej typ A52, o numerze (...), rok produkcji 1979 oraz jednej plomby legalizacyjnej stwierdzono, że:

- plomba legalizacyjna o cechach awersu „ (...)” i rewersu „98” została zaciśnięta (jednokrotnie w sposób uniemożliwiający wysunięcie przewleczki) stemplami wykonanymi zgodnie ze wzorem stempli plomb nakładanych przez Obwodowy Urząd Miar w G.,

- ślady w postaci zarysowań i ubytków powłoki malarskiej ujawnione na powierzchni bocznej prawej podstawy licznika oraz uszkodzenia uszczelki powstały podczas wprowadzania do jego wnętrza obcego przedmiotu (narzędzia) bez naruszenia zabezpieczenia w postaci plomby legalizacyjnej,

- na powierzchni tarczy wirnika ujawniono ślady w postaci zarysowań dośrodkowych, otarć i zarysowań cylindrycznych oraz zarysowań cyklicznych, które powstały w trakcie blokowania obrotów tarczy wirnika,

Na podstawie poczynionych badań ustalono, że ślady ujawnione na obudowie licznika oraz ślady blokowania obrotów tarczy wirnika świadczą o ingerencji osób trzecich w prawidłową pracę układu pomiarowo-zliczającego, której celem było zaniżanie na liczydle wskazań zużycia energii elektrycznej.

okoliczność niesporna, a nadto opinia z zakresu badań mechanoskopijnych – k. 213-216, dokumentacja fotograficzna – k. 217-228

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie ww. dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania. Dokumenty uznane zostały za wiarygodne w całości, albowiem nie budziły one zastrzeżeń Sądu co do autentyczności i prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, jak również nie były kwestionowane przez strony.

Pozostałe dokumenty złożone w sprawie nie miały istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wniosły do sprawy żadnych nowych istotnych okoliczności.

Nadto należy wskazać, że ustalając stan faktyczny sprawy Sąd nie oparł się na złożonej przez pozwanego fotografii licznika energii elektrycznej zlokalizowanego na klatce szkodowej budynku przy ul. (...) w G., albowiem zachodzą wątpliwości co do daty sporządzenia przedmiotowej fotografii, a tym na tej podstawie nie można jednoznacznie stwierdzić sposobu zabezpieczenia licznika tuż przed jego kontrolą oraz w dniu jej dokonania.

Przy ustalaniu stanu faktycznego Sąd oparł się przede wszystkim na sporządzonej w sprawie pisemnej opinii biegłego sądowego z zakresu badań mechanoskopijnych. Na podstawie wskazanej opinii Sąd ustalił, że uszkodzenia licznika energii elektrycznej o numerze (...), świadczą o ingerencji osób trzecich w prawidłową pracę układu pomiarowo-zliczającego, której celem było zaniżanie na liczydle wskazań zużycia energii elektrycznej.

Sąd oparł się w całości na ww. opinii biegłego, albowiem została ona sporządzona w sposób prawidłowy, przez osobę posiadającą stosowne uprawnienia, wiedzę i doświadczenie w tym zakresie. W ocenie Sądu, uznać ją należało za wyczerpującą, jasną i w pełni udzielającą odpowiedzi na postawione przez Sąd pytania, tym bardziej, że nie była kwestionowana przez strony.

Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd oparł się również na zeznaniach świadków W. G. oraz J. Ł. – pracowników powoda.

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania świadka J. Ł., złożone na okoliczność sposobu wyliczenia należności dochodzonej pozwem, gdyż świadek w sposób szczegółowy i precyzyjny przedstawił sposób, w jaki określił wysokość należności z tytułu nielegalnego poboru energii, jak również podstawę przyjętego sposobu naliczenia opłaty z tego tytułu, a nadto zeznania świadka potwierdza przedstawione przez powoda wyliczenie należności z tytułu nielegalnego poboru energii elektrycznej. Sąd nie znalazł więc podstaw do odmowy dania wiary tym zeznaniom.

Zeznaniom świadka W. G. Sąd również dał wiarę jako logicznym, spójnym i zgodnym z pozostałym materiałem dowodowym, zwłaszcza w zakresie przebiegu kontroli układu pomiarowo-rozliczeniowego u pozwanego, w której świadek uczestniczył.

Dla ustalenia stanu faktycznego sprawy nieistotne okazały się zeznania świadka I. S., albowiem świadek ten nie był obecny przy kontroli w dniu 6 kwietnia 2011 r. i tym samym nie miał wiedzy co do jej przebiegu. Świadek ten posiadał jedynie wiedzę o próbie skontrolowania licznika przez pracowników powoda w marcu 2011 r., jednakże z uwagi na nieobecność pozwanego D. C. kontroli tej ostatecznie nie przeprowadzono.

Dokonując ustaleń faktycznych Sąd oparł się również na zeznaniach pozwanego D. C. złożonych na okoliczność przeprowadzonej kontroli licznika energii elektrycznej, bowiem pozwany potwierdził okoliczności przebiegu kontroli przedstawione przez świadka W. G. oraz wynikające ze sporządzonego protokołu kontroli, uznając je za wiarygodne w tej części. Sąd nie dał jedynie wiary zeznaniom pozwanego co do tego, że licznik energii elektrycznej w chwili kontroli w dniu 6 kwietnia 2011 r. nie znajdował się w szafie pomiarowej, albowiem zarówno z załącznika szczegółowego do protokołu kontroli, podpisanego przez pozwanego, jak i z decyzji Komisji Odwoławczej ds. nielegalnego poboru energii elektrycznej działającej przy (...) S.A. z dnia 22 sierpnia 2011 r. wynika, że licznik energii elektrycznej był zainstalowany na klatce schodowej w zamykanej szafce pomiarowej.

W niniejszej sprawie bezspornym było, że strony łączyła umowa dostarczania energii elektrycznej. Poza sporem pozostawało również to, że podczas przeprowadzonej kontroli stwierdzono uszkodzenia licznika i dokonano jego wymiany. Niesporne było także to, że w wyniku przeprowadzonej ekspertyzy zdemontowanego licznika stwierdzono ślady wskazujące na celową ingerencję osób trzecich w układ pomiarowy tego licznika.

Pozwany D. C. kwestionował swoją odpowiedzialność za ingerencję w układ pomiarowo – rozliczeniowy wymienionego licznika energii elektrycznej nr (...), tym bardziej iż licznik ten był zainstalowany na klatce schodowej. Nadto pozwany zarzucił, że powód nie wykazał w jakim okresie i w jakiej ilości ten nielegalny pobór energii elektrycznej wystąpił. Początkowo pozwany kwestionował fakt uczestniczenia w kontroli licznika energii elektrycznej i jego wymiany, jednakże ostatecznie potwierdził, że w dniu 6 kwietnia 2011 r. był obecny przy kontroli, a nadto podpisał protokół z tej kontroli.

W ocenie Sądu powództwo w całości zasługiwało na uwzględnienie.

Powód dochodził w niniejszej sprawie należności z tytułu nielegalnego poboru energii elektrycznej, stwierdzonego na podstawie licznika energii elektrycznej doprowadzanej do lokalu mieszkalnego zajmowanego przez pozwanego D. C.. Podstawą powództwa jest przepis art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku – Prawo energetyczne, który stanowi, że w razie nielegalnego pobierania energii z sieci przedsiębiorstwo energetyczne pobiera opłaty za nielegalnie pobrane paliwo lub energię w wysokości określonej w taryfach, chyba że nielegalne pobieranie paliw lub energii wynikało z wyłącznej winy osoby trzeciej, za którą odbiorca nie ponosi odpowiedzialności. Opłatę z tytułu nielegalnego poboru energii elektrycznej powód obliczył w niniejszej sprawie oparciu o postanowienia Taryfy obowiązującej w 2011 r.

Przez nielegalny pobór energii ustawa – Prawo energetyczne rozumie pobieranie paliw lub energii bez zawarcia umowy, z całkowitym albo częściowym pominięciem układu pomiarowo - rozliczeniowego lub poprzez ingerencję w ten układ mającą wpływ na zafałszowanie pomiarów dokonywanych przez układ pomiarowo - rozliczeniowy (art. 3 pkt 18 ustawy). Zatem do przypisania pozwanemu odpowiedzialności za nielegalny pobór energii wymagane było spełnienie łącznie dwóch przesłanek: ingerencji w układ pomiarowo -rozliczeniowy oraz zaistnienie wpływu tej ingerencji na zafałszowanie pomiarów dokonywanych przez ten układ.

W ocenie Sądu ze zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, iż doszło do ingerencji w zabezpieczenie licznika użytkowanego przez pozwanego. Zarówno z protokołu kontroli, jak i późniejszej ekspertyzy licznika energii elektrycznej oraz sporządzonej w toku niniejszego postępowania opinii z zakresu badań mechanoskopijnych wynika, że ślady ujawnione na obudowie licznika oraz ślady blokowania obrotów tarczy wirnika świadczą o ingerencji w prawidłową pracę układu pomiarowo-zliczającego, której celem było zaniżanie na liczydle wskazań zużycia energii elektrycznej.

W ocenie Sądu powód przedstawił wszystkie dowody konieczne do udowodnienia nielegalnego poboru energii, w rozumieniu art. 3 pkt 18 Prawa energetycznego, przy użyciu licznika użytkowanego przez pozwanego. Należy podkreślić, że ze sporządzonej ekspertyzy jednoznacznie wynika, że taka ingerencja była. Natomiast dla ustalenia odpowiedzialności pozwanego bez znaczenia pozostaje fakt, czy tej ingerencji dokonał sam pozwany czy też inna osoba, albowiem zgodnie z obowiązującymi przepisami to użytkownik lokalu (również lokalu w budynku wielolokalowym) zobowiązany jest do utrzymywania właściwych warunków użytkowania urządzeń do pomiaru zużycia energii elektrycznej oraz do niezwłocznego informowania dostawcy energii elektrycznej o ich uszkodzeniu (§18 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych; Dz. U. z 1999 r., Nr 74, poz. 836, ze zm.). Tak więc to na pozwanym jako na użytkowniku lokalu i odbiorcy energii elektrycznej, a nie na powodzie, spoczywa obowiązek zapewnienia właściwych zabezpieczeń urządzenia pomiarowego znajdującego się również poza jego lokalem mieszkalnym. Brak jest więc podstaw w obowiązującym stanie prawnym do obciążania powoda jako dostawcy energii elektrycznej odpowiedzialnością za nienależyte zabezpieczenie licznika energii przed działaniem i dostępem osób trzecich.

W dalszej kolejności wskazać należy, że to na pozwanym, a nie na powodzie, spoczywał, zgodnie z art. 6 k.c., obowiązek wykazania, że ingerencji w substancję licznika dokonał nie pozwany, lecz osoba trzecia, za którą pozwany nie ponosi odpowiedzialności. To pozwany bowiem z faktu tego wywodził skutki prawne w postaci zwolnienia go z odpowiedzialności za nielegalny pobór energii oraz z obowiązku uiszczenia na rzecz powoda opłaty z tego tytułu (art. 57 ust. 1 pkt 1 prawa energetycznego). Pozwany obowiązku tego jednakże nie dopełnił, gdyż nie wskazał osoby ponoszącej wyłączną winę za dokonaną ingerencję w układ pomiarowo-rozliczeniowy, ani nie przedstawił dowodów umożliwiających ustalenie takiej osoby.

W tej sytuacji twierdzenie pozwanego jakoby to nie on ingerował w urządzenie pomiarowo - rozliczeniowe licznika energii elektrycznej pozostaje bez znaczenia dla ustalenia jego odpowiedzialności.

Odnosząc się do kolejnego zarzutu pozwanego, należy wskazać, że powód nie musiał wskazywać ilości ani okresu, w którym dochodziło do nielegalnego poboru energii elektrycznej bowiem na podstawie art. 57 ust. 1 pkt 1 Prawa energetycznego zastosował opłatę ryczałtową na podstawie zapisów taryfy. Jak wynika z przedstawionych przez powoda dokumentów oraz z zeznań świadka J. Ł. podstawą wyliczenia wysokości opłaty za nielegalny pobór energii była obowiązująca w danym okresie Taryfa dla energii elektrycznej (pkt 7.1.2b) Taryfy), zatwierdzona decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, zgodnie z którą opłata ta została naliczona na podstawie zryczałtowanej wielkości zużycia energii elektrycznej (3000 kWh). Powód nie miał więc obowiązku wykazania, w jakiej dokładnie wysokości i w jakim okresie wystąpił stwierdzony przez niego nielegalny pobór energii elektrycznej.

Odnosząc się do zarzutu pozwanego jakoby zużycia energii elektrycznej zarówno przed wymianą licznika w dniu 6 kwietnia 2011 r., jak i po jego wymianie były bardzo zbliżone i nie wskazywało na nagłe wahania zużycia energii elektrycznej, należy wskazać, że dla ustalenia odpowiedzialności pozwanego istotny jest sam fakt ingerencji w urządzenie pomiarowo – rozliczeniowe przez osoby trzecie i potencjalna możliwość nielegalnego poboru energii, a nie to, jakie były jego wskazania, tj. czy zawyżone czy zaniżone.

Uwzględniając całokształt przedstawionych powyżej okoliczności podkreślić trzeba, że pozwany był odbiorcą energii elektrycznej mierzonej przez licznik, na którym stwierdzono uszkodzenia świadczące o ingerencji w działanie urządzenia. Ponadto, trzeba uwzględnić, że pozwany był zobowiązany do dbałości o stan urządzenia i jego zabezpieczeń. Nie budzi wobec tego wątpliwości fakt, iż pozwany jako odbiorca energii elektrycznej dostarczanej do lokalu nr (...) przy ul. (...) w G. i mierzonej przez przedmiotowy licznik dopuścił się nielegalnego poboru energii, w rozumieniu art. 3 pkt 18 Prawa energetycznego. Wymaga również podkreślenia, że bez znaczenia pozostaje okoliczność czy to pozwany dopuścił się manipulacji w układzie pomiarowo-rozliczeniowym, skoro on z tej ingerencji korzystał, a ingerencja ta miała wpływ na zafałszowanie pomiarów dokonywanych przez licznik. Pozwany był zobowiązany przeciwdziałać tego rodzaju zdarzeniom.

Konsekwencją powyższych ustaleń było uznanie, że powództwo co do zasady jak i co do wysokości w całości zasługuje na uwzględnienie. W tej sytuacji Sąd w pkt I wyroku na podstawie art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy prawa energetycznego w zw. z art. 481 § 1 i 2 k.c. uwzględnił żądanie powoda w całości.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c. i w zw. z § 6 pkt 3 w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2013 r., poz. 490 ze zm.), zasądzając w pkt II wyroku od pozwanego - jako strony przegrywającej postępowanie - na rzecz powoda kwotę 2.158,44 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą składają się: kwota 600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, kwota 100,00 zł tytułem uiszczonej opłaty sądowej od pozwu, kwota 1.441,44 zł tytułem poniesionego przez powoda wynagrodzenia biegłego sądowego oraz kwota 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.