Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2013 r. powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniósł pozew, żądając zasądzenia od pozwanego R. R. kwoty 2 314,72 zł wraz z ustawowymi odsetkami: od kwoty 92,49 złotych od dnia 20 lutego 2010 roku do dnia zapłaty, od kwoty 1.441,17 złotych od dnia 20 marca 2010 roku do dnia zapłaty, od kwoty 586,59 złotych od dnia 22 kwietnia 2010 roku do dnia zapłaty i od kwoty 194,47 złotych od dnia 21 maja 2010 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Powód roszczenie swoje wywodził z umowy o obsługę techniczno-informatyczną urządzenia wielofunkcyjnego K. (...), na mocy której powód zobowiązał się do obsługi wyszczególnionych w umowie urządzeń, zaś pozwany – do zapłaty wynagrodzenia z tego tytułu.

W dniu 25 marca 2013 r. referendarz sądowy w tut. Sądzie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie o sygn. akt XV GNc 1761/13, orzekając zgodnie z żądaniem pozwu.

Sprzeciwem od nakazu zapłaty pozwany zaskarżył powyższy nakaz w całości oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. Zarzucił, że powód nie udowodnił roszczenia zarówno co do zasady, jak i co do wysokości. Wskazał, że urządzenie nie pracowało prawidłowo, o czym informował powoda, powód żąda zatem zapłaty za usługi, których nie świadczył. Ponadto pozwany zarzucił powodowi zawyżanie należności wynikających z faktur VAT oraz zgłosił zarzut przedawnienia roszczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (Sprzedawca) i R. R. (Nabywca) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowo- (...) „3 D. E.” R. R., łączyła umowa obsługi techniczno-informatycznej urządzenia wielofunkcyjnego K. (...) - Kontrakt (...) nr (...). Na podstawie tej umowy Sprzedawca zobowiązał się do obsługi urządzeń wyszczególnionych w liście konfiguracyjnej w zakresie wynikającym z typu kontraktu w zamian za regularne wnoszenie przez Nabywcę opłat obliczanych na podstawie liczby wykonanych stron A4 (kopii/wydruków jednostronnych). Umowa obejmowała świadczenie przez Sprzedawcę opisanych szczegółowo w treści umowy usług instalacyjnych, usług mechaniczno – elektronicznych, usług (...), usług szkoleniowych i konsultacji, usług zarządzania kolorem i innych.

Umowa weszła w życie z dniem 5 kwietnia 2007 roku i została zawarta na okres 36 miesięcy, przy tym ulegała ona automatycznemu przedłużeniu na następny rok, o ile Nabywca pisemnie nie zgłosi woli jego rozwiązania przed upływem 30 dni od daty kończącej okres obowiązywania. Okresem rozliczeniowym był miesiąc kalendarzowy. W okresie trwania kontraktu Nabywca miał płacić w odstępach miesięcznych, kwotę stanowiącą wartość łącznej liczby wykonanych stron A4 (wydruków/kopii): kolorowych w cenie 0,06 EUR za 1 stronę oraz czarno-białych w cenie 0,01 EUR za 1 stronę – obliczanej na podstawie zgłoszonego przez Nabywcę stanu licznika stron A4 (kopii/wydruków) z 25 dnia kalendarzowego miesiąca. Umowną datą dla tego stanu licznika miał być ostatni dzień kalendarzowy rozliczanego miesiąca (ust. 1 - 3 Warunków Ogólnych Kontraktu (...)).

W ciągu 7 dni od daty wystawienia faktury Nabywca był zobowiązany wpłacić na podany na fakturze rachunek bankowy Sprzedawcy kwotę wynikającą z kontraktu powiększoną o podatek VAT. Nabywca wyraził zgodę na przekazywanie faktur przez Sprzedawcę drogą mailową na podany w umowie adres mailowy osoby uprawnionej. Nabywca zobowiązał się do zapłaty ustawowych odsetek za należności przeterminowane (ust. 11 - 13 Warunków Ogólnych Kontraktu (...)).

Nabywca zobowiązał się do zapewnienia możliwości zdalnego odczytu liczników lub regularnie przekazywać przez stronę www, pocztą internetową, telefonicznie lub telefaksem, informacje o stanie licznika z 25 dnia kalendarzowego miesiąca w terminie do 27 dnia kalendarzowego tego miesiąca (ust. 32 Warunków Ogólnych Kontraktu (...)).

(dowód: umowa obsługi technicznej –k. 16-18, Warunki Ogólne Kontraktu (...) k. 19)

Licznik do zdalnego odczytu licznika był niesprawny od 2008 roku. Od tego czasu ilość wykonanych kopii niezbędna do ustalenia wysokości wynagrodzenia była wskazywana co miesiąc przez R. R. w przesyłanych wiadomościach e-mail.

(dowód: okoliczności niesporne; zeznania świadka K. T. – akta IV GCps 145/15).

Tytułem wynagrodzenia za wykonane usługi (...) wystawił Nabywcy następujące faktury VAT:

- nr (...) na kwotę 1 622,87 zł, z terminem płatności do dnia 19 lutego 2010 r. z tytułu usług świadczonych w styczniu 2010 roku (900 kopii stron czarno – białych i 3.200 kopii stron kolorowych);

- nr (...) na kwotę 1 441,17 zł z terminem płatności do dnia 19 marca 2010 r. z tytułu usług świadczonych w lutym 2010 roku (953 kopii czarno – białych i 2.853 kopie kolorowe);

- nr (...) na kwotę 708,59 zł z terminem płatności do dnia 21 kwietnia 2010 r. z tytułu usług świadczonych w marcu 2010 roku (453 kopie czarno – białe, 1.069 kopii kolorowych oraz ryczałt 100 złotych za zdalną diagnostykę serwisową);

- nr (...) na kwotę 194,47 zł, z terminem płatności do dnia 20 maja 2010 r. z tytułu usług świadczonych w kwietniu 2010 roku (1.048 kopii czarno białych i 128 kopii kolorowych).

(dowód: faktury VAT nr: (...) k. 20, (...) –k. 21, (...) k. 22, (...) k. 25)

Kwoty na fakturach nr (...) zostały skorygowane fakturami VAT nr (...). Po korekcie do zapłaty za faktury VAT nr: (...) i (...) pozostało odpowiednio: 92,49 zł i 586,59 zł.

(dowód: faktura VAT nr (...) k. 26, faktura VAT nr (...) –k. 27).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o bezsporne twierdzenia stron, w oparciu o dokumenty dołączone do akt sprawy oraz w oparciu o zeznania świadka K. T.. Wiarygodność przedłożonych do akt sprawy dokumentów nie była kwestionowana wzajemnie przez strony, zaś Sąd nie znalazł przyczyn, by czynić to z urzędu. Z kolei zeznania świadka Sąd uznał za spójne i logiczne, oraz znajdujące potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie, w konsekwencji czego dał im wiarę w całości.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jako bezzasadne podlegało oddaleniu.

W niniejszej sprawie powód dochodził od pozwanego wynagrodzenia za usługi świadczone w okresie styczeń – kwiecień 2010 roku w ramach umowy na obsługę serwisową urządzenia wielofunkcyjnego K. (...).

Pozwany przyznał fakt zawarcia umowy. Wnosząc o oddalenie powództwa pozwany wskazał, że powód nie świadczył usług w zakresie objętym pozwem. Ponadto zarzucił, że powód wstrzymał świadczenie usług i dostawy materiałów oraz nie określił, w jaki sposób i w oparciu o jakie dane wyliczył dochodzone pozwem należności. Podniósł również zarzut przedawnienia roszczenia.

Powód nie udowodnił wysokości dochodzonego pozwem roszczenia.

Zgodnie z treścią zawartej pomiędzy stronami umowy wysokość wynagrodzenia uzależniona była od ilości wykonanych przez pozwanego kopii kolorowych oraz czarno – białych. Ponieważ to powód wywodził z tego faktu korzystne dla siebie skutki prawne, to on powinien udowodnić ile kopii zostało przez pozwanego wykonanych w danym miesiącu. Pozwany zaprzeczył bowiem aby dane z faktur odzwierciedlały rzeczywistą ilość kopii. Powód nie zgłosił żadnych wniosków dowodowych, które zmierzałyby do wykazania powyższej okoliczności. W szczególności powód nie przedstawił wiadomości e-mail nadesłanych przez pozwanego, w których wskazywał on, jaka ilość kopii była w danym miesiącu wykonywana (pomiędzy stronami niesporne było, że urządzenie do zdalnego odczytywania ilości kopii było niesprawne od 2008 roku, a ilość wykonanych kopii była ustalana na podstawie informacji zawartych w przesyłanych przez pozwanego e-mailach). W konsekwencji powód nie udowodnił wysokości należnego mu wynagrodzenia.

Zasadny okazał się również zarzut przedawnienia dochodzonego pozwem roszczenia.

Umowę zawartą przez strony należy uznać za umowę o świadczenie usług. Zgodnie z art. 750 k.c. do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Natomiast zgodnie z art. 734 § 1 k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie. Jeżeli nie ma obowiązującej taryfy, a nie umówiono się o wysokość wynagrodzenia, należy się wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy (art. 735 k.c.).

Stosownie do treści przepisu art. 117 § 1 k.c., z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu, co - w myśl § 2 tego przepisu wywiera taki skutek, iż po upływie terminu przedawnienia ten przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Nieważne jest jednakże zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu.

Zgodnie z przepisem art. 751 pkt 1 k.c. z upływem dwóch lat przedawniają się roszczenia o wynagrodzenie za spełnione czynności i o zwrot poniesionych wydatków przysługujące osobom, które stale lub w zakresie działalności przedsiębiorstwa trudnią się czynnościami danego rodzaju. W przedmiotowej sprawie powód dochodził zapłaty wynagrodzenia za świadczone na rzecz pozwanego usługi. Nie było również sporne, że powód w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa wykonuje tego typu czynności (okoliczność ta wynika również ze złożonego przy pozwie odpisu aktualnego KRS powoda). W konsekwencji należało uznać, iż roszczenie powoda ulega przedawnienia z upływem dwóch lat.

Zgodnie z art. 120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie.

Zgodnie z ust. 11 Warunków Ogólnych Kontraktu (...) pozwany zobowiązany był do zapłaty wynagrodzenia w terminie 7 dni od dnia wystawienia faktury. Objęte pozwem faktury zostały wystawione odpowiednio: nr (...) w dniu 29 stycznia 2010 r.; nr (...) w dniu 26 lutego 2010 r.; nr (...) w dniu 31 marca 2010 r. oraz nr (...) w dniu 29 kwietnia 2010 r. W konsekwencji termin zapłaty wynagrodzenia objęty w/w fakturami upływał odpowiednio: 5 lutego 2010 roku, 5 marca 2010 roku, 7 kwietnia 2010 roku oraz 6 maja 2010 roku. Ponieważ powództwo zostało wytoczone w dniu 7 marca 2013 roku, wszystkie roszczenia objęte pozwem uległy przedawnieniu (najpóźniej wymagalne wynagrodzenie przedawniło się z dniem 7 maja 2012 roku).

Mając na uwadze powyższe, na podstawie wyżej powołanych przepisów, orzeczono jak w sentencji.

Orzekając o kosztach procesu, Sąd postąpił zgodnie z art. 98 par. 1 i 3 k.p.c., statuującym zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Na zasądzoną tytułem zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego kwotę składają się: stawka minimalna zastępstwa procesowego w wysokości 600 zł wraz z kwotą 17 zł uiszczoną przez pozwanego tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, łącznie 617 zł.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem proszę doręczyć pełnomocnikowi powoda.