Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 maja 2017 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Aneta Szwedowska

Sędziowie: SO Lech Dłuski (spr.)

SO Waldemar Pałka

protokolant: starszy sekretarz sądowy Sylwia Łastowska

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2017 roku w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa M. R. (1)

przeciwko K. R. (1)

o obniżenie alimentów

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie

z dnia 19 stycznia 2017 roku

sygn. akt III RC 518/16

I.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie I w ten sposób, że obniża ustalone tam alimenty od powoda na rzecz pozwanej do kwoty po 300 zł miesięcznie;

II.  w pozostałej części apelację oddala;

III.  koszty procesu za instancję odwoławczą między stronami wzajemnie znosi.

Sygn. akt VI RCa 75/17

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z 19 stycznia 2017r. w sprawie III RC 518/16 w sprawie z powództwa M. R. (1)przeciwko K. R. (1)o obniżenie alimentów obniżył z dniem 1 lutego 2017r. alimenty zasądzone od powoda na rzecz pozwanej wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 28 maja 2009r. w sprawie I ACa 173/09 do kwoty 400 zł miesięcznie z zachowaniem dotychczasowych warunków i terminów płatności. Oddalił powództwo w pozostałej części obejmującej żądanie ustalenia alimentów na poziomie 100 zł miesięcznie.

Sąd uzasadnił decyzję podając, że doszło do zmiany stosunków w zakresie wysokości dochodów pozwanego, co uzasadnia obniżenie alimentów. W ocenie Sądu jednak tryb życia powoda, pozostałe jego dochody nie pozwalają na obniżenie alimentów poniżej kwoty 400 zł miesięcznie. Sąd wyeksponował atrakcyjne formy spędzania czasu przez powoda. Uznał, że powód jest w stanie przekazywać na utrzymanie pozwanej kwotę 400 zł miesięcznie.

Apelację od wyroku złożył powód zaskarżając wyrok w części oddalającej powództwo i wzajemnego zniesienia kosztów procesu. Zarzucił naruszenie przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wyroku – art. 233§1 k.p.c. w zw. z art. 328§2 k.p.c. poprzez dokonanie sprzecznej z zasadą swobodnej oceny dowodów analizę materiału dowodowego w odniesieniu do zeznań pozwanej, powoda i świadka A. R., nadto błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia polegający na przyjęciu, że powód uzyskał certyfikat na produkcję ekologiczną, że czerpie korzyści z gospodarstwa, że jego sytuacja materialna jest dobra, co wynika z zajmowania się łowiectwem mimo, że materiał dowodowy nie pozwolił na poczynienie takich ustaleń.

Wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez obniżenie alimentów na rzecz pozwanej do wysokości 100 zł miesięcznie, zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu za obie instancje według norm przepisanych.

Uzasadnił swoje stanowisko podając, że od wyroku zasądzającego alimenty na rzecz pozwanej doszło do zmiany stosunków, która zgodnie z art. 138 kro, uzasadnia obniżenie alimentów do 100 zł miesięcznie. Podkreślił, że w momencie orzekania o alimentach powód otrzymywał rentę strukturalną wynoszącą 2760 zł miesięcznie. Aktualnie otrzymuje rentę (...) w wysokości 935,70 zł miesięcznie. Uznał ponadto, że ustalenia dotyczące prowadzenia przez powoda gospodarstwa rolnego oparte są o twierdzenia osoby skonfliktowanej. Podkreślił, że gospodarstwo jest własnością syna, zatem dochody z niego nie są jego dochodami.

Pozwana w odpowiedzi na apelację wniosła o oddalenie apelacji jako bezzasadnej. Podkreśliła dysproporcję w standardzie finansowym stron.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja uznana została za częściowo zasadną.

Sąd odwoławczy uznał, że argumenty powoda są częściowo trafione. Słusznie dostrzegł skarżący za niedowartościowane ustalenie znacznego obniżenia dochodów powoda, jednak nie w stopniu przez niego oczekiwanym. Sąd odwoławczy uznał, że okoliczności te uzasadniając obniżenie alimentów do wysokości 300 zł miesięcznie.

Sąd odwoławczy uznał bowiem, że twierdzenia powoda o braku innych dochodów poza rentą nie są wiarygodne. Skutecznie twierdzenia te podważa analiza sposobu zabezpieczania przez powoda swoich potrzeb. Nie da się przy zastosowaniu zasady doświadczenia życiowego przyjąć, że powód utrzymuje siebie i rodzinę na poziomie przez niego opisywanym z dochodu wynoszącego około 900 zł miesięcznie. Podstawą ustalania alimentów są ponadto możliwości zarobkowe, a nie aktualnie osiągane dochody. Analiza materiału dowodowego powinna więc koncentrować się nie na różnicy w dochodach, a ewentualnej różnicy w możliwościach ich uzyskiwania. Sąd odwoławczy uznał, że możliwości powoda uległy obniżeniu, jednak w ograniczonym zakresie. Dostrzegł bowiem, że powód nie jest właścicielem gospodarstwa, nie jest beneficjentem świadczeń wynikających z prowadzenia gospodarstwa. Jego możliwości zarobkowe uległy więc pewnemu obniżeniu.

Sąd uznał, że niemożliwe jest jednak obniżenie alimentów poniżej kwoty 300 zł miesięcznie. Pozwana bowiem uprawniona jest do otrzymywania od powoda wsparcia w utrzymaniu, zaś niezbędne do zabezpieczenia jej potrzeb jest uzyskiwanie od powoda kwoty 300 zł miesięcznie.

W konsekwencji Sąd odwoławczy po analizie postępowania przeprowadzonego przez Sąd Rejonowy i argumentów przedstawionych przez powoda w apelacji uznał, że zaskarżony wyrok należy zmienić poprzez obniżenie alimentów należnych pozwanej od powoda do kwoty 300 zł miesięcznie. Kwota ta jest znacząca w kosztach utrzymania pozwanej, natomiast w odniesieniu do powoda nie obciąży go nadmiernie.

Wniosek powoda o ustalenie obowiązku alimentacyjnego na poziomie 100 zł miesięcznie uznany został za zbyt daleko idący. Taka kwota bowiem stanowiłaby wyłącznie symboliczny udział powoda w kosztach utrzymania pozwanej. Nie przystaje również do możliwości zarobkowych powoda.

Sąd odwoławczy w konsekwencji przyjął, że zaskarżony wyrok należy skorygować poprzez ustalenie alimentów na poziomie 300 zł miesięcznie. Na podstawie art. 386§1 k.p.c. w zw. z art. 133§1 k.r.o. i art. 135§1 k.r.o. zmienił wyrok Sądu Rejonowego w Olsztynie z 19 stycznia 2017r. w sprawie III RC 518/16. W pozostałej części na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.

O kosztach za instancję odwoławczą Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. znosząc je między stronami.