Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni

Wydział I Cywilny – Sekcja d.s. rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Marzanna Stefaniuk-Muczyńska

Protokolant: sekr. Magdalena Czapiewska

po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2017 r. w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Bank (...) S.A. we W.

przeciwko: A. G.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej A. G. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. we W. kwotę 3.858 zł 61 gr (trzy tysiące osiemset pięćdziesiąt osiem złotych 61/100) wraz odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w skali roku, nie wyższej niż dwukrotność wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie, naliczanymi od kwoty 3.380 zł 26 gr (trzy tysiące trzysta osiemdziesiąt złotych 26/100) za okres od dnia 14 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 90 zł 38 gr (dziewięćdziesiąt złotych 38/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje zapłacić pozwanej A. G. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 51 zł (pięćdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu części opłaty sądowej poniesionej tymczasowo przez Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Przedmiotowym pozwem powód (...) Bank (...) S.A. we W. wystąpiła z żądaniem zasądzenia od pozwanej A. G. kwoty 3.858,16 zł wraz z naliczanymi od kwoty 3.380,26 odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 14 kwietnia 2016 r. i kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu podał, że dochodzona wierzytelność wynika z zawartej przez strony umowy o przyznanie limitu kredytowego i umowy o wydanie i korzystanie z karty kredytowej, w ramach którego pozwana otrzymała odnawialny limit w wysokości 3.500 zł. Powód wyjaśnił też, że na dochodzoną należność składa się należność główna w wysokości 3.380,26 zł, odsetki za okres od dnia 29 kwietnia 2014 r. do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg banku, tj. 13 kwietnia 2016 r. w kwocie 365,73 zł, koszty, opłaty i prowizje w wysokości 112,62 zł, a także dalsze odsetki naliczane od dnia następnego po dniu wystawienia wyciągu, od kwoty kapitału, tj. od kwoty 3.380,26 zł wyznaczonej jako czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 14 kwietnia 2016 r. w stosunku rocznym, z zastrzeżeniem że od dnia 1 stycznia 2016 r. wysokość tych odsetek nie może przekraczać w stosunku rocznym wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie.

Wydany w elektronicznym postępowaniu upominawczym nakaz zapłaty pozwana zaskarżyła sprzeciwem, w treści którego wniosła o oddalenie powództwa, nie wskazując jednakże żadnych zarzutów przeciwko żądaniu pozwu.

Następnie w piśmie z dnia 9 lutego 2016 r. (k. 46-47) pełnomocnik pozwanej zmodyfikował stanowisko procesowe strony pozwanej podając, że pozwana nie kwestionuje roszczenia dochodzonego przez powoda, wnosząc jednocześnie o rozłożenie tego roszczenia na miesięczne raty na okres 3 lat. Uzasadniając to stanowisko podał, że pozwana nie dysponuje obecnie środkami umożliwiającymi jej spłatę powstałego zadłużenia.

W odpowiedzi na powyższe powód podtrzymał żądanie pozwu w całości.

Z uwagi na treść art. 505 ¹ kpc niniejsza sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 marca 2014 r. strony procesu zawarły umowę o przyznanie limitu kredytowego i umowę o wydanie i korzystanie z karty kredytowej nr (...), w ramach którego pozwana otrzymała odnawialny limit w wysokości 3.500 zł.

Na skutek nie dokonania przez pozwaną spłaty zadłużenia wynikającego z tego limitu umowy te zostały wypowiedziane. Wysokość wymagalnego zadłużenia na dzień zamknięcia rozprawy wynosiła łącznie 3.858,61 zł, na którą składał się kapitał w wysokości 3.380,26 zł, odsetki za okres od dnia 29 kwietnia 2014 r. do dnia 13 kwietnia 2016 r. w kwocie 365,73 zł, koszty, opłaty i prowizje w wysokości 112,62 zł. Zgodnie z treścią umowy od niespłaconego w terminie płatności kapitału powód uprawniony był do naliczenia odsetek w wysokości czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP.

okoliczności bezsporne

Pozwana jest obecnie zatrudniona w spółce (...) z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 300 zł netto, która to kwota jest w całości zajęta w prowadzonym przeciwko pozwanej postępowaniu egzekucyjnym. Z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy cywilnoprawnej w Kancelarii (...) spółce z o.o., a następnie spółce (...) spółce z o.o. pozwana uzyskała miesięczne wynagrodzenie w niepełnej wysokości, które to kwoty z trudem wystarczyły jej na zaspokojenie podstawowych, bieżących potrzeb. W okresie od lipca do grudnia 2016 r. tytułem wynagrodzenia pozwana otrzymała wypłaty w wysokości netto odpowiednio: 2.284 zł, 1.925,25 zł, 1.500,50 zł, 2.040,75 zł, 956,50 zł i 2.050 zł.

okoliczności przyznane

Sąd zważył, co następuje:

W świetle powyższego stanu faktycznego sprawy, ustalonego w oparciu o bezsporne, jak i przyznane przez strony stosownie do regulacji art. 230 kpc okoliczności faktyczne Sąd uznał, iż powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości. W procesie niniejszym strona powodowa skutecznie wykazała bowiem, że przysługiwało jej uprawnienie do żądania zwrotu udzielonego pozwanej w formie limitu odnawialnego kredytu wraz z żądanymi odsetkami i opłatami i prowizjami.

Stąd na podstawie art. 69 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 1988) Sąd w pkt. I wyroku uwzględnił powództwo w całości, zastrzegając jedynie - zgodnie z brzmieniem art. 481 §2 ¹ i §2 ² kc - w zakresie żądanych przez powoda odsetek umownych za opóźnienie, iż ich wysokość nie może przekroczyć wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie, a więc wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie.

W tym miejscu wskazać należy, iż Sąd nie znalazł podstaw do tego by w zasądzone od pozwanej roszczenie rozłożyć na raty, mając na względzie iż zgodnie z przewidującym taką możliwość art. 320 kpc sytuacja taka powinna mieć miejsce jedynie w szczególnie uzasadnionych wypadkach. W ocenie Sądu sytuacja tak nie miała jednak miejsca w niniejszej sprawie, gdyż przeczyła temu postawa pozwanej. Sąd wziął bowiem pod uwagę fakt, iż uwzględnienie wniosku pozwanej stanowiłoby niczym nie uzasadnione premiowanie postawy pozwanej, która od daty doręczenia jej odpisu pozwu (co nastąpiło we wrześniu 2016 r.) do dnia zamknięcia rozprawy, a więc przez okres połowy roku nie dokonała na poczet spłaty zadłużenia dochodzonego pozwem ani złotówki. Stąd deklaracje pozwanej dotyczące spłaty zadłużenia w ratach ustalonych w wyroku Sąd uznał za gołosłowne.

W konsekwencji pozwana, jako strona spór przegrywająca, została obciążona obowiązkiem zwrotu powodowi poniesionych przez niego kosztów procesu, na które składał sie zwrot uiszczonej przez powoda części opłaty od pozwu w wysokości 49 zł oraz wydatków poniesionych w związku ze złożeniem do akt sprawy dokumentów pełnomocnictw procesowych (34 zł) i opłat notarialnych związanych z koniecznością uzyskania ich poświadczonych odpisów (7,38 zł). Orzeczenie w tym zakresie wydano na podstawie art. 98 kpc w zw. z art. 108 kpc.

W pkt. III wyroku w oparciu o przepis art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. 2016, poz. 623) Sąd nakazał zapłacić pozwanej na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 51 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa, a obejmujących nieuiszczoną przez powoda część opłaty od pozwu, należnej w niniejszej sprawie w wysokości 100 zł.