Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk

Protokolant: stażysta Monika Kucharczyk

po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2017 r. w Tychach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa:

(...) S.A. we W.

przeciwko:

P. R.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego P. R. na rzecz powoda (...) S.A. we W. kwotę 43 040,53 zł (czterdzieści trzy tysiące czterdzieści złotych pięćdziesiąt trzy grosze) z odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwot:

- 42 938,74 zł (czterdzieści dwa tysiące dziewięćset trzydzieści osiem złotych siedemdziesiąt cztery grosze) od dnia 19 września 2013 roku do dnia zapłaty;

- 101,81 zł (sto jeden złotych osiemdziesiąt jeden groszy) od dnia 6 lipca 2016 roku do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6 970,00 zł (sześć tysięcy dziewięćset siedemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

3)  nadaje wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Jolanta Brzęk

Sygn. akt VI GC 1195/16/3

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 6 lipca 2016 roku wniesionym do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny, powódka (...) S.A. z siedzibą we W. wniosła o zasądzenie od pozwanego P. R. kwoty 43 044,53 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwot:

- 42.938,72 zł od dnia 18 września 2013 r. do dnia zapłaty,

- 101,81 zł od dnia 6 lipca 2016 r. do dnia zapłaty,

oraz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu powódka wskazała, iż w dniu 22 marca 2013 r. zawarła z pozwanym umowę leasingu, której przedmiotem był (...) nr rej. (...). Wyjaśniła, że jako podmiot finansujący zobowiązana była nabyć od dostawcy w/w przedmiot leasingu oraz oddać go pozwanemu jako korzystającemu do używania i pobierania pożytków na czas oznaczony. Dodała, że pozwany jako korzystający zobowiązany był do zapłacenia powódce w uzgodnionych ratach wynagrodzenia pieniężnego. Okres leasingu rozpoczął się z dniem zawarcia umowy leasingu, a kończył z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym przypada termin płatności ostatniej okresowej opłaty leasingowej. Powódka podniosła, że pozwany nie dokonywał płatności w terminach określonych umową, co spowodowało powstanie zadłużenia na jej koncie oraz naliczenia odsetek od okresowych opłat leasingowych, zadłużenia na jej koncie oraz naliczenia odsetek od okresowych opłat leasingowych. W związku z naruszeniem przez pozwanego postanowień umowy, powódka skierowała do pozwanego wezwanie do zapłaty. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu, powódka w dniu 18 września 2013 r. wypowiedziała umowę leasingu oraz wezwała do wydania przedmiotu leasingu. Powódka dalej wskazała, że w wyniku braku woli ze strony pozwanego do ugodowego zakończenia sporu, dokonała odbioru przedmiotu umowy leasingu w dniu 29 października 2013 r., a następnie jego zagospodarowania. W wyniku tego przedmiot leasingu został wyceniony na kwotę 73 800,00 zł i został sprzedany w dniu 4 grudnia 2013 r. za kwotę 73 900,00 zł. Powódka ponadto wskazała, że zgodnie z § 24 ogólnych warunków umowy leasingu w przypadku, gdy po wypowiedzeniu uzyskana przez powódkę cena sprzedaży przedmiotu leasingu, po potrąceniu kwoty kosztów poniesionych przez powoda, jest niższa od kwoty zdyskontowanej, wówczas pozwany jest zobowiązany zapłacić różnicę niezależnie od wymagalnych wierzytelność głównych oraz ubocznych. Powódka dodała, że przed wytoczeniem powództwa ponownie wezwała pozwanego do zapłaty.

Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny postanowieniem z dnia 23 września 2016 r. przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Tychach.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 marca 2013 roku strony postępowania zawarły umowę leasingu operacyjnego nr (...), na podstawie której leasingodawca (powódka) zobowiązał się nabyć i przekazać leasingobiorcy (pozwanemu) na czas trwania umowy (...). Umowę zawarto na 60 miesiące, wskazując datę zakończenia umowy na 6 kwietnia 2018 roku. Wysokość poszczególnych opłat leasingowych i terminy ich płatności określał harmonogram opłat leasingowych, zgodnie z którym opłaty nr 2-59 wynosiły 2.114,48 zł netto natomiast opłata nr 60 wynosiła 2114,48 zł netto. W opłacie nr 60 przewidziana była również kaucja gwarancyjna w kwocie 1311,48 zł. Leasingobiorca (pozwany) był zobowiązany ponadto do zapłaty opłaty wstępnej w kwocie 13.222,20 zł brutto. Zgodnie z ust. 10 umowy częścią umowy leasingu są Ogólne Warunki Umowy Leasingu z dnia 3 września 2012 roku, które stanowią załącznik nr 1 do umowy.

Strony zgodnie z § 24 ust. 1 OWUL przyjęły, że umowa mogła zostać przez leasingodawcę wypowiedziana ze skutkiem natychmiastowym przed terminem jej zakończenia w przypadku, gdy leasingobiorca dopuszcza się zwłoki w zapłacie którejkolwiek z rat leasingowych, pomimo wcześniejszego wyznaczenia mu na piśmie przez leasingodawcę dodatkowego terminu do jej zapłaty z zagrożeniem możliwości wypowiedzenia umowy w trybie natychmiastowym w przypadku nie uiszczenia tej opłaty w tym terminie. Strony zgodnie z § 24 ust. 4 OWUL przyjęły, że w przypadku rozwiązania umowy w trybie określonym w ust. 1 lub ust. 2 wpłacone opłaty leasingowe nie będą podlegać zwrotowi. Pozwany zobowiązał się w terminie 14 dni od dnia rozwiązania umowy do zapłaty na rzecz powódki zaległy zafakturowanych opłat oraz odszkodowania z tytułu rozwiązania umowy.

Strony zgodnie z § 27 OWUL ustaliły, ze w razie opóźnienia w zwrocie przedmiotu leasingu leasingobiorca zobowiązany będzie do uiszczenia z tego tytułu kary umownej w kwocie stanowiącej 0,1% ceny netto przedmiotu leasingu za każdy dzień opóźnienia. Pozwany odebrał przedmiot leasingu.

Dowód: umowa leasingu operacyjnego (k. 17-19), ogólne warunki umowy leasingu operacyjnego (k. 20-23), protokół zdawczo odbiorczy (k. 24-25), wniosek o zwarcie umowy leasingu (k. 15-16).

Wezwaniem do zapłaty z dnia 5 sierpnia 2013 r. powódka wezwała pozwanego do uregulowania opłaty nr 4 z terminem płatności do 6 lipca 2013 r. w kwocie 2 600,81 zł w nieprzekraczalnym terminie do 12 sierpnia 2013 r. W związku ze zwłoką w zapłacie opłat leasingowych powódka pismem z dnia 3 września 2013 r. wezwała pozwanego do zwrotu przedmiotu leasingu oraz wypowiedziała umowę leasingu. Łączna kwota zadłużenia pozwanego wobec pozwanej na dzień wypowiedzenia umowy leasingu wynosiła 116.583,03 zł.

Dowód: wezwanie do zapłaty (26), pismo z 3 września 2013 r. (k.30) potwierdzenia nadania (k.27-29) podsumowanie zadłużenia (k. 31, 46), potwierdzanie odbioru (k. 32-33).

Odbiór przedmioty leasingu tj. (...) nastąpił 29 października 2013 r. Sporządzono wycenę pojazdu za kwotę 200,00 zł netto. Koszt windykacji sumy ubezpieczeniowej wyniósł 1.353,00. Koszt paliwa wyniósł 200,23 zł.

Dowód: potwierdzenie odbioru (k. 34), opinia (k. 35-37), faktury VAT (k. 38, 40), załącznik do faktury (k. 39), paragon fiskalny (k. 41).

Dnia 4 grudnia 2013 r. (...) został sprzedany za kwotę 73.900,00 zł netto tj. 90.897,00 zł brutto.

Dowód: faktura VAT (k. 42)

Wezwaniem do zapłaty z dnia 10 marca 2014 r. powódka wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 43.040,53 zł.

Dowód: wezwanie do zapłaty (k. 43), noty obciążeniowe (k. 44-45), podsumowanie zadłużenia (k. 31, 46) potwierdzenie odbioru (k. 47-48).

Oceniając materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów, gdyż nie zostały zakwestionowane przez strony postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo wytoczone w niniejszej sprawie przez (...) S.A. z siedzibą we W. przeciwko P. R. zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z art. 339 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

W niniejszej sprawie pozwany nie ustosunkował do wniesionego przez powódkę pozwu jak również nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę. W związku z powyższym Sąd przyjął za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie.

Podkreślić należy, że w ocenie Sądu okoliczności faktyczne przytoczone w pozwie nie budziły wątpliwości jak również nie zostały przytoczone w celu obejścia prawa. W sposób jasny i precyzyjny przedstawiono sposób postępowania wobec niepłacącego rat oraz przedstawiono sposób obliczenia należności, o których zasądzenie wniesiono pozwem.

Zgodnie z art. 709 ¹ k.c. przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Zatem do elementów przedmiotowo istotnych essentialia negotii umowy leasingu zaliczymy:

a) zobowiązanie się finansującego do nabycia rzeczy – najczęściej jest to rzecz wskazana przez korzystającego, a nabycie następuje na warunkach wskazanych w umowie leasingu,

b) zobowiązanie się finansującego do oddania korzystającemu nabytej rzeczy do używania lub używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony,

c) zobowiązanie się korzystającego do zapłaty finansującemu wynagrodzenia pieniężnego w uzgodnionych ratach – wynagrodzenie to jest nie niższe niż cena nabycia rzeczy lub wynagrodzenie z tytułu jej nabycia (Z. Radwański, J. Panowicz – Lipska, Zobowiązania – część szczegółowa, Warszawa 2005, s. 146).

Mając powyższe na uwadze oraz materiał zgromadzony w sprawie należy bezsprzecznie stwierdzić, że strony w 22 marca 2013 dniu roku zawarły umowę leasingu operacyjnego nr (...), na podstawie której leasingodawca (powódka) zobowiązał się nabyć i przekazać leasingobiorcy (pozwanemu) na czas trwania umowy (...). Umowę zawarto na 60 miesiące, wskazując datę zakończenia umowy na 6 kwietnia 2018 roku. Wysokość poszczególnych opłat leasingowych i terminy ich płatności określał harmonogram opłat leasingowych, zgodnie z którym opłaty nr 2-59 wynosiły 2 114,48 zł netto natomiast opłata nr 60 wynosiła 2 114,48 zł netto. W opłacie nr 60 przewidziana była również kaucja gwarancyjna w kwocie 1 311,48 zł. Leasingobiorca (pozwany) był zobowiązany ponadto do zapłaty opłaty wstępnej w kwocie 13 222,20 zł brutto.

Przedmiotowa umowa podlegała przepisom kodeksu cywilnego (art. 709 ¹ ‑ (...) k.c.) oraz zawierała wszystkie elementy istotne umowy leasingu (essentialia negotii), i tym samym należy stwierdzić, że umowa była ważna i wiązała strony (pacta sunt servanda – umów należy dotrzymywać).

Powódka domagała się zapłaty należności wynikającej z zawartej miedzy stronami umowy leasingu w ramach prowadzonej przez strony działalności gospodarczej.

Należy wskazać, że powódka skutecznie wypowiedziała pozwanemu umowę leasingu. Zgodnie z § 24 ust. 1 a OWUL przyjęły, że umowa mogła zostać przez leasingodawcę wypowiedziana ze skutkiem natychmiastowym przed terminem jej zakończenia w przypadku, gdy leasingobiorca dopuszcza się zwłoki w zapłacie którejkolwiek z rat leasingowych, pomimo wcześniejszego wyznaczenia mu na piśmie przez leasingodawcę dodatkowego terminu do jej zapłaty z zagrożeniem możliwości wypowiedzenia umowy w trybie natychmiastowym w przypadku nie uiszczenia tej opłaty w tym terminie.

Pozwany nie uregulował w terminie zaległości wskazanej w wezwaniu do zapłaty 5 sierpnia 2013 r. Bezskuteczny upływ dodatkowego terminu do spełnienia przez pozwanego należności na rzecz powoda już sam w sobie spowodował powstanie po stronie powódki prawa do wypowiedzenia umowy ze skutkiem natychmiastowym.

Z uwagi na powyższe należy przyjąć, że powód pismem z dnia 3 września 2013 r. skutecznie wypowiedział pozwanemu umowę leasingu w związku z nie uregulowanie pełnej kwoty zaległości do dnia 12 sierpnia 2013 r. Pozwany nie dokonał zapłaty w tym terminie, a więc umowa leasingu została skutecznie rozwiązana.

Zgodnie z art. 709 ¹⁵ k.c., finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych rat, jednak musi uwzględnić w rozliczeniu korzyści, jakie uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i rozwiązania umowy leasingu.

Przewidziana w art. 709 ¹⁵ k.c., a w realiach stosunków pomiędzy stronami niniejszego postępowania skonkretyzowana w § 24 OWUL odpowiedzialność korzystającego ma charakter odpowiedzialności odszkodowawczej.

Jak wynika z materiału zgromadzonego w sprawie, na kwotę dochodzoną przez powódkę w niniejszej sprawie składają się należności z tytułu:

⚫

zaległych zafakturowanych opłat leasingowych w łącznej kwocie 3 550,11 zł;

⚫

pozostałych kosztów zafakturowanych w kwocie 313,65 zł;

⚫

należności z tytułu not odsetkowych w 101,81 zł;

⚫

odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy w kwocie 34 990,05 zł którego wysokość powódka wyliczyła w sposób określony § 24 OWUL.

⚫

należność z tytułu opóźnienia w zwrocie przedmiotu leasingu zgodnie z § 27 OWUL w wysokość 4 084,93 zł.

W ocenie Sądu powódka toku procesu za pomocą przedstawionych dokumentów wykazała, że jej roszczenie jest zasadne.

Zgodnie z art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W związku z tym pozew w części dotyczącej żądania odsetek ustawowych za opóźnienie, zasługuje na uwzględnienie.

Zatem biorąc pod uwagę wyżej poczynione rozważania, Sąd uznał dochodzone przez powódkę roszczenie za w pełni zasadne i w związku z tym w punkcie 1 wyroku zasądzono od pozwanego na rzecz powódki kwotę 43.040,53 zł z odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwot:

- 42.938,74 zł od dnia 19 września 2013 roku do dnia zapłaty;

- 101,81 zł od dnia 6 lipca 2016 roku do dnia zapłaty.

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie 2 wyroku na podstawie art. 98 i 99 k.p.c. zgodnie, z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na koszty procesu powódki składały się kwota 2.153,00 zł z tytułu uiszczonej opłaty sądowej oraz koszt zastępstwa procesowego strony powodowej ustalone zgodnie z §2 pkt. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2015 r., poz. 1804) w wysokości 4.800,00 zł, co dało łączną kwotę 6.970,00 zł.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt. 2 k.p.c. Sąd nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Jolanta Brzęk