Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 grudnia 2012 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Tarnowie

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2012 roku w Tarnowie na rozprawie

odwołania S. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 21 czerwca 2012r. nr (...)

w sprawie S. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 755/12

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 12 grudnia 2012r.

Decyzją z dnia 21 czerwca 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił S. L. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 12.06.2012 r. ubezpieczona nie została uznana za niezdolną do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła S. L. , domagając się jej zmiany, poprzez przyznanie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczona podniosła, iż decyzja nie jest zgodna ze stanem faktycznym, gdyż stan jej zdrowia z wiekiem nie poprawił się, lecz 4 lata po operacji kręgosłupa szyjnego ulega znacznemu pogorszeniu, oraz wystąpiły dodatkowe schorzenia uniemożliwiające jej podjęcie pracy. Podniosła, że od 9 lat pobiera świadczenie rentowe.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia
i wskazując, iż w oparciu o art. 57 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach
i rentach z FUS, na podstawie przeprowadzonego badania Komisji Lekarskiej ZUS brak jest podstaw do uznania ubezpieczonej za niezdolną do pracy, a odwołanie nie wnosi żadnych nowych okoliczności.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. L. urodziła się dnia (...)., z zawodu jest krawcową,
i w takim zawodzie ostatnio pracowała. Wnioskodawczyni w okresie od 10.11.2004r. do 31.10.2005r. pobierała rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, a do 1.11.2005r. do 30.04.2007r. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Od 1.05.2007r. do 30.09.2007r. odwołująca pobierała rentę szkoleniową. Następnie od 1.10.2007r. do 31.05.2012r. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy.
W okresie od 1.06.2011r. do 31.05.2012r. renta była wypłacana zgodnie
z prawomocnym wyrokiem tut. sądu z dnia 10.11.2011r. ( sygn. akt IVU 675/11). Odwołująca złożyła wniosek o ponowne ustalenie prawa do świadczenia rentowego
w dniu 23.04.2012r.

Zarówno orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 14.05.2012r. jak
i orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 12.06.2012r. odwołująca nie została uznana za niezdolną do pracy. Wobec powyższego przedmiotową decyzją ZUS odmówił wnioskodawczyni prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Dowód: - akta ZUS

W toku niniejszego postępowania sądowego u odwołującej się stwierdzono:

- stan po operacyjnym leczeniu dyskopatii (...)

- przewlekły zespół bólowy szyjny i barkowy bez zmian w stawach barkowych
i uszkodzeń neurologicznych

- dyskopatię (...)

- chorobę L. – C. w stadium remisji objawów

W badaniu kręgosłupa szyjnego stwierdzono lordozę zniesioną, wyrostki kolczyste tkliwe przy ucisku, ograniczenie ruchomości, bliznę pooperacyjną.
W kręgosłupie piersiowym ruchomość dobra, a w kręgosłupie lędźwiowo – krzyżowym lordoza prawidłowa. Ponad to w kończynach górnych ruchomość zachowana we wszystkich stawach, zakres ruchów – pełny, chwytność dobra, siła ucisku prawidłowa. Kończyny dolne prawidłowe, symetryczne, żylaki nieobecne, ruchomość w stawach skokowych zachowana

W styczniu 2011 roku odwołująca była rehabilitowana w ramach prewencji ZUS. Obecnie brak jest neurologicznych powikłań choroby kręgosłupa. Funkcja ruchu jest miernie upośledzona w zakresie ruchów kręgosłupa oraz nieznacznie w zakresie stawu biodrowego lewego. Całość obserwacji odwołującej się nie daje podstaw do orzeczenia niezdolności do pracy. Dalsze leczenie i rehabilitację może kontynuować
w ramach czasowej niezdolności do pracy.

Dowód: - opinia sądowo – lekarska z dnia 9.10.2012r. – k. 8-10,

- dokumentacja medyczna – akta ZUS.

Sąd ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie, w całości podzielił wnioski płynące z opinii biegłych z zakresu ortopedii i neurologii. Biegli legitymują się fachową wiedzą oraz doświadczeniem zawodowym, zaś opinia została sporządzona
w sposób rzetelny, po osobistym przebadaniu ubezpieczonej oraz analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych. W ocenie Sądu, biegli lekarze dokonali prawidłowej diagnozy schorzeń, na które cierpi wnioskodawczyni, zaś wnioski płynące z opinii korespondują ze zgromadzoną dokumentacją medyczną, oraz bazują na wynikach przeprowadzonych badań, co czyni opinię logiczną i kompletną.

Opinia spełniła nadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych określone w art.278 kpc i art.285 kpc., zaś w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności, które mogłyby podważać zaufanie do wiedzy, czy bezstronności biegłych. Również strony postępowania nie zgłosiły żadnych merytorycznych zarzutów mających wpływ na wartość dowodową przedmiotowej opinii.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane przez strony postępowania, dlatego Sąd uznał je za w pełni wiarygodne.

Sąd rozważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie art. 57 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2009 roku, Nr 153, poz. 1227 ze zmianami) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące przesłanki:

1)jest niezdolny do pracy;

2)ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust.1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit.b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit.a, pkt 11-12, 13 lit.a, pkt 14 lit.a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit.a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (art. 12 ust. 1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art.12 ust.2), zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji ( art. 12 ust. 3).

Zgodnie z art. 13 ustawy przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1)stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;

2)  możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Jak wynika z art. 107 ustawy prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

W niniejszej sprawie w istocie bezsporne były przesłanki warunkujące zdolność rentową odwołującej się, przewidziane w pkt 2 i 3 art. 57 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, albowiem ubezpieczona pobierała we wcześniejszym okresie rentę z tytułu niezdolności do pracy, czego organ rentowy nie kwestionował. Sporną stała się natomiast przesłanka z art. 12 ust. 1 ustawy, dotycząca niezdolności do pracy.

Dla rozstrzygnięcia, czy w przypadku ubezpieczonej mamy do czynienia
z niezdolnością do pracy, konieczne stało się zasięgnięcie opinii biegłych specjalistów z zakresu neurologii i chirurgii. Przeprowadzone badanie wykazało
u wnioskodawczyni przewlekły zespół bólowy szyjny i barkowy, dyskopatię (...), chorobę L. – C., stan po operacyjnym leczeniu dyskopatii (...).

W 2008r. odwołująca przeszła zabieg operacyjny na kręgosłupie szyjnym
z wstawieniem implantu tytanowego międzykręgowego na wysokości (...). Sprawność układu ruchu badanej nie jest istotnie zaburzona, ograniczenie ruchomości kręgosłupa – bez objawów ubytkowych neurologicznych. Ponadto badanie kręgosłupa szyjnego w rezonansie magnetycznym z dnia 24.02.2012r. dokumentuje prawidłowy stan kanału kręgowego szyjnego. Obecność niewielkich zmian zwyrodnieniowych przy prawidłowym stanie korzeni rdzeniowych i rdzenia kręgowego. Badanie
z kwietnia 2011r. w rezonansie magnetycznym stawów krzyżowo biodrowych wykazało prawidłowy ich stan. Widoczne początkowe zmiany zwyrodnieniowe nie powodują upośledzenia funkcji kręgosłupa. Biegli nie uznali odwołującej za niezdolną do pracy z powodu dysfunkcji układu ruchu, zwrócili uwagę na fakt, iż poprawa
w zakresie ruchomości stawów spowodowana jest głównie prowadzoną przez lata rehabilitacją i leczeniem.

Reasumując, Sąd, w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy uznał zatem, iż brak jest podstaw do uznania odwołującej się za niezdolną do pracy
w rozumieniu art. 12 ust. 1 powołanej ustawy. Odwołująca może wykonywać pracę dotychczas wykonywaną jako krawcowa.

Z powyższych względów uznać należało, iż decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych była prawidłowa, zaś odwołanie należało oddalić jako bezzasadne, przyjmując jako podstawę powołane przepisy ustawy o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 477 ¹⁴§1 k.p.c.