Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 27 lutego 2017 roku

Sąd Rejonowy w Suchej Beskidzkiej I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Kazimierz Firlej

Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Boczek

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2017 roku w Suchej Beskidzkiej na rozprawie

sprawy z wniosku J. P. (1)

z udziałem Gminy Z., W. P. (1)

o zasiedzenie

p o s t a n a w i a:

1.  ustalić, że działka nr (...) o pow. 0,0171 ha, położona w Z., nr jedn. rej. G.(...), obręb nr (...) Z., została podzielona na działki nr (...) o pow. 0,0112 ha i nr (...) o pow. 0,0059 ha, zgodnie z mapą projektu podziału działki nr (...) biegłego geodety mgr inż. K. B. (1) z dnia 28 marca 2015 roku, organ prowadzący państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny: Starosta S., identyfikator ewidencyjny materiału zasobu – operatu technicznego: P. (...).(...), data wpisania operatu technicznego do ewidencji materiałów zasobu: 14.04.2015r., która to mapa stanowi integralną część tego postanowienia;

2.  stwierdzić, że J. P. (1), syn M. i I. oraz W. P. (1), córka E. i K., nabyli przez zasiedzenie z dniem 12 lutego 2003 roku, na prawach wspólności ustawowej, prawo własności działki nr (...)
o pow. 0,0059 ha, położonej w Z.;

3.  nakazać pobrać od wnioskodawcy J. P. (1) na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej kwotę 2.501,21 zł (dwa tysiące pięćset jeden 21/100 złotych) z tytułu wydatków wyłożonych ze Skarbu Państwa;

4.  stwierdzić, że każdy uczestnik ponosi pozostałe koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie.

UZASADNIENIE

postanowienia z 27 lutego 2017 roku, sygn. I Ns 236/15

Wnioskodawca J. P. (1), po sprecyzowaniu żądania wniosku (k. 92/2, 117), wniósł o stwierdzenie, że J. P. (1) syn M. i I. i W. P. (1) córka E. i K., nabyli przez zasiedzenie, na prawach wspólności ustawowej, działkę nr (...), o powierzchni 0,0059 ha, położoną w Z., powstałą, zgodnie z mapą biegłej K. B. z 28.03.2015r. – z dniem 13.02.2003r.

W uzasadnieniu wniosku (k. 4), wnioskodawca podał, że przedmiotem postępowania jest część działki nr (...), położonej w Z., a mianowicie część przylegająca od strony południowej do działki nr (...), stanowiącej łącznie z działkami nr (...) i (...) własność wn. J. P. (1) i jego byłej żony W. P. (2), na prawach ustawowej wspólności. Małżonkowie W. i J. P. (1) byli rozwiedzeni wyrokiem Sądu Rejonowego w Krakowie z 28.11.1975r., przy czym W. S. zmarła 17.10.2004r. w Ż., zaś wn. J. P. (1) zawarł drugie małżeństwo 26.12.1981r.
z W. Ł., noszącą obecnie nazwisko P.. Działka nr (...) wpisana jest do rejestru ewidencji gruntów G.(...) Z., na rzecz Urzędu Gminy w Z., przy czym jest to jedynie osoba władająca, a właściciel gruntu nie jest ustalony. Działka ta powstała z części pgr.l.kat. (...). Działka ta nigdy nie stanowiła i nie stanowi drogi powszechnego korzystania, jak błędnie wpisano w rejestrze ewidencji gruntów. Część działki, objętej wnioskiem, przylega bezpośrednio do budynku wnioskodawcy od strony południowej i stanowi częściowo dojście do tego budynku, a częściowo stanowi trawnik użytkowany przez wnioskodawcę i jego żonę, w zależności od potrzeb gospodarczych, jako składowisko materiałów budowlanych, np. piasku. Od strony wschodniej, od kilku lat, teren jest zagrodzony trwałym płotem wnioskodawcy. Taki stan rzeczy istnieje nieprzerwanie co najmniej od 1973 roku, ściślej od 12.02.1973r., kiedy to wnioskodawca, z ówczesną żoną, nabyli budynek wraz z działkami, objętymi księgą wieczystą nr (...), na podstawie umowy darowizny od ojca wnioskodawcy – M. P.. W tym stanie rzeczy, istniejący przeszło 40 lat stan samoistnego posiadania części działki nr (...), przez wnioskodawcę i jego obecną żonę, uprawnia do nabycia przedmiotowej części tej działki przez zasiedzenie z dniem 13.02.2003r.

Uczestnik W. P. (1), w odpowiedzi na wniosek z 03.09.2014r. (k. 18), przyłączyła się do wniosku J. P. (1).

Uczestnik Gmina Z., w odpowiedzi na wniosek z 08.09.2014r. (k. 19), wniosła o oddalenie wniosku, podając w uzasadnieniu, że bezspornym jest, iż stan prawny działki nr (...), położonej w Z., nie jest uregulowany, dla działki tej nie jest urządzona księga wieczysta, a jedynie w ewidencji gruntów działka ta figuruje na władającego Urząd Gminy Z. – drogi powszechnego korzystania, przy czym,
z posiadanych przez Gminę danych, nie wynika, aby na tej działce Gmina wykonywała akty władztwa, a w szczególności utwardzała ją, konserwowała nawierzchnię, kosiła trawę, itp. Fakt utrudniania przez wnioskodawcę przejścia po tej działce był przedmiotem zainteresowania Gminy, w związku z interwencją osoby zainteresowanej przejściem po tej działce. Zdaniem Gminy, na podstawie istniejącego materiału dowodowego, nie można stwierdzić, aby wnioskodawca był samoistnym posiadaczem tej działki przez okres ponad 30 lat, a stan taki umożliwia jej zasiedzenie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Działka ewidencyjna nr (...), położona w Z., wpisana jest do nr jednostki rejestrowej G.(...), obręb (...) Z. i powstała z części parceli gr.l.kat. (...).

Dowód: porównanie ewidencja – kataster – w dokumentacji geodezyjnej do celów prawnych – k. 10.

Wobec braku spisu parcelowego dla gminy kat. Z., nie można ustalić, w skład jakiego wykazu hipotecznego, wchodzi parcela gruntowa l.kat. (...), ani tez nie można ustalić, kto jest jej właścicielem hipotecznym.

Dowód: poświadczenie Wydziału Ksiąg Wieczystych tut. Sądu z 03.07.2014r. – k. 10.

W pozycji rejestru nr (...), obrębu Z., obejmującym m.in. działkę nr (...),
o pow. 0,0171 ha, jako władający figuruje Urząd Gminy Z. – drogi powszechnego korzystania i brak jest adnotacji o uwłaszczeniu aktem własności ziemi.

Dowód: zaświadczenie Starostwa Powiatowego w S. z 03.03.2014r. – k. 10, wypis z rejestru gruntów nr jedn. rej. G.(...) – k. 10.

Działka nr (...), położona w Z., to – wg danych zawartych w ewidencji gruntów – stara parcela budowlana nr (...), objęta księgą wieczystą nr (...),
w której jako właściciele, wpisani są: wn. J. P. (1) syn M. i I. i W. P. (2) córka S. i J. (jego pierwsza żona).

Dowód: wyjaśnienia biegłej K. B. do jej opinii z 16.04.2015r. – k. 80, odpis z ww. KW – k. 10.

Na działce nr (...), położonej w Z., Gmina Z. nigdy nie wykonywała aktów władztwa, a w szczególności nie utwardzała jej, nie konserwowała nawierzchni, nie kosiła trawy, itp. Działka ta nie jest objęta uchwałą Rady Gminy Z. ustalającej drogi gminne.

Dowód: twierdzenia ucz. Gminy Z. w odpowiedzi na wniosek z 08.09.2014r. – k. 20, pismo Urzędu Gminy Z. z 14.01.2014r. – k. 23.

Działka objęta zasiedzeniem (po sprecyzowaniu – nr (...)) stanowi fragment działki nr (...), ograniczony od północy granicą z działką nr (...), przebiegającą po ścianie budynku mieszkalnego murowanego (zdjęcie nr 1), od wschodu ograniczony istniejącym płotem metalowym (zdjęcie nr 2), od południa teren ten ograniczony jest płotem z podkładów kolejowych z rozpiętą siatką ogrodzeniową (zdjęcie nr 3). Płot ten nie stanowi granicy ewidencyjnej z działką nr (...), gdyż granica ewidencyjna działki nr (...) przebiega
ok. 1 metra na południe od istniejącego ogrodzenia. Od zachodu granica terenu przeznaczonego pod zasiedzenie, biegnie wzdłuż granicy z działką drogową nr (...), którą stanowi podmurówka betonowa i fragment chodnika betonowego (zdjęcie nr 4). Na terenie objętym zasiedzeniem, znajduje się chodnik betonowy wzdłuż ściany budynku mieszkalnego oraz bezpośrednie wyjście z budynku (zdjęcia nr 3 i 4).

Dowód: opinia biegłej geodety K. B. z 16.04.2015r. – k. 58, zdjęcia do tej opinii nr (...) – k. 58, opinia uzupełniająca tej biegłej – k. 79, wyjaśnienia tej biegłej – k. 92.

Działka nr (...), o pow. 0,0171 ha, położona w Z., nr jedn. rej. G.(...), obręb nr (...) Z., została podzielona na działki nr (...) o pow. 0,0112 ha i nr (...) o pow. 0,0059 ha, zgodnie z mapą projektu podziału działki nr (...) biegłego geodety mgr inż. K. B. (1) z dnia 28 marca 2015 roku, organ prowadzący państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny: Starosta S., identyfikator ewidencyjny materiału zasobu – operatu technicznego: P. (...).(...), data wpisania operatu technicznego do ewidencji materiałów zasobu: 14.04.2015r.

Dowód: opinia biegłej geodety K. B. z 16.04.2015r., z mapą projektu podziału
z 28.03.2015r. – k. 58, sprecyzowanie żądania wniosku – k/ 92/2.

Rodzicami wn. J. P. (1) byli M. i I. P.. Matką ojca wnioskodawcy – M. P. była J. P. (2). Rodzicami matki wnioskodawcy – I. P. byli K. i W. P. (3). Pierwszą żoną wn. J. P. (1) była W. P. (2), z którą wnioskodawca zawarł małżeństwo 12.06.1971r., a rozwiódł się 28.11.1975r., zaś W. S. zmarła 17.10.2004r. Wn. J. P. (1) zawarł małżeństwo z W. Ł. 26.12.1981r.

Dowód: zeznania wn. J. P. – k. 116/2, odpis skrócony aktu zgonu W. S. – k. 7, odpis skrócony aktu małżeństwa wn. J. P. (1) i W. P. (2) – k. 8, odpis skrócony aktu małżeństwa wn. J. P. (1)
i W. P. (1) – k. 9.

Na działce nr (...), położonej w Z., przed II Wojną mieściła się szkoła,
a jej budynek powstał w 1903 roku, następnie budynek ten kupiła J. P. (2) matka ojca wnioskodawcy – M. P.. W budynku tym mieszkali również rodzice wnioskodawcy tj. M. i I. P., jego babka J. P. (2) i rodzice jego matki I. P. tj. K. i W. P. (3). Działka nr (...) była w posiadaniu ojca wnioskodawcy – M. P., wraz z działką objętą wnioskiem, od 1958 roku. Umową darowizny z 12.02.1973r., wnioskodawca otrzymał od swojego ojca M. P. działkę nr (...), wraz ze stojącym na niej budynkiem.

Dowód: zeznania wn. J. P. – k. 116/2 i odpis z KW nr (...) – k. 10.

Obejmując w posiadanie działkę nr (...), wnioskodawca objął w posiadanie również działkę objętą wnioskiem tj. obecnie nr (...), która przylega od południa do budynku na działce nr (...). Kiedy wnioskodawca obejmował tą działkę w swoje posiadanie, to wyglądała ona tak, jak na zdjęciach stanowiących załącznik do opinii biegłej geodety K. B. z 16.04.2015r., z tym że nie było bramy po stronie wschodniej, którą przedstawia zdjęcie nr 2, jak również nie było takiego zagrodzenia, jak na zdjęciu nr 1, natomiast na południe, od działki objętej wnioskiem, stał płot z podkładów kolejowych i siatki. Pierwotnie, w tym miejscu, stał płot sztachetowy, a później powstał płot tak wyglądający, jak obecnie. Ten płot z podkładów kolejowych zrobił właściciel działki położonej na południe od działki objętej wnioskiem, a nazywał się W. G.. Bramę, widoczną na zdjęciu nr 2, po wschodniej stronie przedmiotowej działki, wykonał osobiście wnioskodawca J. P. (1)
w 2011 roku i w tym samym roku wykonał również zagrodzenie, widoczne na zdjęciu nr 1, po zachodniej stronie przedmiotowej działki. Przed 2011 rokiem był swobodny przechód przez działkę objętą wnioskiem ze wschodu na zachód, gdyż nie było na niej opisanych wyżej zagrodzeń. Kiedy wnioskodawca objął działkę, będącą przedmiotem zasiedzenia,
w posiadanie, to przechodziły po niej starsze osoby, które skracały sobie drogę idąc do kościoła, czy na cmentarz. te osoby nie pytały się wnioskodawcy o pozwolenie na przejście, natomiast czasem mówiły „Idziemy, J., po twoim”. Wnioskodawca nie zabraniał przejścia po tej działce tym osobom. Czasami, incydentalnie, ktoś przejechał po tej działce na rowerze. Nikt po tej działce nie przejeżdżał samochodami, jak również furmankami. Po zawarciu małżeństwa z W. P. (1), wnioskodawca wspólnie z nią był w posiadaniu tej działki. W budynku pod nr (...), na działce nr (...), na parterze jest 6 pomieszczeń. Od lat 50-tych do końca lat 80-tych, w tym budynku pomieszczenia wynajmowali lokatorzy. Do końca lat
70-tych teren działki, objętej zasiedzeniem, był jedynym miejscem, na który przywożono zaopatrzenie, tj. węgiel, opał, płody rolne dla lokatorów i właściciela tego budynku i wtedy wjeżdżano na tą działkę od zachodu z głównej drogi. Do powyższego budynku prowadziło wejście od strony południowej, które widoczne jest na zdjęciu nr 1, a przed tym wejściem stała ławka dla domowników i lokatorów, w tym również w czasie, kiedy wnioskodawca objął przedmiotową działkę w posiadanie, która w latach 70-tych została przeniesiona do ogrodu. W chwili objęcia działki, objętej wnioskiem w posiadanie, na tej działce był betonowy chodnik, przylegający od południa do budynku nr (...), widoczny na zdjęciach stanowiących załącznik do opinii biegłej K. B.. Pozostały teren tej działki był pokryty trawą, tak jak obecnie, a trawę ta utrzymywał wnioskodawca, tzn. siał ją na tej działce i kosił, a także zbierał z tej działki śmieci i nieczystości. Remont budynku na działce nr (...), wnioskodawca prowadził wieloetapowo od 1990 roku do 2011 roku, z przerwami. W trakcie tego remontu korzystał z działki objętej wnioskiem, tzn. składał na niej piasek, żwir, blachę
i inne materiały wykorzystywane do remontu tego budynku. W trakcie trwania tego remontu, osoby postronne również przechodziły przez tą działkę, pomiędzy złożonymi tam materiałami budowlanymi, ale czyniły to sporadycznie. Wnioskodawca i jego żona W. P. (1) uważają się za właścicieli działki objętej zasiedzeniem.

Dowód: zeznania wn. J. P. – k. 116/2, świadków: S. Ł. – k. 98,
M. Ż. – k. 98/2, częściowo A. M. – k. 97, opinia biegłej geodety K. B.
z 16.04.2015r. ze zdjęciami – k. 58.

Decyzją z 09.05.1990r., Naczelnik Gminy Z. nakazał wn. J. P. (1) usunąć z działki nr (...), położonej w Z., jako drogi publicznej, wszelkie przedmioty, krzewy, materiały, itp.

Dowód: ww. decyzja – k. 22.

W piśmie z 14.01.2014r. Urząd Gminy w Z. zwrócił się do wn. J. P. (1) o rozbiórkę bramki zagradzającej działkę nr (...), położoną w Z., zaś wnioskodawca, w piśmie z 24.01.2014r., poinformował Wójta tej Gminy, że sprawę tej działki kieruje do Sądu Rejonowego.

Dowód: ww. pisma z 14.01.2014r. – k. 24 i 24.01.2014r. – k. 25.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka A. M. (k. 97/2), że wcześniej, jak ludzie prowadzili gospodarki, to przejeżdżali tam wozami, albowiem wiadomości te świadek miał od swego teścia, a nie z bezpośrednich swoich obserwacji, zaś świadkowie S. Ł. (k. 98)
i M. Ż. (k. 98/2), faktu tego nie potwierdzili, a wnioskodawca temu zaprzeczył.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 172 § 1 k.c. posiadacz nieruchomości, niebędący jej właścicielem, nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat 20 jako posiadacz samoistny, chyba, że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie), a zgodnie z § 2 tego artykułu, po upływie lat 30 posiadacz nieruchomość nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

Posiadacz w zakresie zasiedzenia korzysta również z domniemań, przewidzianych przepisami prawa. Zgodnie z art. 339 k.c. domniemywa się, że ten, kto rzeczą faktycznie włada, jest posiadaczem samoistnym, zgodnie z art. 340 k.c. domniemywa się ciągłość posiadania, a zgodnie z art. 341 k.c. domniemywa się, że posiadanie jest zgodne ze stanem prawnym.

Jak wyżej ustalono, działka nr (...), położona w Z., wraz z działką nr (...), była w samoistnym posiadaniu, wskazanej wyżej, rodziny wnioskodawcy, w tym jego babki J. P. (2), następnie jego ojca M. P., a od 12.02.1973r.
w samoistnym posiadaniu wn. J. P. (1), początkowo z jego pierwszą żoną W. P. (2), a od 26.12.1981r., z jego drugą żoną ucz. W. P. (1).

Wn. J. P. (1) i ucz. W. P. (1) wykonywali na tej działce, opisane wyżej, akty posiadania, traktując ją jak swoją własność, korzystając z domniemania wskazanego
w art. 339 k.c., której w tej sprawie, przez ucz. Gminę Z., nie zostało obalone.

Odnośnie decyzji z 09.05.1990r., wyżej opisanej (k. 22), wskazać należy, że wnioskodawca z żoną dalej byli w posiadaniu przedmiotowej działki jako samoistni posiadacze.

Odnośnie wyżej opisanego pisma z 14.01.2014r. (k. 24), podnieść należy, że wnioskodawca poinformował Gminę o skierowaniu sprawy na drogę sądową i nie usunął zagrodzenia, a nadto przedmiotowe bramy postawił po dacie zasiedzenia, tj. po 12.02.2003r.

Opisane wyżej korzystanie z działki objętej zasiedzeniem przez sąsiadów wnioskodawcy, tj. sporadyczne przechody, czy przejazdy na rowerze, również nie mogą obalić domniemania samoistnego posiadania tej działki przez wnioskodawcę i jego żonę, gdyż te akty posiadania, odbywały się za ich wiedzą i zgodą.

W związku z powyższym, skoro wn. J. P. (1) i jego żona ucz. W. P. (1), co najmniej od 12.02.1973r., władali przedmiotową działką jak samoistni posiadacze, to będąc w złej wierze, nabyli jej własność po 30 latach, tj. 12.02.2003r. i dlatego Sąd, na podstawie art. 172 k.c., orzekł jak w pkt. 2 sentencji postanowienia.

Na podstawie art. 83 w zw. z art. 113 ustawy z 28.07.2005r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych, Sąd orzekł jak w pkt. 3 sentencji postanowienia.

Na podstawie art. 520 § 1 k.p.c., Sąd orzekł jak w pkt. 4 sentencji postanowienia.