Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 209/17

UZASADNIENIE

D. D. został oskarżony o to, że w dniu 5 grudnia 2016 roku, o godz. 23.45, na drodze (...) w miejscowości M., gm. (...), pow. (...), woj. (...), kierował w ruchu lądowym motorowerem marki R. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, tj. 0,45 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych do dnia 8 sierpnia 2017 roku orzeczonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Opocznie w sprawie II K 116/16 tj. o czyn określony w art. 178a § 4 kk.

Sąd Rejonowy w Opocznie wyrokiem z dnia 21 lutego 2017 roku w sprawie II K 46/17 uznał oskarżonego D. D. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 4 kk i wymierzył karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

- na podstawie art. 69 § 1 i 4 kk i art. 70 § 1 kk warunkowo zawiesił wykonanie kary pozbawienia wolności na okres próby 3 lat;

- na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązał oskarżonego do informowania Sądu o przebiegu okresu próby;

- na podstawie art. 71 § 1 kk wymierzył oskarżonemu 40 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych;

- na podstawie art. 42 § 3 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym dożywotnio;

- na podstawie art. 43a § 2 kk zobowiązał oskarżonego do zapłaty kwoty 10.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej tytułem świadczenia pieniężnego,

- zasądził od oskarżonego 180 złotych tytułem opłaty oraz 70 złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych w postępowaniu pierwszoinstancyjnym.

Powyższy wyrok zaskarżył Prokurator Rejonowy w Opocznie na niekorzyść oskarżonego D. D. w części dotyczącej orzeczenia o karze.

Apelacja wywiedziona została z podstawy prawnej art. 438 pkt 1 kpk i zarzuciła obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 69 § 1 i 4 kk, polegającą na przyjęciu, iż w przedmiotowej sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek uzasadniający warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności.

W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uchylenie rozstrzygnięć o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności, wymierzeniu grzywny na podstawie art. 71 § 1 kk oraz orzeczonym obowiązku informowania Sądu o przebiegu okresu próby, a w pozostałej części o utrzymanie wyroku w mocy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja nie jest zasadna.

Wymierzając oskarżonemu D. D. karę bez warunkowego zawieszenia jej wykonania Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił, iż zachodzi wobec niego szczególny wypadek, o którym mowa w art. 69 § 4 kk.

Czyn popełniony przez oskarżonego nie stwarzał istotnego zagrożenia dla innych uczestników ruchu lecz dla jego osoby. Oskarżony poruszał się w stanie nietrzeźwości motorowerem, pojazdem o małych rozmiarach i o nieznacznym ciężarze, oraz w nocy, w czasie kiedy ruch pojazdów jest znikomy. Do tego stopień nietrzeźwości oskarżonego stwierdzony na poziomie 0,45 mg/l nieznacznie przekraczał dopuszczalne normy, o których mowa w art. 115 § 16 kk. Takie stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego nie osłabiało istotnie jego zdolności psychomotorycznych, a przez to aż tak dalece negatywnie nie wpływało na poziom bezpieczeństwa ruchu drogowego.

W dodatku zważyć należy, iż oskarżony jest jeszcze bardzo młodą osobą – 19 letnią. Jego czyn choć niewątpliwie naganny był spowodowany brakiem należytej rozwagi i zwykłą młodzieńczą głupotą.

Nie można pominąć też tego, że wymieniony nie był dotychczas karany, bo jakkolwiek popełnił w lutym 2016 roku czyn z 178a § 1 kk, to zauważyć należy, iż postępowanie w tym zakresie zostało warunkowo umorzone przez Sąd Rejonowy w Opocznie wyrokiem wydanym w sprawie II K 116/16 na okres próby 1 roku. Jest zaś oczywistym, iż wyrok warunkowo umarzający postępowanie nie jest wyrokiem skazującym. Warunkowe umorzenie postępowania jest bowiem środkiem polegającym na odstąpieniu od skazania i ukarania sprawcy uznanego za winnego przestępstwa. Zatem osoba, wobec której warunkowo umorzono postępowanie, nie może uchodzić za karaną.

Zespół powyższych okoliczności, wyczerpuje znamiona szczególnie uzasadnionego wypadku z art. 69 § 4 kk i daje należytą podstawę do stosowania wobec oskarżonego warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok.

Nieuwzględnienie apelacji wywiedzionej przez oskarżyciela publicznego skutkować musiało obciążeniem Skarbu Państwa wydatkami poniesionymi w postępowaniu odwoławczym.