Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1080/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Sylwia Staniszewska

Protokolant:

st. sekr. sądowy Dorota Cichorz-Dąbrowska

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2017 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa W. K.

przeciwko Kołu (...) w Ś.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Koło (...) w Ś. na rzecz powoda W. K. kwotę 700 zł (siedemset zł),

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 30 zł tytułem zwrotu kosztów procesu,

IC 1018/16

UZASADNIENIE

Powód W. K. wniósł o zasądzenie od pozwanego Koła (...) w S. kwoty 700 zł i zasądzenie kosztów procesu.

Roszczenie swoje uzasadnił tym, że w związku z powstałą szkodą wyrządzoną w jego gospodarstwie rolnym przez zwierzynę leśną, zgłosił ja pozwanemu. W dniu 12 i 16 kwietnia 2016 r., Koło (...) dokonało szacowania szkody. Stratę wyceniono na 300 zł przyjmując 1 godz. bronowania 120 zł, wysiew trawy w ilości 8 kg 80 zł, Podczas mediacji Koło (...) podwyższyło odszkodowanie do kwoty 350 zł. Powód nie zgodził się z zaproponowana kwotą gdyż takich zabiegów jak orka czy wałowanie nie da się przeprowadzić punktowo. Konieczne jest wykonanie tych zabiegów na większym obszarze. Powód wykonał je. Ponieważ wykonał te zabiegi na większym obszarze niż powstała szkoda koszty z tym związane obniżył do kwoty 700 zł. Ogółem poniósł koszty w wysokości 1656 zł.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa z uwagi na to, że prawidłowo dokonał szacowania szkody wyrządzonej w uprawie przez zwierzynę leśną. Żądania powoda są nieuzasadnione i bezpodstawne.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód prowadzi gospodarstwo rolne na terenie wsi D. gm. R.. W skład jego gospodarstw wchodzą m.in. działki nr (...) stanowiące pastwiska. Działki te znajdują się w obszarze obwodu łowieckiego Koła (...) w S..

Powód zgłosił pozwanemu Kołu (...) w S. szkodę wyrządzoną pastwisku przez dziki na działkach nr (...) o łącznej pow. 2 ha.

W dniu 12 kwietnia 2016 r. przedstawiciele K. łowieckiego, świadkowie D. D., a w dniu 16 kwietnia 2016 r. świadkowie M. T. i M. U. dokonali oględzin i oszacowania szkody w uprawie. W oględzinach tych uczestniczyli także świadek J. K. i powód. Z oględzin i ostatecznego szacowania szkody przez pozwanego został sporządzony protokół nr (...). Przedstawiciele pozwanego ustalili, że szkoda została wyrządzona przez dziki na łące – pastwisku, powierzchnia całej uprawy wynosi 2 ha, obszar uprawy który uległ uszkodzeniu wynosi 1,5 ha, procent uszkodzenia na powierzchni uszkodzonej - 10%, powierzchnia zredukowana - 0,15 ha. Stwierdzili w protokole, że na ok. 1,2 ha widoczne są punktowe uszkodzenia trawy. Przyjęli, że na doprowadzenie do stanu pierwotnego potrzebna jest 1 godz. bronowania, wartość tej usługi wycenili na 100 zł, 1 godz. wałowania – wartość usługi 120 zł, trawa do dosiania 8 kg po 10 zł/1kg, tj. 80 zł. Wyliczyli i zaproponowali powodowi kwotę 300 zł tytułem odszkodowania. Powód nie zgodził się z zaproponowaną przez Koło (...) kwotą odszkodowania, która jego zdaniem była nieadekwatna do poniesionych strat. (dowód: protokół k.8)

W dniu 20 maja 2016 r. w Urzędzie Gminy R. strony podjęły próbę ugodowego rozstrzygnięcia sporu. Koło (...) zaproponowało powodowi kwotę 350 zł tytułem odszkodowania. Powód nie zgodził się z zaproponowaną kwotą. Pismem z dnia 8 czerwca 2016 r. wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 700 zł tytułem odszkodowania, na którą składa się koszt zakupu trawy 466 zł, wałowanie przed orką 130 zł, orka 380 zł, wałowanie po orce 130 zł, bronowanie i zasiew 550 zł. Pozwany pismem z dnia 1 lipca 2016 r. odmówił wypłaty powodowi tytułem odszkodowania kwoty 700 zł. (dowód pisma k. 3-4, 6, protokół mediacji k. 7)

Ponieważ powód nie dysponował odpowiednim sprzętem, w celu naprawienia szkody w pastwisku wynajął zakład trudniący się usługami na rzecz rolników, J. N.. J. N. na polu na którym były uszkodzenia wykonał orkę, ponieważ były tam duże nierówności. Następnie wykonał wałowanie pola, później przy pomocy agregatu z siewnikiem dokonał zasiewu trawy i ponownego wałowania zasiewu. Prace były wykonane na powierzchni 1ha. Koszt tych prac wyniósł 1190 zł i został zapłacony przez powoda. Trawę do zasiewu dostarczył powód, Koszt zakupu trawy w ilości 20 kg wyniósł 466,40 zł. (dowód: paragon k. 5, oświadczenie k. 22)

Do chwili obecnej odszkodowanie za szkodę w uprawie nie zostało wypłacone powodowi.(bezsporne)

Ponadto powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie zeznań świadków J. K. k.30 odwr., A. D. k. 30 odwr. -31, D. D. k. 31, M. T. k.31, M. U. k. 31 odwr, T. D. k. 47, J. N. k. 51, powoda k. 47 odwr.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego roszczenie powoda zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 46 ustawy Prawo łowieckie dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego obowiązany jest do wynagradzania szkód wyrządzonych: w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny. Natomiast § 4 ust. 8 Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie sposobu postępowania przy szacowaniu szkód oraz wypłat odszkodowań za szkody w uprawach i płodach rolnych z 8.03.2010 r. stanowi, że wysokość odszkodowania za szkody wyrządzone przez dziki na łąkach i pastwiskach ustala się na podstawie wartości utraconego plonu (masy zielonej lub siana) w danym sezonie wegetacyjnym oraz kosztów doprowadzenia uszkodzonego obszaru do stanu pierwotnego; koszty te wylicza się na podstawie aktualnych cen prac agrotechnicznych oraz wartości rynkowej nasion niezbędnych do wysiania.

Kwestia sporną między stronami w niniejszej sprawie jest rodzaj prac i ich wartość oraz wartość trawy potrzebna do przywrócenia stanu sprzed szkody wyrządzonej w pastwisku powoda przez zwierzynę leśną. Powód bowiem nie kwestionował przyjętej przez pozwanego w protokole powierzchni całej uprawy - 2 ha, obszaru uprawy która uległa uszkodzeniu - 1,5 ha, procentu uszkodzenia na powierzchni uszkodzonej - 10%, powierzchnia zredukowana - 0,15 ha.

Powód zeznał, że nie dysponował odpowiednim sprzętem by naprawić szkodę wyrządzoną przez dziki w pastwisku. W tym celu skorzystał z usług świadczonych przez zakład świadka J. N.. Świadek J. N. zeznał, że na zlecenie powoda wykonał czynności potrzebne do naprawienia szkody. Z jego zeznań wynika, że teren był nierówny i zachodziła konieczność wykonania orki a następnie wałowanie pola, a potem przy pomocy agregatu z siewnikiem dokonania zasiewu trawy i ponownego wałowania zasiewu. Zeznał, że prace były wykonane na powierzchni 1ha, tak wskazywał licznik pomiaru w siewniku. Z jego zeznań oraz z zeznań powoda a także ze złożonego przez świadka J. N. oświadczenia wynika, że koszt tych prac wyniósł 1190 zł i został zapłacony przez powoda. Świadek ten i powód zeznali, że trawę do zasiewu dostarczył powód. Powód zeznał, że koszt zakupu trawy wyniósł 466 zł. Potwierdza to złożony przez niego paragon fiskalny. Z ich zeznań wynika ponadto, że z uwagi na obszar na którym były uszkodzenia nie można było ograniczyć prac tylko do tych miejsc gdzie były uszkodzenia.

W świetle powyższych rozważań zasługują na wiarę zeznania powoda co wysokości kosztów poniesionych w związku z przywróceniem uprawy do stanu sprzed szkody, gdyż korespondują z zeznaniami świadka J. N. i z dokumentami. Zeznaniom świadka J. N. Sąd dał wiarę gdyż nie jest on związany z żadną ze stron, za zatem nie jest zainteresowany w korzystnym dla powoda rozstrzygnięciu sprawy.

W ocenie Sądu pozwany nie przedstawił dowodów podważających wiarygodność tych zeznań. Z zeznań świadków A. D., D. D., M. T., M. U., T. D. nie wynika dlaczego przyjęli takie a nie inne wartości do wyliczenia odszkodowania. Pozwany nie przedstawił dowodów że do naprawienia szkody wystarczyły tylko zabiegi wskazane w protokole w ilości godzin tam wskazanych oraz że do wartość tych usług i cena trawy potrzebnej do zasiewu kształtowała się na rynku w wysokości tam podanej i wynikającej z ich zeznań. Pozwany nie przedstawił, też żadnych dowodów, że do szkody przyczyniła się susza z 2015 r. Powód zaprzeczył temu. Przedstawił decyzję o odmowie przyznania odszkodowania z powodu suszy w 2015 r. Ponadto zeznań świadka J. N. wynika, że do szkody tej nie przyczyniła się susza.

Powód stwierdził, że dochodzi tylko części kosztów poniesionych na naprawę szkody w wysokości 700 zł gdyż prace były przeprowadzone na całej powierzchni a szkoda tylko na części.

W tym stanie rzeczy na mocy powołanych przepisów orzeczono jak w sentencji. O kosztach orzeczono na mocy art.98 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)