Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania W. D. ( W. D. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania W. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 28 listopada 2016 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu W. D. prawo do emerytury, począwszy od dnia (...).

Sędzia

Sygn. akt IX U 2606/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 28 listopada 2016r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu W. D. (D.) prawa do emerytury na podstawie art. 184 w zw. z art. 40 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, podnosząc w uzasadnieniu, iż do dnia 01.01.1999r. nie został udowodniony wymagany 15-letni okres pracy na kolei.

Ubezpieczony wniósł odwołanie od decyzji, uzupełnione pismem z 1 marca 2017r. (k. 28 a.s.) wskazując, iż w okresie od 1 lutego 1989r. do 30 kwietnia 1994r. pełnił funkcję sztygara zmianowego, nadzorował i prowadził stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prace spawalnicze oraz, iż w okresie od 1 lipca 1975r. do 30 czerwca 1985r. pracował przy naprawach lokomotyw spalinowych w kanałach remontowych w Lokomotywowni (...) w R..

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn
jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

Ubezpieczony urodzony (...), w dniu 17 listopada 2016r. złożył wniosek o emeryturę.

Ubezpieczony, na dzień 01.01.1999r., posiada łączny staż pracy okresów składkowych i nieskładkowych uznany przez organ rentowy w wymiarze 26 lat, 4 miesięcy i 3 dni, w tym 10 lat pracy w warunkach szczególnych (tj. okres od 1 lipca 1975r. do 30 czerwca 1985r.).

Ubezpieczony nie przystąpił do OFE.
(dowód: dokumentacja akt organu rentowego dotycząca ubezpieczonego)

W okresie od 1 września 1972r. do 30 czerwca 1985r. ubezpieczony był zatrudniony w (...) w R. kolejno na stanowiskach: ucznia, rzemieślnika i starszego rzemieślnika.

(dowód: świadectwo pracy z 24 czerwca 1985r. k. 9 a. r., akta osobowe ubezpieczonego)

W okresie od 1 lutego 1988r. do 30 kwietnia 1994r. ubezpieczony zatrudniony był w (...) S.A. KWK (...) w R. na stanowiskach: od 1 lutego 1988r. do 31 stycznia 1989r. specjalisty w oddziale mechanicznym na powierzchni i od 1 lutego 1989r. do 30 kwietnia 1994r. sztygara zmianowego oddziału warsztatu mechanicznego na powierzchni.
(dowód: świadectwo pracy z 30 kwietnia 1994r. k. 10 a. r., akta osobowe ubezpieczonego)

Ubezpieczony w okresie zatrudnienia w (...) w R. przez pierwsze lata 1972-1975 był zatrudniony w charakterze ucznia na podstawie umowy o naukę zawodu zawartej do 30 czerwca 1975r. Po ukończeniu szkoły ubezpieczony faktycznie pracował przy naprawach podwozi lokomotyw spalinowych w kanałach remonotwych. Do jego obowiązków należała wymiana klocków hamulcowych, naprawa osi, wymiana olejów - to wszystko, co dotyczy podwozia- układu jezdnego lokomotywy. Prace te musiały być wykonywane w kanałach remontowych, gdyż prac tych nie można było inaczej wykonać.

Ubezpieczony przez cały okres zatrudnienia od 1 lipca 1975r. do 30 czerwca 1985r. zajmował się tą samą pracą stale i pełnym wymiarze czasu pracy.

Za taką pracę otrzymywał dodatki - mleko i bony na posiłki regeneracyjne.

W okresie pracy w (...) w R. razem z ubezpieczonym pracował P. W. oraz, na tym samym stanowisku, co ubezpieczony, J. W..

W okresie zatrudnienia w (...) S.A. KWK (...) w R. ubezpieczony faktycznie od 1 lutego 1989r. do 30 kwietnia 1994r. pełnił funkcję sztygara zmianowego oddziału warsztatu mechanicznego na powierzchni. Praca ubezpieczonego polegała na sprawowaniu dozoru w warsztacie mechanicznym w pionie energomechnicznym. Warsztat mechaniczny zajmował osobny budynek. Było tam zatrudnionych około 200 pracowników. W tym budynku znajdował się warsztat naprawy wozów kopalnianych, hala obróbki skrawaniem (tokarki, frezarki i itp ), warsztat kuźni, spawalnia i naprawy narzędzi górniczych. Do hali głównej był przybudowany barak i to był warsztat naprawy wozów kopalnianych. Na stałe w tych warsztatach było zatrudnionych około 40-50 ludzi, a reszta to były roboty zewnętrzne- dotyczyły całej kopalnianej struktury np. sieci ciepłowniczej, kanalizacji. Wszystkie awarie urządzeń na Kopalni naprawiane były przez pracowników warsztatu mechanicznego.

Do obowiązków sztygara zmianowego należało nadzorowanie całej pracy warsztatu, wszystkich stanowisk pracy, przestrzeganie procedur. Pracę ubezpieczony wykonywał na III zmiany (na każdej zmianie był jeden sztygar zmianowy). Dzień pracy sztygara zmianowego polegał na przejrzeniu zleceń i spraw awaryjnych, dokonaniu podziału ludzi na poszczególne stanowiska pracy, nadzorowaniu tych prace oraz prac zewnętrznych., tj. prace na obiektach zewnętrznych Kopalni, związane także ze szkodami górniczymi.

Ubezpieczony nadzorował przede wszystkim prace spawalnicze, ale też prace wykonywane w głębokim wykopie lub na wysokościach, prace na kuźni, naprawę narzędzi górniczych (ostrzenie).

Ubezpieczony jako sztygar zmianowy wykonywał dodatkowe czynności związane z rozpoczęciem i zakończeniem zmiany – raporty, uzupełnienie zleceń dla następnej zmiany.

W okresie pracy w KWK (...) razem z ubezpieczonym, w tym samym charakterze, co ubezpieczony pracowali słuchani w sprawie w świadkowie E. B. i A. Ś. uprawnieni do emerytury z obniżonego wieku, po uwzględnieniu przez organ rentowy okresu pracy w KWK (...) do pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony posiadał uprawnienia nadzoru nadane przez Okręgowy Urząd Górniczy, dlatego mógł zajmować stanowisko jw.

(dowód: akta osobowe ubezpieczonego, zeznania świadków E. B. i A. Ś. złożone na rozprawie 21 lutego 2017r., czas nagrania 00:21:50-1:14:34 protokołu elektroniczne rozprawy, zeznania świadków P. W. i J. W. oraz zeznania ubezpieczonego złożone na rozprawie 11 kwietnia 2017r., czas nagrania protokołu elektronicznego 00:15:44- 1:06:26)

Ubezpieczony od 1 listopada 1985r. do 9 listopada 1987r. zatrudniony był w R.-J. Zakładzie (...).W. na stanowisku sztygara zmianowego.

Praca ubezpieczonego polegała na pracy sztygara zmianowego przy naprawach rewizyjnych lokomotyw spalinowych. Naprawa rewizyjna obejmowała rozbiórkę wszystkich zespołów i podzespołów lokomotywy podlegającej naprawie rewizyjnej. Do tych prac było kierowanych 30 osób, których prace ubezpieczony nadzorował. W trakcie tych prac były wykonywane prace spawalnicze zużytych części. Jeżeli chodzi o silniki spalinowe wysokoprężne, to należało je całkowicie na części rozłożyć, przemyć za pomocą myjki ciśnieniowej - olejami, dokonać pomiarów i złożyć. Większość prac odbywała się za pomocą suwnicy, która była umieszczona na hali. Praca odbywała się również w kanałach remontowych. Praca przy naprawach lokomotyw wyglądała podobnie jak w (...) w R..

Gdy lokomotywa została poskładana, oszlifowana, pomalowana, to silnik poddawano próbie, podczas której wytwarzał się znaczny hałas. Ubezpieczony sprawdzał jak zachowują się poszczególne części silnika i wszystkie układy tej lokomotywy. Prace na jednej lokomotywie trwały 1 miesiąc.

Praca opisywana powyżej wykonywana była na dużej hali, gdzie pracowały też inne stanowiska- brygady.

Ubezpieczony bardzo rzadko zajmował się pracami „papierkowymi”, gdyż pracami administracyjnymi zajmowała się pracownica- planistka. Ubezpieczony wypisywał raporty z przebiegu pracy po każdej dniówce. Pracował w stałych godzinach, na I zmianę. Nie miał swojego biura. Całą dniówkę ubezpieczony spędzał na hali przy opisanych pracach.
( dowód: akta osobowe ubezpieczonego, zeznania ubezpieczonego złożone na rozprawie 11 kwietnia 2017r., czas nagrania protokołu elektronicznego 00:33:04- 1:06:26)

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z treści art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2016r., poz. 887 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32,33,39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. na dzień 31.12.1998r.) osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 (tj. 25 lat dla mężczyzn).

Ust. 2 „Emerytura, o której mowa w ust.1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego.

Jak wynika z §4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w warunkach szczególnych, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do tego, czy ubezpieczony spełnia warunki konieczne do nabycia prawa do emerytury w związku z pracą w warunkach szczególnych, w szczególności czy ma wymagany okres pracy w warunkach szczególnych.

Jak wykazało postępowanie dowodowe, ubezpieczony w okresie zatrudnienia w (...) w R. od 1 lipca 1975r. do 30 czerwca 1985r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w szczególnych warunkach określone w wykazie A, dziale XIV poz. 16, stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r., Nr 8, poz.43), tj. prace wykonywane w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych lub szynowych.

Za takim przyjęciem przemawiają zeznania słuchanych w sprawie świadków P. W. oraz J. W., jak również zeznania ubezpieczonego, którym Sąd dał w pełni wiarę, gdyż były przekonując, spójne i logiczne, korelowały ze sobą oraz z powołaną dokumentacją osobową ubezpieczonego. Świadkowie pracowali razem z ubezpieczonym w okresie spornym, w tym świadek J. W. wykonywał taką samą pracę, jak ubezpieczony, zatem posiadają oni bezpośrednią wiedzę na temat charakteru wykonywanej przez ubezpieczonego pracy.

Zgodnie z wykazem A, dział XIV poz. 24, stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r., Nr 8, poz.43) – jako szczególne warunki zalicza się kontrolę międzyoperacyjną, kontrolę jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie.

Zdaniem Sądu przeprowadzone postępowanie daje również podstawy do przyjęcia , iż ubezpieczony w okresie spornym zatrudnienia w (...) S.A. KWK (...) w R. od 1 lutego 1989r. do 30 kwietnia 1994r. zajmując stanowisko sztygara zmianowego oddziału warsztatu mechanicznego na powierzchni wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu prace wymienione w wykazie A, dziale XIV, poz. 24, powołanego Rozporządzenia – dozór inżynieryjno-techniczny na oddziale mechanicznym, w którym jako podstawowe wykonywane były prace wymienione w wykazie, tj. prace określone w wykazie A, dziele XIV, poz. 12 – prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowo wodorowym.

Za takim przyjęciem przemawiają zeznania słuchanych w sprawie świadków E. B. i A. Ś., którzy wykonywali taką samą pracę, co ubezpieczony, i którym organ rentowy zaliczył okres tej pracy w KWK (...) do pracy w warunkach szczególnych i są uprawnieni do emerytury z obniżonego wieku. Zeznania tych świadków Sąd uznał za przekonujące, gdyż były logiczne, szczegółowo przedstawiały przebieg pracy ubezpieczonego i jej charakter, były spójne i uzupełniały się wzajemne i znajdowały pokrycie w dokumentacji akt rentowych dotyczących świadków. Sąd dał również wiarę w tym zakresie zeznaniom ubezpieczonego, które były także przekonujące, pokrywały się z zeznaniami świadków i korelowały z treścią dokumentacji osobowej ubezpieczonego. Praca ubezpieczonego polegała głównie na sprawowaniu dozoru wykonywanych w wydziale pracach. Ubezpieczony wykonywał dodatkowo czynności związane z uzupełnianiem dokumentacji, ale były to prace niezbędne, ściśle związane z pracą w dozorze, z rozpoczęciem i zakończeniem pracy na konkretnej zmianie.

Zdaniem Sądu do okresu pracy w warunkach szczególnych należy także zaliczyć ubezpieczonemu okres zatrudnienia w R.-J. Zakładzie (...).W. od 1 listopada 1985r. do 9 listopada 1987r. na stanowisku sztygara zmianowego, gdy ubezpieczony w okresie tym sprawował także dozór inżynieryjno-techniczny przy naprawach rewizyjnych lokomotyw spalinowych, tj. prac określonych w wykazie A, dziale XIV poz. 16, a także prac spawalniczych wskazanych w wykazie A, dziele XIV, poz. 12 powołanego Rozporządzenia. Zatem niewątpliwie jest to praca wskazana w wykazie A, dziale XIV, poz. 24 Rozporządzenia jw.

Za takim uznaniem przemawiają zeznania ubezpieczonego, który wskazał, iż praca, którą nadzorował w R.-J. Zakładzie nie różniła się zasadniczo od pracy, którą wykonywał w (...) w R., i zeznaniom tym Sąd dał wiarę uznając je za przekonujące jako logiczne i spójne, nie stojące nadto w sprzeczności z powołaną dokumentacją osobową ubezpieczonego.

W tej sytuacji, zdaniem Sądu nie ulega wątpliwości, iż ubezpieczony, na dzień ukończenia 60 lat, tj. na (...), spełnia ustawowe przesłanki do nabycia prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych, na podstawie powołanych przepisów, gdyż posiada, na dzień 01.01.1999r., wymagany 25-letni okres składkowy i nieskładkowy, w tym 15 lat pracy w szczególnych warunkach przy uwzględnieniu spornych okresów pracy polegających na sprawowaniu dozoru inżynieryjno-technicznego oraz pracy przy naprawie pojazdów szynowych w kanałach remontowych jako prac wykonywanych w szczególnych warunkach.

Zgodnie z treścią przepisu art. 100 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa, z zastrzeżeniem ust. 2.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od (...)., zgodnie z uregulowanie art. 100 ust. 1 ustawy powołanej powyżej.

SSR del. Renata Stańczak