Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 maja 2017 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant Barbara Wypych

po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2017 r. w Kaliszu

odwołania J. A.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 19 grudnia 2016 r. Nr (...)

w sprawie J. A.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 19 grudnia 2016 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje odwołującemu J. A. emeryturę poczynając od dnia 1 lipca 2016 r.,

2.  Zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. na rzecz J. A. kwotę 360,00 (trzysta sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 grudnia 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił J. A. prawa do emerytury dla pracowników zatrudnionych w szczególnych albowiem wnioskodawca nie osiągnął wymaganego 25-letnego okresu ubezpieczenia. Tym samym organ rentowy nie uwzględnił wnioskodawcy do okresu ubezpieczenia pracy wykonywanej w swoim gospodarstwie rolnym w okresie 10 marca 1980 – 5 grudnia 1985 albowiem w tym okresie wnioskodawca mimo istniejącego obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników tych składek nie opłacał.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył J. A. wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie prawa do emerytury przy zaliczeniu spornego okresu pracy w rolnictwie.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołujący J. A. urodzony dnia (...) w latach 1976 – 1998 był pracownikiem zatrudnionym w transporcie jako kierowca samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony względnie kierowcą autobusu o liczbie miejsc siedzących powyżej 15.

dowód: świadectwa pracy w aktach ZUS.

Z powyższych lat, organ rentowy uznał odwołującemu okres pracy w warunkach szczególnych uprawniający do ubiegania się o emeryturę w skróconym wieku emerytalnym rozmiarze 18 lat 9 miesięcy i 20 dni. Uznany na dzień 1 stycznia 1999 r. okres ubezpieczenia wynosi 23 lata 11 miesięcy i 4 dni.

/bezsporne/

Odwołujący w okresie zamieszkiwania w należącym pierwotnie do jego rodziców gospodarstwie rolnym o powierzchni 7,08 ha położonym w Z., w latach 1962 - 74 stale pracował w tym gospodarstwie rolnym. W 1974 r. gospodarstwo to rodzice przekazali na własność odwołującemu.

dowód: zaświadczenie Urzędu Miasta i Gminy w P. w aktach ZUS.

W dniu 5 grudnia 1985 r. odwołujący i jego żona B. A. aktem notarialnym przenieśli własność i posiadanie opisanego wyżej gospodarstwa na osoby trzecie. Zbywcy okazali notariuszowi przed którym była sporządzana umowa, zaświadczenie Urzędu Miasta i Gminy w P., że nie mają zaległości w zobowiązaniach finansowych.

dowód: akt notarialny rep. A numer (...) byłego (...) w P..

W latach 1974 – 85 odwołujący wykonywał wszystkie prace związane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego takie jak wiosenne i jesienne orki, sianokosy, żniwa, wykopki, pielęgnacja roślin, prace przy utrzymaniu inwentarza żywego. W związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego odwołujący opłacał należności z tytułu podatku rolnego a od dnia 1 lipca 1977 r. także składki na ubezpieczenie społeczne rolników.

dowód: zeznania świadków: S. A., W. A., zeznania odwołującego, zaświadczenie zameldowania, zaświadczenie z ewidencji gruntów w aktach ZUS.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17.12. 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887 z póz. zm.), ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącymi pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ustawy.

Osoby urodzone po dniu 31 grudnia 1948 r. w myśl uregulowania zawartego w przepisie art. 184 ust. 1 cytowanej ustawy mogą nabyć prawo do emerytury na powyższych warunkach po osiągnięciu wieku określonego w art. 32 ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999 r. osiągnęli:

- okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat oraz

- okres składkowy i nieskładkowy wynoszący w przypadku mężczyzn co najmniej 25 lat.

Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa wyżej, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Wiek emerytalny, o którym mowa w art. 32 ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie, których osobom wymienionym wyżej przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych.

Zgodnie z przepisem § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7. 02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach … /Dz. U. nr 8 poz. 43 z póz. zm. / za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej "wymaganym okresem zatrudnienia", uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami składkowymi, okresami nieskładkowymi oraz ewentualnie okresami uzupełniającymi / okresy ubezpieczenia rolniczego, okresy pracy w gospodarstwie rolnym /. W myśl § 4 ust.1 cytowanego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Bezsporne jest, iż odwołujący legitymuje się wymaganym okresem pracy w warunkach szczególnych. Odwołujący wykonywał taką pracę w latach 1976 – 1998. Spełniona została zatem przesłanka co najmniej 15-letniej pracy w warunkach szczególnych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt. 1 cytowanej wyżej ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również przypadające od dnia 01.01.1983 r. okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki.

Na podstawie zebranego materiału dowodowego, a w szczególności ujawnionego w sprawie aktu notarialnego z dnia 5 grudnia 1985 r. oraz zeznań świadków Sąd uznał odwołującemu zgłoszony okresy pracy w gospodarstwie rolnym przypadający poza okresem pracy najemnej. Jak wynika z przedłożonych w postępowaniu przed organem rentowym dokumentów, odwołujący w okresie 10.09.1980 – 19.10.1982 ma przerwę w zatrudnieniu i w tym okresie nie podlegał ubezpieczeniu w ZUS-ie. Zarzut organu rentowego, że odwołujący z racji prowadzenia gospodarstwa rolnego nie miał opłaconych składek na ubezpieczenie społeczne rolników w toku postępowania odwoławczego został obalony zaświadczeniem Urzędu Miasta i Gminy w P. o niezaleganiu przez odwołującego i jego żonę zobowiązaniami finansowymi. Zaświadczenie to zostało okazane notariuszowi sporządzającemu akt notarialny. Na to zaświadczenie powołał się notariusz przy sporządzeniu aktu. Nie ulega więc wątpliwości mając na uwadze, iż notariusz sporządzający akt notarialny jako osoba zaufania publicznego, przedstawił w akcie rzeczywiste zaświadczenie obejmujące treść wskazaną w § 2 lit.a aktu. To z kolei przemawia za przyjęciem opłacania do dnia sporządzenia aktu obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne rolników z okresu co najmniej od dnia 10 września 1980 r. do dnia sporządzania aktu. Za ten okres – krótszy niż 5 lat – nie nastąpiło bowiem przedawnienie ściągalności niezapłaconych składek. W przypadku nieopłacania składek na jakikolwiek kwartał urząd gminy nie wystawiłby zaświadczenia o niezaleganiu w zobowiązaniach zbywcy na rzecz gminy o ile składka podlegała ściągnięciu. Oczywistym staje się, że składki na ubezpieczenie społeczne rolników do 1989 r. opłacane były urzędzie gminy i ta jednostka miała wiedzę o dłużnikach takich należności. Skoro odwołujący nie był takim dłużnikiem i zaświadczenie otrzymał to przyjąć należało, iż odpowiednie składki były do dnia sporządzenia aktu zapłacone. Wymieniony wyżej okres podlegał zatem doliczeniu do brakującego odwołującemu okresu 25 lat w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

Odwołujący legitymował się zatem na dzień 1 stycznia 1999 r. 25-letnim okresem ubezpieczenia, co najmniej 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych i w chwili wydawania zaskarżonej decyzji miał ukończony 60-ty rok życia. Zgromadzone w otwartym funduszu emerytalnym środki, wnioskodawca wniósł o przekazanie na dochody budżetu państwa.

Zaskarżona decyzja podlegała więc zmianie jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach sąd orzekł w oparciu o przepis art. 98 k.p.c. i § 9 ust. 2 oraz § 15 ust.3 pkt 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych uznając, iż nakład pracy pełnomocnika procesowego uzasadnia zastosowanie dwukrotnej stawki minimalnej.