Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 czerwca 2017 r. w S.

odwołania A. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 10 lutego 2017 r. Nr (...)

i z dnia 10 marca 2017 r. Nr (...)

w sprawie A. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżone decyzje i ustala, że ubezpieczonemu A. O. przysługuje prawo do emerytury od dnia 1 grudnia 2016 roku.

Sygn. akt: IV U 207/17

UZASADNIENIE

Decyzją z 10 lutego 2017 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił A. O. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy oraz nie udowodnił wymaganego 25 letniego okresu ubezpieczenia. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych zaliczył okres zatrudnienia w wymiarze 9 lat i 2 dni w Hucie (...) od 8.02.1977 r. do 31.07.1984 r. (z wyłączeniem okresu od 13.10.1978 r. do 20.12.1978 r. i służby wojskowej od 28.04.1980 r. do 07.07.1982 r.) oraz w P.- (...) od 15.10.1992 r. do 30.06.1993 r. i od 17.07.1995 r. do 31.12.1998 r. Organ rentowy do okresu ubezpieczenia nie zaliczył ubezpieczonemu okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców w okresie od 28.07.1972 r. do 31.08.1976 r. wskazując, że między zeznaniami świadków i ubezpieczonego są rozbieżności.

Odwołanie od w/w decyzji złożył A. O. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że organ rentowy błędnie do pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył mu okres zatrudnienia w Zakładach (...) od 01.08.1984 r. do 28.06.1991r., gdzie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował na stanowisku ostrzarza. Ponadto ubezpieczony wskazał również, że organ rentowy niezasinienie nie zaliczył mu do okresu ubezpieczenia okresu jego pracy w gospodarstwie rolnym rodziców (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania i umorzenie postępowania w zakresie zaliczenia pracy w gospodarstwie rolnym rodziców od 28.07.1972 r. do 31.08.1976 r. powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji oraz wskazując, iż w decyzji z dnia 10.03.2017 r. organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu jako okres składkowy okres pracy w gospodarstwie rodziców (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-5).

Decyzją z 10 marca 2017 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił A. O. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Do stażu pracy w warunkach szczególnych organ rentowy nie zaliczył okresu zatrudnienia w Zakładach (...) od 01.08.1984 r. do 28.06.1991 r. ze względu na wady formalne świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Odwołanie od w/w decyzji złożył A. O. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, do pracy w warunkach szczególnych powinien mu zostać zaliczony okres zatrudnienia w Zakładach (...) od 01.08.1984 r. do 28.06.1991r., gdzie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował na stanowisku ostrzarza (odwołanie k.25).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.26-28).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony A. O. w dniu (...) r. ukończył 60-ty rok życia. W dniu 30 grudnia 2016 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił ostatecznie, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat uzupełniony pracą w gospodarstwie rolnym, w tym 9 lat i 2 dni pracy w warunkach szczególnych. Organ rentowy nie zaliczył ubezpieczonemu do pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w Zakładach (...) (następnie Zakłady (...) Spółka z o.o. w S.) w okresie od 1 sierpnia 1984 r. do 28.06.1991 r. (tj. okresu 6 lat, 10 miesięcy i 28 dni).

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 10 marca 2017 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja k.57 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Ubezpieczony dnia 1 sierpnia 1984 r. zawarł z Zakładami (...) O/S. (następnie (...) Sp. z o.o.) umowę o pracę na miesięczny okres próbny, a następnie na czas nieokreślony. Zgodnie z treścią umowy ubezpieczony został zatrudniony na stanowisku szlifierza-ostrzarza w pełnym wymiarze czasu pracy na dziale narzędziownia (umowa o pracę k.5 akt osobowych). Przez cały okres zatrudnienia A. O. pracował na narzędziowni jako ostrzarz i zajmował się ostrzeniem narządzi do obróbki skrawaniem typu: frezy, wiertła, rozwiertarki, gwintowniki, głowice, piłki. Praca wykonywana była na maszynach – ostrzarkach. Ostrzenie odbywało się za pomocą tarcz ściernych. Swoją pracę A. O. wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Narzędzia ostrzone przez A. O. były wykorzystywane do różnych prac na produkcji drukarek. Ubezpieczony nie wykonywał innych prac poza ostrzeniem narzędzi metalowych do produkcji drukarek (zeznania świadków: S. P. k. 35v, K. A. k. 38v, zeznania ubezpieczonego k. 38v-39, akta osobowe).

Ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, (okoliczność niesporna, oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę -k.2 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie A. O. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 27 lipca 2016 r., nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz po częściowym uwzględnieniu odwołania ubezpieczonego przez organ rentowy decyzją z dnia 10 marca 2017 r. spełnia przesłankę 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że ubezpieczony w okresie zatrudnienia w Zakładach (...) - (...) Sp. z o.o. w S. (poprzednia nazwa Zakłady (...) w S.) stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował na stanowisku ostrzarza na narzędziowni przez cały okres zatrudnienia w tym zakładzie tj. od dnia 01.08.1984 r. do 28.06.1991r.

Sąd obdarzył wiarygodnością zeznania świadków S. P. i K. A., jak również zeznania ubezpieczonego, bowiem wymienione dowody są spójne, korespondują ze sobą oraz mają oparcie w materiale dowodowym z dokumentów w postaci akt osobowych, z których jednoznacznie wynika, że ubezpieczony przez cały okres zatrudnienia pracował na narzędziowni jako ostrzarz. Wskazani świadkowie pracowali razem z ubezpieczonym na narzędziowni, byli w jednej brygadzie i precyzyjnie opisali jaką pracę wykonywał ubezpieczony i na czym ona polegała. Nie ulega wątpliwości Sądu, że czynności wykonywane przez ubezpieczonego, opisane w części poświęconej ustaleniom faktycznym, mieszczą się w zakresie prac polegających na szlifowaniu lub ostrzeniu wyrobów i narzędzi metalowych oraz polerowaniu mechanicznym i zaliczane są do prac wykonywanych w warunkach szczególnych (wykaz A dział III, poz. 78 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze).

W związku z zaliczeniem ubezpieczonemu do stażu pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w Zakładach (...) - (...) Sp. z o.o. w S. (poprzednia nazwa Zakłady (...) w S.) od 1 sierpnia 1984 r. do 28.06.1991r. tj. w wymiarze 6 lat, 10 miesięcy i 28 dni ubezpieczony na datę 1 stycznia 1999r. wykazał staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 15 lat, 11 miesięcy.

Należy również wskazać, że do pracy w warunkach szczególnych organ rentowy powinien ubezpieczonemu zaliczyć również okres służby wojskowej od 28.04.1980 r. do 07.07.1982 r., gdyż przed powołaniem do zasadniczej służby wojskowej ubezpieczony wykonywał prace w warunkach szczególnych w Hucie (...), powrócił do pracy w terminie 30 dni po zakończeniu służby wojskowej i podjął zatrudnienie również na stanowisku pracy w warunkach szczególnych (pismo z (...) k.36, świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych k. 39-40 akt emerytalnych).

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że A. O. przysługuje prawo do emerytury od 1 grudnia 2016 r. tj. od miesiąca w którym złożył wniosek o przyznanie powyższego prawa.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.