Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1214/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lutego 2017 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Małgorzata Banaszewska

Protokolant:

Starszy sekretarz sądowy Monika Nalewajk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2017 roku w S.

sprawy z powództwa M. Z. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą M. M. Z.,

przeciwko G. J.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej G. J. na rzecz powoda M. Z. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą M. M. Z. kwotę 425,19 (czterysta dwadzieścia pięć złotych dziewiętnaście groszy) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18 lipca 2016 roku do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  znosi wzajemnie między stronami koszty procesu

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

Sygn. akt I C 1214/16 upr.

UZASADNIENIE

Powód M. Z. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) wniósł o zasadzenie od pozwanej G. J. kwoty 1.605,21 złotych z odsetkami ustawowymi od dnia 18 lipca 2016 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podniósł, że strony w dniu 1 marca 2011 roku zawarły umowę na usługę dostępu do Internetu jaką powód świadczył w związku z prowadzona przez siebie działalnością gospodarczą. W związku z zawartą umową pozwana zobowiązała się do uiszczania opłat z tytułu użytkowania sieci wg. obowiązującego cennika do ostatniego dnia bieżącego miesiąca za miesiąc następny. Z uwagi na fakt, iż pozwana w okresie od 1 marca 2013 roku do 30 września 2013 roku nie uiszczała opłat wynikających z zawartej umowy powód pismem z dnia 16 października 2013 roku rozwiązał umowę z winy użytkownika i jednocześnie wezwał pozwaną do zapłaty: kwoty 700 złotych stanowiącej różnicę między podstawową wartością opłaty instalacyjnej a wartością promocyjną, kwoty 432 złotych stanowiącej różnicę pomiędzy podstawową wartością abonamentów a wartością promocyjną począwszy od daty rozpoczęcia umowy do dnia jej rozwiązania, kwoty 36 złotych stanowiącej opłatę za przygotowanie i wysłanie wezwań do zapłaty, kwoty 300 złotych tytułem opłaty za urządzenie teletransmisyjne. Powód obok należności głównej tj. 1.468 złotych domagał się zasądzenia odsetek skapitalizowanych na dzień 17 lipca 2016 roku.

Sąd Rejonowy w Szczytnie w dniu 28 lipca 2016 roku wydał nakaz zapłaty (sygn. akt(...)

Pozwana G. J. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym w całości zaskarżyła nakaz zapłaty i podnosząc zarzut przedawnienia wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych w wysokości 1.200 złotych oraz podatek VAT od wynagrodzenia pełnomocnika.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana przyznał, iż strony łączyła umowa zawarta w dniu 1 marca 2011 roku na usługę dostępu do Internetu. Umowa została zawarta na czas określony tj. 24 miesięcy czyli do 1 marca 2013 roku. Pozwana twierdziła, iż wypowiedzenie umowy przez powoda w październiku 2013 roku podczas gdy już za miesiąc marzec 2013 roku nie regulowała ona należności uznać należy za nadużycie prawa. Powód zwlekał z wypowiedzeniem umowy przez okres 6 miesięcy, a zgodnie z zasadami współżycia społecznego i społeczno-gospodarczym przeznaczeniem umowy tego typu wypowiadane są po okresie 2 miesięcy. Tak więc powód zgodnie ze stanowiskiem pozwanej winien wypowiedzieć umowę najpóźniej w dniu 1 maja 2016 roku ze skutkiem na ostatni dzień miesiąca, a wszelkie roszczenia wymagalne byłyby maksymalnie do dnia 15 czerwca 2013 roku

Sąd ustalił, co następuje:

Powód M. Z. od dnia 1 lutego 2001 roku prowadzi w S. działalność gospodarczą pod firmą (...) i w ramach tej działalności w dniu 1 marca 2011 roku zawarł z pozwaną G. J. umowę promocyjną o świadczenie usług dostępu do Internetu. Zgodnie z § 3 pkt.5 umowa została zawarta na czas określony 24 miesięcy począwszy od daty wykonania instalacji, tj. od 1 marca 2011 roku. W § 8 umowy przewidziano, że po upływie okresu 24 miesięcy umowa zostaje przedłużona na czas nieokreślony z możliwością zerwania jej przez użytkowania na zasadach opisanych w Regulaminie Sieci (...). Pozwana z tytułu użytkowania sieci zobowiązana była do uiszczania opłat z tytułu użytkowania sieci wg. obowiązującego cennika do ostatniego dnia bieżącego miesiąca za miesiąc następny, a w przypadku zerwania umowy przez jej upływem tj. w terminie wynikającym z § 3 pkt 1 i pkt 5 użytkownik zobowiązany był pokryć różnicę między podstawową wartością opłaty instalacyjnej a opłatą promocyjną opłaty instalacyjnej oraz różnicę podstawowych wartości abonamentów od abonamentów promocyjnych licząc od dnia rozpoczęcia trwania umowy do dnia jej zakończenia. Wartość opłaty instalacyjnej i opłat abonamentowych określone były w Cenniku usług stanowiącym załącznik do umowy. Pozwana zapoznała się z Regulaminem (...) Sieci Komputerowej i Cennikiem usług użytkownika sieci i wyraziła zgodę na włączenie ich treści do niniejszej umowy (§ 7 umowy). W wykonaniu umowy w lokalu pozwanej została wykonana instalacja umożliwiająca korzystanie z usługi użytkowania Sieci M. i pozwanej przekazano do użytkowania urządzenie teletransmisyjne.

Zgodnie z cennikiem usług wartość opłaty instalacyjnej bez umowy promocyjnej wynosiła 700 złotych, a wartość tej opłaty przy umowie promocyjnej 0,00 złotych, wartość opłaty abonamentowej bez umowy promocyjnej wynosiła 100 złotych, a wartość abonamentu przy umowie promocyjnej do której uiszczenia zobowiązana była pozwana wynosiła 54 złote miesięcznie.

(dowód: wydruk z (...) k. 6, umowa promocyjna k. 7, protokół powykonawczy k. 8, cennik usług k. 11)

W Regulaminie Świadczenia Usługi (...) do (...) Sieci Komputerowej (...) w § 13 przewidziano, iż po zakończeniu umowy użytkownik ma obowiązek zwrotu urządzenia teletransmisyjnego w terminie 14 dni od dnia rozwiązania umowy, a gdy w terminie tym użytkownik urządzenia nie zwróci operator może według swego wyboru żądać zwrotu urządzenia albo zapłaty kwoty 300 złotych odpowiadającej zryczałtowanej wartości tego urządzenia w chwili instalacji. Nadto, przewidziano, iż koszt przygotowania i doręczenia monitu dotyczącego zaległości w opłatach abonenckich oraz braku zwrotu urządzeń teletransmisyjnych określone są w cenniku i zgodnie z jego zapisami opłata za przygotowanie i doręczenie monitu/wezwania do zapłaty została ustalona na kwotę 12 złotych.

(dowód: regulamin świadczenia usługi dostępu do lokalnej sieci komputerowej (...) k. 9-10, cennik usług k. 11)

W Regulaminu przewidziano, że umowa o świadczenie usługi może zostać rozwiązana przez operatora za 30 dniowym wypowiedzeniem w przypadku nieprzestrzegania przez użytkownika postanowień umowy lub regulaminu a w szczególności zalegania przez użytkownika z płatnościami na rzecz operatora, za co najmniej 30 dni licząc od dnia w którym użytkownik powinien był dokonać płatności. Oświadczenie o rozwiązaniu umowy abonenckiej wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności (§ 20 i 22 Regulaminu)

Pozwana od marca 2012 roku nie opłacała na rzecz powoda opłat abonamentowych.

(bezsporne)

Powód pismem z dnia 23 maja 2013 roku doręczonym pozwanej w dniu 31 maja 2013 roku wezwał pozwaną do zapłaty łącznej kwoty 177,08 złotych z tytułu opłat abonamentowych za miesiące: marzec – maj 2013 roku. Kolejno, pismem z dnia 4 lipca 2013 roku wezwał pozwaną do zapłaty łącznej kwoty 300,23 złotych z tytułu opłat abonamentowych za miesiące: marzec – lipiec 2013 roku.

(dowód: wezwania do zapłaty wraz z potwierdzeniem odbioru k. 16-18, k. 19-21)

Pozwany w dniu 26 października 2013 roku złożył pozwanej oświadczenie o rozwiązaniu umowy z zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia i jednocześnie wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 1.486,91 złotych w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. Na kwotę wskazaną w wezwaniu składały się: opłata za zerwanie umowy – 700 złotych, wartość zaległych abonamentów – 432 złote, 18,91 złotych odsetki ustawowe na dzień 16 października 2013 roku, 36 złotych – opłata za przygotowanie i doręczenie monitu, wezwań do zapłaty oraz 300 złotych – oplata za urządzenie teletransmisyjne.

(dowód: rozwiązanie umowy ze strony operatora wraz z potwierdzeniem odbioru k. 12-15)

Powód pismem z dnia 26 maja 2014 roku doręczonym pozwanej w dniu 29 maja 2014 roku wezwał pozwaną do zapłaty łącznej kwoty 1.533,06 złotych w terminie 3 dni.

(dowód: wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem odbioru k. 22-25)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo co do zasady zasługuje na uwzględnienie, co do wysokości zasadne jest jedynie w części.

W oparciu o materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie niewątpliwym jest fakt, że strony w dniu 1 marca 2011 roku zawarły umowę o świadczenie usług dostępu do Internetu na warunkach promocyjnych. Umowa została zawarta na czas określony 24 miesięcy od daty wykonania instalacji, tj. od 1 marca 2011 roku, przy czym w umowie zastrzeżono, że po upływie okresu 24 miesięcy umowa zostaje przedłużona na czas nieokreślony. Na podstawie tej umowy pozwana miał uiszczać opłaty z tytułu użytkowania sieci do ostatniego dnia bieżącego miesiąca za miesiąc następny. W przypadku zerwania umowy przed upływem 24 miesięcy od daty wykonania instalacji tj. 1 marca 2011 roku, użytkownik zobowiązał się pokryć różnicę między podstawową wartością opłaty instalacyjnej a opłatą promocyjną opłaty instalacyjnej oraz różnicę podstawowych wartości abonamentów od abonamentów promocyjnych liczonych od dnia rozpoczęcia trwania umowy do dnia jej zakończenia. Umowa po upływie 24 miesięcy od dnia 1 marca 2013 roku była umową zawartą na czas nieokreślony. Powód wypowiedział pozwanej umowę z zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia składając oświadczenie na piśmie w dniu 26 października 2013 roku realizując tym samym uprawnienie przewidziane w regulaminie stanowiącym integralną część umowy. Tak więc na skutek oświadczenia złożonego przez powoda umowa zawarta przez strony w dniu 1 marca 2011 roku uległa rozwiązaniu w dniu 25 listopada 2013 roku.

Bezspornym jest w sprawie, że od marca 2013 roku pozwana zaprzestała uiszczać opłaty abonenckie i umowa z tego powodu została rozwiązana po upływie 24 miesięcy od daty zawarcia umowy.

W ocenie Sądu żądanie pozwu w zakresie kwot: 700 złotych jako różnicy między podstawową wartością opłaty instalacyjnej a wartością promocyjną, 432 złotych jako różnicy pomiędzy podstawową wartością abonamentów a wartością promocyjną począwszy od daty rozpoczęcia umowy do dnia jej rozwiązania nie zasługuje na uwzględnienie.

Zapisy umowy z dnia 1 marca 2011 roku wprost wskazywały warunki w jakich pozwana jako użytkownik – usługobiorca zobowiązana byłaby do zapłaty na rzecz operatora wyżej wskazanych kwot. Miałoby to miejsce jedynie wtedy, gdyby umowa została zerwana przed upływem 24 miesięcy od daty wykonania instalacji. Taki zapis wprost wynika z § 4 ust. 1 umowy. W żadnym razie, z zapisu umowy nie sposób wyprowadzić wniosku wskazującego na powstanie tego zobowiązania w każdej sytuacji rozwiązania umowy po upływie 24 miesięcy.

W ocenie Sądu żądanie pozwu w pozostałej części zasługuje na uwzględnienie.

Powód w wykonaniu zawartej z pozwaną umowy w dniu 1 marca 2011 roku dokonał instalacji w jej lokalu urządzenia teletransmisyjnego umożliwiającego dostęp do internetu. Zgodnie z zawartą umową pozwana jako użytkownik zobowiązana była do zwrotu tego urządzenia w terminie 14 dni od dnia rozwiązania umowy, a w przypadku gdy urządzenia tego nie zwróci w przewidzianym terminie operator mógł według swego uznania żądać zwrotu urządzenia lub zapłaty kwoty 300 złotych odpowiadającej jego zryczałtowanej wartości w dniu instalacji. Pozwana po rozwiązaniu umowy nie zwróciła powodowi urządzenia umożliwiającego jej dostęp do internetu. Nie uczyniła tego ani w terminie 14 dni od dnia rozwiązania umowy, ani w okresie późniejszym, gdy powód składając oświadczenie o rozwiązaniu umowy, jak również później w okresie późniejszym wyzwał ją do zapłaty m.in. kwoty 300 złotych, informując jednocześnie, iż od obowiązku zapłaty tej kwoty będzie zwolniona w razie zwrotu sprzętu. Wezwania powoda pozostały bez odpowiedzi ze strony pozwanej.

Pozwana zawierając umowę o świadczenie usług dostępu do internetu zobowiązała się również do ponoszenia kosztów związanych z przygotowaniem i doręczeniem monitów/wezwań do zapłaty w wysokości 12 złotych za każde wezwanie. W warunkach niniejszej sprawy pozwany przygotował i doręczył pozwanej w sumie 3 wezwania do zapłaty: z dnia 4 lipca 2013 roku, 23 maja 2013 roku i 26 maja 2014 roku. Pozwana zaakceptowała cennik przewidujący opłatę na tym poziomie i jednocześnie opłata ta nie jest w ocenie Sądu opłatą wygórowaną uwzględniając koszty biurowe związane ze sporządzeniem monitu/wezwania do zapłaty i jego wysłaniem przesyłką poleconą na adres pozwanej.

Powód wezwał pozwaną do zapłaty m.in. kwoty 336 złotych pismem z dnia 16 października 2013 roku, które zostało pozwanej doręczone w dniu 26 października 2013 roku. Powód w piśmie tym wyznaczył pozwanej termin 14 dni do zapłaty tej kwoty. W tym stanie rzeczy na mocy art.750 k.c., Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 425,19 złotych, na którą składają się kwoty 300 złotych tytułem opłaty wynikającej z § 13 regulaminu oraz 36 złotych wynikającej z § 18 regulaminu i cennika wraz ze skapitalizowanymi na dzień 17 lipca 2016 roku odsetkami od kwoty 336 złotych, oddalając powództwo w pozostałej części.

Żądanie strony powodowej zostało uwzględnione jedynie z części, dlatego też Sąd na podstawie art. 100 k.p.c. koszty procesu między stronami wzajemnie zniósł.