II Cz 160/17
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:24-07-2017
-
Osoba publikująca:Grażyna Żółtek
-
Korektor:Grażyna Żółtek
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I Co 550/15
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II Cz 160/17
POSTANOWIENIE
K., dnia 9 maja 2017 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Barbara Mokras
po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2017 r. w Kaliszu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku Banku (...) S.A. z siedziba w W.
przeciwko S. K., L. K., Z. K.
na skutek skargi dłużników na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Pleszewie P. T. w sprawie Km 2107/13
w przedmiocie zażalenia dłużnika S. K.
na postanowienie Sądu Rejonowego w Pleszewie
z dnia 2 czerwca 2016 r., sygn. akt I Co 550/15
p o s t a n a w i a :
oddalić zażalenie.
Sygn. akt II Cz 160/17
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Pleszewie oddalił wniosek dłużnika S. K. o zwolnienie od kosztów sądowych.
W uzasadnieniu podniesiono, że wnioskodawca nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny.
Zażalenie na powyższe orzeczenie złożył dłużnik S. K., zaskarżając postanowienie w całości i wnosząc – w istocie – o jego zmianę poprzez uwzględnienie wniosku o zwolnieni od kosztów sądowych w całości z uwagi na trudną sytuację materialną i życiową dłużnika.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Jak wynika z treści przedłożonego przez dłużnika S. K. oświadczenia majątkowego (k. 130 – 134, 151 – 155), wnioskodawca osiąga dochód z tytułu działów specjalnych produkcji rolnej w wysokości 87.645,00 zł brutto rocznie (8.000 zł netto miesięcznie). Wnioskodawca ma zaciągnięte dwa kredyty bankowe w łącznej kwocie ok. 2.440.000,00 zł. Z tego tytułu jest wobec niego prowadzona egzekucja komornicza. Ponosi koszty utrzymania rodziny w kwocie 1.500,00 zł miesięcznie.
Z twierdzeń wnioskodawcy, zawartych w uzasadnieniu zażalenia, wynika, że wszystkie wolne środki pieniężne, które pozostają wnioskodawcy po pokryciu kosztów utrzymania oraz kosztów produkcji, wnioskodawca przeznacza na dobrowolna spłatę zadłużenia.
Należy podnieść, że instytucja zwolnienia od kosztów sądowych jest instytucją wyjątkową, która znajduje zastosowanie w sytuacji wykazania przez wnioskodawcę niemożności poniesienia kosztów sądowych bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i rodziny.
Tymczasem, jak wynika z twierdzeń wnioskodawcy, przekazuje on dobrowolnie środki pieniężne na spłatę zobowiązań z tytułu kredytów bankowych. Nie ma jednak podstaw do uznania, że zobowiązania z tego tytułu mają pierwszeństwo przed zobowiązaniami publicznoprawnymi, w tym z tytułu kosztów sądowych.
Dlatego, na podstawie art. 385 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c., orzeczono, jak w sentencji.