Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12 czerwca 2016 r. oskarżony M. B. przebywał na swej działce rekreacyjnej w miejscowości Z.. W godzinach popołudniowych udał się swym samochodem m-ki V. nr rej. (...) do sklepu spożywczego mieszczącego się we wsi Z.. Zakupił tam czteropak piwa. Po opuszczeniu sklepu wsiadł do samochodu i ruszył w drogę powrotną na działkę. Gdy zbliżał się do skrzyżowania dróg we wsi dostrzegł jadący radiowóz policyjny. Na jego widok zawrócił na skrzyżowaniu i pojechał z powrotem pod pobliski sklep. Manewr oskarżonego dostrzegły jadące radiowozem policjantki – M. A. i E. S.. Zachowanie kierowcy wydało się im podejrzane. Udały się za kierującym , który po zatrzymaniu się pod sklepem opuścił pojazd. Oskarżonego poddano badaniu przy użyciu urządzeń służącego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu typu A. oraz (...) A2.0 . Badania wykazały odpowiednio: I badanie wykonane o godz. 15.15 – 0,38 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, II badanie wykonane o godz. 15.31 – 0,41 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu oraz III badanie wykonane o godz. 15.42 – 0,38 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu oraz IV badanie wykonane o godz. 15.44 – 0,36 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Podczas badania M. B. oświadczył ,że wypił dwa piwa o godz.14.00. Oskarżony M. B. prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym znajdując się w stanie nietrzeźwości.

( dowód: zeznanie świadka E. S. k.25v,53v-54; zeznanie świadka M. A. k.20v-21,71v-72; zeznanie świadka M. C. k.74v; protokół użycia A. l2; protokół użycia urządzenia (...) A2.0 k.3; wyjaśnienia oskarżonego k. 71v )

Oskarżony M. B. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu. Wyjaśnił , że został skontrolowany przez funkcjonariuszki Policji gdy stał pod sklepem w Z.. Nie prowadził samochodu ,lecz szukał klucza w bagażniku aby naprawić rower syna.

( wyjaśnienia oskarżonego k. 71v)

Sąd zważył, co następuje:

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego. Twierdzenia oskarżonego sprzeczne są z zeznaniami funkcjonariuszek Policji , które widziały jak M. B. kierował samochodem. Ponadto wyjaśnienia te są niespójne z zapisami w protokołach badania stanu trzeźwości oraz zeznaniem właściciela sklepu spożywczego w Z. M. C. (k.74v) . Dowody te wskazują jednoznacznie ,że oskarżony na widok radiowozu policyjnego spłoszył się i powrócił samochodem pod sklep spożywczy w którym 6-10 minut wcześniej zakupił czteropak piwa. Zdaniem sądu oskarżony wyjaśniał celowo nieprawdę aby uniknąć odpowiedzialności karnej za popełnione przestępstwo.

Sąd podzielił zeznania funkcjonariuszy Policji E. S. (k.25v,53v-54) oraz M. A. (k.20v-21,71v-72). Świadkowie relacjonowali o faktach , które dostrzegli wykonując swe obowiązki służbowe. Funkcjonariuszki nie znały oskarżonego i nie miały żadnego interesu aby zeznawać nieprawdę. Trudno również uwierzyć w to ,że obie policjantki uległy jakiemuś złudzeniu. Ze stosunkowo bliskiej odległości obserwowały oskarżonego , który kierował samochodem . Udały się niezwłoczenie za jego pojazdem utrzymując z nim stały kontakt wzrokowy. Z oskarżonym nie jechały żadne inne osoby. Z zeznaniem policjantek korespondują zeznania świadka M. C.. Kilka minut przed kontrolą drogową do jego sklepu wszedł oskarżony , który zakupił czteropak piwa. Z racji wykonywanej pracy świadek nie interesował się tym czy oskarżony odjechał samochodem spod jego sklepu. Zainteresowanie M. C. wzbudził dopiero radiowóz policyjny , który zatrzymał się pod sklepem. Zatem w czasie gdy oskarżony kupował piwo w sklepie spożywczym był już nietrzeźwy. Nie jest przecież możliwym ,że przez tak krótki czas po opuszczeniu sklepu zdążył spożyć dwa piwa. Zauważyć należy ,że podczas badania alkomatem M. B. przyznał ,że spożył dwa piwa o godz.14.00. Najprawdopodobniej oskarżony spożył alkohol na swej działce letniskowej. Gdy zabrakło mu piwa postanowił udać się samochodem do miejscowego sklepu. Podkreślić należy ,że M. B. , co wynika z zeznań policjantek, nie kwestionował podczas kontroli swego sprawstwa. Mówił ,że głupio postąpił wsiadając za kierownicę po wypiciu piwa. Nie dopatrzono się w zeznaniach wymienionych świadków sprzeczności nakazujących wątpić w ich prawdomówność.

Sąd dał wiarę innym dokumentom załączonym do akt sprawy w szczególności protokołom badania stanu trzeźwości oskarżonego (k. 2,3).

W tej sytuacji nie budzi wątpliwości, że oskarżony M. B. kierował pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym znajdując się w stanie nietrzeźwości. Swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa określonego w art. 178a § 1 kk .

Wymierzając oskarżonemu karę sąd kierował się dyrektywami określonymi w treści art. 53 kk. Przypisanego mu czynu M. B. dopuścił się umyślnie. Zdecydował się na jazdę w stanie nietrzeźwości aby zakupić alkohol. Pod uwagę wzięto stopień nietrzeźwości stwierdzony u M. B.. Niewątpliwie spożyty przez oskarżonego alkohol obniżał jego zdolność podjęcia właściwych reakcji w czasie kierowania pojazdem. Poruszając się po terenie wsi Z. stwarzał realne zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego. Pod uwagę wzięto blisko trzykilometrowy dystans przejechany przez M. B. w czasie gdy znajdował się w stanie intoksykacji alkoholowej to jest z terenu jego działki do sklepu. Na korzyść M. B. poczytano jego dotychczasową niekaralność (k.48).

Biorąc pod uwagę wysokość zagrożenia ustawowego za popełnienie przestępstwa z art.178a § 1 kk , okoliczności przedmiotowe i podmiotowe popełnionego czynu oraz znaczny stopień winy sąd orzekł wobec oskarżonego na tej podstawie karę 100 stawek dziennych grzywny gdzie wysokość jednej stawki równoważna jest kwocie 10 zł. Zdaniem sądu jest to odpowiednia reakcja wobec jego czynu. Orzeczoną karę grzywny oskarżony będzie w stanie zapłacić. M. B. jest rencistą . W wyniku wypadku drogowego w jakim brał udział w marcu 2008 r doznał rozległych obrażeń ciała i uszczerbku na zdrowiu (zob. dokumenty k.60-70).

Stosownie do treści art. 42 § 2 kk, sąd orzekł wobec oskarżonego obligatoryjny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 3 .

Na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 12.06.2016 r.

W myśl art. 43a § 2 kk sąd orzekł wobec oskarżonego obligatoryjny środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 5 000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

O kosztach sądowych orzeczono w pkt V wyroku obciążając nimi oskarżonego w całości.

ZARZĄDZENIE

- (...)

-(...)

- (...)

P., (...).