Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 maja 2017r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Zenon Węcławik

Protokolant: Aneta Bącal

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2017r. w K.

sprawy z powództwa S. B. (1), A. B.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z/s w W. solidarnie na rzecz powodów S. B. (1) i A. B. kwotę 1.000,00 zł ( słownie złotych: jeden tysiąc i 00/100 ) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 30.11.2015 r.,

II  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z/s w W. solidarnie na rzecz powodów S. B. (1) i A. B. kwotę 427,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 377,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

sygn. akt I C 1033/16

UZASADNIENIE

Powodowie S. B. (1) i A. B. działając przez pełnomocnika wnieśli o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. na ich rzecz solidarnie kwoty 1 000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za zwłokę z zapłatą liczonymi od dnia 30.11.2015 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów postępowania, wraz z kosztami zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych. Uzasadniając swoje żądanie podali, iż ubezpieczyli u pozwanego samochód od ryzyka kradzieży na sumę 28 tys. zł, a wartość pojazdu na dzień kradzieży wynosiła 27 300,00zł. W okresie pomiędzy 13.09.2025 r., a 17.10.2015 r. doszło do kradzieży ubezpieczonego samochodu. Powzięli oni niezbitą wiedzą o kradzieży dopiero w dniu 17.10.2015 r., kiedy S. B. (1) udał się do miejsca zaparkowania samochodu, gdzie pozostawił go 13.09.2016 r. w związku z wyjazdem do Danii. Dzień wcześniej A. B. miała tylko przypuszczenie, że pojazdu nie ma w miejscu, gdzie został zaparkowany, ze względu na to iż czynności tej dokonał powód. S. B. (2) niezwłocznie po powzięciu niezbitej wiedzy o kradzieży pojazdu w dniu 17.10.2015 r. powiadomił Policję i ubezpieczyciela, czyli nie można przyjąć jak chce pozwany ubezpieczyciel, że powodowie nie dokonali powiadomienia ich oraz właściwego organu niezwłocznie. Zdaniem powodów odmówienie zapłaty odszkodowania przez stronę pozwaną w dniu 30.11.2015 r. z tego powodu, nie skutkuje zwolnieniem ubezpieczyciela od odpowiedzialności. Ponadto wskazany w OWU termin powiadomienia Policji nie został skonkretyzowany, przyjmuje się, że termin ,,niezwłocznie” oznacza działanie bez nieuzasadnionej zwłoki, zatem czas do 7 dni. Nie oznacza on także, iż działanie ma zostać podjęte natychmiast, jest to termin realny mający na względzie okoliczności miejsca i czasu, a nie termin natychmiastowy. Powodowie wskazali również, iż nie można przypisać im rażącego niedbalstwa ani tym bardziej winy umyślnej, ponieważ gdyby powódka była pewna kradzieży sama by ją zgłosiła na Policję. Niepewność co do miejsca postoju pojazdu spowodowała, że powód nie zareagował natychmiast, a dopiero następnego dnia uczynił to bardziej w celu uspokojenia małżonki, niż z rzeczywistej potrzeby.

Strona pozwana (...) S.A. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powodów na rzecz pozwanego kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Uzasadniając swoje stanowisko strona pozwana kwestionowała swoją odpowiedzialność co do zasady. Nie zgodziła się z twierdzeniami pozwu, iż wobec braku definicji terminu ,,niezwłoczny” przyjąć można, że wynosi on 7 dni. W OWU mowa jest także o niezwłocznym zawiadomieniu o wystąpieniu zdarzenia (...) lecz nie później niż w najbliższym dniu roboczym. Oznacza to, iż powodowie mieli obowiązek w chwili, w której dowiedzieli się o kradzieży samochodu udać się na komisariat policji i dokonać stosownego zawiadomienia. Obowiązek określony w OWU, na który zgodził się powód, nie został spełniony, a uchybienie temu obowiązkowi wywarło wpływ na ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku. Fakt, iż powodowie mimo wiedzy o wskazanym wyżej obowiązku nie uczynili mu niezwłocznie zadość, strona pozwana uznała za zachowanie rażąco niedbałe. Jednocześnie strona pozwana podtrzymuje, iż wartość samochodu w dniu kradzieży wynosiła 27 300,00 zł.

SĄD USTALIŁ NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY

S. B. (1) i A. B. ubezpieczyli u strony pozwanej (...) S.A pojazd marki B. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w okresie 14.04.2015 r. – 13.05.2016 r. Ubezpieczenie zostało zawarte na sumę stałą 28 000,00 zł, a wartość pojazdu ustalono na kwotę 27 300,00 zł.

Okoliczność bezsporna

W okresie pomiędzy 13.09.2015 r., a 16.10.2015 r. w B. doszło do kradzieży zaparkowanego pojazdu marki B., nr rej. (...).

Dowód:

- pismo pozwanego z dnia 30.11.2015 r. (k – 10)

- pismo Komisariatu Policji w B. z dnia 18.12.2015 r. (k- 11)

- zeznania powódki A. B. z dnia 24.05.2017 r. (k. 50v.- 51)

- zeznania powoda S. B. (1) z dnia 24.05.2017 r. (k. 51 – 52)

- załączone akta szkodowe nr (...)

W dniu 16.10.2015 r. A. B. będąc na spacerze nie dostrzegła samochodu w okolicach rynku, jednak nie wiedziała gdzie S. B. (1) zaparkował auto. Zaniepokojona tym faktem powódka poinformowała o tym fakcie męża i poprosiła go o sprawdzenie pojazdu. S. B. (1) w tym czasie przebywał u mechanika samochodowego ze swoim innym pojazdem, a następnie wraz z bratem uczcił narodziny swego dziecka.

Dowód:

- zeznania powódki A. B. z dnia 24.05.2017 r. (k. 50v.- 51)

- zeznania powoda S. B. (1) z dnia 24.05.2017 r. (k. 51 – 52)

Następnego dnia 17.10.2015 r. powód ujawnił kradzież swojego auta, które było zaparkowane przez niego na niestrzeżonym parkingu w B., w związku z jego wyjazdem do pracy w Danii. Tego samego dnia S. B. (1) zawiadomił Policję i ubezpieczyciela (...) S.A. o kradzieży auta i o szkodzie.

Dowód:

- pismo Komisariatu Policji w B. z dnia 18.12.2015 r. (k- 11)

- zawiadomienie o przestępstwie (k- 15-18)

- zeznania powódki A. B. z dnia 24.05.2017 r. (k. 50v.- 51)

- zeznania powoda S. B. (1) z dnia 24.05.2017 r. (k. 51 – 52)

- załączone akta szkodowe nr (...)

(...) S.A. pismem z dnia 30.11.2015 r. odmówił zapłaty odszkodowania powołując się na § 72 ust 1 pkt 2a oraz § 72 ust 2 OWU.

Dowód:

- pismo strony pozwanej z dnia 30.11.2015 r. (k- 10)

- załączone akta szkodowe nr (...)

W dniu 18.12.2015 r. Komenda Policji w B. umorzyła dochodzenie (...) 157/15, z powodu niewykrycia sprawcy przestępstwa.

Dowód:

- pismo Komisariatu Policji w B. z dnia 18.12.2015 r. (k-12)

Powodowie pismem z dnia 18.01.2016 r. wezwali stronę pozwaną do zapłaty na ich rzecz kwoty 28 800,00 zł tytułem odszkodowania.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 18.01.2016 r. (k-21)

SĄD ZWAŻYŁ CO NASTĘPUJE

Bezspornym jest, że pomiędzy powodem i pozwanym zawarta została umowa ubezpieczenia komunikacyjnego autocasco dotycząca samochodu osobowego należącego do powodów. Zgodnie z powyższą umową i postanowieniami stanowiącymi jej integralną część ogólnymi warunkami ubezpieczenia autocasco pozwany zakład ubezpieczeń zobowiązywał się do zapłaty odszkodowania na ich rzecz w razie zaistnienia kradzieży auta.

Podstawą prawną żądania pozwu stanowią przepisy art. 805 i n. k.c. Zgodnie z art. 805 § 1 k.c. „przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę” . Przepis ten wskazuje na istotę umowy ubezpieczenia, określając obowiązki stron przedmiotowej umowy, ubezpieczyciela i ubezpieczającego. Elementami przedmiotowo istotnymi umowy ubezpieczenia jest z jednej strony zobowiązanie do spełnienia określonego świadczenia przez ubezpieczyciela w razie zajścia określonego w umowie wypadku, z drugiej zaś strony zobowiązanie do zapłaty składki przez ubezpieczającego.

Umowa ubezpieczenia określana jest powszechnie jako umowa najwyższego zaufania, od stron umowy wymaga się przede wszystkim szczególnej lojalności i zaufania w wykonywaniu zawartej umowy ubezpieczenia. Z tego też względu konsekwencje nadużycia takiego zaufania mogą być szczególnie dotkliwe, w postaci nieważności umowy lub zwolnienia ubezpieczyciela z odpowiedzialności

W myśl art. 805 § 1 k.c. konieczną przesłanką powstania odpowiedzialności z umowy ubezpieczenia jest zajście przewidzianego w umowie wypadku ubezpieczeniowego. Wypadek ubezpieczeniowy może powstać niezależnie od woli ubezpieczającego, bądź też stanowić przejaw zamierzonego działania. Obowiązek świadczenia ubezpieczyciela powstaje, gdy wypadek ubezpieczeniowy zaistniał wbrew lub niezależnie woli ubezpieczającego, a w każdym razie bez jego winy. Na ubezpieczającym ciąży obowiązek jednoznacznego i nie budzącego żadnej wątpliwości wykazania okoliczności zaistnienia wypadku ubezpieczeniowego (kradzieży/ włamania do pojazdu bez jego winy- tak SA w Krakowie w wyroku z dnia 30.11.2012r. I ACa 1113/12).

Obowiązki ubezpieczonego znajdują się w treści zawartej umowy i jej ogólnych warunków. Najczęściej obowiązki ubezpieczonego lub ubezpieczającego w razie powstania szkody kradzieży polegają m.in. na powiadomieniu ubezpieczyciela i Policji o szkodzie. Ogólne warunki ubezpieczenia powinny też precyzować przesłanki zastosowania przez ubezpieczyciela sankcji za niedopełnienie wskazanych obowiązków. W niniejszej sprawie takie obowiązki ubezpieczonego ujęte zostały § 72 ust 1 pkt 2a oraz § 72 ust 2 OWU, zgodnie z którym osoba zgłaszająca powinna umożliwić ubezpieczycielowi uzyskanie relacji o przebiegu zdarzenia i sytuacji, w której do opisanego zdarzenia doszło. W przypadku niedopełnienia obowiązków może odmówić wypłaty odszkodowania (ust. 2 tego paragrafu).

Zgodnie z art. 6 k.p.c. ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa na powodzie, albowiem on wywodzi z tych faktów skutki prawne. W ocenie Sądu powodowie wykazali, w stopniu możliwym przy tego rodzaju zdarzeniach losowych, że doszło do kradzieży pojazdu będącego ich własnością, potwierdzają to zarówno ich zeznania, jak i treść zgłoszeń na Policji, u ubezpieczyciela, dokumenty sporządzone w toku postępowania likwidacyjnego.

Strona pozwana odmawiając wypłaty odszkodowania powołała się przede wszystkim na będące integralną częścią umowy ubezpieczenia AC Ogólne Warunki Ubezpieczenia (...). Zgodnie z nią strony ustaliły, że (...) S.A. nie odpowiada za naruszenia z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa obowiązków takich jak powiadomienie policji niezwłocznie po podjęciu informacji o kradzieży oraz powiadomienie ubezpieczyciela niezwłocznie po podjęciu informacji o kradzieży, jednak nie później niż w najbliższym dniu roboczym. Na podstawie § 72 ust 2 OWU (...) S.A. może odmówić wypłaty odszkodowania lub je odpowiednio zmniejszyć, o ile niedopełnienie obowiązków mogło przyczynić się do zwiększenia szkody lub uniemożliwienia ubezpieczycielowi ustalenia okoliczności zdarzenia.

Strona pozwana mogła odmówić wypłaty odszkodowanie w momencie spełnienia dwóch warunków: naruszenie przez powodów któregokolwiek obowiązku oraz gdy niedopełnienie to miało wpływ na ustalenie okoliczności zdarzenia bądź ustalenie lub zwiększenie rozmiaru szkody. Zdaniem Sądu powodowie wywiązali się ze swojego obowiązku zawiadomili Policję oraz ubezpieczyciela o kradzieży w wymaganym terminie. (...) S.A. odmawiając wypłaty ubezpieczenia zarzuciła S. B. (1) i A. B. brak niezwłoczności działania w dniu 16.10.2015 r., kiedy powzięli informację o kradzieży. W ocenie Sądu trudno jednak postawić powodom zarzut braku niezwłocznego działania. Wymaganie od nich zdecydowanego działania już w dniu 16.010.2015 r. byłoby całkowicie nieuzasadnione realiami sprawy i regułami doświadczenia życiowego. Oznaczałoby bowiem oczekiwanie od nich zachowania wykraczającego ponad przeciętną miarę staranności w zwykłych życiowych sytuacjach. Powodowie zachowali się w sposób naturalny, tak jak zachowałyby się przeciętne osoba na ich miejscu. A. B. w dniu 16.10.2015 r. zauważyła brak samochodu, jednak nie miała pewności gdzie tak naprawdę został on zaparkowany, poinformowała o swoich przypuszczeniach męża, który – mając w tym czasie inne ważne i osobiste sprawy – zbagatelizował „doniesienie” żony. Nie było jeszcze wówczas żadnych okoliczności mogących nasuwać przypuszczenie o kradzieży pojazdu powodów. S. B. (1) nie musiał więc od razu po zaniepokojeniu się żony porzucić wszystkich swoich bieżących spraw celem weryfikacji jej przekazu. Naturalnym było zbagatelizowanie przez niego informacji podanej przez żoną. Zdawał on sobie sprawę, iż żona nie wiedziała gdzie zaparkował auto więc zasadnym było twierdzenie, że mogła go nie dostrzec. Dodać można, że samochód powoda nie musiał być dla niego rzeczą priorytetową w życiu i takie podejście z pewnością nie zasługiwałoby li tylko na kontestację. Jest przecież wiele innych równie ważnych, a nawet ważniejszych rzeczy i spraw, na które mogły zaprzątać i jak ustalono zaprzątały uwagę i czas powoda w pierwszej kolejności. Jednakże powód 17.10.2015 r. po sprawdzeniu, iż pojazdu nie ma w miejscu gdzie go zaparkował niezwłocznie udał się na komisariat policji w celu zgłoszenia kradzieży. Różnica około godziny czasu od momentu powzięcia informacji o kradzieży, a poinformowaniu odpowiednich służb nie może być potraktowana jako brak niezwłoczności. Ciężar dowodu do zaistnienia tych okoliczności w postaci braku niezwłoczności spoczywa niewątpliwie na ubezpieczycielu, który nie wykazał swoich twierdzeń.

Sąd uznał zeznania powodów za wiarygodne. Były jasne, logiczne oraz spójne wewnętrznie i pomiędzy sobą. Korelowały także z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie, umożliwiając razem ustalenie istotnych okoliczności w sposób nie budzący wątpliwości.

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności oraz przywołane motywy – na podstawie cytowanych przepisów - Sąd uznał powództwo w całości za zasadne ( punkt I wyroku ).

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu, objęte punktem II wyroku, Sąd oparł na treści art.98 k.p.c.