Sygn. akt I C 426/15
Dnia 13 marca 2017 roku
Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, I Wydział Cywilny
w następującym składzie :
Przewodniczący : Sędzia SR Tomasz Kalsztein
Protokolant : Milena Bartłomiejczyk
po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2017 roku w Łodzi
na rozprawie
sprawy z powództwa R. K.
przeciwko (...) we Francji działającej przez (...) S.A. Odział w Polsce
o zapłatę
1. oddala powództwo,
2. zasądza od powoda R. K. an rzecz pozwanego (...) we Francji działającej przez (...) S.A. Odział w Polsce kwotę 1.844,67 zł (jeden tysiąc osiemset czterdzieści cztery złote sześćdziesiąt siedem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu w całości;
3. nakazuje zwrócić z funduszy Skarbu Państwa Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi na rzecz pozwanego (...) we Francji działającej przez (...) S.A. Odział w Polsce kwotę 72,33 zł (siedemdziesiąt dwa złote trzydzieści trzy grosze) z zaliczki uiszczonej w dniu 6 lipca 2016 roku zaksięgowanej pod pozycją (...)/ (...) tytułem nadpłaconej zaliczki na wynagrodzenie biegłego.
Sygn. akt I C 426/16
W pozwie z dnia 20 maja 2015 roku R. K. reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym wniósł o zasądzenie od A. A. z siedzibą w S. we Francji działającego przez (...) S.A. Oddział w Polsce kwoty 2.000 zł tytułem odszkodowania za uszkodzony motocykl marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty, kwoty 114,96 zł tytułem skapitalizowanych odsetek z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty, kwoty 430 zł tytułem wynagrodzenia radcy prawnego za świadczenie pomocy prawnej w postępowaniu przedsądowym z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty. W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 6 września 2014 roku w Ł. doszło do kolizji drogowej spowodowanej przez kierującego jazdem marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...)Ra kierowanego przez M. B. w wyniku którego uszkodzeniu uległ motocykl stanowiący własność powoda. Pozwany odmówił wypłaty odszkodowania.
/pozew k. 2-7/
W odpowiedzi na pozew A. A. z siedzibą w S. we Francji działający przez (...) S.A. Oddział w Polsce reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu pozwany zakwestionował zasadę swojej odpowiedzialności podnosząc, iż do uszkodzeń motocykla powoda – zważywszy na ich charakter nie mogło dojść w okolicznościach deklarowanych przez jego uczestników – powoda o M. B.. Żądanie zapłaty kwoty 430 zł pozwany uznał za bezzasadne z uwagi na brak związku przyczynowo skutkowego z rzekomą kolizją z dnia 6 września 2014 roku a także z uwagi na fakt, iż rola pełnomocnika powoda ograniczyła się tylko do sporządzenia wezwania do zapłaty w związku z czym kwota 430 zł jest jego zdaniem rażąco wygórowana.
/odpowiedź na pozew k. 38-39 odwrót/
Na rozprawie bezpośrednio poprzedzającej wydanie wyroku w dniu 27 lutego 2017 roku pełnomocnik pozwanego nie uznał powództwa. Pełnomocnik powoda nie stawił się będąc o terminie zawiadomionym na poprzednim terminie sprawy.
/protokół rozprawy z dnia 27 lutego 2017 roku – zapis na płycie CD k. 151 adnotacja 00:00:00-00:02:36/
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 17 września 2014 roku R. K. zgłosił pozwanemu szkodę komunikacyjną do której miało dojść w dniu 6 września 2014 roku o godzinie 23:45 na skrzyżowaniu ulic (...) z udziałem kierowanego przez siebie motocykla marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) i samochodu marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...) kierowanego przez M. B..
W druku zgłoszenia szkody powód podał, iż sprawcą zdarzenia jest kierujący pojazdem marki O. (...) M. B.. Z opisu zdarzenia wynikało, że sprawca zdarzenia jechał ulicą podporządkowaną - ulicą (...) i nie ustąpił na skrzyżowaniu ulic (...) pierwszeństwa przejazdu pojazdowi poszkodowanego, który poruszał się ulicą (...) i mającym pierwszeństwo przejazdu. Powód podał też, że w momencie zajechania mu drogi zaczął hamować i wpadł w poślizg. Z rysunków sporządzonych na druku zgłoszenia szkody wynikało, że samochód marki O. (...) wjechał na skrzyżowanie jeszcze przed wjazdem na nie motocykla a następnie zatrzymał się. Motocykl zatrzymał się przed prawym bokiem stojącego samochodu. W druku zgłoszenia szkody powód podał, iż w wyniku zdarzenia uszkodzone zostało przednie lewe lusterko, przedni lewy kierunkowskaz, tylny prawy kierunkowskaz, dźwignia sprzęgła, lewy dekiel silnika, porysowana została tylna część nadwozia pod kanapą oraz kask.
/druk zgłoszenia szkody k. 49-52/
Z uszkodzeń pojazdu wynikało, że przewrócenie się pojazdu powoda nastąpiło na lewy bok.
/opinia biegłego z zakresu ruchu drogowego R. B. k. 101-123/
W toku postępowania likwidacyjnego pozwany sporządził dokumentację fotograficzną uszkodzonego pojazdu wskazując, iż jako uszkodzone następujące jego części: lampa lewego przedniego kierunkowskazu - ubytek materiału obudowy, brak klosza (kierunkowskaz zdemontowany i zastąpiony nowym przed oględzinami), lewe lusterko - miejscowe zarysowania na przedniej stronie obudowy, dźwignia sprzęgła - udarowa przełamana w części dalszej, brak końcówki, pokrywa silnika z lewej strony - zarysowania z ubytkami poszycia w dolnej części, sięgające liter K oraz I z wytłoczonego napisu (...), osłona tylna lewa z tworzywa sztucznego - miejscowe, w przybliżeniu pionowe zatarcia powłoki lakierowej w części przedniej środkowej, lampa tylnego kierunkowskazu - pęknięta obudowa.
/zdjęcia płyta CD k. 53 w związku z opinią biegłego z zakresu ruchu drogowego R. B. k. 101-123/
Pozwany decyzją z dnia 1 października 2014 roku odmówił przyjęcia odpowiedzialności za szkodę powoda i wypłaty na jego rzecz odszkodowania powołując się na poczynione w postępowaniu likwidacyjnym ustalenie, iż do zgłoszonych uszkodzeń motocykla powoda nie doszło w deklarowanych przez niego okolicznościach. Odwołanie powoda od powyższej decyzji z dnia 8 października 2014 roku nie zostało uwzględnione.
/decyzja z dnia 1 października 2014 roku k. 13, odwołanie z dnia 8 października 2014 roku k. 14, odpowiedź na odwołanie z dnia 21 października 2014 roku k. 15, zeznania powoda w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami k. 140 adnotacja 00:00:26-00:08:11 w zw. z k. 61 odwrót/
W dniu 25 listopada 2014 roku powód złożył do Biura Rzecznika Ubezpieczonych wniosek o podjęcie interwencji w związku z odmowa wypłaty przez pozwanego odszkodowania za uszkodzony motocykl. Pozwany po zapoznaniu się z pismem Rzecznika Ubezpieczonych z dnia 22 grudnia 2014 roku podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie.
/odpowiedź na skargę z dnia 7 stycznia 2015 roku k. 18, pismo Rzecznika Ubezpieczonych z dnia 26 lutego 2015 roku k. 19-22, zeznania powoda w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami k. 140 adnotacja 00:00:26-00:08:11 w zw. z k. 61 odwrót/
Powód zlecił rzeczoznawcy mgr. inż. P. J. sporządzenie prywatnej wyceny obejmującej koszt naprawy uszkodzonego motocykla. Z kalkulacji naprawy nr 633 z dnia 4 marca 2015 roku wynika, że koszt naprawy uszkodzonego motocykla wynosi 2.488,60 zł brutto.
/wycena nr 633 z dnia 4 marca 2015 roku k. 23-29/
Pismem z dnia 16 kwietnia 2015 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty na swoja rzecz kwoty 2.488,60 zł tytułem odszkodowania, kwoty 135,41 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustalonych na dzień 16 kwietnia 2015 roku liczonych od dnia 2 października 2014 roku oraz kwoty 430 zł tytułem kosztów wynagrodzenia radcy prawnego za świadczenie pomocy prawnej w sprawie odszkodowania z a uszkodzenie niniejszego pojazdu. W odpowiedzi na powyższe wezwanie pozwany pismem z dnia 22 kwietnia 2015 roku pozwany podtrzymał dotychczasowe stanowisko.
/wezwanie do zapłaty z dnia 16 kwietnia 2015 roku k. 31-32, odpowiedź na wezwanie do zapłaty z dnia 22 kwietnia 2015 roku k. 33-33 odwrót/
Porównując przedmiotowy pojazd S. (...) o numerze rejestracyjnym (...), z pojazdem przykładowym - motocyklem S. odpowiadającym pojazdowi powoda, co do którego jest pewność, iż jego uszkodzenia powstały w wyniku tarcia o nawierzchnię asfaltową, po przewróceniu na podłoże można stwierdzić, iż występują istotne różnice zarówno pomiędzy umiejscowieniem, jak również charakterem i kształtem poszczególnych uszkodzeń. Przede wszystkim w badanym motocyklu nie stwierdzono śladów kontaktu z podłożem, które powinny występować w przedniej części przedniej osłony. Ślady występujące na osłonie tylnej polegały jedynie na niewielkich miejscowych ubytkach powłoki lakierowej i nie występowały na niej ślady tarcia o podłożem, w postaci charakterystycznych zarysowań i zeszlifowania powłoki lakierowej. Wątpliwości budził również rodzaj uszkodzenia dźwigni sprzęgła, która w badanym motocyklu została udarowo przełamana, co skutkowało oderwaniem się kulistej końcówki. W trakcie stycznego kontaktu motocykla z podłożem nie występują siły ścinające, mogące skutkować powstaniem tego rodzaju uszkodzenia. Występuje też niewielka liczba izolowanych zarysowań pokrywy silnika badanego motocykla. Powierzchnia uszkodzenia jest znacznie mniejsza niż w motocyklu porównawczym, jak również nie stwierdzono występowania charakterystycznych zarysowań i żłobień.
Analiza mechanizmu powstania uszkodzeń w przedmiotowym pojeździe, w kontekście okoliczności zdarzenia wskazanych przez powoda wykazała, że w ujęciu całościowym, uszkodzenia te nie mogły powstać w wyniku zdarzenia z dnia 6 września 2014 roku. Koszt naprawy pojazdu S. wynosił 2.153,25 zł netto i 2.648,50 zł brutto.
/opinia biegłego z zakresu ruchu drogowego R. B. k. 101-123/
Z tytułu wynagrodzenia za świadczenie pomocy prawnej przez radcę prawnego P. K. w sprawie odszkodowania za uszkodzenie przedmiotowego pojazdu w postępowaniu przedsądowym powód poniósł koszt wysokości 430 zł brutto.
/faktura VAT (...) k. 60, oświadczenie pełnomocnika - protokół rozprawy z dnia 30 listopada 2015 roku k. 61-62/
Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, w szczególności zaś w oparciu o opinię biegłego sądowego z zakresu ruchu drogowego R. B.. Biegły w ocenie Sądu sporządził kompletną i fachową opinię, odpowiadającą na zagadnienia wskazane przez Sąd w tezie dowodowej. Wobec powyższego Sąd przyznał wiarę opinii uznając ją za pełnowartościowe źródło wiedzy specjalnej w sprawie. Nadto opinia ta nie była kwestionowana przez żadną ze stron.
Co do oceny wiarygodności zeznań powoda uwagi zostaną przedstawione poniżej.
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
W niniejszej sprawie powód dochodził odszkodowania za szkodę majątkową w postaci uszkodzenia pojazdu – motocykla marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) jakiej miał doznać, w wyniku zdarzenia z dnia 6 września 2014 roku, skapitalizowanych odsetek, kosztów pomocy prawnej udzielonej powodowi w postępowaniu przedsądowym wraz z odsetkami i kosztami procesu.
Pozwany kwestionował zasadę swojej odpowiedzialności podnosząc, że do uszkodzeń przedmiotowego pojazdu nie mogło dojść w okolicznościach podanych przez powoda a więc w zdarzeniu z dnia 6 września 2014 roku. Pozwany kwestionował także żądanie zasądzenia kwoty 430 zł.
Na podstawie art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. § 4 komentowanego przepisu przewiduje, że uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.
W myśl art. 435 § 1 k.c. w zw. z art. 436 § 1 k.c. samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody, a gdy posiadacz samoistny oddał środek komunikacji w posiadanie zależne także posiadacz zależny ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.
Przesłankami odpowiedzialności, które podlegają udowodnieniu przez poszkodowanego w myśl art. 6 k.c. są: ruch pojazdu, szkoda oraz związek przyczynowy między ruchem a szkodą.
Z zebranego w sprawie materiału dowodowego w postaci niekwestionowanej przez strony opinii biegłego sądowego z zakresu ruchu drogowego R. B. wynikało, uszkodzenia motocykla powoda marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) nie mogły powstać w zdarzeniu z dnia 6 września 2014 roku. Biegły szeroko uzasadnił swoje stanowisko odwołując się tu przede wszystkim do przeprowadzonej analizy porównawczej uszkodzeń pojazdu powoda z uszkodzeniami pojazdu przykładowego – motocykla S. odpowiadającemu pojazdowi powoda co do którego była pewność, iż jego uszkodzenia powstały w wyniku tarcia o nawierzchnie asfaltową po przewróceniu na podłoże. Z analizy tej wynikało, że iż występują istotne różnice zarówno pomiędzy umiejscowieniem, jak również charakterem i kształtem poszczególnych uszkodzeń. Przede wszystkim w badanym motocyklu nie stwierdzono śladów kontaktu z podłożem, które powinny występować w przedniej części przedniej osłony. Ślady występujące na osłonie tylnej polegały jedynie na niewielkich miejscowych ubytkach powłoki lakierowej i nie występowały na niej ślady tarcia z podłożem, w postaci charakterystycznych zarysowań i zeszlifowania powłoki lakierowej. Wątpliwy na podstawie analizy był też rodzaj uszkodzenia dźwigni sprzęgła, która w badanym motocyklu została udarowo przełamana, co skutkowało oderwaniem się kulistej końcówki. W trakcie stycznego kontaktu motocykla z podłożem nie występują siły ścinające, mogące skutkować powstaniem tego rodzaju uszkodzenia. Nadto występowała niewielka liczba izolowanych zarysowań pokrywy silnika badanego motocykla. Powierzchnia uszkodzenia jest znacznie mniejsza niż w motocyklu porównawczym, jak również nie stwierdzono występowania charakterystycznych zarysowań i żłobień.
Z tych tez względów Sąd nie dał zeznaniom powoda, iż uszkodzenia motocykla w związku z którymi dochodzi odszkodowania powstały w wyniku zdarzenia do którego miało dojść w dniu 6 września 2014 roku. W konsekwencji Sąd nie dał również wiary zeznaniom powoda co do tego aby w dniu 6 września 2014 roku w Ł. miało miejsce zdarzenie z udziałem motocykla stanowiącego własność powoda i samochodu marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...) kierowanego przez M. B..
Mając na uwadze powyższe powództwo podlegało oddaleniu w całości.
O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. statuującego zasadę odpowiedzialności stron za wynik postępowania. Powód przegrał sprawę w całości zatem jest zobowiązany do zwrotu na rzecz pozwanego wszystkich poniesionych przez niego kosztów które w niniejszej sprawie wynoszą 1.844,67 zł. Na kwotę tę składa się koszt zastępstwa procesowego pełnomocnika procesowego będącego radcą prawnym w wysokości 600 zł ustalony na podstawie § 6 pkt 3 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu z dnia 28 września 2002 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 490), opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł , oraz koszt wynagrodzenia biegłego w wysokości 1227,67 zł.
Na podstawie art. 80 ust 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. za 2010 r., Nr 90, poz. 594 ze zm.) Sąd nakazał zwrócić z funduszy Skarbu Państwa Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi na rzecz pozwanego (...) we Francji działającej przez (...) S.A. Odział w Polsce kwotę 72,33 zł (siedemdziesiąt dwa złote trzydzieści trzy grosze) z zaliczki uiszczonej w dniu 6 lipca 2016 roku zaksięgowanej pod pozycją (...)/ (...) tytułem nadpłaconej zaliczki na wynagrodzenie biegłego.