Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II W 956/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 czerwca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Wadowicach, II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Robert Leśniak

Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Pytel

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 10 kwietnia 2017 roku i 2 czerwca 2017 roku w W.

z wniosku (...) Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego w K.

sprawy przeciwko

Z. P. – synowi M. i B. z domu M. (...) roku

w miejscowości P.,

obwinionemu o to, że:

I. jako osoba zarządzająca transportem w przedsiębiorstwie SM (...) SP. z o.o. ul. (...), (...)-(...) W. w okresie od 02.03.2015r. do 31.12.2015r. w miejscowości W. sprawując nadzór nad pracą zatrudnionych kierowców, działając w sposób umyślny, dopuścił do naruszenia przepisów o czasie prowadzenia pojazdów, obowiązkowych przerwach i odpoczynku przez kierowców wykonujących przewozy na rzecz kontrolowanego przedsiębiorstwa wskutek przekroczenia maksymalnego dziennego czasu prowadzenia pojazdu, przekroczenia maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez wymaganej przerwy, skrócenia dziennego czasu odpoczynku, skrócenia tygodniowego czasu odpoczynku,

tj. o wykroczenie z lp. 15 załącznika numer 2 do ustawy z dnia
6 września 2001 roku o transporcie drogowym (tj. Dz. U. z 2013r. poz. 1414 ze zm.) w zw. z art. 92 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym

II. w sposób umyślny dopuścił do naruszenia przepisów o stosowaniu urządzeń rejestrujących samoczynnie prędkość jazdy, czas jazdy i odpoczynku oraz aktywności kierowców poprzez naruszenie obowiązku wczytywania danych urządzenia rejestrującego – łącznie za 17 kierowców; naruszenie obowiązku wczytywania danych urządzenia rejestrującego – za każdy pojazd (łącznie 13 pojazdów); nieokazanie podczas kontroli w przedsiębiorstwie danych z tachografów cyfrowych pojazdów – łącznie 731 dni, udostępnienie podczas przeprowadzonej kontroli w przedsiębiorstwie niepełnych danych o okresach aktywności kierowcy – za 281 dni, nierejestrowanie za pomocą urządzenia rejestrującego na wykresówce lub karcie kierowcy wskazań w zakresie prędkości pojazdu, aktywności kierowcy i przebytej drogi, ujawnionej w 50 pojazdach,

tj. o wykroczenie z lp. 16 załącznika numer 2 do ustawy z dnia
6 września 2001 roku o transporcie drogowym (tj. Dz. U. z 2013r. poz. 1414 ze zm.) w zw. z art. 92 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym

1. uznaje obwinionego Z. P. za winnego tego, że jako osoba zarządzająca transportem w przedsiębiorstwie SM (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w okresie od 2 marca 2015 roku do 31 grudnia 2015 roku w miejscowości W. dopuścił do naruszenia przepisów o stosowaniu urządzeń rejestrujących samoczynnie prędkość jazdy, czas jazdy i odpoczynku oraz aktywności kierowców poprzez naruszenie obowiązku pobierania danych z urządzenia rejestrującego – karty kierowcy - w odniesieniu do 17 kierowców, naruszenia obowiązku pobierania danych z urządzenia rejestrującego – tachografu cyfrowego– w odniesieniu do 13 pojazdów, nieokazanie podczas kontroli w przedsiębiorstwie pełnych danych z tachografów cyfrowych pojazdów, nie udostępnienie podczas przeprowadzonej kontroli w przedsiębiorstwie pełnych danych o okresach aktywności kierowców, co stanowi wykroczenie z art. 92 ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2016 roku, poz. 1907) w związku z załącznikiem nr 2 lp. 16 do ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym i za to na mocy art. 92 ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym wymierza obwinionemu karę grzywny w wysokości 1.000 zł (tysiąca złotych);

2. na zasadzie art. 62 ust. 3 k.p.w. w zw. z art. 5 § 1 pkt 2 k.p.w. uniewinnia obwinionego Z. P. od popełnienia wykroczenia zarzuconego mu w punkcie pierwszym wniosku o ukaranie;

3. na zasadzie art. 118 § 1 k.p.w. w zw. z § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10.10.2001r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia oraz art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt 2 Ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz. U. Nr 49 poz. 223 z 1983r.) zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 200 zł (dwieście złotych), w tym 100 zł (sto złotych) tytułem opłaty.

Sędzia:

II W 956/16

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ