Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt III RC 564 / 16

UZASADNIENIE

Działając w imieniu małoletniego syna F. S. jego matka K. O. wniosła o zasądzenie od Ł. S. alimentów w wysokości 1200 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podała, że pozwany, który jest ojcem małoletniego powoda pracuje w Holandii i jego zarobki sięgają kwoty 1500 euro miesięcznie.

Matka powoda nie pracuje mieszka z rodzicami zaś powód uczęszcza do przedszkola.

Pozwany początkowo uznał powództwo do kwoty 600 zł miesięcznie wskazując, że powinna być wystarczająca na potrzeby dziecka w wieku powoda.

Następnie na rozprawie w dniu 10 stycznia 2017r uznał powództwo do kwoty 400- 500 zł miesięcznie.

Sąd ustalił co następuje :

F. S. urodził się (...) i jest synem Ł. S. oraz K. O..

Rodzice powoda nie mieszkają razem.

Pozwany Ł. S. ma 24 lata , jest kawalerem , poza powodem nie ma innych dzieci.

Od 1 czerwca 2015r rozpoczął pracę w Holandii w chłodni.

Jego umowy były przedłużane co tydzień.

Na pierwszej rozprawie pozwany podał, że maksymalny okres umów na czas określony upłynie w czerwcu 2017r.

Dochody netto po potrąceniu kosztów zakwaterowanie wynosiły 1370 euro miesięcznie.

W czasie, gdy nie pracuje przebywa w Polsce i ma status osoby bezrobotnej.

Zamieszkuje wówczas z rodzicami.

Na rozprawie w dniu 10 stycznia 2017r pozwany podał, że przeniósł się na stałe do Polski i nie wraca do Holandii do pracy ( dowód : przesłuchanie pozwanego k 72 - 73 , 91-92 , odpis aktu urodzenia k 4 , decyzja Starosty Powiatowego k 70 , zaświadczenie w tłumaczeniu na język polski k 74-76 ) .

Matka powoda K. O. ma 22 lata.

Z wykształcenia jest technikiem księgowości.

Poszukuje pracy, jest jednak osobą bezrobotną.

Mieszka z rodzicami, którzy pracują zawodowo.

Otrzymuje zasiłek w wysokości 189 zł miesięcznie i dodatek na wyżywienie w kwocie 100 zł miesięcznie.

Powód uczęszcza do przedszkola , za które stała opłata wynosi 100 zł miesięcznie , zaś opłata za wyżywienie 10 zł za dzień.

W skali miesięcznej wynosi zaś od 140 do 180 zł.

Małoletni często zapada na infekcje górnych dróg oddechowych oraz wymaga stałej pracy z logopedą ( dowód : dowody wpłaty k 5-6 , zaświadczenie z Urzędu Pracy k 13 , zaświadczenie lekarskie k 6 , 64 – 65 , przesłuchanie K. O. k 72 ).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o przedłożone przez strony dokumenty oraz przesłuchanie stron.

Był on w dużej mierze bezsporny.

Sąd zważył co następuje :

Powództwo zasługuje na uwzględnienie co do zasady.

Podstawą jego oceny były art. 133 § 1 i 135 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

Zgodnie z art. 133 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych wobec dzieci, które nie są w stanie utrzymać się samodzielnie.

Wysokość zaś obowiązku alimentacyjnego reguluje art. 135 § 1 kpc stanowiący, iż zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Poprzez możliwości zarobkowe należy rozumieć nie tylko rzeczywiście osiągane przez zobowiązanego dochody lecz także wszystkie te , które jest w stanie uzyskać przy właściwym wykorzystaniu wszystkich zdolności i sposobności legalnego zarobkowania.

Okolicznością oczywistą i bezsporną pozostaje to, że powód nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie i na pozwanym ciąży obowiązek alimentacyjny.

W ocenie Sądu na uwzględnienie zasługuje pierwsze stanowisko pozwanego, w którym uznał powództwo do kwoty 600 zł miesięcznie.

Sytuacja pozwanego, który nie ma poza powodem innych osób na swoim utrzymaniu pozwala, aby potrzeby powoda były zaspakajane na odpowiednio wysokim poziomie.

Powód wymaga wydatków charakterystycznych dla dzieci w jego wieku.

Wspomniane charakterystyczne wydatki obejmują wyżywienie, ubranie, koszty zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych zaś w przypadku powoda także wydatki na przedszkole i związane z chorobami i problemami rozwojowymi.

Matka małoletniego ma na chwilę obecną bardzo małe dochody.

Realizuje ona swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o wychowanie małoletniego (art. 135 § 2 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Pozwany osiągał dochody pozwalające mu, pomimo wyższych kosztów utrzymania, na życie na ponadprzeciętnym poziomie.

Co jednak najistotniejszy pozwany nie potrafił w przekonywujący sposób wyjaśnić przyczyn, dla których nie kontynuuje pracy w Holandii.

W kontekście jego wcześniejszych zapowiedzi, także zawartych w odpowiedzi na pozew, jego powrót do kraju jawi się jako rezultat świadomego wyboru pozwanego.

Związana z tym niekorzystna zmiana sytuacji majątkowej nie powinna obciążać powoda.

Kwota alimentów dochodzona przez matkę powoda został uznana przez sąd za znacząco wygórowaną w stosunku do potrzeb powoda oraz wkładu pozwanego w jego utrzymanie.

Stąd też oddalono powództwo ponad kwotę 600 zł miesięcznie.

Wyżej wymieniona kwota powinna wystarczyć na zaspokojenie wszystkich usprawiedliwionych potrzeb małoletniego F. S..

Sąd zasądził alimenty od miesiąca orzekania mając na względzie regularne wpłaty pozwanego, które zaspakajały potrzeby powoda w czasie trwania postępowania.

O kosztach postępowania orzeczono po myśli art. 100 kpc mając na względzie wynik postępowania to jest częściowe uwzględnienie stanowisk obu stron.

O kosztach sądowych orzeczono po myśli art. art. 113 pkt 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 102 kpc mając na uwadze brak dochodów i majątku małoletniego powoda oraz fakt , że pozwany powinien przeznaczyć zarobione pieniądze przede wszystkim na potrzeby powoda i własne utrzymanie.