Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2017 roku

Sąd Okręgowy/Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie

Wydział IV

w składzie:

Przewodniczący SSO Robert Grygiel

Protokolant starszy sekretarz sądowy Karina Zbroińska

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2017 roku w Częstochowie na rozprawie

sprawy E. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania E. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C.

z dnia 25 stycznia 2017 roku Nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału
w C. z dnia 25 stycznia 2017 roku numer (...) i przyznaje odwołującemu E. S. prawo do emerytury od 1 grudnia 2016 roku.

Transkrypcja uzasadnienia wygłoszonego

w dniu 31 maja 2017 roku w sprawie IV U 227/17

(w wersji po korekcie sędziego referenta)

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 stycznia 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w C. odmówił przyznania ubezpieczonemu E. S. prawa do emerytury.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż na dzień 1 stycznia 1999 roku ubezpieczony legitymuje się co prawda wymaganym 25-letnim okresem składkowym
i nieskładkowym, jednakże nie udowodnił 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony domagając się jej zmiany poprzez przyznanie mu prawa do emerytury.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.

Rozpoznając sprawę Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Ubezpieczony E. S. urodził się w dniu (...) W dniu 30 grudnia 2016 roku ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie mu prawa do emerytury.
W istotnym dla sprawy okresie do 31 grudnia 1998 roku wnioskodawca legitymuje się wymaganym okresem 25-letniego zatrudnienia. Okres składkowy i nieskładkowy ustalony
w zaskarżonej decyzji organu rentowego wynosi 25 lat,11 miesięcy i 26 dni, co znajduje potwierdzenie w dokumentacji znajdującej się w aktach organu rentowego. Łączne zestawienie tych okresów udokumentowane jest w karcie przebiegu zatrudnienia znajdującej się na stronie 85 akt organu rentowego. Organ rentowy w zaskarżonej decyzji uznał, że ubezpieczony wykonywał prace w warunkach szczególnych w okresie 3 lat, 7 miesięcy i 4 dni. Jest to okres zatrudnienia w (...) przypadający od 1 lipca 1974 roku do 27 kwietnia 1975 roku, okres służby wojskowej od 28 kwietnia 1975 roku do 8 kwietnia 1977 roku i okres
od 6 maja 1977 roku do 28 lutego 1978 roku.

Ubezpieczony w okresie od 22 listopada 1978 roku do 31 lipca 1988 roku zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...) w C., przy czym zgodnie z angażami:

-w okresie od 22 listopada 1978 roku do 30 września 1980 roku, jest to okres 1 roku, 10 miesięcy i 9 dni odwołujący zatrudniony był na stanowiska, na stanowisku robotnika budowalnego:

-w okresie od 1 października 1980 roku do 21 sierpnia 1984 roku, jest to okres 3 lat, 10 miesięcy i 21 dni zatrudniony był na stanowisku montera izolacji termicznej;

-w okresie od 22 sierpnia 1984 roku do 31 grudnia 1984 roku, jest to okres 4 miesięcy i 10 dni odwołujący zatrudniony był na kontrakcie zagranicznym w C. na terenie Zakładów (...) w miejscowości S., jako izoler;

-w okresie od 1 stycznia 1985 roku do 31 lipca 1988 roku, jest to okres 3 lat i 7 miesięcy odwołujący zatrudniony był na stanowisku izolera.

Zważyć przy tym należy, że w okresie pierwszym, to jest od 22 listopada 1978 roku do 30 września 1980 roku odwołujący zgodnie z angażem zatrudniony był na stanowisku robotnika budowlanego, jednak w karcie obiegowej jak i w opinii bez daty znajdującej się w aktach osobowych wskazane zostało, że od 22 listopada 1978 roku odwołujący zatrudniony był faktycznie, jako izoler malarz.

W całym okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...)
w C. we wskazanych powyżej 4 podokresach, w tym w okresie pracy na kontrakcie zagranicznym w C. odwołujący wykonywał prace związane
z termoizolacją urządzeń i instalacji technologicznych na terenie przedsiębiorstw przemysłowych, na terenie województwa (...), jak i na terenach miejskich przy instalacjach ciepłowniczych.

W kolejnym okresie od 18 listopada 1991 roku do 31 grudnia 1994 roku, jest to okres 3 lat, 1 miesiąca i 13 dni odwołujący zatrudniony był, jako blacharz izoler w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Handlowym (...) w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w C.. W tym okresie zatrudniony był przy pracach związanych z wymianą instalacji ciągów technologicznych na terenie Huty (...)
w C..

W okresie od 2 listopada 1998 roku do 31 lipca 1999 roku odwołujący zatrudniony był w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w C. na stanowisku montera-izolera. Wykonywał prace związane z instalacjami na terenie kotłowni w K. i B., przy czym z tego okresu od 2 listopada 1998 roku do 31 grudnia 1998 roku, który jest tutaj istotnym dla sprawy, okres zatrudnienia wynosi 1 miesiąc i 29 dni.

Odwołujący we wszystkich tych 3 przedsiębiorstwach wykonywał pracę w pełnym wymiarze czasu pracy.

Powyższych ustaleń Sąd dokonał w oparciu o akta osobowe odwołującego załączone do akt sprawy, w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach organu rentowego, jak i w oparciu
o zeznania świadków K. T. i A. T. i wyjaśnienia odwołującego E. S. złożone na rozprawie w dniu 31 maja 2017 roku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z postanowieniami artykułu 184 ustęp 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2106 roku, pozycja 887) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w artykule 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli,

-po pierwsze okres zatrudnienia w szczególnych warunkach, lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lata dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz

-po drugie okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w artykule 27.

Emerytura, o której mowa w ustępie 1 przysługuje pod warunkiem nie przystąpienia do Otwartego Funduszu Emerytalnego, albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w Otwartym Funduszu Emerytalnym za pośrednictwem zakładu na dochody budżetu państwa. Wynika to z ustępu 2 tego przepisu.

W myśl artykułu 32 ustęp 1 ustawy emerytalnej ubezpieczonym urodzonym przed dniem
1 stycznia 1949 roku będącym pracownikami, o których mowa w ustępie 2 i 3 zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku niższym niż określone w artykule 27 ustęp 2 i 3. Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa w ustępie 1 za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz
o znacznym stopniu uciążliwości, lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia, co wynika z ustępu 2 tego przepisu.

Wiek emerytalny, o którym mowa w ustępie 1 rodzaje prac, lub stanowisk oraz warunki na podstawie, których osobom wymienionym w ustępie 2 i 3 przysługuje prawo do emerytury ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych, co wynika z ustępu 4 tego przepisu.

Co należy rozumieć pod pojęciem przepisów dotychczasowych rozstrzygnięte zostało
w uchwale w składzie 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 13 lutego 2002 roku w sprawie III ZP 30/01, w której wskazano, iż zawarte w artykule 32 ustęp 4 ustawy odesłanie do przepisów dotychczasowych sankcjonujących obowiązywanie rozporządzenia można odnosić tylko do tych przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dziennik Ustaw numer 8, pozycja 43 ze zmianami), które regulują materię określoną w przepisie ustawy, a więc wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na jakich osobom wykonującym te prace przysługuje prawo do emerytury. Zachowały zatem moc przepisy paragrafów od 4 do 8a określające wiek emerytalny i okres wykonywania pracy w szczególnych warunkach pracowników wykonujących prace wyszczególnione w wykazach stanowiących załącznik do rozporządzenia, przepisy paragrafów od 9 do 15 określające wiek emerytalny i warunki przechodzenia na emeryturę osób zatrudnionych w szczególnym charakterze, a ponadto przepis paragrafu 3 określający ogólny wymagany okres zatrudnienia, oraz przepis paragrafu 2 ustęp 1 stanowiący, że okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych
w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Zgodnie z paragrafem 3 wyżej wymienionego rozporządzenia do uzyskania prawa do emerytury wymagany jest dla mężczyzny okres zatrudnienia w wymiarze 25 lat. Pracownik, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach wymienionych w wykazie A nabywa prawo do emerytury, jeżeli osiągnie wiek emerytalny wynoszący dla mężczyzn 60 lat, ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych stanowi o tym paragraf 4 ustęp 1 rozporządzenia. Praca w warunkach szczególnych winna być wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku, co wynika z paragrafu 2 ustęp 1 rozporządzenia.

W ocenie Sądu Okręgowego ubezpieczony spełnia wszystkie powołane wyżej warunki do uzyskania prawa do emerytury, albowiem osiągnął wiek 60 lat, nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego i według stanu na dzień 1 stycznia 1999 roku posiada okres pracy w wymiarze ponad 25 lat w tym ponad 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Spór w niniejszej sprawie dotyczył możliwości zaliczenia ubezpieczonemu do okresu wykonywania pracy w warunkach szczególnych okresów zatrudnienia od 22 listopada 1978 roku do 31 lipca 1988 roku, łącznie 9 lat, 8 miesięcy i 9 dni, kiedy to odwołujący zatrudniony był w Przedsiębiorstwie (...) w C., okresu od 18 listopada 1991 roku do 31 grudnia 1994 roku, to jest łącznie 3 lat, 1 miesiąca i 13 dni, kiedy to odwołujący zatrudniony był, jako blacharz izoler w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Handlowym (...) w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w C. oraz okresu od 2 listopada 1998 roku do 31 grudnia 1998 roku, jest to okres 1 miesiąca i 29 dni, kiedy to odwołujący zatrudniony był w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w C., jako monter-izoler.

Należy w tym miejscu podnieść, iż okresy pracy w warunkach szczególnych wskazanych w powołanym wyżej rozporządzeniu w sprawie wieku emerytalnego dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach mogą być wykazywane przez zainteresowanego przed Sądem wszelkimi środkami dowodowymi przewidzianymi przez Kodeks postępowania cywilnego, a w szczególności dokumentami z osobowych akt pracowniczych, zeznaniami świadków, wyjaśnieniami stron. W obecnym stanie prawnym zarządzenie resortowe zawierające uściślenia dokonane w innym okresie właściwych ministrów polegające na ustaleniu wykazów stanowisk powołanych w świadectwach wykonywania prac w szczególnych nie mają wartości normatywnych, lecz jedynie informacyjne. W państwie prawnym nie jest dopuszczalne zamieszczanie w rozporządzeniu, jako akcie wykonawczym upoważnienia do podejmowania określonych działań przez inny podmiot i wyposażenie go w kompetencje wykonawcze. W świetle Konstytucji z 1997 roku rozporządzenie akurat wykonawcze oparte na ustawie nie może zawierać subdelegacji.
W konsekwencji przedmiotem wykładni są wyłącznie przepisy ustawy i wydane na jej podstawie akty wykonawcze. W rezultacie zatem o spełnieniu przesłanki praca w szczególnych warunkach przesądza wykonywanie pracy wymienionej w załącznikach A i B do rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 roku, które stanowią integralną część rozporządzenia, jako aktu wykonawczego niezależnie od tego w jakim zakładzie praca taka była wykonywana. W ocenie Sądu Okręgowego z zebranego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że w spornych okresach zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w C., w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Handlowym (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w C. i w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w C. odwołujący stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał wyłącznie prace, o których mowa w dziale IV pozycja 38 wykazu A stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku
w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W całym tym okresie zatrudnienia w trzech wyżej wymienionych zakładach pracy ubezpieczony zajmował się wyłącznie pracami termoizolacyjnymi urządzeń i instalacji technologicznych.

Ustalając faktyczny charakter pracy ubezpieczonego w spornych okresach Sąd Okręgowy, jak już zostało to wskazane wcześniej, oparł się na treści zeznań słuchanych w sprawie świadków K. T. i A. T. oraz na treści wyjaśnień ubezpieczonego
i dokumentach znajdujących się w jego aktach osobowych i w aktach organu rentowego, albowiem są one szczegółowe, precyzyjne, wzajemnie ze sobą zgodne i stanowią logiczną całość z dokumentacją znajdującą się w aktach osobowych ubezpieczonego, w szczególności chodzi tutaj o ocenę zeznań świadków jak i wyjaśnień odwołującego. Podkreślić przy tym należy, że słuchani w sprawie świadkowie z uwagi na zajmowane stanowiska mieli codzienny, bezpośredni kontakt z wnioskodawcą, stąd też całą wiedzę w sprawie posiadają wyłącznie z własnych obserwacji. Wiarygodności zeznań świadków w tym postępowaniu nie kwestionował również organ rentowy, który generalnie nie kwestionował faktycznego charakteru pracy ubezpieczonego i nie przedstawiał również jakichkolwiek innych dowodów na potwierdzenie prawidłowości zaskarżonej decyzji.

Ponieważ zatem ubezpieczony legitymuje się okresem pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach szczególnych w wymiarze przekraczającym 15 lat, gdyż ustalony przez organ rentowy okres pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 3 lat, 7 miesięcy i 14 dni należało zwiększyć o okres 13 lat 11 miesięcy i 12 dni przypadający w okresach spornych we wskazanych w uzasadnieniu trzech zakładach pracy, to jest w okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w C.,
w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Handlowym (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w C. i w (...) w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w C..

W konsekwencji biorąc pod uwagę, że odwołujący legitymuje się 15-letnim okresem pracy
w warunkach szczególnych, i jak już wyżej wskazano, spełnia wszystkie pozostałe warunki do nabycia prawa do tak zwanej wcześniejszej emerytury przysługuje mu prawo do żądanego świadczenia. Wobec powyższego Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 477 ¹⁴ § 2 Kodeksu postępowania cywilnego oraz przepisów powołanych w treści uzasadnienia zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia 1 grudnia 2016 roku, to jest od miesiąca, w którym złożono wniosek, co wynika z artykułu 129 ustęp 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych zgodnie, z którym świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

Przepisywanie.pl SERWER - Automatyzacja Przepisywania Nagrań