Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 kwietnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach Wydział II Cywilny Ośrodek (...) w R.

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jarosław Klon

Protokolant: Agnieszka Lach

po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2016 roku w Rybniku

sprawy z powództwa (...) Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego im. (...) w W. Śl.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej przy ul. (...) AB w R.

o uchylenie uchwały

1)  uchyla uchwałę Wspólnoty Mieszkaniowej przy ulicy (...)AB z dnia 15 kwietnia 2015 roku o numerze (...),

2)  uchyla uchwałę Wspólnoty Mieszkaniowej przy ulicy (...)AB z dnia 15 kwietnia 2015 roku o numerze (...),

3)  zasądza od pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej przy ulicy (...)AB na rzecz powoda (...) Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego im. (...) w W. 777 złotych (siedemset siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

W pozwie przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej przy ulicy (...) AB w R. powód (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa im. (...) w W. domagała się:

a)  uchylenia w całości podjętej przez pozwanego uchwały z dnia 15 kwietnia 2015 roku o numerze (...),

b)  uchylenie w całości podjętej przez pozwanego uchwały z dnia z dnia 15 kwietnia 2015 roku o numerze (...),

c)  zasądzenia na jej rzecz kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego wedle norm przepisanych.

W motywach pozwu powód podniósł, iż jest właścicielem dwóch lokali będących w zasobach pozwanej. Następnie w szerokim wywodzie dowodził, iż podjęte uchwały naruszały przepisy prawa oraz jego interes. (Pozew k. 1 – 6 akt)

W odpowiedzi na pozew pozwana Wspólnota Mieszkaniowa przy ulicy (...) AB w R. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania w tym kosztów ewentualnego zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W równie szerokim wywodzie pozwana podkreśliła, że uchwały zostały podjęte zgodnie z prawem oraz opisała z jakich przyczyn do ich podjęcia doszło. (Odpowiedź na pozew k. 56 – 63 akt sprawy).

Kolejne pisma procesowe powoda i pozwanej powielały już wcześniej przedstawione argumenty (pismo powoda k. 109 – 111 akt sprawy i pismo pozwanej k. 182 – 183 akt sprawy) z tym, iż w ostatnim swoim piśmie procesowym pozwana podniosła, iż roszczenie powoda narusza treść normy prawnej art. 5 k.c.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa w R. przy ulicy 20AB powstała w 2009 roku. W latach 2010 – 2011 koszty ogrzewania budynku pozwanej Wspólnoty były bardzo wysokie, niektórzy członkowie pozwanej mieli bardzo wysokie dopłaty do kosztów ogrzewania, co skłoniło pozwaną do podjęcia decyzji, dotyczących modernizacji budynku w zakresie ocieplenia budynku oraz zmiany systemu ogrzewania. Tego rodzaju modernizacje trwały w latach 2011 do 2012. Wtedy zrealizowana została inwestycja ocieplenia budynku i zmiany systemu ogrzewania – został on zmieniony z systemu ogrzewania olejem opałowym na ogrzewanie gazowe.

Dowód: zeznania świadka M. Z. – rozprawa z dnia 13 stycznia 2016 roku, zeznania A. H. – rozprawa z dnia 13 stycznia 2016 roku, uchwała z dnia 29 marca 2011 roku o numerze (...),

29 lutego 2012 roku członkowie Wspólnoty pozwanego podjęli uchwałę, iż opłaty za centralne ogrzewanie w rozliczeniu rocznym mają być rozliczane za m ² powierzchni. W latach 2011 i 2013 oraz 2014 nie były podejmowane uchwały o sposobie rozliczania kosztów centralnego ogrzewania i nastąpiło ono na podstawie danych z podzielników wykonane przez firmę (...) z siedzibą w R..

Dowód: uchwała nr 3 z 29 lutego 2012 roku k. 185 akt, pismo z dnia 29 lutego 2016 roku z (...) k. 184 akt sprawy,

Rozliczenie kosztów centralnego ogrzewania u pozwanej Wspólnoty przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w R. w latach 2012 – 2014 zostało wykonane w oparciu o metodę wykorzystującą wskazania nagrzejnikowych podzielników kosztów ogrzewania. W rozliczeniach za okres 2012, 2013 i 2014 całkowite koszty ogrzewania budynku pozwanej Wspólnoty zostały rozdzielone na poszczególne lokale w następujący sposób:

- 60% całkowitych kosztów ogrzewania budynku zostało rozdzielone na poszczególne lokale proporcjonalnie do ich powierzchni użytkowej,

- 40 % całkowitych kosztów ogrzewania budynku zostało rozdzielone na poszczególne lokale proporcjonalnie do wskazań podzielników kosztów ogrzewania z uwzględnieniem współczynników korekcyjnych.

Dowód: pismo z dnia 25 lutego 2016 roku k. 180 akt z (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R.,

Zbiorcze koszty ogrzewania za okres od 01.01.2010 roku do 31.12.2010 roku to:

- z tytułu przedpłat kwota 61 518,13 złotych,

- ujemne saldo w wysokości 1842,25 złotych.

Zbiorcze koszty ogrzewania za okres od 01.01.2011 roku do 31.12.2011 roku to:

- z tytułu przedpłat kwota 55 388,32 złotych,

- ujemne saldo w wysokości 23 602,55 złotych.

Co do lokalu przy zajmowanego przez R. W. rozliczenie kosztów centralnego ogrzewania lokalu zamknął się kwotą 1939,96 złotych a przedpłata obejmowała kwotę 2010,97 złotych, czyli do zwrotu pozostała kwota 71,01 złotych.

Co do lokalu zajmowanego przez (najpierw A. i M. K.) a potem przez D. J. rozliczenie kosztów centralnego ogrzewania lokalu zamknął się kwotą:

a)  co do A. i M. K. – 1756,23 złotych a przedpłata obejmowała kwotę 939,96 złotych czyli doszło do niedopłaty w wysokości 816,27 złotych,

b)  co do D. J. – 2193,92 złotych a przedpłata obejmowała kwotę 1598,94 złotych czyli doszło do niedopłaty w wysokości 594,98 złotych,

w sumie niedopłata wynosiła 1411,25 złotych.

Za rok 2011 powód został obciążony, na podstawie noty księgowej nr (...) z dnia 27 lutego 2012 roku, obowiązkiem zapłaty kwoty 1340,24 złotych. Kwota ta została przez powoda pozwanej zapłacona.

Za 2011 r. powód został rozliczony z kwoty 77967,91 zł - to jest wyliczenie wynikające z rozliczenia przez firmę (...), która prowadzi rozliczenia kosztów na tym budynku.

Dowód: zestawienie zbiorcze kosztów ogrzewania k. 71 akt sprawy, zestawienie zbiorcze kosztów ogrzewania za rok 2011 k. 81 akt sprawy, nota księgowa z dnia 27.02.2012 roku k. 41 akt, rozliczenie kosztów ogrzewania k. 41 akt verte i rozliczenie kosztów ogrzewania k. 42 akt, zeznania świadka Z. R. – rozprawa z dnia 4 listopada 2015 roku,

Za rok 2012 koszt rozliczenia centralnego ogrzewania mieszkania zajmowanego przez D. J. (ul. (...)) to:

- od 01.01.2012 roku do 30.06.2012 roku – koszt lokalu ogółem 2683,15 złotych, przedpłata 1701 złotych i niedopłata to 982 złotych,

- od 01.07.2012 roku do 31.12.2012 roku – koszt lokalu ogółem 960,70 złotych, przedpłata 1890 złotych i nadpłata 929,30 złotych.

W sumie za ten lokal za cały rok powstała z tytułu kosztów centralnego ogrzewania niedopłata w wysokości 52,85 złotych.

Za rok 2012 koszt rozliczenia centralnego ogrzewania mieszkania zajmowanego przez R. W. (ul. (...)) to:

- od 01.01.2012 roku do 30.06.2012 roku – koszt lokalu ogółem 1552,61 złotych, przedpłata 1347,30 złotych i niedopłata to 205,31 złotych,

- od 01.07.2012 roku do 31.12.2012 roku – koszt lokalu ogółem 520,79 złotych, przedpłata 1497 złotych i nadpłata 976,21 złotych.

W sumie za ten lokal za cały rok powstała z tytułu kosztów centralnego ogrzewania nadpłata w wysokości 770,89 złotych.

Za dwa lokale powód winien otrzymać zwrot w wysokości 718,04 złotych.

Dowód: rozliczenie kosztów ogrzewania za okres od 01.01.2012 do 30.06.2012 roku i za okres od 01.07.2012 roku do 31.12.2012 roku k. 36 akt sprawy, rozliczenie kosztów ogrzewania za okres od 01.01.2012 do 30.06.2012 roku i za okres 01.07.2012 roku do 31.12.2012 roku k. 38 akt sprawy,

Za rok 2013 koszt rozliczenia centralnego ogrzewania mieszkania zajmowanego przez D. J. (ul. (...)) to:

- od 01.01.2013 roku do 31.12.2013 roku – koszt lokalu ogółem 1531,58 złotych, przedpłata 3024 złotych i nadpłata to 1492 złotych.

Za rok 2013 koszt rozliczenia centralnego ogrzewania mieszkania zajmowanego przez R. W. (ul. (...)) to:

- od 01.01.2013 roku do 31.12.2013 roku – koszt lokalu ogółem 1097,75 złotych, przedpłata 2395,20 złotych i nadpłata to 1297,45 złotych.

Dowód: rozliczenie kosztów ogrzewania za rok 2013 co do mieszkania D. J. k. 37 akt sprawy, rozliczenie kosztów ogrzewania za rok 2013 co do mieszkania R. W. k. 39 akt sprawy,

W piśmie z dnia 26 marca 2015 roku powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 3507,92 złotych wynikającej z rozliczenia centralnego ogrzewania mieszkań za rok 2012 i 2013, w terminie 14 dni od otrzymania wezwania.

Dowód: wezwanie k. 40 akt sprawy,

Zestawienie kosztów ogrzewania za rok 2014 od 01.01.2014 roku do 31.12.2014 roku to:

- kwota przedpłat 46 906,40 złotych,

- saldo kwota 12 784,30 złotych.

Dowód: zestawienie zbiorcze kosztów ogrzewania k. 105 akt sprawy,

W dniu 15 kwietnia 2015 roku pozwana podjęła uchwałę o numerze (...) w sprawie zwrotu za centralne ogrzewanie 2012 i 2013 roku o treści:

- należność 2011 i 2012 – 36 560 złotych,

- zwrot za co za te lata – 39 928,02 złotych,

- obsługa kotłowni za te lata – 4 266 złotych

co daje kwotę – 897,98 złotych (rozliczenie kosztów za 2013 rok).

na podstawie ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późniejszymi zmianami) właściciele postanawiają:

zwroty pokryły zadłużenie za faktury centralnego ogrzewania z lat 2011 i 2012 roku.

Uchwałą wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Dowód: uchwała nr 1/2015 k. 103 akt sprawy,

W dniu 15 kwietnia 2015 roku pozwana podjęła uchwałę o numerze 6/2015 roku w sprawie zwrotu za centralne ogrzewanie w 2014 roku o treści:

na podstawie ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późniejszymi zmianami) właściciele postanawiają:

oszczędności za centralne ogrzewanie za rok 2014 przekazują na fundusz remontowy na 2015.

Dowód: uchwała nr 6/2015 k. 104 akt sprawy,

Sąd zważył co następuje:

Powództwo okazało się zasadne.

Bezspornym w sprawie było, że:

- powód jest właścicielem dwóch mieszkań i jest z tego tytułu członkiem pozwanej Wspólnoty,

- pozwana Wspólnota w latach 2011 – 2012 przeprowadziła termomodernizację budynku oraz zmieniła system jego ogrzewania,

- pozwana Wspólnota podjęła dwie zaskarżone uchwały o treści przytoczonej w stanie faktycznym.

Spornym było, czy podjęte uchwały były zgodne z prawem i czy naruszały interesy powoda?

Odnośnie uchwały nr 1/2015 opisanej w stanie faktycznym, w ocenie sądu, uchwała ta jest sprzeczna z przepisami art. 13, 14 i 15 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (Dz.U.2015.1892 tekst jednolity) zwanej w dalszej części uzasadnienia u.o.w.l.

Na wstępie rozważań koniecznym jest poczynienie kilku uwag, interpretujących wyżej przytoczone przepisy u.o.w.l, które odnoszą się do obydwu zaskarżonych uchwał.

„..Wspólnota mieszkaniowa, czyli ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, ma tylko tyle praw w zakresie decydowania o wspólnej nieruchomości oraz świadczeniach poszczególnych właścicieli lokali, ile przewiduje to prawo. Podejmuje ona decyzje w formie uchwał, ale tylko w granicach wyznaczonych prawem, a w szczególności u.o.w.l Określa ona precyzyjnie prawa i obowiązki członków wspólnoty i zakres zarządu nieruchomością wspólną i tylko w zakresie określonym przepisami tej ustawy wspólnota może podejmować uchwały wiążące wszystkich jej członków.

Zgodnie z nimi, obowiązkiem właściciela lokalu jest pokrywanie dwojakiego rodzaju wydatków.

Pierwsze - to koszty zarządu nieruchomością wspólną, na które składają się głównie wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, opłaty za antenę zbiorczą i windę, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne o ile nie są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, wydatki na utrzymanie porządku i czystości, wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy (art. 14 ustawy). Na pokrycie powyższych kosztów właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat (art. 15 ustawy), których wysokość ustala w formie uchwały wspólnota (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy). Środki uiszczone na tej podstawie mogą być przeznaczone tylko na zarząd nieruchomością wspólną, a gdy po ich rozliczeniu na koniec roku obrachunkowego okaże się, że wpłaty były wyższe niż wydatki, powstałą nadwyżkę, wspólnota może przeznaczyć na powiększenie funduszu remontowego lub inny cel związany z zarządem nieruchomością wspólną.

Drugi rodzaj wydatków ponoszony przez właścicieli - to wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu (art. 13 ust. 1 ustawy). Chodzi to głównie o koszty zużytej przez właściciela energii cieplnej oraz wody, wywóz nieczystości. Zarząd wspólnoty w zakresie dostawy energii cieplnej i wody do poszczególnych lokali występuje praktycznie jedynie jako pośrednik między dostawcami a odbiorcami - czyli właścicielami lokali. Zawiera umowy na dostawę i rozlicza się z dostawcami, a środki na ten cel otrzymuje od właścicieli lokali. Płacą oni z reguły za zużytą wodę według wskazań wodomierzy lub ryczałtu (gdy nie mają wodomierzy) i zaliczek na centralne ogrzewanie, które rozliczane są po zakończeniu sezonu grzewczego. Pieniądze wpłacane na powyższe opłaty nie stają się środkami wspólnoty.

Ze środków tych wspólnota ma obowiązek rozliczyć się, tj. po zakończeniu roku obrachunkowego winna wskazać ile wynosiły rzeczywiste wydatki na utrzymanie każdego lokalu (c.o., woda, wywóz śmieci, itp.), jaką kwotę na ten cel wpłacił każdy z właścicieli i w przypadku gdy jego wpłata przewyższa wydatki, różnica winna mu być zwrócona lub zaliczona na poczet przyszłych wydatków na ten sam cel…” (z uzasadnienia do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2001 roku wydanego w sprawie I ACa 1309/00).

Treść uchwały nr 1/2015 odnosi się li tylko do kwestii kosztów centralnego ogrzewania za lata 2011 i 2012. Z treści tej uchwały wynika, iż należne członkom pozwanej Wspólnoty zwroty z tytułu zaliczek na centralne ogrzewanie za lata 2012 i 2013 pokryły zadłużenia za faktury centralnego ogrzewania z lat 2011 i 2012.

Koniecznym jest przypomnienie, że w roku 2011 pozwana Wspólnota nie podjęła żadnej uchwały dotyczącej sposobu rozliczania się przez jej członków, odnośnie rozliczania kosztów centralnego ogrzewania.

Z kolei z treści art. 45 a ust.8 - 10 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku prawo energetyczne (Dz.U. 2012.1059 j.t) wynika, iż:

8. Koszty zakupu ciepła, o których mowa w ust. 2, rozlicza się w części dotyczącej:

1)ogrzewania, stosując metody wykorzystujące:

a)dla lokali mieszkalnych i użytkowych:

-wskazania ciepłomierzy,

-wskazania urządzeń wskaźnikowych niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów metrologicznych, wprowadzonych do obrotu na zasadach i w trybie określonych w przepisach o systemie oceny zgodności,

-powierzchnię lub kubaturę tych lokali,

b)dla wspólnych części budynku wielolokalowego użytkowanych przez osoby, o których mowa w ust. 2, powierzchnię lub kubaturę tych części odpowiednio w proporcji do powierzchni lub kubatury zajmowanych lokali;

2)przygotowania ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie przez instalację w budynku wielolokalowym, stosując metody wykorzystujące:

a)wskazania wodomierzy ciepłej wody w lokalach,

b)liczbę osób zamieszkałych stale w lokalu.

9. Właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe w tym budynku, tak aby wybrana metoda, uwzględniając współczynniki wyrównawcze zużycia ciepła na ogrzewanie, wynikające z położenia lokalu w bryle budynku przy jednoczesnym zachowaniu prawidłowych warunków eksploatacji budynku określonych w odrębnych przepisach, stymulowała energooszczędne zachowania oraz zapewniała ustalanie opłat, o których mowa w ust. 4, w sposób odpowiadający zużyciu ciepła na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej.

10. Właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego wprowadza wybraną metodę, o której mowa w ust. 9, w formie wewnętrznego regulaminu rozliczeń ciepła przeznaczonego na ogrzewanie tego budynku i przygotowanie ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie poprzez instalację w budynku, zwanego dalej "regulaminem rozliczeń"; regulamin rozliczeń podaje się do wiadomości osobom, o których mowa w ust. 2, w terminie 14 dni od dnia jego wprowadzenia do stosowania.

Innymi słowy pozwana Wspólnota miała obowiązek wyboru sposobu rozliczania kosztów centralnego ogrzewania i winna w tym zakresie wprowadzić wewnętrzny regulamin bądź też podjąć stosowną uchwałę. Bezsporne było, iż żadnego regulaminu pozwana Wspólnota w tym zakresie nie wprowadziła. Natomiast za rok 2011 również nie podjęła żadnej tego rodzaju uchwały a z kolei z treści pism spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) w R., jakie otrzymał powód, wynika że w 2011 roku rozliczenie kosztów centralnego ogrzewania dokonywane było:

- odnośnie lokali mieszkalnych metodą wskazań podzielników kosztów ogrzewania z uwzględnieniem współczynników korekcyjnych,

- odnośnie pozostałych części budynku proporcjonalnie do powierzchni użytkowej lokali.

Taka sama metoda została zastosowana w latach 2012 – 2014 gdzie podział odzwierciedlał proporcję:

- 40% co kosztów poszczególnych lokali wedle metody wskazań podzielników kosztów ogrzewania z uwzględnieniem współczynników korekcyjnych,

- 60 % co do pozostałych części budynku proporcjonalnie do powierzchni użytkowej.

Wniosek należy wyciągnąć taki, iż w pozwanej Wspólnocie rozliczenie kosztów centralnego ogrzewania odbywało się w sposób wyżej opisany, czyli stosowano metodę mieszaną a na pewno nie była to metoda rozliczania kosztów centralnego ogrzewania na m ² powierzchni. Tutaj na marginesie koniecznym jest uwaga, że w 2012 roku pozwana Wspólnota podjęła uchwałę, o rozliczeniu kosztów centralnego ogrzewania za m ² powierzchni, ale z przedstawionych przez spółkę z o.o. (...) w R. rozliczeń wynika, iż rozliczenie kosztów centralnego ogrzewania odbyło się w sposób opisany powyżej a nie metodą zgodną z uchwałą.

Z kolei zgodnie z przedstawionymi powodowi rozliczeniami miał on zapłacić za rok 2011 kwotę 1340,24 złote, co też uczynił i stosownie do posiadanych dokumentów rozliczało to kwestię kosztów centralnego ogrzewania, co do mieszkań powoda, za rok 2011. Natomiast za rok 2012 i 2013 powód miał już nadwyżki w zapłacie za centralne ogrzewanie w kwotach wykazanych w stanie faktycznym. W tej sytuacji kwoty te winny mu zostać zwrócone. Natomiast pozwana Wspólnota podjęła uchwałę o przeznaczeniu tych nadpłat na rzecz niezapłaconych faktur za rok 2011 i 2012. W ocenie sądu fakt niezapłaconych faktur wynika, jedynie z zeznań świadka M. G., ale treść tych zeznań stoi w sprzeczności z treścią dokumentacji, jaką otrzymał powód ze spółki (...) w R.. Z rozliczeń – przytoczonych w stanie faktycznym – wynika, iż za rok 2012 nie było żadnych zaległych faktur a powodowi należy się zwrot z tytułu nadpłaty za centralne ogrzewanie. Podobna sytuacja odnosi się do roku 2013. Zatem uchwała nr 1/2015, która określa, że zwroty za lata 2012 i 2013 pokrywają zaległe faktury za centralne ogrzewanie za lata 2011 i 2012 jest niezrozumiała i niezgodna z prawem.

Po pierwsze dlatego, iż nie wiadomo jakie faktury nie zostały zapłacone za rok 2011 i 2012 – z rozliczeń przedstawionych przez (...) nie wynika aby jakiekolwiek faktury były niezapłacone i aby powód miał do zapłaty jakieś dodatkowe pieniądze z tytułu kosztów centralnego ogrzewania.

Po drugie, o ile istnieją tego rodzaju faktury za rok 2011 i 2012 z tytułu kosztów centralnego ogrzewania, to winny być one opisane a nadto do uchwały winno być dołączone rzetelne rozliczenie kosztów centralnego ogrzewania z korektą tych rozliczeń, które zostały dokonane przez (...), a to celem możliwości kontroli merytorycznej uchwały. Brak tego rodzaju korekty sprawia, iż nie wiadomo:

- ile powód winien zapłacić za rok 2011 i za rok 2012, z tytułu kosztów centralnego ogrzewania,

- czy nadpłata za rok 2012 i 2013 w pełni pokrywa koszt faktur za centralne ogrzewanie za lata 2011 i 2012 na które powołuje się pozwana w uchwale, czy też może pozostały jeszcze nadwyżki z tego tytułu, które winny być powodowi zwrócone.

Biorąc to pod uwagę, w ocenie sądu, tak podjęta uchwała o numerze (...) jest niezgodna z prawem i narusza interesy powoda. Stąd koniecznym było jej uchylenie, co znalazło odzwierciedlenie w punkcie 1 wyroku.

Odnośnie uchwały nr 6/2015 o przeznaczeniu oszczędności za centralne ogrzewanie za rok 2014 na poczet funduszu remontowego na rok 2015, to uchwała ta również jest sprzeczna z tymi samymi przepisami u.o.w.l co uchwała poprzednia. Jak wyżej sąd zaznaczył w roku 2014 rozliczenie kosztów centralnego ogrzewania dokonywane było metodą mieszaną:

- 60% całkowitych kosztów ogrzewania budynku zostało rozdzielone na poszczególne lokale proporcjonalnie do ich powierzchni użytkowej,

- 40% całkowitych kosztów ogrzewania budynku zostało rozdzielone na poszczególne lokale proporcjonalnie do wskazań podzielników kosztów ogrzewania z uwzględnieniem współczynników korekcyjnych.

O tyle o ile można przyjąć, że pozwana Wspólnota mogłaby dysponować nadwyżką z zaliczek, które pozostały z tytułu rozliczenia kosztów zarządu nieruchomością wspólną za rok 2014 (art. 14 u.o.w.l) i przeznaczyć te nadwyżki w drodze uchwały wspólnoty (art. 22 ust. 1 pkt 3 u.o.w.l) na fundusz remontowy, to nie można przyjąć aby w drodze uchwały pozwana Wspólnota miała prawo zadecydować o przeznaczeniu na taki cel nadwyżek z tytułu zaliczek na wydatki związane z utrzymaniem poszczególnych lokali (art. 13 ust. 1 ustawy). W tym zakresie, jak już to na początku zostało stwierdzone, z tego rodzaju nadwyżek pozwana Wspólnota winna się rozliczyć z właścicielem lokalu – w tym przypadku z powodem – i nadwyżki zwrócić. Tym bardziej winna tak uczynić przy braku zgody powoda na inne wykorzystanie nadwyżek z tego tytułu. Niezasadny jest argument, iż skoro na zaliczenie nadwyżek z tytułu zaliczek na centralne ogrzewanie za rok 2014 na fundusz remontowy na rok 2015 zgodę wyrazili praktycznie wszyscy członkowie pozwanej Wspólnoty oprócz powoda, to zgodne z prawem jest zadysponowanie również nadwyżką powoda. Tego rodzaju uchwała mogłaby się ostać jedynie wtedy, gdy jednogłośnie wszyscy członkowie Wspólnoty wyraziliby zgodę na takie przeznaczenie nadwyżek, jak zostało to opisane w uchwale nr 6/2015. Skoro powód nie godził się na tego rodzaju decyzję, to jego zgody w tym zakresie nie można było domniemywać a z kolei brak takiej zgody czynił uchwałę niezgodną z prawem. W konsekwencji koniecznym było uchylenie uchwały nr 6/2015 jako niezgodnej z prawem.

Już jedynie na marginesie sąd stwierdza, iż roszczenie powoda nie narusza zasad współżycia społecznego ani nie godzi w społeczno – gospodarcze przeznaczenie tego prawa. Powód choć jest właścicielem dwóch mieszkań w pozwanej Wspólnocie, to z kolei uprawnieni do tych lokali z tytułu spółdzielczego własnościowego prawa są wymienione w stanie faktycznym osoby fizyczne, z którymi powód musi się rozliczać i stosować w tym zakresie normy prawne u.o.w.l. Innymi słowy powód musi dbać o przestrzeganie norm prawnych u.o.w.l i brak jest podstaw do stwierdzenia, iż występując o uchylenie przedmiotowych uchwał naruszył treść art. 5 k.c.

Powód w całości wygrał proces i na podstawie art. 98 §1 i 3 i 99 k.p.c w związku z §2 ust.1 i §10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U nr 163, poz. 1349, z późniejszymi zmianami) należało zasądzić na jego rzecz od pozwanej:

- kwotę 400 złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej,

- 360 złotych tytułem kosztów profesjonalnej reprezentacji,

- 17 złotych tytułem kosztów opłaty od pełnomocnictwa.

Sędzia Jarosław Klon