Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 maja 2017 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym

przewodniczący SSO Małgorzata Bartczak – Sobierajska

protokolant st. sekr. sąd. Bożena Gościńska

po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2017 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa D. G.

przeciwko S. O.

o zapłatę – wskutek sprzeciwu pozwanego od nakazu zapłaty w części – ponad kwotę 156.986,55 zł

1)  zasądza od pozwanego S. O. na rzecz powoda D. G. kwotę 105 513,45 zł (sto pięć tysięcy pięćset trzynaście złotych czterdzieści pięć groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 września 2016 r. do dnia zapłaty,

2)  oddala powództwo w pozostałej części,

3)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 23 942,00,00 zł (dwadzieścia trzy tysiące dziewięćset czterdzieści dwa złote) tytułem zwrotu kosztów procesu,

4)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 9 191,08 zł (dziewięć tysięcy sto dziewięćdziesiąt jeden złotych osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania w przedmiocie wykonania zabezpieczenia,

5)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2 800,00 zł (dwa tysiące osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania w sprawie o udzielenie zabezpieczenia sygn. akt VI GCo 109/16.

Sygn. akt VI GC 39/17

ZARZĄDZENIE

1. (...),

2. z (...)

T., dnia 12.05.2017 r.

Sygn. akt VI GC 39/17

UZASADNIENIE

Powód D. G., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) w N., w pozwie skierowanym przeciwko pozwanemu S. O., prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) w D., w postępowaniu upominawczym, wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 262.500,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 5 września 2016 r. do dnia zapłaty oraz z kosztami procesu.

W uzasadnieniu żądania pozwu powód wskazał, że strony w ramach swoich działalności gospodarczych zawarli w dniu 4 września 2015 r. pisemną umowę kontraktacji, zgodnie z którą powód zobowiązał się do wyprodukowania i dostarczenia pozwanemu groszku zielonego na powierzchni 564 ha za cenę nie niższą niż 5.000,00 zł /ha. W lipcu 2016 r. zebrano plony i powód wystawił fakturę (...) na kwotę 262.500,00 zł brutto tytułem umówionego wynagrodzenia. Pozwany nie dokonał w terminie zapłaty należnej kwoty. Pismem z dnia 30 sierpnia 2016 r. powód wezwał pozwanego do dobrowolnego uregulowania długu, jednakże bez rezultatu.

Powód uzyskał informację, że przedsiębiorstwo pozwanego zostało przeniesione na rzecz spółki (...) sp. z o.o. w D..

W dniu 30 grudnia 2016 r. Sąd Okręgowy w Toruniu w sprawie sygn. akt VI GNc(...) wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, na mocy którego nakazał pozwanemu S. O., aby zapłacił powodowi dochodzoną kwotę wraz z kosztami procesu w wysokości 6.780,00 zł (k. 24).

W ustawowym terminie pozwany wniósł sprzeciw, w którym zaskarżył powyższy nakaz zapłaty w części, żądając oddalenia powództwa ponad kwotę 156.986,55 zł.

Jednocześnie pozwany złożył wniosek o zawieszenie postępowania na podstawie art. 174 § 1 pkt4 k.p.c.

W uzasadnieniu pozwany potwierdził, iż strony pozostawały w stosunkach gospodarczych i w ramach współpracy powód dostarczał pozwanemu groszek zielony. Pozwany uznał roszczenie powoda w części, tj. co do kwoty 156.986,55 zł. Natomiast w pozostałym zakresie pozwany zakwestionował roszczenie, podnosząc zarzut jego niewymagalności ponad kwotę uznaną. Pozwany zarzucił, iż powód nie sprzedał mu surowca w ilości wskazanej w fakturze VAT nr (...) z dnia 11 lipca 2016 r. Zdaniem pozwanego, w dokumentach WZ powód wpisał nierzeczywiste ilości dostaw. Faktyczną ilość przyjętego przez pozwanego towaru wskazują dokumenty PZ, które załączył do sprzeciwu. Ponadto pozwany zarzucił, iż powód nie realizował umowy kontraktacyjnej z należytą starannością. Mianowicie sam pozwany, jak i jego pracownicy, niejednokrotnie zmuszeni byli ponaglać powoda z dostawą, przypominać mu o niezbędnych opryskach, zbiorach i innych czynnościach związanych z prawidłową uprawą. Wniosek o zawieszenie postępowania pozwany uzasadnił tym, iż postanowieniem z dnia 24 listopada 2016 r. wobec (...) sp. z o.o. zostało otwarte postępowanie sanacyjne i wyznaczono zarządcę w osobie r.pr. S. Z. (k. 40-44).

W odpowiedzi na sprzeciw od nakazu zapłaty, powód podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie, a ponadto wyjaśnił, iż zarzut pozwanego nienależytego wykonania umowy jest nieprawdziwy. Zgodnie bowiem z § 2 ust. 1 umowy z dnia 2 września 2015 r., powód był zobowiązany do wyprodukowania i dostarczenia pozwanemu, nie określonej kilogramach ilości groszku, lecz z określonego obszaru. Powód podkreślił, że wydał pozwanemu prawidłową ilość groszku zielonego, a pozwany nigdy nie zgłaszał zastrzeżeń co do prawidłowości wykonania umowy, nie kwestionując, ani ilości, ani jakości produktu (k. 89-91).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Powód D. G. prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni 564 ha, natomiast działalność pozwanego S. O. polegała mi.in. na skupie i przetwórstwie produktów rolnych.

W dniu 4 września 2015 r. strony, w ramach swoich działalności gospodarczych, zawarły pisemną umowę kontraktacji nr (...), której przedmiotem był groszek zielony. Na mocy tej umowy powód zobowiązał się do wyprodukowania i dostarczenia pozwanemu groszku zielonego na plantacji o powierzchni 50 ha, z przewidywanym terminem zbioru w miesiącach czerwiec – lipiec (§ 2 umowy kontraktacji). Z kolei pozwany był zobowiązany do zapłaty ceny w wysokości 5.000 zł netto z każdego hektara uprawy, fakturując 5 000 kg po 1 zł za kg groszku. Termin zapłaty wynagrodzenia na rzecz powoda strony ustaliły na 45 dni od zakończeniu zbioru.

Dowód - umowa kontraktacji z dnia 4 września 2015 r. nr (...) (k.12-14)

Powód zebrał plony w lipcu 2016 r. i dostarczył pozwanemu groszek zielony w zakontraktowanej ilości, tj. zebrany z obszaru 50 ha, za co w dniu 10 lipca 2016 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 250.000,00 zł netto, tj. 262.500,00 zł brutto, z terminem płatności do dnia 25 sierpnia 2016 r.

Księgowa pozwanego zwróciła się do powoda o korektę faktury. Powód dokonał korekty w zakresie terminu płatności.

Dowód:

- faktura vat nr (...) z dnia 11 lipca 2016 r. (k.19),

- dokumenty WZ (k. 15-18),

- dokumenty potwierdzające przyjęcie towaru przez pozwanego (k.55-62)

- pisma pozwanego k. 63, 64,

- pismo powoda k. 66.

Wobec braku zapłaty za dostarczony towar, powód pismem z 29 sierpnia 2016 r. wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 262.500,00 zł. Wezwanie pozostało bezskuteczne.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 29 sierpnia 2016 r. (k.20).

W dniu 19 września 2016 r. pozwany przeniósł na (...) sp. z o.o. w D. przedsiębiorstwo Firma Handlowa (...), stanowiące przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ¹ k.c. jako zespół składników materialnych i niematerialnych objętych bilansem sporządzonym na dzień 31 sierpnia 2016 r. oraz nie objętych tym bilansem, a związanych z przedsiębiorstwem wedle stanu na dzień przeniesienia go na spółkę

Dowód:

- umowa przeniesienia przedsiębiorstwa k. 67-74.

Postanowieniem z dnia 24 listopada 2016 r. wydanym w sprawie V GR(...), S. T.otworzył postępowanie sanacyjne (...) sp. z o.o. w D. i odebrał zarząd własny dłużnikowi, wyznaczając jednocześnie zarządcę w postępowaniu sanacyjnym.

Dowód:

- postanowienie k. 75-76.

Powód dowiedział się o tych faktach z pisma pełnomocnika pozwanego złożonego w innej sprawie toczącej się między stronami, tj. VI GC (...)

Dowód:

- pismo k. 22..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne oraz dowody z dokumentów, których prawdziwość nie budziła wątpliwości.

Dokumenty prywatne stanowiły dowód tego, że osoba, która je podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie (art. 245 k.p.c.) i w tym znaczeniu przedstawione przez strony dokumenty nie zostały skutecznie zakwestionowane. Zatem należało uznać je za wiarygodne.

Sąd oddalił wniosek o zawieszenie postępowania, ponieważ postępowanie sanacyjne dotyczy innego podmiotu, a nie pozwanego.

Sąd pominął dowód z przesłuchania stron na podstawie art. 302 § 1 k.p.c., albowiem pozwany S. O., mimo prawidłowego wezwania nie stawił się na rozprawę i nie usprawiedliwił swojej nieobecności. Ponadto przeprowadzenie tego dowodu było zbędne, albowiem okoliczności sprawy zostały dostatecznie wyjaśnione. Stosownie do treści powołanego przepisu, gdy z przyczyn natury faktycznej lub prawnej przesłuchać można co do okoliczności spornych tylko jedną stronę, sąd oceni, czy mimo to należy przesłuchać tę stronę, czy dowód ten pominąć w zupełności. Sąd postąpi tak samo, gdy druga strona lub niektórzy ze współuczestników nie stawili się na przesłuchanie stron lub odmówili zeznań.

Spór sprowadzał się do rozstrzygnięcia, czy powód dostarczył pozwanemu groszek zielony w ilości wynikającej z umowy kontraktacyjnej z 4 września 2015 r. nr (...), a w konsekwencji, czy powodowi należy się należność za wykonanie przedmiotowej umowy wraz z odsetkami.

W ocenie Sądu powództwo okazało się oczywiście uzasadnione.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, należało przyjąć, że powód wyprodukował i dostarczył pozwanemu groszek zielony w ilości i cenie ustalonej w umowie kontraktacji nr (...) z dnia 4 września 2015 r. Pozwany natomiast, wbrew postanowieniom powyższej umowy, nie uiścił na rzecz powoda należnej ceny.

Pozwany co do zasady nie kwestionował roszczenia powoda o zapłatę i uznał je do kwoty 156.986,55 zł. Natomiast odnośnie do pozostałej części żądania, pozwany podniósł, że powód nie dostarczył mu takiej ilości produktu. Zdaniem pozwanego faktyczna ilość przyjętego przez pozwanego groszku zielonego wynosiła 149.511,00 kg, a w dokumentach WZ powód nie wpisał ilości produktu.

Zarzuty pozwanego nie zasługiwały na uwzględnienie. Zgodnie z § 2 ust. 1 umowy kontraktacyjnej, powód zobowiązany był do wyprodukowania groszku zielonego na obszarze o powierzchni 50 ha, a w myśl § 4 ust. 1 tej umowy, pozwany zobowiązał się do zapłaty kwoty 5 000 zł netto z każdego hektara uprawy. Nie ulega wątpliwości, iż postanowienia przedmiotowej umowy są zgodne z art. 613 § 2 k.c., który stanowi, że ilość produktów rolnych może być w umowie oznaczona także według obszaru, z którego produkty te mają być zebrane. Zatem powód nie miał obowiązku dostarczenia określonej w kilogramach ilości produktu.

Chybiony był zarzut pozwanego, że powód powinien dostarczyć mu 250.000 kg groszku. Umowa z dnia 4 września 2015 r. nie zobowiązywała powoda do wyprodukowania 250.000 kg groszku i nie uzależniała wynagrodzenia powoda od faktycznie wyprodukowanej ilości groszku, lecz od obszaru, z którego groszek miał być zebrany.

Powód wydał pozwanemu prawidłową ilość groszku, wyprodukowanego na obszarze 50 ha. Pozwany nie przedstawił dowodów aby kiedykolwiek zgłaszał zastrzeżenia co do prawidłowości wykonania umowy. Wprawdzie pozwany przedstawił kserokopie pism podpisanych przez jego księgową, która zwracała się do powoda o korektę faktury, jednakże powód dokonał korekty w zakresie terminu płatności i wyjaśnił, że kwota jest zgodna z umową. Miało to miejsce w piśmie z 16 sierpnia 2016 r. Pozwany nie zwrócił ponownie faktury i jednocześnie nie uregulował nawet bezspornej części należności, mimo wezwania do zapłaty.

Wobec braku zapłaty przez pozwanego, powód zdecydował się wystąpić na drogę postępowania sądowego.

Pozwany ostatecznie zaksięgował fakturę. Zdarzenie cywilnoprawne w postaci zawarcia umowy kontraktacji z dnia 4 września 2015 r. oraz związanie stron zobowiązaniami wzajemnymi wynikającymi z tej umowy, w tym zobowiązaniem pozwanego do zapłaty umówionej ceny, wynika bowiem wprost z treści § 4 powyższej umowy, zgodnie z którą kontraktujący zapłaci producentowi za wyprodukowane przez producenta, zakontraktowane mocą niniejszej umowy towary, cenę w wysokości 5.000 zł netto za każdy ha przedmiotowej uprawy, fakturując 5.000 kg po 1 zł za kg grochu (ust. 1).

Pozwany pomimo upływu zakreślonego terminu, nie wykonał zobowiązania, nie powołał także żadnych dowodów, które mogłyby potwierdzać zasadność podniesionych przez niego zarzutów.

W konsekwencji, pozwany nie udowodnił, że otrzymał mniejszą niż zakontraktowana ilość groszku, pomimo iż to na pozwanym, z mocy art. 6 k.c., spoczywał ciężar dowodu w tym zakresie. Chybione były też zarzuty pozwanego co do niestarannej realizacji umowy przez powoda. W tym zakresie pozwany również nie przedstawił żadnych dowodów.

Dodać należy na marginesie, iż Sądowi z urzędu wiadomo, że strony zawierały już umowy o podobnej treści i wskutek braku zapłaty powód także musiał wystąpić na drogę sądową. Roszczenia powoda zostały uznane za zasadne.

Wobec wykazania przez powoda faktu wykonania umowy kontraktacji z dnia 4 września 2015 r. oraz braku zapłaty ceny przez pozwanego, zgodnie § 4 ust. 1 i ust. 4 przedmiotowej umowy, należało uwzględnić powództwo w całości.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 613 § 1 i 2 k.c., zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 105.513,45 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 września 2016 r. do dnia zapłaty. W tej części nakaz zapłaty utracił moc wobec zaskarżenia go sprzeciwem. Co do kwoty 156.986,55 zł nakaz uprawomocnił się. Wobec tego, iż powód wniósł na rozprawie o zasadzenie wyższej kwoty tj. 105.514,00 zł – w tym zakresie powództwo należało oddalić.

O odsetkach orzeczono na mocy art. 481 § 1 k.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 100 zd. 2 k.p.c., mając na względzie zasadę odpowiedzialności strony za wynik procesu. Pozwany przegrał sprawę prawie w całości, wobec czego powinien zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty procesu. Na zasądzoną od pozwanego kwotę w łącznej wysokości 23.942,00 zł złożyły się:

- uiszczona opłata sądowa od pozwu w kwocie 13.125,00 zł,

- uiszczona opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł,

- wynagrodzenie pełnomocnika procesowego powoda będącego radcą prawnym w stawce minimalnej 10.800,00 zł.

O kosztach postępowania w przedmiocie wykonania zabezpieczenia - 6.491,08 zł (k. 32) oraz koszty pełnomocnika 2.700,00 zł – (pkt 4 wyroku) i w sprawie o udzielenie zabezpieczenia opłata od wniosku 100,00 zł plus koszty zastępstwa procesowego .2700,00 zł – (pkt 5 wyroku) orzeczono na mocy art. 745§ 1 k.p.c.