Sygn. akt II Ka 524/13
Dnia 29 listopada 2013 r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Grażyna Jaszczuk |
|
Sędziowie: |
SO Mirosław Leszczyński SO Dariusz Półtorak (spr.) |
|
Protokolant: |
st. sekr. sąd. Agnieszka Walerczak |
przy udziale Prokuratora Luby Fiłoc
po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2013 r.
sprawy M. G.
oskarżonego o przestępstwo z art. 178 a §2 kk
na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Węgrowie
z dnia 10 września 2013 r. sygn. akt II K 401/13
I. zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że:
- przypisany oskarżonemu M. G. czyn kwalifikuje z art. 87 §1 a kw i na podstawie tego przepisu wymierza mu karę grzywny w wysokości 600 (sześćset) złotych,
- na podstawie art. 87 §4 kw orzeka wobec M. G. zakaz kierowania rowerami na okres 2 (dwa) lat;
II. w pozostałej części wyrok utrzymuje w mocy;
III. zwalnia M. G. od opłaty za obie instancje oraz wydatków postępowania odwoławczego, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.
Sygn. akt II Ka 524/13
M. G. został oskarżony o to, że:
w dniu 06 czerwca 2013 w G. powiecie (...) w województwie (...) kierował rowerem w ruchu lądowym po drodze publicznej znajdując się w stanie nietrzeźwości 0,92 mg/l zmierzające do 0,93 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,
tj. o czyn z art. 178a § 2 kk.
Sąd Rejonowy w Węgrowie wyrokiem z dnia 10 września 2013 roku:
I. oskarżonego M. G. uznał za winnego dokonania zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 2 kk i za ten czyn na podstawie art. 178a § 2 kk skazał go na karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych;
II. na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz kierowania rowerami na okres 2 lat;
III. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 złotych tytułem opłaty oraz obciążył go poniesionymi w sprawie wydatkami w kwocie 90 złotych.
Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator.
Na podstawie art. 425 § 1 kpk i art. 444 kpk zaskarżył wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść M. G.. Orzeczeniu temu, na podstawie art. 427 § 1 i 2 kpk i art. 438 pkt 2 kpk, skarżący zarzucił obrazę przepisów postępowania mających wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 343 § 7 kpk w zw. z art. 335 § 1 kpk polegający na wymierzeniu oskarżonemu na podstawie art. 42 § 2 kk środka karnego zakazu kierowania rowerami na okres 2 lat, podczas gdy we wniosku prokuratora złożonym na podstawie art. 335 § 1 kpk wnoszono o orzeczenie środka karnego w postaci zakazu kierowania rowerami na okres 1 roku.
Mając powyższe na uwadze prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Węgrowie do ponownego rozpoznania.
Na rozprawie odwoławczej prokurator wniósł o zmianę orzeczenia i zakwalifikowanie czynu oskarżonego jako wykroczenia z art. 87a kw, a nadto o zmianę podstawy skazania i orzeczonego środka karnego i wymierzenie oskarżonemu kary grzywny w wysokości 1000 zł oraz środka karnego zakazu kierowania rowerami na okres 2 lat na podstawie kodeksu wykroczeń.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja prokuratora jako zasadna zasługuje na uwzględnienie.
Sąd Okręgowy poddając niniejszą sprawę kontroli odwoławczej i uwzględniając wnioski zawarte w apelacji skarżącego zobowiązany był uwzględnić treść Ustawy z dnia 27 września 2013r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego i niektórych innych ustaw ( Dz.U.2013.1247). Ustawa ta wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2015r., jednakże w art. 56 tejże ustawy wskazano pewne wyjątki, w tym wskazane w art. 2 i art. 12 pkt 3, które weszły w życie w dniu 9 listopada 2013r., tj. dwa tygodnie od jej ogłoszenia. Zgodnie z nowym brzmieniem ustawy, a dokładnie jej art. 12 pkt 3, w art. 178a kk uchylony został § 2. Zachowanie sprawcy opisane w uchylonym przepisie dotyczącym prowadzenia m. in. rowerów w stanie nietrzeźwości zostało zgodnie z brzmieniem w/w ustawy zakwalifikowane jako wykroczenie z art. 87 § 1a. Odnośnie art. 87 kw dodano także § 4, zgodnie z którym w razie popełnienia wykroczenia z art. 87 § 1a lub § 2 można orzec zakaz prowadzenia pojazdów innych niż określone w § 1.
Mając na uwadze powyższe, przy uwzględnieniu nowo brzmiących przepisów, Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, iż czyn przypisany oskarżonemu M. G. zakwalifikował z art. 87 § 1a kw i na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę grzywny w wysokości 600 zł. Nadto na podstawie art. 87 § 4 kw orzekł wobec M. G. zakaz kierowania rowerami na okres 2 lat. Tak orzeczona kara i środek karny, zdaniem Sądu Okręgowego, uwzględniają cele, jakie powinny spełniać, w szczególności przyczynią się do uświadomienia oskarżonemu zgubnego wpływu alkoholu na kierujących pojazdami w ruchu lądowym oraz uczynią zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, dowodząc braku bezkarności dla tego typu zachowań. Wymierzona zaś w ten sposób kara jest współmierna do stopnia jego zawinienia, wystarczająca do tego, by podziałała na oskarżonego powstrzymująco na przyszłość i uświadomiła mu nieuchronność poniesienia odpowiedzialności za naruszenie porządku prawnego. Spełni również swoje zadania w zakresie prewencji ogólnej, co do poszanowania prawa i kształtowania pozytywnych postaw.
Z uwagi na charakter dokonanych zmian Sąd Okręgowy kierując się za względami słuszności, na podstawie art. 624 § 1 kpk, zwolnił M. G. od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze, którymi obciążył Skarb Państwa.
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak na wstępie.