Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 98/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2016r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Jolanta Litwinowicz

Protokolant st. sekr. sądowy Julita Anczewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2016r. w K.

sprawy z powództwa małoletniego P. P. reprezentowanego przez A. K.

przeciwko T. P.

o zasądzenie alimentów

I.  Zasądza alimenty od pozwanego T. P. na rzecz małoletniego P. P. w kwocie 800 (osiemset) złotych miesięcznie poczynając od 30 marca 2016r. a od 11 sierpnia 2016r. do kwoty 1000 (jeden tysiąc) złotych miesięcznie płatne z góry do 10 dnia każdego miesiąca do rąk jego matki – A. K. z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

II.  W pozostałej części powództwo oddala.

III.  Zasądza pod pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego w Kętrzynie) kwotę 606 (sześćset sześć) złotych tytułem kosztów sądowych w tym 6 (sześć) złotych opłaty za wydanie tytułu wykonawczego.

IV.  W pozostałej części koszty procesu wzajemnie znosi.

V.  Wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Jolanta Litwinowicz

UZASADNIENIE

A. K. działająca w imieniu małoletniego syna P. P. wniosła o zasądzenie na jego rzecz alimentów w kwocie 800 zł miesięcznie od pozwanego T. P..

W uzasadnieniu pozwu podała, że koszty utrzymania syna w wieku niemowlęcym są wysokie. Bieżące utrzymanie małoletniego powoda wynosi ok. 1400 zł miesięcznie. Na tę kwotę składają się wydatki związane z zakupem min. ubrań, pieluch, mleka, środków higienicznych, leków, butelek itp. oraz koszty utrzymania mieszkania. Podniosła, że pozwany pracuje jako funkcjonariusz w Jednostce Wojskowej w O. i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie w wysokości około 3000 zł miesięcznie. Pozwany osiąga również dodatkowe dochody z tytułu prowadzonej działalności agroturystycznej i otrzymuje dotacje unijne. Ponadto jest właścicielem dwóch mieszkań, jednego w M. a drugiego w R.. Natomiast A. K. nie pracuje, zajmuje się wychowaniem dziecka (k. 3).

Pismem z dnia 10 sierpnia 2016r. rozszerzyła powództwo i domagała się ustalenia alimentów na rzecz małoletniego powoda w wysokości 1800 zł miesięcznie (k. 112-113).

Ostatecznie, na rozprawie w dniu 24 listopada 2016r. domagała się alimentów na rzecz syna w wysokości 1400 zł miesięcznie (k. 197).

T. P. w odpowiedzi na pozew uznał powództwo do kwoty 300 zł miesięcznie, następnie na rozprawie w dniu 13 października 2016r. godził się na kwotę 700 zł miesięcznie (k. 168). Ostatecznie zaś uznał powództwo do kwoty 500 zł miesięcznie (k. 199).

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew podniósł, że koszty utrzymania trzymiesięcznego dziecka wynoszą 500 zł miesięcznie. Podał, że dobrowolnie przekazuje matce małoletniego powoda na utrzymanie dziecka 450 zł miesięcznie. Ponadto podniósł, że dodatkowo dokładał się do zakupu większości wydatków związanych z utrzymaniem małoletniego powoda tj. zakup wózka, pieluch, mleka, leków, zabawek pościeli, koszty wyprawki do szpitala. Oświadczył, że nie osiąga dochodów z tytułu prowadzonej działalności agroturystycznej. Potwierdził natomiast, że otrzymuje dopłaty unijne w wysokości ok. 10 000 zł rocznie w związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego (k. 14-18).

Sąd ustalił, co następuje:

A. K. wraz z małoletnim powodem zamieszkuje w K.. Nie pracuje, zajmuje się wychowaniem syna. Utrzymuje się ze świadczenia rodzicielskiego wypłacanego przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w K. do 31 grudnia 2016r. w wysokości 1000 zł miesięcznie a od 1 stycznia 2017r. do 7 stycznia 2017 w kwocie 225,90 zł. Po tej dacie ustaje prawo do wypłacenia jej świadczenia rodzicielskiego (zaświadczenie k. 173). A. K. pobiera rentę socjalną z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w K. w wysokości 644,63 zł miesięcznie (zaświadczenie k. 174).

Małoletni P. P. urodził się (...) Jest synem A. K. i P. P. (odpis zupełny aktu urodzenia k. 7). Od urodzenia wymaga leczenia i rehabilitacji z uwagi na zamartwicę urodzeniową i wrodzone obniżone napięcie mięśniowe (zaświadczenia lekarskie k. 76,114). Jest pod opieką kilku poradni specjalistycznych tj. poradni neurologicznej, neonatologicznej, audiologicznej i rehabilitacyjnej (skierowania do poradni specjalistycznych k. 48-51, zaświadczenia lekarskie k. 172, 175, 194).

T. P. zamieszkuje wspólnie z rodzicami w domu rodzinnych w R.. Jest żołnierzem zawodowym, zatrudnionym w Jednostce Wojskowej w O.. Do pracy dojeżdża samochodem. Otrzymuje wynagrodzenie w wysokości brutto 3048,80 zł tj. 2533,41 zł netto miesięcznie (zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k. 79,167). Ponadto prowadzi gospodarstwo rolne i pomaga rodzicom prowadzić działalność agroturystyczną. Z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego otrzymuje dopłaty z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w G. w wysokości ok. 11 tysięcy zł rocznie (decyzja w sprawie przyznania płatności k.100-105). Jest również właścicielem mieszkania o powierzchni ok. 43 m 2 w M., które użycza bratu. Nie ponosi opłat związanych z utrzymaniem mieszkania (zeznania pozwanego k. 80v,198v).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 133§1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Natomiast zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135§1 kro).

Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego dotyczą środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania. Potrzeby utrzymania mają charakter konsumpcyjny, ich zaspokojenie polega na zapewnieniu uprawnionemu mieszkania, wyżywienia, odzieży, leczenia, pielęgnacji w chorobie itp.

Zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczają zatem z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, a z drugiej strony możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Niezdolne do samodzielnego utrzymania się dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, którzy są obowiązani podzielić się z nimi nawet bardzo skromnymi dochodami.

Bezsporne jest, że małoletni powód nie posiada majątku i nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Wobec tego oboje rodzice obowiązani są do łożenia na jego utrzymanie.

Matka małoletniego powoda podawała różne koszty utrzymania dziecka. Początkowo wskazała, że bieżące koszty utrzymania syna wynoszą ok.1400 zł miesięcznie (k.3v), następnie, że wynoszą ok.2000zł miesięcznie (k.67),potem 1746 zł miesięcznie (k.94-95). Ostatecznie na rozprawie w dniu 24 listopada 2016r. podała, że aktualne koszty utrzymania syna wynoszą ok. 2000 zł miesięcznie (zeznania pozwanej k. 197v).

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd ustalił, że koszty utrzymania małoletniego powoda mieszczą się w granicach 1000-1400 zł miesięcznie, choć oczywiste jest, że nie w każdym miesiącu są takie same. Na powyższe koszty składają się m.in. koszty wyżywienia w wysokości ok. 500 zł tj. mleka w proszku, obiadków, kaszek itp., zakup środków higienicznych w wysokości ok. 300 zł tj. pampersów, chusteczek, witamin w wysokości ok. 200 zł, zakup ubrań w wysokości 100 zł oraz pokrycie kosztów związanych z wyjazdami do lekarzy specjalistów i kosztów rehabilitacji, koszty związane z utrzymaniem mieszkania. Zapewnienie zatem małoletniemu podstawowych potrzeb pociąga za sobą niemałe wydatki. P. P. jest dzieckiem w okresie niemowlęcym, zatem jest w fazie intensywnego wzrostu i rozwoju. Ze względu na zamartwicę urodzeniową oraz wrodzone obniżone napięcie mięśniowe jest pod opieką kilku poradni specjalistycznych w O.. W następstwie czego matka małoletniego oprócz bieżącego utrzymania dziecka jest zmuszona ponosić dodatkowe koszty związane z dojazdem do lekarzy specjalistów w O. oraz koszty dojazdu na rehabilitację w B.. Przedstawiła zaświadczenia lekarskie potwierdzające stan zdrowia dziecka oraz koszty rehabilitacji, które miesięcznie wynoszą 200 zł (faktura k. 196). A. K. nie posiada własnego środka transportu, wynajmuje kierowcę, któremu płaci za dojazd z dzieckiem do O. i z powrotem 200 zł (zeznania matki małoletniego powoda k. 197v.) natomiast do B. i z powrotem 100 zł. Ponadto małoletni na przełomie lipca i sierpnia 2016r. przebywał razem z matką w szpitalu, początkowo na rehabilitacji w B., a następnie w szpitalu w K., co wiązało się z dodatkowymi wydatkami, bowiem A. K. musiała opłacić swój pobyt w szpitalu z dzieckiem (ok. 230 zł za pobyt w B. i ok. 50 zł za pobyt w szpitalu w K.; zeznania matki małoletniego powoda k. 197v.).

A. K. swój obowiązek alimentacyjny realizuje głównie poprzez osobistą opiekę nad dzieckiem ale także łoży na jego utrzymanie ze skromnego dochodu, który osiąga tj. renty socjalnej i świadczeń z pomocy społecznej. Sama jednak nie jest w stanie zaspokoić wszystkich usprawiedliwionych potrzeb małoletniego, stąd też konieczny jest udział ojca w utrzymaniu syna. Przypomnieć bowiem należy, że obowiązek alimentacyjny obciąża oboje rodziców, a więc i ojca małoletniego powoda.

Orzekając w niniejszej sprawie, Sąd uznał, że sytuacja majątkowa i możliwości zarobkowego pozwanego pozwalają mu płacić alimenty na rzecz syna w wysokości 1000 zł miesięcznie, poczynając od 11 sierpnia 2016r. Pozwany nie ma na utrzymaniu innych dzieci, posiada stałe źródło dochodu. Mieszka wspólnie z rodzicami, zatem koszty jego utrzymania nie są wysokie. Prowadzi gospodarstwo rolne w miejscu zamieszkania i otrzymuje z tego tytułu dopłaty unijne w wysokości ok. 11 tysięcy złotych rocznie. Pozwany nie ma problemów zdrowotnych, posiada stałe zatrudnienie i zajmuje się uprawą ok. 13 hektarów ziemi. Dodatkowo pomaga rodzicom w prowadzeniu działalności agroturystycznej. Wprawdzie pozwany podnosił, że za pomoc w prowadzeniu gospodarstwa agroturystycznego nie otrzymuje żadnych dochodów (zeznania pozwanego k. 169, 198v) jednakże, zdaniem Sądu, powyższe nie ma większego znaczenia w zakresie ustalenia wysokości alimentów na rzecz małoletniego powoda, gdyż pozwany i tak posiada znaczne dochody z tytułu zatrudnienia i prowadzenia gospodarstwa rolnego . Oprócz tego pozwany jest właścicielem mieszkania w M., które zajmuje jego brat A. P. wraz z konkubiną i ich wspólnym dzieckiem. W ocenie Sądu, gdyby pozwany wynajmował to mieszkanie to mógłby czerpać z tego tytułu dodatkowe dochody. Jednak mieszkanie zajmuje jego brat z rodziną, który pokrywa tylko koszty jego utrzymania, nie płaci pozwanemu żadnej kwoty odstępnego. Pozwany choćby z racji więzi rodzinnych nie żąda od brata odstępnego za wynajem mieszkania, natomiast nie chce łożyć na rzecz syna kwoty adekwatnej do jego potrzeb. Oświadczył , że jest w stanie płacić na rzecz małoletniego powoda alimenty w wysokości 500 zł miesięcznie mimo, że małoletni wymaga leczenia i rehabilitacji a co za tym idzie znacznych wydatków z tym związanych. Pozwany wspiera finansowo swego brata, tak bowiem należy traktować niepobieranie od brata żadnych pieniędzy z tytułu zamieszkiwania w mieszkaniu należącym do pozwanego, natomiast na utrzymanie własnego syna chce łożyć jak najmniej.

W toku postępowania pozwany podnosił również, że A. K. uzyskuje dodatkowe dochody, z tytułu sprawowania opieki nad dziećmi swojej siostry B. K.. Zdaniem Sądu, powyższy zarzut pozwanego nie znajduje oparcia w materiale dowodowym niniejszej sprawy. A. K. wskazała podała bowiem, że nie opiekowała się dziećmi siostry, gdyż uczęszczają one do przedszkola (zeznania matki małoletniego powoda k. 199). Przedłożyła zaświadczenia potwierdzające uczęszczanie dzieci siostry do przedszkola (k. 115-116). Natomiast zdjęcia przedłożone przez pozwanego, na których znajduje się A. K. z dziećmi siostry (zdjęcia k. 134-138), w ocenie Sądu potwierdzają jedynie kontakty rodzinne matki małoletniego powoda.

Sąd, dał wiarę zeznaniom powołanych w sprawie świadków: A. P. i E. N. i również na nich oparł stan faktyczny w sprawie. Powołani świadkowie przedstawili Sądowi obraz sytuacji majątkowej i życiowej małoletniego powoda oraz możliwości zarobkowych pozwanego (zeznania świadków k. 125v.-126, 168v.).

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania Sąd zasądził alimenty od pozwanego T. P. na rzecz małoletniego P. P. w kwocie 1000 zł miesięcznie, poczynając od dnia 11 sierpnia 2016r. Natomiast w okresie od 30 marca 2016r. do 10 sierpnia 2016r. Sąd ustalił alimenty w wysokości 800 zł miesięcznie zgodnie z ówczesnym żądaniem matki małoletniego powoda.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 321 kpc Sąd nie może wyrokować co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem, ani zasądzać ponad żądanie. A. K. rozszerzyła powództwo dopiero w sierpniu 2016r., zatem alimenty od tego okresu zostały ustalone przez Sąd w wyższej kwocie niż za okres wcześniejszy.

W pozostałej części Sąd powództwo oddalił, bowiem uznał, że ostatecznie żądana przez matkę małoletniego powoda kwota alimentów jest wygórowana (pkt. II wyroku). Wprawdzie koszty utrzymania małoletniego są wysokie, chociażby z tego względu, że powód jest dzieckiem w wieku niemowlęcym i wymaga leczenia i rehabilitacji (matka małoletniego powoda w związku z tym ponosi znaczne koszty dojazdów do lekarzy, rehabilitacji, czy też wydatki związane z pobytem z dzieckiem w szpitalu) jednak, w ocenie Sądu alimenty w wysokości 1000 zł miesięcznie zabezpieczą utrzymanie małoletniego powoda oraz pokryją koszty związane z jego leczeniem i rehabilitacją.

Na podstawie art.113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2016r. poz. 623 jt.) w związku z art. 98 kpc Sąd zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 600 zł tytułem opłaty sądowej i 6 zł za wydanie tytułu wykonawczego. Pozwany winien ponieść koszty procesu, od których powód był zwolniony z mocy ustawy. W ocenie Sądu, sytuacja majątkowa i możliwości zarobkowe pozwanego pozwalają mu na pokrycie tych kosztów. Na podstawie art.100 kpc pozostałe koszty procesu Sąd wzajemnie zniósł.

Zgodnie z art. 333§1 pkt. 1 kpc wyrokowi w pkt. I nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Jolanta Litwinowicz