Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 7 czerwca 2017r.

Sąd Okręgowy w S. IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym :

Przewodniczący: SSO Mariola Watemborska (spr.)

Sędziowie: SSO Wanda Dumanowska, del. SSR Tomasz Zielonka

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Zadrożna

po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2017 r., w S.

na rozprawie

sprawy z wniosku B. A. i D. A.

z udziałem (...) S.A. z siedzibą w W.

o ustanowienie służebności przesyłu

na skutek apelacji uczestnika postępowania od postanowienia Sądu Rejonowego w C. z dnia 6 lutego 2017 r. sygn. akt I Ns 869/12

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie:

a) w punkcie I (pierwszym) w ten sposób, że w miejsce: „każdoczesnego właściciela urządzeń telekomunikacyjnych” wpisać: (...) S.A. z siedzibą w W.”,

b) w punkcie V (piątym) w ten sposób, że nadać mu nową treść: „umorzyć postępowanie wobec (...) Sp. z o.o. w W.”,

2.  oddalić apelację w pozostałym zakresie,

3.  ustalić, że koszty postępowania apelacyjnego ponosi każdy uczestnik postępowania we własnym zakresie.

Sygn. akt IV Ca 235/17

UZASADNIENIE

Wnioskodawcy B. A. i D. A. wnieśli o ustanowienie służebności przesyłu za wynagrodzeniem. Służebność ta miała obciążać działkę gruntu położoną w C. przy ul. (...), opisaną w księdze wieczystej nr (...). Treścią służebności maiło być znoszenie przez właścicieli nieruchomości obciążonej istnienia na nieruchomości obciążonej, w przestrzeni nad powierzchnia tej działki, urządzeń przesyłowych oraz prawa do korzystania z nieruchomości obciążonej w zakresie niezbędnym do dokonywania konserwacji, remontów i modernizacji urządzeń przesyłowych lub ich instalacji wraz z prawem wejścia i wjazdu na teren odpowiednim sprzętem. Wartość przedmiotu sprawy określili na poziomie 1.800 zł. Nie wskazali konkretnej kwoty wynagrodzenia, jakiej oczekują, a na okoliczność przysługującego im wynagrodzenia zawnioskowali o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego. Jako uczestnika wskazali (...) SA w W.. Wnioskodawcy zażądali zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu swego wniosku podnieśli, że są właścicielami w/w działki gruntu, na której posadowiony jest słup telekomunikacyjny. Wnioskodawcy pismem z dnia 18 września 2006 r. zwracali się do (...) S.A. z prośbą o zlikwidowanie tegoż słupa i wypłaty odszkodowania za poniesione straty w związku z czynnościami, jakie podejmowali pracownicy w/w spółki w związku zaistnieniem tegoż słupa. Ponowne pismo w tym przedmiocie wysłali w grudniu 2006 r. W piśmie z października 2012 r. wnioskodawcy zaproponowali uczestnikowi ustanowienie służebności przesyłu za wynagrodzeniem w kwocie 150 zł miesięcznie. Wg. wnioskodawców (...) miała zaproponować ustanowienie służebności za wynagrodzeniem w kwocie zł 100 miesięcznie, co wg. nich nie było satysfakcjonujące.

Uczestnik postępowania (...) S.A. w W. wniósł o oddalenie wniosku i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania na swoją rzecz.

Wskazał, że w dniu 31 stycznia 2009 r. (...) S.A. zawarła ze spółka (...) sp. z o.o. w W. umowę sprzedaży i leasingu zwrotnego infrastruktury telekomunikacyjnej. Umowa ta obejmuje między innymi urządzenia przesyłowe znajdujące się na działce wnioskodawców. Uczestnik wskazał, że tym samym nie jest możliwe ustanowienie służebności przesyłu w ramach, której to (...) SA miała by być obciążona zapłatą wynagrodzenia, gdyż nie jest już właścicielem tych urządzeń. Z ostrożności procesowej uczestnik powołał się na art. 140 ustawy prawo telekomunikacyjne. Jego zdaniem norma ta przewidywała nieodpłatną możliwość korzystania z nieruchomości przez właściciela urządzeń telekomunikacyjnych. Wg. uczestnika umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawierana z właścicielem nieruchomości ma podwójny skutek: (-) pozwala właścicielowi infrastruktury na wejście na nieruchomość (-) korzystanie z niej w sposób nieodpłatny.

Pismem z dnia 25 lutego 2013 r. wnioskodawczyni wniosła o wezwanie do udziału w sprawie, jako uczestnika postępowania, (...) sp. z o.o. w W.. Zdaniem wnioskodawczyni spółka ta jest spółka zależna od (...) S.A. co powinno mieć wpływ na rozstrzygniecie o kosztach postępowania. Dodatkowo wnioskodawczyni w piśmie tym podniosła, że w żadnym z pism stanowiących odpowiedź na wezwania ze strony wnioskodawców (o których mowa powyżej) (...) S.A. nie poinformowała wnioskodawców o tym, że sprzedała infrastrukturę na rzecz (...) sp. z o.o. w W..

Postanowieniem z dnia 12 marca 2013 r. Sąd wezwał jako uczestnika postępowania (...) sp. z o.o. w W..

Uczestnik postępowania (...) sp. z o.o. w W. wniósł o oddalenie wniosku oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu swego stanowiska powtórzył argumentację zawartą w odpowiedzi na wniosek (...) SA w W.. Uzupełnił ją, w ten sposób, iż wskazał, iż w chwili obecnej obowiązuje art. 30 ust. 3a w zw. z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 07 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych. Zdaniem uczestnika (...) sp. z o.o. norma ta podobnie jak wcześniejszy art. 140 ustawy – prawo telekomunikacyjne stanowi o tym, że korzystanie z nieruchomości, na jakiej znajdują się urządzenia przesyłowe jest nieodpłatne. W dalszym ciągu uzasadnienia uczestnik podniósł, że teren na jakim jest posadowiony słup telekomunikacyjny stanowi teren trudnodostępny – skarpę, na której wnioskodawcy uprawiają rośliny ozdobne. Jego zdaniem usytuowanie słupa i fakt tego, że jest on na skarpie nie ograniczają wnioskodawców w jakikolwiek sposób z możności korzystania z nieruchomości w sposób dotychczasowy.

Pismem z dnia 17 lipca 2014 r. uczestnik (...) S.A. w W. poinformował, że zmieniła nazwę na (...) S.A. w W.. Na poparcie swych twierdzeń załączył odpis z KRS.

Pismem z dnia 10 października 2016 r. uczestnik (...) S.A. w W. poinformował, że z dniem 30 września 2016 r. nastąpiło połączenie w trybie art. 492 par. 1 pkt. 1 k.s.h. (...) S.A. w W. z (...) sp. z o.o. w W.. W wyniku połączenia cały majątek (...) sp. z o.o. został przejęty przez (...) S.A. w W.. P.. uczestników dołączył na potwierdzenie powyższego odpis z KRS.

Pismem z dnia 10 sierpnia 2015 r. wnioskodawcy wskazali, że ustalenie jednorazowego odszkodowania na ich rzecz w związku z ustanowieniem służebności przesyłu naruszałoby zasady współżycia społecznego, gdyż takie jednorazowe odszkodowania nie zrekompensuje wszystkich dotychczasowych oraz ewentualnych przyszłych strat finansowych związanych z posadowieniem na nieruchomości wnioskodawców słupa telekomunikacyjnego oraz kabla ziemnego.

Uczestnik w odpowiedzi na powyższe pismem z dnia 08 października 2015 r. wskazał, że domaganie się przez wnioskodawców dodatkowego okresowego wynagrodzenia tytułem szkód wyrządzanych na ich działce jest bezzasadne.

Postanowieniem z dnia 6 lutego 2017 roku Sąd Rejonowy w C. ustanowił na rzecz każdoczesnego właściciela urządzeń telekomunikacyjnych na czas nieoznaczony służebność przesyłu polegającą na znoszeniu przez właścicieli nieruchomości obciążonej - działki gruntu nr (...), opisanej w księdze wieczystej (...) - istnienia urządzeń telekomunikacyjnych oraz na możliwości swobodnego wstępu i przejścia po działce gruntu nr (...), opisanej w księdze wieczystej (...) do urządzeń telekomunikacyjnych umiejscowionych w przestrzeni nad i pod powierzchnią gruntu na w/w działce gruntu celem ich naprawy, konserwacji lub modernizacji (punkt 1 sentencji), ustalił, iż służebność przesyłu o jakiej mowa, przebiega przez nieruchomość opisaną w punkcie 1 sentencji w dwóch wariantach przedstawionych graficznie w załączniku nr 1 i nr 2 do pisemnej opinii biegłego sądowego z zakresu geodezji R. B. (1) z dnia 13 lutego 2016 r. (punkt 2 sentencji):

⚫

w pierwszym wariancie wyznaczona jest przez punkty A, B, C, s1 (koło o pow. 3 m ²), D, E, F o długości około 28 m i wyliczonej matematycznie powierzchni 0,0031 ha;

⚫

w drugim wariancie wyznaczona jest przez punkty A, B, s1 (koło o pow. 3 m ²), C, D, o długości około 17 m i wyliczonej matematycznie powierzchni 0,0017 ha.

Nadto uczynił integralną częścią postanowienia wskazane w punkcie 2 sentencji załączniki nr 1 i nr 2 do pisemnej opinii biegłego sądowego z zakresu geodezji R. B. (1), pomieszczone na kartach 235 i 236 akt sprawy (punkt 3 sentencji), tytułem jednorazowego wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu przyznał solidarnie wnioskodawcom B. A. i D. A. od uczestnika postępowania (...) S.A. w W. wynagrodzenie w kwocie 4.183 zł (punkt 4 sentencji), oddalił wniosek o ustanowienie służebności przesyłu w stosunku do uczestnika (...) S.A. w W. (punkt 5 sentencji) i ustalił, że koszty postępowania ponosi każdy z uczestników postępowania we własnym zakresie (punkt 6 sentencji).

Przedmiotowe orzeczenie zostało oparte na następujących ustaleniach. Działka gruntu nr (...), o powierzchni 00.12.49 ha, jest położona C., przy ul. (...). Nieruchomość ta jest zabudowana domem mieszkalnym. Nieruchomość ta jest opisana w księdze wieczystej Kw. nr (...).

Na nieruchomości tej znajduje się pojedynczy drewniany słup telekomunikacyjny. Jest on posadowiony na skarpie. Słup ten istnieje od 1994 r. Słup ten posadowiony jest obok drogi publicznej w związku z czym ewentualna naprawa, ewentualny demontaż tego słupa może nastąpić przy użyciu odpowiedniego sprzętu, operującego z powierzchni drogi publicznej.

Powyższe urządzenia telekomunikacyjne do 31 stycznia 2009 r. stanowiły własność (...) S.A. w W.. W w/w dacie (...) S.A. podpisała z (...) sp. z o.o. w W. umowę sprzedaży i leasingu zwrotnego, na mocy której urządzenia te stały się własnością (...) sp. z o.o. w W..

Nieruchomość ta stanowi własność B. A. oraz jej męża D. A. i wchodzi w skład ich majątku wspólnego.

Małżonkowie A. nieruchomość tę nabyli w dniu 20 lutego 2004 r. od R. D. i M. D.. R. D. i M. D. zawarli z (...) S.A. w W. umowę z dnia 2 października 2001 r. w ramach, której (...) S.A. mogła nieodpłatnie położyć na w/w nieruchomości kabel telefoniczny na głębokości 1 m oraz założyć niezbędną do tego instalację

20 lutego 2004 r. małżonkowie A. ustanowili służebność osobistą mieszkania na rzecz J. S. i I. S.. Przedmiotem służebności jest możliwość korzystania przez uprawnionych z dwóch pokoi, z używalnością wspólnej kuchni i łazienki w budynku mieszkalnym położonym na w/w działce gruntu.

19 maja 2005 r. B. A. złożyła w (...) S.A. zamówienie na plan telefoniczny, który miał obowiązywać od dnia 1 sierpnia 2005 r. i dotyczył nieruchomości, położonej w C. przy ul (...).

W dniu 14 02 2008 r. J. S. podpisał z (...) S.A. w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Termin rozpoczęcia świadczenia usług przypadał na dzień 1 marca 2008 r. Umowa została zawarta na czas nieokreślony. W umowie wskazano adres instalacji: ul. (...) w C..

Obszar niezbędny do dojścia pracowników (...) S.A. w razie ewentualnej awarii, konserwacji, modernizacji urządzeń telekomunikacyjnych posadowionych na w/w nieruchomości wynosi w sumie 48 m ², z czego 31 m ² potrzebnych jest na ewentualne dojście do jednego z kabli ziemnych, a pozostałe 17 m ² potrzebne jest na ewentualne dojście do drugiego z kabli ziemnych.

Pismem z dnia 18 września 2006 r. małżonkowie A. wezwali (...) S.A. do odszkodowania w związku z tym, iż pracownicy (...) S.A. w celu usunięcia awarii przekopali na początku września ich działkę. Nadto w/w małżonkowie zażądali usunięcia słupa telekomunikacyjnego. (...) S.A. pismem z dnia 26 września 2006 r. zwróciła się do małżonków A. o przesłanie tytułu własności do działki gruntu oraz aktualnego odpisu z księgi wieczystej i wypisu z rejestru gruntów celem ustalenia możliwości zmiany przebiegu linii.

Małżonkowie A. po raz kolejny pismo o podobnej treści wystosowali w dniu 3 października 2012 r., przy czym w tym piśmie wskazali, iż oczekują kwoty po 150 zł miesięcznie tytułem ustanowienia odpłatnej służebności przesyłu.

(...) S.A. pismem z dnia 2.11.2012 r. zaproponowało wynagrodzenie płatne w wysokości 100 zł, ale nie co miesiąc, a co rok.

Pismem z grudnia 2006 r. małżonkowie A. ponownie wezwali (...) S.A. do odszkodowania lub zapłaty za dzierżawę oraz o usunięcie słupa telekomunikacyjnego.

Wysokość należnego wynagrodzenia dla małżonków A. w zamian za ustanowienie służebności przesyłu obciążającej w/w działkę wynosi 4.183 zł.

Analizując zebrany w sprawie materiał dowodowy, Sąd I instancji stwierdził, że zarówno przepis z art. 140 ustawy o telekomunikacji, jak i po uchyleniu w/w normy, przepis z art. 30 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, nie mają zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż dotyczą nieodpłatnego korzystania z nieruchomości (przez podmiot świadczący usługi telekomunikacyjne), w sytuacji gdy ma to związek z zapewnieniem telekomunikacji w danym budynku. Przywołane przepisy pozwalają na nieodpłatne zainstalowanie urządzeń telekomunikacyjnych, a więc nieodpłatność dotyczy tylko momentu zainstalowania potrzebnych urządzeń. Natomiast art. 305 ¹ k.c. umożliwia właścicielowi gruntu domagać się wynagrodzenia w związku z tym, że jego nieruchomość jest obciążona istnieniem tych urządzeń i jako taka traci na wartości w relacji do tych nieruchomości, gdzie nie ma żadnych urządzeń – w szczególności masztów, słupów naziemnych.

Sąd Rejonowy wskazał, że na chwilę złożenia wniosku o ustanowienie służebności, (...) S.A. w W. nie była właścicielem urządzeń przesyłowych posadowionych na nieruchomości wnioskodawców. Tym samym (...) nie może być obciążona wynagrodzeniem za korzystanie z urządzeń przesyłowych, które do niej nie należą (nie wchodzą w skład przedsiębiorstwa prowadzonego pod firma (...) S.A.). Skoro więc wnioskodawcy wniosku co do (...) S.A. w W. nie cofnęli, więc wniosek ten należało oddalić.

Sąd I instancji wyjaśnił, że okoliczności dotyczące korzystania z nieruchomości wnioskodawców przez uczestnika, w szczególności zakres i datę posadowienia urządzeń telekomunikacyjnych i nieprzerwany czas ich eksploatowania ustalił, opierając się na dopuszczonym w sprawie dowodzie z pisemnej opinii biegłego M. W.. Obszar faktycznie zajęty przez infrastrukturę uczestnika, a pozbawiony możliwości jego gospodarowania określił na podstawie opinii biegłego sądowego z zakresu geodezji R. B. (1). Miarkując z kolei ewentualną wysokość zgłoszonego przez wnioskodawców roszczenia finansowego, oparł się na dowodzie z opinii biegłego sądowego M. J. (1).

Sąd Rejonowy podniósł, że sprawie bezspornym było, iż wnioskodawcom przysługuje prawo własności do nieruchomości objętej wnioskiem, jak i to, że domagali się odszkodowania za działania uczestnika. Takowym jest także to, że korzystał i nadal korzysta z nieruchomości wnioskodawców, tak wynikiem posadowienia słupa, jak i kabli pod ziemią. Nie ulega także wątpliwości, iż uczestnik jest właścicielem urządzeń telekomunikacyjnych na nieruchomości wnioskodawców i został wezwany do zapłaty kwoty tytułem bezumownego korzystania z nieruchomości w związku z ustanowieniem służebności przesyłu w 2006r.

Sąd wyjaśnił, że w zakresie linii telekomunikacyjnej, która na działce objętej wnioskiem została posadowiona w 1994 r. nie upłynął jeszcze termin zasiedzenia. Zasadnym było zatem ustalenie należnego wnioskodawcom wynagrodzenia tytułem ustanowienia służebności przesyłu, także w oparciu o umniejszenie własnościowe, tj. określenie realnych (mających charakter odszkodowawczy) strat z racji zajęcia części gruntu. W tej mierze Sąd oparł się na wyliczeniach dokonanych przez biegłego M. J., który dokonał wyceny w oparciu o obszar wyznaczony przez biegłego geodetę R. B.. Stąd też zasądzono w związku z ustanowieniem służebności przesyłu na rzecz wnioskodawców solidarnie kwotę 4.183 zł.

Sąd I instancji wskazał, że akceptuje stanowisko uczestnika co do tego, że dla obsługi urządzeń telekomunikacyjnych znajdujących się na nieruchomości wnioskodawców wystarczy obszar znacznie mniejszy. Analiza zdjęć nieruchomości dołączonych do opinii biegłego sądowego z zakresu szacowania nieruchomości daje podstawę do uznania w połączeniu z zasadami doświadczenia życiowego, że niemożliwe jest wjechanie na skarpę, gdzie posadowiony jest słup telekomunikacyjny jakiegokolwiek sprzętu ciężkiego. Zaś ewentualna praca takiego sprzętu mogłaby się odbywać z obszaru drogi publicznej przebiegającej tuż obok tegoż słupa – co również na zdjęciach doskonale widać. Skoro nie jest potrzebny, a nawet możliwy wjazd jakiegokolwiek sprzętu na działkę wnioskodawców to tym samym nie trzeba wyznaczać większego obszaru zajętego pod służebność przesyłu tak jak to uczynił biegły sądowy z zakresu geodezji w swej pierwszej opinii z dnia 19 października 2015 r. Zdaniem Sądu wystarczający jest natomiast obszar służebności przesyłu o łącznej powierzchni 48 m ² określony w opinii biegłego sądowego z zakresu geodezji R. B. z dnia 13 lutego 2016 r.

W dalszej kolejności Sąd Rejonowy stwierdził, że roszczenie wnioskodawców o zasądzenie wynagrodzenia okresowego w związku z odniesionymi szkodami w przeszłości i ewentualnymi szkodami w przyszłości nie mogło zostać uwzględnione. Zgodził się przy tym z uczestnikiem, że ewentualne roszczenia odszkodowawcze powinny być za każdym razem kierowane do właściciela urządzeń telekomunikacyjnych. Oczywistym jest, że wnioskodawcy jeśli nie będą usatysfakcjonowani ewentualną wypłatą na ich rzecz mogą skierować sprawę na drogę postępowania sądowego, wytaczając pozew o zapłatę z tytułu wyrządzonej im szkody. Podkreślił, że naprawienie ewentualnej szkody powinno być adekwatne do jej stopnia. Trudno zatem w chwili obecnej przewidzieć czy w przyszłości w ogóle wystąpi szkoda, a jeśli tak to w jakiej wysokości.

O kosztach postępowania orzeczono na mocy art. 520 § 1 k.p.c.

Uczestnik postępowania (...) S.A. zaskarżył powyższe postanowienie apelacją, domagając się jego zmiany, poprzez:

⚫

w punkcie 1 sentencji wskazanie, że służebność przesyłu ustanowiona została na rzecz (...) S.A. oraz każdoczesnego właściciela urządzeń telekomunikacyjnych;

⚫

w punkcie 5 sentencji, odrzucenie wniosku wobec (...) Sp. z o.o.

Nadto wniósł o ustalenie, iż koszty postepowania apelacyjnego ponosi każdy z uczestników we własnym zakresie. Skarżonemu orzeczeniu zarzucił:

⚫

błąd w ustaleniach faktycznych stanowiących podstawę rozstrzygnięcia i uznanie, że urządzenia infrastruktury telekomunikacyjnej znajdujące się na nieruchomości wnioskodawców stanowią własność (...)Sp. z o.o., podczas, gdy w chwili orzekania stanowiły własność (...) S.A.;

⚫

naruszenie art. 316 ust. 1 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., poprzez przyjęcie za podstawę rozstrzygnięcia stanu rzeczy nieistniejącego w chwili zamknięcia rozprawy;

⚫

naruszenie art. 305 § 1 k.c., poprzez niesprecyzowanie w pkt I postanowienia podmiotu będącego w dniu wydania postanowienia właścicielem urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej znajdującej się na nieruchomości wnioskodawców i tym samym uniemożliwienie ujawnienia ustanowionej służebności przesyłu w księdze wieczystej.

Wnioskodawcy w odpowiedzi na apelację wnieśli o jej oddalenie i zasądzenie na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności wskazać należy, że mając na uwadze treść art. 382 k.p.c., sąd II instancji ma nie tylko uprawnienie, ale wręcz obowiązek rozważenia na nowo całego zebranego w sprawie materiału oraz dokonania własnej, samodzielnej i swobodnej oceny, w tym oceny zgromadzonych dowodów (uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 kwietnia 1998 r., II CKN 704/97 - za pośrednictwem Systemu (...) Prawnej Lex). Sąd II instancji nie ogranicza się zatem tylko do kontroli sądu I instancji, lecz bada ponownie całą sprawę, a rozważając wyniki postępowania przed sądem I instancji, władny jest ocenić je samoistnie. Postępowanie apelacyjne jest więc przedłużeniem procesu przeprowadzonego przez pierwszą instancję, co oznacza, że nie toczy się on na nowo.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwolił Sądowi rozpoznającemu apelację na konstatację, że dokonane przez Sąd Rejonowy ustalenia stanu faktycznego, stanowiące podstawę wydania zaskarżonego wyroku, były prawidłowe. Sąd I instancji zasady właściwie ocenił zebrany materiał dowodowy, kierując się przy tym zasadami logicznego rozumowania. Dokonał także – za wyjątkiem określenia podmiotu, na rzecz którego nastąpiło ustanowienie służebności przesyłu - prawidłowej oceny merytorycznej zgłoszonego przez wnioskodawców roszczenia.

Sąd Okręgowy zgodził się z apelującym, że z treści punktu 1 sentencji skarżonego orzeczenia nie wynika, na rzecz jakiego podmiotu została ustanowiona służebność przesyłu obciążająca działkę gruntu nr (...), opisaną w księdze wieczystej (...). W ocenie Sądu możliwie szczegółowe określenie podmiotu, uprawnionego do korzystania z służebność przesyłu jest w świetle art. 305 ¹ k.c. konieczne nie tylko dla wykazania, iż jest on przedsiębiorcą, ale również jest niezbędne dla ujawnienia jego uprawnień w księdze wieczystej. Wskazanie z nazwy w treści postanowienia podmiotu, na rzecz którego ustanowiona zostaje służebność przesyłu, będzie równoznaczne z wykazaniem jego uprawnień. Znacznie ułatwi to również wpis jego prawa do księgi wieczystej. Tylko bowiem jako podmiot uprawniony, będzie posiadał legitymację procesową w postępowaniu wieczystoksięgowym. W przeciwnym przypadku konieczne będzie przeprowadzanie postępowania dowodowego w postępowaniu wieczystoksięgowym na okoliczność wykazania tytułu prawnego do urządzeń przesyłowych, co z racji daleko idącego formalizmu, może okazać się trudna. Ponadto w przypadku zbycia urządzeń przesyłowych (i w konsekwencji związanej z nimi służebności przesyłu), ich nabywca, chcąc ujawnić swoje prawo w księdze wieczystej, będzie musiał wykazać, że nabył je od podmiotu uprawnionego, czego sąd wieczystoksięgowy nie będzie w stanie zweryfikować.

W realiach rozpoznawanej sprawy nie budził wątpliwości fakt, iż w dacie ustanawiania służebności przesyłu, właścicielem zlokalizowanych na działce wnioskodawców urządzeń przesyłowych była (...) S.A. z siedzibą w W.. Okoliczność ta została wykazana przedłożonymi przez apelującego dokumentami.

W świetle powyższego, Sąd II instancji na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., orzekł jak w punkcie 1a sentencji.

Za zasadne należało uznać zarzuty skarżącego, dotyczące nieuzasadnionego oddalenia wniosku o ustanowienie służebności przesyłu w zakresie (...) Sp. z o.o. w W.. Należy zauważyć, iż ww. spółka jest poprzednikiem prawnym (...) S.A. z siedzibą w W. i utraciła byt prawny w związku z przejęciem jej majątku w trybie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h. przez apelującego. W tej sytuacji zaistniały w ocenie Sądu II instancji okoliczności uzasadniające umorzenie postępowania w stosunku do wykreślonej z (...) Sp. z o.o. w W..

Z uwagi na powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., orzekł jak w punkcie 1b sentencji.

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcie oraz fakt, iż skarżący domagał się odrzucenia wniosku wobec (...) Sp. z o.o. w W., w oparciu o art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., Sąd oddalił apelację w pozostałym zakresie (punkt 2 sentencji).

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 520 § 1 k.p.c. (punkt 3 sentencji), zgodnie z wnioskiem apelującego zawartym w apelacji.