Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Katarzyna Malinowska

Protokolant: st. sekr. sądowy Paweł Sosnowski

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2017 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) (...)w W.

przeciwko A. K.

o zapłatę

I. oddala powództwo;

II. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1 217 zł (tysiąc dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Katarzyna Malinowska

Sygn. akt X C 2427/16

UZASADNIENIE

Powód (...) (...)w W. wniósł 18 listopada 2014 r. pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zapłatę kwoty 6962,97 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu przeciwko pozwanemu A. K..

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że dochodzona kwota wynika z umowy jaką pozwany w dniu 13 października 2009 r. z poprzednikiem prawnym powoda, o przyznanie limitu kredytowego. Zgodnie z umową poprzednik prawny pozostawił do dyspozycji strony pozwanej kwotę przyznanego limitu kredytowego, zaś strona pozwana zobowiązała się do spłaty zaciągniętego kredytu wraz z należnym oprocentowaniem, prowizjami, kosztami i opłatami, w terminie i na zasadach precyzyjnie określonych w umowie. Podano również, że pozwany skorzystał z przyznanego limitu kredytowego i otrzymał z tego tytułu środki pieniężne, w kwocie która na dzień cesji wierzytelności wynosiła 3.875,13 zł. Pomimo upływu terminu zapłaty należności zobowiązanie nie zostało uregulowanej przez stroną.

Postanowieniem z dnia 24 listopada 2014 r. Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie wydał postanowienie, w którym stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do tutejszego Sądu.

W dniu 15 stycznia 2015 r. w tutejszym Sądzie wydano nakaz zapłaty zgodny z żądaniem pozwu, który utracił moc z uwagi na wniesienie przez pozwanego sprzeciwu.

W uzasadnieniu sprzeciwu podniesiono zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenie jeszcze przed wniesieniem powództwa do sądu i to również przy uwzględnieniu przerwania terminu przedawnienia wynikającego z nadania (...)klauzuli wykonalności w dniu 6 maja 2011 r.

W odpowiedzi na sprzeciw strona powodowa podtrzymała żądania pozwu oraz zaprzeczył jakoby doszło do przedawnienia możliwości dochodzenia roszczenia, z uwagi na przerwanie biegu przedawnienia najpierw przez nadanie klauzuli wykonalności (...) w dniu 5 maja 2011 r., a następnie przez prowadzenie na tej podstawie egzekucji przeciwko pozwanemu, zakończonej w lipcu 2012 r., pozew został natomiast wniesiony 18 listopada 2014 r.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany A. K. zawarł z poprzednikiem prawnym powoda (...) Bankiem S.A. (obecnie (...) Bank (...) S.A.) w dniu 13 października 2009 r. umowę o przyznanie limitu kredytowego o numerze (...), na mocy której bank pozostawił do jego dyspozycji kwotę przyznanego limitu w wysokości 4.000 zł.

Bezsporne oraz dowód:

- umowa o przyznanie limitu kredytowego z 13 października 2009 r.- k. 114-115 akt

W dniu 2 marca 2011 r. wystawiony został przez bank (...) na kwotę 5.166,68 zł, któremu 5 maja 2011 r. została nadana klauzula wykonalności.

Bezsporne oraz dowód:

- (...) k. 111 akt

- postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności (...) k. 112 akt

Na podstawie wydanego tytułu wykonawczego wszczęte zostało postępowanie egzekucyjne, które umorzono z uwagi na jego bezskuteczność w dniu 4 lipca 2012 r.

Bezsporne oraz dowód:

- postanowienie w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego – k. 116 akt

W dniu 27 czerwca 2014 r. doszło do przelewu wierzytelności przysługującej wierzycielowi pierwotnemu w stosunku do pozwanego na rzecz powoda.

Bezsporne oraz dowód:

- umowa cesji wierzytelności z dnia 27 czerwca 2014 r. – k. 35 – 52 akt

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie okoliczności bezspornych oraz dołączonych do akt sprawy dokumentów. Dokumentom tym Sąd w pełni dał wiarę, ponieważ układały się w logiczną całość, a ich prawdziwość nie była w żaden sposób kwestionowana przez strony.

Bezspornym w sprawie jest to, że pozwany zawarł z powodem umowę o przyznanie limitu kredytowego nr (...) w dniu 13 października 2009 r. i zobowiązał się do spłaty zaciągniętego zobowiązania, związanego z wykorzystaniem limitu środków. Bezsporny jest również fakt, że wierzyciel pierwotny z uwagi na niewywiązanie się pozwanego za zobowiązania wystawił przeciwko niemu bankowy tytuł egzekucyjny, na podstawie którego, po nadaniu mu 5 maja 2011 r. klauzuli wykonalności, prowadził postępowanie egzekucyjne, które z powodu bezskuteczności zostało umorzone w dniu 4 lipca 2012 r.

Spornym w sprawie pozostaje fakt czy pozwany jest zobowiązany do zapłaty dochodzonej kwoty wobec podniesionego przez niego zarzutu przedawnienia dochodzonego roszczenia.

Zgodnie z art. 118 k.c., jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Strona powodowa zawarła umowę, której przedmiotem była wierzytelność przysługująca pierwotnie bankowi, a zatem związana z działalnością gospodarczą.

W ocenie Sądu zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwanego należy uznać za zasadny. Jak wynika z uchwały Sądy Najwyższego o sygnaturze III CZP 29/16 z dnia 29 czerwca 2016 r. nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwanie biegu przedawnienia wywołanego prowadzeniem egzekucji na (...) zaopatrzonego w klauzulę wykonalności. W uchwale tej wskazano, że procedura wystawienia i stosowania (...) miała charakter szczególny i posługiwać się nią mogły tylko banki, wszczęcie zatem na tej podstawie egzekucji skutkowało tylko wobec banku, a nie wobec nabywców wierzytelności.

Z zebranego materiału dowodowego wynika, że umowa o przyznanie limitu kredytowego została zawarta 13 października 2009 r. na okres roku, przy czym miała być ona automatycznie wydłużana, po spełnieniu określonych warunków, na kolejne roczne okresy. Z uwagi na to, że powód nie załączył do akt wypowiedzenia umowy, mając na względzie treść wyżej wskazanej uchwały Sądu Najwyższego Sąd uznał, że wierzytelność w stosunku do pozwanego stała się wymagalna najpóżniej w dniu wystawienia (...) czyli 2 marca 2011 r. Biorąc powyższe pod uwagę 3 letni termin biegu przedawnienia zakończył się najpóźniej 2 marca 2014 r. Powództwo w przedmiotowej sprawie wniesiono natomiast 18 listopada 2014 r., a więc już po upływie terminu przedawnienia.

Reasumując, roszczenie z którym wystąpił powód uległo przedawnieniu, a Sąd orzekł o oddaleniu powództwa zgodnie z art. 118 k.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 §2 k.p.c. w myśl zasady odpowiedzialności strony za wynik procesu, zasądzając od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1217 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na koszty procesu składało się: 1200 zł tytułem zastępstwa procesowego oraz 17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa.

SSR Katarzyna Malinowska