Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 2 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2017 r. w Szczytnie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. K. (1), A. K. (1)

przeciwko M. M.

o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną

w przedmiocie dokonania wykładni wyroku

postanawia:

dokonać wykładni wyroku Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 31 maja 2016 roku w sprawie I C 630/15 w ten sposób, że wyjaśnić, że czynności prawne opisane w pkt. I powyższego wyroku są bezskuteczne w stosunku do powodów P. K. (1) i małoletniej A. K. (1) reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową w części do kwoty 49.465,96 złotych.

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia z dnia 31.05.2016 roku w sprawie I C 630/15 uznano za bezskuteczne w stosunku do powodów P. K. (1) i małoletniej A. K. (1) reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową następujące czynności prawne:

- dokonaną w formie aktu notarialnego zawartego przed notariuszem A. K. (2) dnia 18 marca 2013 roku nr repertorium (...) pomiędzy dłużnikiem P. K. (2) i pozwaną M. M. sprzedaż nieruchomości: położonej w S. przy ul. (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta (...) oraz położonej w S. przy ul. (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta (...)

- dokonaną w formie aktu notarialnego zawartego przed notariuszem A. K. (2) dnia 4 grudnia 2014 roku nr repertorium (...) pomiędzy dłużnikiem P. K. (2) i pozwaną M. M. sprzedaż nieruchomości położonej w L. składającej się z działek gruntu 131/1, 133/3, 135 i 138/1, dla której prowadzona jest księga wieczysta (...) w związku z wierzytelnością przysługującą powodom od dłużnika P. K. (2) z tytułu alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 7.11.2011 roku w sprawie VI RC 1875/09 opatrzonych klauzulą wykonalności z dnia 10.04.2012 roku w kwocie 49.465,96 złotych na dzień 8 kwietnia 2015 roku.

W dniu 19.04.2017 roku wpłynęło pismo pełnomocnika powodów o dokonanie wykładni tego wyroku poprzez wyjaśnienie, że uznane za bezskuteczne czynności prawne pozostają w związku z wierzytelnością przysługującą powodom od dłużnika P. K. (2) z tytułu całości alimentów zasądzonych wyrokiem Sadu Okręgowego w Olsztynie z dnia 7.11.2011 roku w sprawie VI RC 1875/09, a nie ograniczają się jedynie do kwoty 49.465,96 złotych.

W odpowiedzi na wniosek pozwana przyłączyła się do wniosku o dokonanie wykładni wydanego w sprawie, przy czym wskazała, że wyrok powinien być interpretowany ściśle i realizacja określonej w wyroku wierzytelności pod względem przedmiotowym winna doprowadzić do zwolnienia z zadośćuczynienia roszczenia strony powodowej.

Sąd zważył, co następuje:

Dokonując interpretacji powyższego orzeczenia Sąd odniósł się bezpośrednio do granic tego orzeczenia wynikających z treści żądania pozwu. Powodowie wnosząc powództwo w niniejszej sprawie wskazali w pozwie wysokość wymagalnej wierzytelności z tytułu alimentów zasądzonych na ich rzecz wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 7.11.2011 roku w konkretnej wysokości, w trakcie postępowania w żaden sposób nie modyfikowali roszczenia i Sąd orzekł zgodnie z ich żądaniem. Sposób sformułowania żądania w pozwie, który następnie znalazł odzwierciedlenie w treści orzeczenia stanowi granice orzekania w tej sprawie.

Odnosząc się do argumentów pełnomocnika powodów z wniosku o dokonanie wykładni orzeczenia, iż uznanie czynności prawnych za bezskuteczne w związku z wierzytelnością wynikającą z tytułu wykonawczego w postaci konkretnego wyroku sądu powinno skutkować bezskutecznością tych czynności nie tylko wobec całości zadłużenia alimentacyjnego dłużnika, ale także z tytułu całości alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego ( w domyśle – także w odniesieniu do rat należnych w przyszłości nienależnych i niewymagalnych na etapie czy to wniesienia powództwa, czy wyrokowania ) Sąd uznał powyższe za niezasadne. W ocenie Sądu trafne są tu uwagi pełnomocnika pozwanej, iż takie rozwiązanie prowadziłoby do stanu ciągłej niepewności, który w sytuacji prawomocnego rozstrzygnięcia nie może występować.

Sąd co do zasady podziela uwagi pełnomocnika powodów co do istoty skargi pauliańskiej, jednak wskazuje, że przedmiotem oceny dokonywanej w wyroku są okoliczności występujące na dzień wyrokowania i tak np. niewypłacalność dłużnika, oceniana jest według chwili wystąpienia przez wierzyciela z akcją pauliańską, jak również chwili wyrokowania. Na ten moment badana jest także wymagalność wierzytelności.

Pełnomocnik powodów wskazał też na brzmienie przepisu art. 533 kc, który to przepis miałby pozwalać interpretować granice rozstrzygnięcia w taki sposób, ze miałyby odnosić się także do rat alimentacyjnych niewymagalnych ani w dacie dokonywania czynności uznanych za bezskutecznych, ani w dacie wnoszenia powództwo z art. 527 kc, ani w dacie wyrokowania. W ocenie Sądu wywodzenie z powyższego przepisu takich skutków jest sprzeczne z ratio legis tego przepisu. W przypadku takiego roszczenia, jakim jest roszczenie alimentacyjne uznanie, że przepis ten w części stanowiącej, że osoba trzecia może zwolnić się od zadośćuczynienia roszczeniu wierzyciela żądającego uznania czynności za bezskuteczną, jeżeli zaspokoi tego wierzyciela odnosi się do rat alimentacyjnych powstających w przyszłości ( jak wskazał pełnomocnik powodów – do chwili wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego ) oznaczałoby de facto przerzucenie obowiązku alimentacyjnego na inny podmiot.

Z powyższych względów Sąd uznał, że wyrok Sądu nie może być rozumiany w taki sposób, iż daje uprawnienie zaspokojenia się powodów co do wszelkich rat alimentów wynikających z wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie, także tych, które powstaną w przyszłości, natomiast z uwagi na zakres żądania zgłoszony w pozwie i określony w sentencji wyroku z dnia 31 maja 2016 roku na podstawie art. 352 kpc orzeczono jak w sentencji postanowienia.