Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 17 lipca 2017 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

Protokolant: Daniel Starmach

po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2017 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z wniosku (...) w S.

z udziałem (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

o sprzedaż zajętych udziałów

1.  zarządzić sprzedaż 1.254 zajętych zajęciem z dnia 4 listopada 2014 roku przez(...) w S., udziałów w (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S., których faktycznym posiadaczem jest (...) z siedzibą na (...);

2.  zasądza od uczestnika na rzecz wnioskodawcy kwotę 137 (sto trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygnatura akt: XI GNs 2/17

Sprawa rozpoznana postępowaniu zwykłym

UZASADNIENIE

Dnia 12 lutego 2015 roku wnioskodawca (...) w S. złożył wniosek o zarządzenie sprzedaży udziałów należących do M. P.. Wnioskodawca wskazał, iż zajęcie zabezpieczające z dnia 04 listopada 2014r. nr III US (...) przekształciło się w zajęcie egzekucyjne. Nadto wskazał, iż w związku z bezskutecznością egzekucji z należności przysługujących z tytułu zajętych 1.254 udziałów w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wnosi o niezwłoczne zarządzenie sprzedaży udziałów na poczet egzekwowanych należności.

Uczestnik w piśmie z dnia 24 kwietnia 2015r. wniósł o oddalenie wniosku o zarządzenie sprzedaży zajętych udziałów. Wskazał, iż wniosek o zarządzenie sprzedaży udziałów pozbawiony jest podstaw faktycznych, jak i prawnych, a udziały nigdy nie zostały zajęte przez wnioskodawcę i stanowią własność osoby trzeciej. Podkreślił, iż w piśmie z dnia 18 marca 2015r. poinformował wnioskodawcę o bezskuteczności dokonania zajęcia, gdyż dotyczyło ono M. P., który w dacie dokonania zajęcia nie pozostawał wspólnikiem (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.. Uczestnik poinformował także, iż w dniu 20 listopada 2014r. został poinformowany o zbyciu udziałów będących własnością M. P. na rzecz (...) z siedzibą w (...), a tym samym zajęcie dokonane w dniu 09 grudnia 2014r. nie mogło wywołać żadnych skutków. Uczestnik w piśmie z dnia 18 września 2015r. wskazał także, iż zawiadomienie o zajęciu z dnia 04 listopada 2014r. nigdy nie zostało mu doręczone.

Postanowieniem z dnia 09 listopada 2015r. starszy referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Szczecin-Centrum w Szczecinie, XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego oddalił wniosek o zarządzenie sprzedaży udziałów. Wnioskodawca złożył skargę na w/w postanowienie, natomiast w dniu 27 września 2016r. Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego oddalił wniosek.

W dniu 11 października 2016r. wnioskodawca złożył apelację na postanowienie z dnia 27 września 2016r. W uzasadnieniu wskazał, iż zawiadomienie o zajęciu udziałów zostało doręczone przed datą sprzedaży tych udziałów, które miały miejsce w dniu 20 listopada 2014r. Zawiadomienie o zajęciu z dnia 04 listopada 2014r. zostało doręczone w dniu 12 listopada 2014r. I. K., która była upoważniona do odbierania korespondencji adresowanej do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S., a której pracodawca dzierżawił pomieszczenia od M. P.- jedynego udziałowca spółki.

W odpowiedzi na apelację (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wniosła o jej oddalenie, a także o zasądzenie od wnioskodawcy na jej rzecz kosztów postepowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa według norm przepisanych. W uzasadnieniu spółka wskazała, iż konieczność dokonania kolejnego doręczenia zawiadomienia o zajęciu udziałów nie wynikała z zachowania M. P., lecz wynikało z błędów, jakimi obarczone było pierwsze zawiadomienie. Nadto spółka wskazana, iż nigdy nie udzielała I. K. pełnomocnictwa do działa w imieniu i na rzecz spółki.

Postanowieniem z dnia 10 lutego 2017r. Sąd Okręgowy w Szczecinie uchylił zaskarżone postanowienie (z dnia 27 września 2016r.) i przekazał sprawę tut. Sądowi do ponownego rozpoznania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. została wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS w dniu 27 sierpnia 2014r. pod numerem KRS: (...). Jako wspólnik spółki został wpisany M. P., który posiadał całość udziałów spółki, tj. 1.254 o łącznej wartości 1.254.000,00 zł.

Siedzibą spółki był S., ul. (...).

Dowód:

- odpis KRS;

- akta egzekucyjne 3217 - (...), k.75-82.

Spółka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wynajmowała pomieszczenie od (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. znajdujące się przy ul. (...) w S.. I. C. (uprzednio K.), pracownik (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością posiadała ustne upoważnienie udzielone przez M. P. do odbioru wszelkiej korespondencji kierowanej do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.. I. C. (uprzednio K.) odbierała w/w korespondencję. Raz na kilka dni pracownik M. P. przyjeżdżał na ul. (...) w S. i zabierał odebraną korespondencję przez I. C. (K.).

Dowód:

- akta egzekucyjne 3217 - (...), k.60, 68-69;

- zeznania świadka I. C. (K.), k.104-105;

- oświadczenia, k.47, 48-49.

Decyzją z dnia 06 października 2014r. Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w S. określił zobowiązania (...) i orzekł o dokonaniu zabezpieczenia na jego majątku kwot zobowiązań podatkowych.

Dowód:

- akta egzekucyjne 3217 - (...), k.13-20.

W dniu 04 listopada 2014r. Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w S. wystosował do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. zawiadomienie o zajęciu zabezpieczającym prawa majątkowego stanowiącego udział w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością u dłużnika zajętej wierzytelności będącego spółką. W piśmie wskazano, iż zajęciu podlegają 1.254 udziały w spółce posiadane przez M. P..

Powyższe zawiadomienie zostało odebrane w dniu 12 listopada 2014r. przez I. K..

O powyższym zajęciu został poinformowany przez Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego. Doręczenie nastąpiło w dniu 12 listopada 2014r.

W dniu 20 listopada 2014r. Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w S. wystosował do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. zawiadomienie o zajęciu zabezpieczającym udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Zawiadomienie zostało odebrano zastępczo w dniu 09 grudnia 2014r.

Dowód:

- akta egzekucyjne 3217 - (...), k.48, 50, 46, 47;

- zawiadomienia wraz z potwierdzeniami odbioru, k.45, 51-52;

- kserokopia koperty, k.53-54;

- zawiadomienie z dnia 20 listopada 2014r. wraz z kserokopią koperty, k.55-57.

W dniu 20 listopada 2014r. sporządzono umowę sprzedaży udziałów pomiędzy M. P. a (...) z siedzibą na (...), na podstawie której M. P. sprzedał (...) z siedzibą na (...) 1.254 udziały, które posiada w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S..

Dowód:

- akta egzekucyjne 3217 - (...), k.193, 194-196.

W dniu 04 lutego 2015r. zostały wystawione tytuły wykonawcze stosowane w egzekucjach należności pieniężnych przeciwko M. P. z tytułu zobowiązań podatkowych.

Dowód:

- akta egzekucyjne 3217 - (...), k.86v-100.

Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w S. wystosował w dniu 24 lutego 2015r. do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. pismo, w którym wskazał, iż zawiadamianie z dnia 20 listopada 2014r. zostało doręczone w dniu 09 grudnia 2014r., dlatego też wnosi o niezwłoczną realizację zajęcia.

Pismem z dnia 18 marca 2015r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. poinformowała Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w S., iż doręczone w dniu 09 grudnia 2014r. zajęcie zabezpieczające jest bezskuteczne, gdyż w dniu 20 listopada 2014r. do spółki wpłynęło pismo, z którego wynika, iż M. P. zbył na rzecz (...) z siedzibą w (...) posiadane przez siebie udziały.

Dowód:

- pismo z dnia 24 lutego 2015r., k.33, 72;

- pismo z dnia 18 marca 2015r., k.9.

W dniu 28 października 2015r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Szczecin-Centrum w Szczecinie XIII Wydziale Gospodarczym Krajowego Rejestru Sądowego wydał postanowienie, w którym przyjął do akt rejestrowych prowadzonych dla (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. zawiadomienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w S. z dnia 04 listopada 2014r. o zajęciu udziałów w spółce należących do wspólnika M. P..

Dowód:

- akta egzekucyjne 3217 - (...), k.203.

Sąd zważył co następuje:

Wniosek o zarządzenie sprzedaży udziałów okazał się w całości uzasadniony.

Istotną okolicznością, która miała wpływ na rozstrzygnięcie, był moment zawiadomienia uczestnika o zajęciu zabezpieczającym. Ustalenie tego faktu miało decydujące znaczenie, gdyż tylko w ten sposób Sąd mógł rozważyć zasadność złożonego wniosku. W kontekście treści art. 386 § 6 k.p.c. sąd przeprowadził postępowanie dowodowe w sposób określony w uzasadnieniu postanowienia Sądu Okręgowego w Szczecinie.

Wnioskodawca złożył wniosek o zarządzenie sprzedaży udziałów w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. należących do M. P. wskazując, iż zajęcie zabezpieczające dokonane przez ten organ przekształciło się w zajęcie egzekucyjne z dniem 04.02.2015r., tj. z dniem wystawienia tytułów wykonawczych przeciwko M. P..

Regulację w tym zakresie zawiera art. 154 § 4 pkt 1 ustawy o postepowaniu egzekucyjnym w administracji z dnia 17 czerwca 1966r. (Dz.U. z 2017r poz.1201), zgodnie z którym zajęcie zabezpieczające przekształca się w zajęcie egzekucyjne z dniem wystawienia tytułu wykonawczego, pod warunkiem że nastąpiło nie później niż przed upływem 2 miesięcy od dnia doręczenia ostatecznej decyzji lub innego orzeczenia podlegającego wykonaniu w sprawie, w której dokonano zabezpieczenia, bądź doręczenia postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności. Natomiast zgodnie z art. 164 § 4 ustawy do zajęcia zabezpieczającego stosuje się odpowiednio przepisy o zajęciu egzekucyjnym udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spornym w niniejszej sprawie jest moment zawiadomienia uczestnika o dokonaniu przez wnioskodawcę zajęcia. Wnioskodawca twierdzi, iż zawiadomienie nastąpiło w dniu 12 listopada 2014r., natomiast uczestnik, iż z dniem 09 grudnia 2014r. Rozstrzygnięcie Sądu opierało się więc na ustaleniu momentu dowiedzenia się o tym fakcie, który miał wpływ na ustalenie zasadności wniosku. Sąd oparł się na dokumentach złożonych do sprawy w postaci dokumentów w aktach egzekucyjnych oraz na zeznaniu świadka I. C. (K.).

Kluczowym dokumentem w niniejszej sprawie było zawiadomienie wnioskodawcy o dokonanym zajęciu zabezpieczającym z dnia 04 listopada 2014r. i potwierdzenie jego doręczenia (k.48, 50 akt egzekucyjnych). Jak wynika z dokumentu w postaci potwierdzenia odbioru (k.50 akt egzekucyjnych) zawiadomienie zostało odebrane w dniu 12 listopada 2014r. przez I. K.. Uczestnik twierdził, iż nie zna I. K., a dopiero z apelacji wnioskodawcy dowiedział się o jej istnieniu.

Sąd uznał, iż stanowisko uczestnika w tym zakresie nie zasługuje na uwzględnienie. Należy zauważyć, iż bezsporne jest, iż M. P., jako jedyny udziałowiec uczestnika, wynajmował pomieszczenia (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością znajdujące się przy ul. (...) w S.. Z zeznań I. C., uprzednio K. (k.104-105) oraz jej oświadczeń (k.47-49) wynika, iż M. P. był informowany przez nią o kierowanej do spółki korespondencji i prosił o jej odbieranie. Analiza tych dowodów pozwoliła stwierdzić, iż I. C. (uprzednio K.) posiadała ustne upoważnienie do odbioru wszelkiej korespondencji kierowanej do uczestnika. Do czasu odbioru przez nią pisma z dnia 04 listopada 2014r. takie działania świadka były przez uczestnika akceptowane. Zeznaniom tym uczestnik nie zaprzeczył a w świetle i ch stanowczości i treści uznać je należy za przekonujące. Regulację zasad doręczania korespondencji zawiera art. 45 k.p.a. w zw. z art. 18 ustawy o postepowaniu egzekucyjnym w administracji, który stanowi, iż jednostkom organizacyjnym i organizacjom społecznym doręcza się pisma w lokalu ich siedziby do rąk osób uprawnionych do odbioru pism. Jak Sąd ustalił, I. C. (uprzednio K.) była upoważniona do odbierania korespondencji kierowanej do uczestnika, zatem należało przyjąć, iż uczestnik dowiedział się o zajęciu zabezpieczającym w dniu 12 listopada 2014r., gdyż to ta data widnieje na potwierdzeniu odbioru przedmiotowego dokumentu. Osoba ta była ustnie upoważniona do odbierania wszelkiej korespondencji kierowanej do uczestnika. W tym okresie nie doszło nigdy do takiej sytuacji, że uczestnik zakwestionował uprawnienie I. C. do odbioru korespondencji, nie odwołała ustnego upoważnienia. Brak było podstaw do przyjęcia, że o upoważnieniu nie wiedziały organy spółki, że upoważnienie udzielone było wbrew stanowisku i woli organów spółki bądź, że o upoważnieniu ograny spółki dowiedziały się dopiero przy doręczeniu przedmiotowej korespondencji. Uczestnik nie podnosił, że zwrócił jakąkolwiek inną, poza przedmiotową korespondencję kierowaną do uczestnika z uwagi na brak umocowania I. K. do odbioru korespondencji.

Nie zasługuje na uwzględnienie również zarzut uczestnika co do formy daty wystawienia zawiadomienia, tj. 14/11/04. Uczestnik podnosił, iż należy rozumieć to jako datę 14 listopada 2004r. Sąd zwraca jednak uwagę, iż zapis taki w tym przypadku był jedynie oczywistą omyłką. Błąd ten został wyeliminowany w dalszych pismach, w których data była formułowana w sposób prawidłowy. Mechanizm powstania tej omyłki wnioskodawca wyjaśnia w sposób przekonujący (pismo, karta 79) a i Sąd Okręgowy w uzasadnieniu orzeczenia zdaje się postrzegać oznaczenie daty dokumentu jako „specyficzny format” (karta 92) nie zaś jako omyłkę pozbawiającą ten dokument znaczenia materialno prawnego. Nadto należy zauważyć, iż przyjęcie stanowiska uczestnika, jakoby pismo to było z roku 2004 nie znajduje uzasadnienia, biorąc pod uwagę całość dokumentów, gdyż data ta, gdyby miała rzeczywiście dotyczyć 2004 roku, odbiegałaby stanowczo w czasie od okresu trwania postępowania egzekucyjnego.

Co do podnoszonej przez uczestnika kwestii związanej z doręczeniem zawiadomienia w dniu 09 grudnia 2014r. Sąd wskazuje, iż zawiadomienie to miało charakter informacyjny, bez znaczenia dla ustalenia daty doręczenia zawiadomienia. Skoro doręczenie zawiadomienia z dnia 04 listopada 2014r. nastąpiło w dniu 12 listopada 2014r., to kolejne zawiadomienie z dnia 20 listopada 2014r., a doręczone właśnie w dniu 09 grudnia 2014r. należy traktować jako zawiadomienie dodatkowe, które nie miało żadnego wpływu w zakresie ustalenia skuteczności zajęcia zabezpieczającego. Podobnie orzekł Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 5 lutego 2015 roku w sprawie V CSK 246/14.

Jak wskazał Sąd w poprzedniej części rozważań, ustalenie momentu doręczenia uczestnikowi zawiadomienia o zajęciu ma decydujący wpływ na ustalenie zasadności złożonego wniosku. Należy mieć bowiem na uwadze art. 96j § 1 organ egzekucyjny dokonuje zajęcia udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, zwanej dalej „spółką”, oraz wierzytelności z tego prawa przez przesłanie do spółki zawiadomienia o zajęciu udziału i wezwanie jej, aby żadnych należności przypadających zobowiązanemu z tytułu zajętego udziału do wysokości egzekwowanej należności wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w terminie i kosztami egzekucyjnymi nie uiszczała zobowiązanemu, lecz należne kwoty przekazała organowi egzekucyjnemu na pokrycie należności. Natomiast jak stanowi § 2 zajęcie udziału oraz wierzytelności z tego prawa jest dokonane z chwilą doręczenia spółce zawiadomienia, o którym mowa w § 1. Skoro zatem, jak Sąd ustalił, prawidłowe doręczenie zawiadomienia nastąpiło w dniu 12 listopada 2014r. to z tym dniem uczestnik nie mógł swobodnie dysponować zajętymi udziałami, gdyż jak stanowi art. 166a § 1 ustawy w postepowaniu egzekucyjnym w administracji, zobowiązany nie może rozporządzać składnikiem majątkowym zajętym w celu zabezpieczenia. Czynności dokonane po dacie zawiadomienia przez uczestnika są nieskuteczne, zatem sprzedaż udziałów przez M. P. na rzecz (...) z siedzibą w (...) nie może uzasadniać nie może uzasadniać oddalenie wniosku o sprzedaż udziałów, gdyż sprzedaż ta, mając na uwadze powyższe, była nieskuteczna.

Reasumując, Sąd uznał, iż wniosek zasługuje w całości na uwzględnienie. Moment doręczenia uczestnikowi zawiadomienia o zajęciu zabezpieczającym z dnia 04 listopada 2014r. został ustalony przez Sąd na dzień 12 listopada 2014r. Sąd nie miał wątpliwości co do skuteczności odbioru korespondencji przez I. K., gdyż jak wynika z dokumentów i jej zeznań, była osobą upoważnioną do odbioru korespondencji kierowanej do spółki. Zły format daty stanowił jedynie oczywistą omyłkę, która nie może być brana pod uwagę w zakresie kwestionowania skuteczności zawiadomienia o zajęciu. Dlatego też z chwilą zawiadomienia uczestnika o zajęciu zabezpieczającym, nie miała ona prawa do rozporządzania udziałami, stąd czynności dokonanej po tej dacie należy uznać za nieskuteczne.

Mając powyższe na uwadze Sąd w pkt 1 postanowienia zarządził sprzedaż 1.254 zajętych zajęciem z dnia 04 listopada 2014r. udziałów w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S., których faktycznym posiadaczem jest (...) z siedzibą w (...). Skoro umowa była nieskuteczna, to (...) z siedzibą nie stała się z momentem sprzedaży właścicielem udziałów, a jedynie ich faktycznym posiadaczem.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c. i w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na koszty poniesione przez wnioskodawcę składają się: 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 120 zł zgodnie z § 10 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)