Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Prudniku II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:	SSR Tomasz Ebel
Protokolant:	st.sekr.sądowy Ewa Mróz

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej ---------

po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2017 r., 23 maja 2017 r. i 22 czerwca 2017 r.

sprawy

Ł. S. (S.)

s. R. i B. z domu S.

ur. (...) w P.

oskarżonego o to, że:

1.  W dniu 12 grudnia 2016r. w P. zabrał w celu krótkotrwałego użycia niezabezpieczony i uruchomiony pojazd marki A. (...) o nr rejestr. (...) 19 GJ o wartości 18.000 zł czym działał na szkodę R. J. (1)

tj. o przestępstwo z art. 289 § l kk

2.  W dniu 8 grudnia 2016r. w P. groził pozbawieniem życia A. R. wzbudzając u niej uzasadnioną obawę spełnienia tej groźby

tj. o przestępstwo z art. 190 § l kk

3.  W dniu 8 grudnia 2016r. w P. naruszył mir domowy na szkodę A. R. w ten sposób, że wbrew wielokrotnemu żądaniu od osoby uprawnionej nie reagował na wezwania do opuszczenia mieszkania

tj. o przestępstwo z art. 193 kk

4.  W dniu 8 grudnia 2016r. w P. wyzywając słowami powszechnie uznawanymi za obelżywe znieważył A. R.

tj. o przestępstwo z art. 216 § l kk

5.  W dniu 8 grudnia 2016r. w P. znieważył słowami powszechnie uznawanymi za obelżywe znieważył funkcjonariuszy Policji sierżanta sztabowego J. G. i sierżanta M. P. (1) w związku i podczas pełnienia przez nich obowiązków służbowych
tj. o przestępstwo z art. 226 § l kk

6.  W dniu 8 grudnia 2016r. w P. na terenie Komendy Powiatowej Policji w P. grożąc pozbawieniem życia zmuszał ten sposób funkcjonariuszy Policji sierżanta sztabowego J. G. i sierżanta M. P. (1) do zaniechania prawnej czynności służbowej związanej z jego zatrzymaniem w trakcie i podczas pełnienia przez nich obowiązków służbowych

tj. o przestępstwo z art. 224 § 2 kk

7.  W dniu 8 grudnia 2016r. w P. znieważył słowami powszechnie uznawanymi za obelżywe funkcjonariuszkę Policji sierżant sztabową E. F. w trakcie i podczas pełnienia przez nią obowiązków służbowych

tj. o przestępstwo z art. 226 § l kk

8.  W dniu 8 grudnia 2016r. w P. groził pozbawieniem życia funkcjonariuszce Policji sierżant sztabowej E. F. wzbudzając u niej uzasadniona obawę spełnienia tej groźby
tj. o przestępstwo z art. 190 § l kk

9.  W okresie od czerwca 2015r. do października 2016r. w P. będąc pod działaniem alkoholu wszczynał awantury w trakcie których wyzywał słowami powszechnie uznawanymi za obraźliwe, szarpał za odzież i włosy, popychał, krytykował, poniżał, uszkadzał przedmioty codziennego użytku, groził pozbawieniem życia, ze złośliwości budził pokrzywdzoną świecąc światło, trzaskając drzwiami i szafkami, przez co znęcał się fizycznie i psychicznie nad swoją żoną M. S. (1)

tj. o przestępstwo z art. 207 § l kk

10.  W październiku 2016r. w P. groził spaleniem samochodu osobowego marki V. (...) o nr rejestr. (...) M. S. (1), wzbudzając u niej uzasadnioną obawę spełnienia tej groźby

tj. o przestępstwo z art. 190 § l kk

11.  W dniu 4 grudnia 2016r. w P. wyzywając słowami powszechnie uznawanymi za obelżywe znieważył M. S. (1)

tj. o przestępstwo z art. 216 § l kk

12.  W dniu 4 grudnia 2016r. w P. groził pobiciem M. S. (1) wzbudzając u niej uzasadnioną obawę spełnienia tej groźby

tj. o przestępstwo z art. 190 § l kk

13.  W dniu 4 grudnia 2016r. w P. umyślnie kopiąc w samochód osobowy marki V. (...) o nr rejestr. (...) uszkodził w nim przednią lewą lampę, przednią lewą część maski, przedni lewy błotnik oraz zderzak z przodu, powodując łączne straty w kwocie 800 zł na szkodę M. P. (2) i M. S. (1)
tj. o przestępstwo z art. 288 § l kk

14.  W dniu 12 grudnia 2016r. w P. kierował samochodem osobowym marki A. (...) o nr rejestr. (...) 19GJ w ruchu lądowym będąc pod działaniem środka psychotropowego w postaci Δ ⁹- tetrahydrokannabinolu ( (...)) będącego substancją czynną zawartą w zielu konopi innych niż włókniste w ilości 2,76 ng/ml we krwi
tj. o przestępstwo z art. 178a § l kk

15.  W dniu 12 grudnia 2016r. w P. telefonicznie groził podpaleniem samochodu osobowego marki V. (...) o nr rejestr. (...) M. S. (1), wzbudzając u niej uzasadnioną obawę spełnienia tej groźby

tj. o przestępstwo z art. 190 § l kk

I.  uznaje oskarżonego Ł. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt.1 części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art.289 §1 kk, i za to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  uznaje oskarżonego Ł. S. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt.5 i 7 części wstępnej wyroku, przyjmując, że stanowią ciąg przestępstw z art.226 §1 kk i za to na podstawie tego przepisu przy zast. art.91 §1 kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  uznaje oskarżonego Ł. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt.6 części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art.224 §2 kk, i za to na podstawie tego przepisu w zw. z art.224 §1 kk wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  uznaje oskarżonego Ł. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt.14 części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art.178a §1 kk, i za to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art.85 kk i art.86 §1 kk art. 91 § 2 kk za zbiegające się przestępstwa oraz ciąg przestępstw z pkt.I, II, III oraz IV wyroku wymierza oskarżonemu łączną karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

VI.  na podstawie art.69 § 1 kk i art.70 §1 kk wykonanie orzeczonej w punkcie V wyroku łącznej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3 (trzech) lat;

VII.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej w punkcie V wyroku łącznej kary pozbawienia wolności na wypadek zarządzenia jej wykonania zalicza oskarżonemu okres zatrzymania w dniu 12.12.2016 r., przyjmując jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności za równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

VIII.  na podstawie art.46 §1 kk orzeka wobec oskarżonego Ł. S. obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych: M. P. (1), J. G. oraz E. F. kwoty po 100 (sto) złotych dla każdego z nich;

IX.  na podstawie art.72 §1 pkt2 kk zobowiązuje oskarżonego do osobistego przeproszenia pokrzywdzonych M. P. (1), J. G. oraz E. F. w siedzibie Komendy Powiatowej Policji w P. w terminie 1 (jeden) miesiąca od uprawomocnienia się wyroku;

X.  na podstawie art. 73 § 1 kk oddaje oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora;

XI.  na podstawie art.42 §2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. B prawa jazdy na okres 3 (trzech) lat;

XII.  na podstawie art.43a §2 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 (pięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

XIII.  na podstawie art.17 §1 pk3 kpk w zw. z art.1 §2 kk umarza postępowanie karne wobec oskarżonego co do czynu zarzucanego mu w pkt.4 części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art.216 §1 kk,

XIV.  uniewinnia oskarżonego od popełnienia czynów zarzucanych mu w części wstępnej wyroku w punktach: 2, 3, 9, 10, 11, 12 oraz 15, tj. przestępstw z art.190 §1 kk, art.193, art.207 § 1 kk oraz art.216 §1 kk;

XV.  w granicach zarzucanego oskarżonemu czynu opisanego w pkt.13 części wstępnej wyroku uznaje go za winnego tego, że 4 grudnia 2016 r. w P. kopiąc w lewy przedni reflektor samochodu marki V. (...) o nr rejestr. (...) umyślnie go uszkodził, powodując szkodę o wartości nie mniejszej niż 220 zł działając tym na szkodę M. S. (1), tj. wykroczenia z art.124 §1 kw, i za to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 1 (jednego) miesiąca ograniczenia wolności;

XVI.  na podstawie art. 21 § 1 kw nakłada na obwinionego Ł. S. obowiązek wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin miesięcznie;

XVII.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. K. z Kancelarii Adwokackiej w P. kwotę 723,24 tytułem kosztów nieopłaconej obrony z urzędu;

XVIII.  na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 r o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego z obowiązku zapłaty kosztów sądowych, w tym opłaty, obciążając nimi Skarb Państwa w całości.

Sygn. akt II K 123/17

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

12 grudnia 2016 r. około godziny 10.30 R. J. (1) podjechał swoim samochodem marki A. (...) pod bankomat przy markecie Biedronka w P. przy ul. (...). Nie wyłączając silnika i nie zamykając samochodu podszedł do bankomatu. Powyższą sytuację wykorzystał oskarżony Ł. S., który jest z R. J. (1) skonfliktowany. Ł. S. wsiadł do samochodu pokrzywdzonego i pojechał nim na parking przy Komendzie Powiatowej Policji w P.. Funkcjonariuszowi policji M. S. (2) oskarżony oświadczył, że ukradł ten samochód R. J. (1), po czym udał się w kierunku centrum miasta, pomimo wezwań policjanta do pozostania w komendzie. M. S. (3) o sytuacji poinformował oficera dyżurnego komendy, a ten polecił niezwłoczne zatrzymanie oskarżonego patrolowi policji. Zatrzymania oskarżonego jeszcze na ul. (...) w P. dokonali funkcjonariusze A. K. (1) oraz M. C. o godzinie 10.45. W związku z irracjonalnym zachowaniem oskarżonego poddano go badaniu na zawartość alkoholu w organizmie. Wynik badania był negatywny, w związku z czym od oskarżonego o godzinie 12.25 pobrano do badań krew, którą następnie przebadano na zawartość środków odurzających, ponieważ oskarżony oświadczył, że wcześniej je zażywał. Przeprowadzona w tym zakresie ekspertyza wykazała, że we krwi oskarżonego znajdowała się substancja psychotropowa w postaci Δ ⁹- tetrahydrokannabinolu ( (...)) będącego substancją czynną zawartą w zielu konopi innych niż włókniste w ilości 2,76 ng/ml krwi.

dowód: protokół z użycia alkosensora – k.29,

notatka urzędowa – k.27,28,33,34,

protokół zatrzymania osoby – k.32,

protokół pobrania krwi – k.120,

wyjaśnienia oskarżonego – k. 195,

zeznania świadka R. J. – k.216,

zeznania świadka M. S. – k.217,

zeznania świadka A. K. – k.65,

ekspertyza toksykologiczna wraz z opinią – k.111-116, 136-146.

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu z art.178a §1 kk przestępstwa i wyjaśnił okoliczności jego popełnienia.

Oskarżony Ł. S. jest żonaty, ma dziecko w wieku 8 lat. Posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu jest stolarzem. Nie ma stałej pracy, jest na utrzymaniu matki. Ma przeciwwskazania zdrowotne do ciężkiej pracy fizycznej. Oskarżony był uprzednio karany sądownie wyrokiem tut. Sądu z dnia 10 lutego 2017 r. na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k.195,198,

dane osobopoznawcze – k.59,

dane o karalności – k.58,

odpis wyroku – k.215.

Sąd zważył co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego wina i sprawstwo oskarżonego w zakresie przypisanego mu w pkt.IV wyroku czynu nie budzą wątpliwości.

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyjaśnił okoliczności jego popełnienia. Jego wyjaśnienia pozostają zbieżne z ekspertyzą toksykologiczną oraz wydaną w tym zakresie opinią biegłych, a nadto zeznaniami R. J. (1), jak i funkcjonariuszy policji M. S. (3) i A. K. (1). Dowody te dodatkowo wsparte są dokumentacją urzędową sporządzoną przez funkcjonariuszy KPP w P. (protokoły, notatki urzędowe). Powyższe dowody wskazują niezbicie, że oskarżony w zarzucanym mu czasie i miejscu kierował samochodem po drodze publicznej będąc pod wpływem środka odurzającego.

Zachowanie przypisane oskarżonemu wypełnia zatem zespół ustawowych znamion przestępstwa z art.178a §1 kk, zgodnie z którym „kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”.

W realiach sprawy, u oskarżonego stwierdzono obecność, po około dwóch godzinach od momentu prowadzenia pojazdu substancji psychotropowej w postaci Δ ⁹- tetrahydrokannabinolu ( (...)) wymienionej w załączniku nr 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (grupa II – P). Powyższe było przyjęciem przez oskarżonego produktów zawierających konopię inną niż włóknista lub produktów jej przetworzenia. Ziele konopi innych niż włókniste jest środkiem odurzającym wymienionym w załączniku nr 1 cyt. ustawy (grupa I – N). Wydana w sprawie, po przeprowadzeniu ekspertyzy oraz po przeanalizowaniu zachowania oskarżonego w dniu zdarzenia opinia wskazuje, że Ł. S. w chwili prowadzenia pojazdu znajdował się pod wpływem środka psychoaktywnego działającego podobnie do alkoholu, co odpowiada stanowi „nietrzeźwości” w odniesieniu do alkoholu etylowego.

Zgodnie z przepisami art.53 kk sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (§ 1); §2 stanowi zaś, że wymierzając karę, sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, popełnienie przestępstwa wspólnie z nieletnim, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego.

Uwzględniając powyższe dyrektywy Sąd uznał, że kara 2 miesięcy pozbawienia wolności (wybór rodzaju kary determinowała sytuacja materialna oskarżonego oraz zdrowotne ograniczenia do wykonywania pracy), objęta następnie karą łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności, wymierzona oskarżonemu z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat (w chwili popełniania przypisanych mu wyrokiem czynów oskarżony był osobą niekaraną), przy przyjęciu pozytywnej prognozy kryminologicznej wdrożą oskarżonego Ł. S. do przestrzegania w przyszłości porządku prawnego. Zdaniem Sądu, przy uwzględnieniu stopnia zawinienia, jak i stopnia społecznej szkodliwości czynu z art.178a §1 kk, kara ta będzie współmierną odpłatą za jego popełnienie. Oceniając stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, Sąd wziął pod uwagę katalog okoliczności o tym decydujących, tj. rodzaj i charakter naruszonego dobra (bezpieczeństwo w komunikacji) oraz sposób i okoliczności jego popełnienia, (stężenia substancji psychoaktywnej, jej rodzaj i wpływ na irracjonalne zachowanie oskarżonego, relatywnie krótki odcinek przejechany samochodem przez oskarżonego, miejsce do którego się udał – KPP w P.).

Przy wymiarze środka karnego, tj. zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. B prawa jazdy na okres 3 lat, Sąd miał na względzie treść art.42 §2 kk, stanowiącego, o obligatoryjnym, nie krótszym niż trzyletni zakazie prowadzenia pojazdów w razie popełnienia przez sprawcę przestępstwa z art.178a §1 kk.

Podobnie obligatoryjnym było orzeczenie świadczenia pieniężnego na podstawie art.43a §2 kk. Przepis ten stanowi, że w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art.178a §1, art.179 lub art.180 , sąd orzeka świadczenie pieniężne wymienione w art.39 pkt7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5000 złotych.

W związku z ustanowieniem dla oskarżonego obrońcy z urzędu w postępowaniu sądowym, Sąd orzekł jak w punkcie XVII wyroku.

Orzeczenie o kosztach postępowania uzasadnia treść przepisów prawa cyt. w punkcie XVIII wyroku, a nadto deklarowana przez oskarżonego sytuacja materialna.

Stosownie do treści art.423 §1a kpk, w związku ze złożeniem wniosku o uzasadnienie wyroku jedynie w części dotyczącej czynu z art.178a §1 kk (pkt14 części wstępnej wyroku) Sąd ograniczył zakres uzasadnienia do tych tylko części wyroku, których wniosek dotyczy.