Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2017 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Sądu Okręgowego Dorota Stańczyk

Protokolant protokolant sądowy Agnieszka Goluch

po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2017 roku w Lublinie

sprawy W. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o prawo do renty rodzinnej

na skutek odwołania W. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 8 maja 2015 roku znak (...)

oddala odwołanie.

VIII U 904/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 maja 2015 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w L. odmówił W. S. prawa do renty rodzinnej po zmarłym mężu ponieważ stwierdził, że między małżonkami nie istniała wspólność małżeńska oraz z uwagi na nieudowodnienie przez wnioskodawczynię, iż zostało ustalone na jej rzecz prawo do alimentów (decyzja – k. 28 a. r.).

W dniu 20 maja 2015 roku W. S. wniosła odwołanie od powyższej decyzji domagając się jej zmiany i ustalenia prawa do renty rodzinnej po zmarłym mężu M. S. (1). W uzasadnieniu odwołująca wskazała, iż między nią i jej mężem cały czas istniała wspólność małżeńska oraz że nie została ustanowiona rozdzielność majątkowa (odwołanie – k. 2 – 4 a. s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację jak w zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie - k. 7 a. r.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W. S., urodzona (...), w dniu 23 marca 2015 roku złożyła wniosek o rentę rodzinną po swoim mężu M. S. (1) zmarłym w dniu(...)roku. W piśmie z dnia 9 kwietnia 2015 roku wnioskodawczyni wskazała, iż zmarły mąż początkowo był zameldowany w swoim mieszkaniu w W.. Następnie po zawarciu związku małżeńskiego w 2011 roku M. S. (1) sprzedał w/w mieszkanie i zameldował się w miejscowości B. 125, faktycznie zaś mieszkał z wnioskodawczynią w jej domu w tej samej miejscowości pod numerem domu 127 (wniosek 1 – 7 a.r., pismo– k. 15 a.r.).Do organu rentowego wpłynęło też, w dniu 18 marca 2015r. pismo byłej żony zmarłego , M. S. (2), w którym podaje okoliczności świadczące w jej ocenie o braku prawa wnioskodawczyni do renty rodzinnej, z uwagi m.in. na niezamieszkiwanie ze zmarłym i brak wspólnego majątku (pismo, k.152-155 t.I akt ZUS).

W tym stanie rzeczy została wydana zaskarżona decyzja.

Podstawą faktyczną wydania zaskarżonej decyzji była okoliczność braku, w chwili śmierci M. S. (1) tj. 8 marca 2015 roku, faktycznej wspólności małżeńskiej pomiędzy nim, a jego żoną, W. S. (decyzja – k. 28 a.r.).

Na etapie postępowania dowodowego w niniejszej sprawie, bezspornym było, że M. S. (1) w chwili śmierci miał przyznane prawo do emerytury górniczej, wnioskodawczyni nie miała zasądzonych od męża alimentów na swoją rzecz, należności takie nie zostały również ustalone ugodą sądową. Bezspornym pozostawało również, że pomiędzy wnioskodawczynią, a M. S. (1), nie orzeczono separacji, ani rozwodu (okoliczności przyznane).

W związku z powyższym, przedmiotem sporu oraz ustaleń sądu w niniejszej sprawie była okoliczność, czy w chwili śmierci M. S. (1) istniała między nim a jego żoną, faktyczna wspólność małżeńska, obejmująca więź majątkowo-gospodarczą, emocjonalną, uczuciową, osobistą oraz duchową.

W. S. zawarła związek małżeński z M. S. (1) w dniu 9 września 2004 roku (odpis skrócony aktu małżeństwa – k. 9 a. r.).

Wnioskodawczyni była trzecią żoną zmarłego M. S. (1). Z poprzednich związków (...) posiada dwoje pełnoletnich dzieci K. S. (obecnie M.) oraz M. S. (3). Żadne z dzieci nie było uprawnione do renty rodzinnej po ojcu i nie domagało się tego świadczenia (bezsporne). Skarżąca oraz zmarły nie posiadają wspólnych dzieci (zeznania świadka M. S. (2) - protokół oraz płyta CD – k. 138 a.s., zeznania świadka K. M. - protokół oraz płyta CD – k. 272 – 274 i 283 – 285 a.s., zeznania wnioskodawczyni – k. 34 v. – 35 v. a.s., 298 – 299 v. a.s.).

M. S. (1) już po rozwodzie z poprzednią żoną – M. S. (2), a jeszcze przed poznaniem wnioskodawczyni mieszkał razem z byłą żoną w mieszkaniu w W., gdzie był zameldowany. Zmarły przez cały czas miał dobre relacje z poprzednią żoną M. S. (2) oraz posiadał bardzo dobry kontakt z ich córką – K. S.. Po orzeczeniu rozwodu w dalszym ciągu mieszkał wspólnie z byłą żoną oraz córką w mieszkaniu w W. przez okres około 10 lat (zeznania świadka M. S. (2) - protokół oraz płyta CD – k. 138 a.s., zeznania świadka K. M. - protokół oraz płyta CD – k. 272 – 274 i 283 – 285 a.s.).

Następnie po zawarciu związku małżeńskiego z W. S., M. S. (1) przeprowadził się do B., gdzie zamieszkał razem z żoną w domu należącym do matki wnioskodawczyni. W tej samej miejscowości mieszkała również matka zmarłego, której dom usytuowany był w odległości około 200 metrów od domu matki skarżącej. M. S. (1) w dalszym ciągu zameldowany był w mieszkaniu w W.. Zmarły w/w mieszkanie w W. sprzedał swojej córce i jej narzeczonemu w 2009 roku. Do tego czasu cały czas był zameldowany w tym mieszkaniu (zeznania wnioskodawczyni – k. 34 v. – 35 v. a.s., 298 – 299 v. a.s., zeznania świadka M. S. (2) - protokół oraz płyta CD – k. 138 a.s., zeznania świadka K. M. - protokół oraz płyta CD – k. 272 – 274 i 283 – 285 a.s. zeznania świadka W. S. - protokół oraz płyta CD – k. 231 – 233 a.s.).

Skarżąca nie posiadała stałego źródła dochodów oraz nie była objęta ubezpieczeniem, zaś zmarły zawierając związek małżeński z bezrobotną żoną chciał się zabezpieczyć przed ewentualnym zasądzeniem alimentów na rzecz jego byłej żony. W początkowym okresie małżeństwa wnioskodawczyni oraz M. S. (1) zamieszkiwali razem w domu nr(...) w B.. W tym też okresie wyjechali wspólnie za granicę w celach zarobkowych. Zmarły poczynił nakłady pieniężne na remont i rozbudowę domu skarżącej co zostało pomiędzy małżonkami rozliczone w ten sposób, że ubezpieczona korzystnie sprzedała M. S. (1) należące do niej grunty (zeznania świadka J. S. – k. 200 v. – 202 v. a.s., częściowo zeznania wnioskodawczyni – k. 34 v. – 35 v. a.s., 298 – 299 v. a.s., zeznania świadka M. S. (2) - protokół oraz płyta CD – k. 138 a.s., zeznania świadka K. M. - protokół oraz płyta CD – k. 272 – 274 i 283 – 285 a.s., zeznania świadka W. S. - protokół oraz płyta CD – k. 231 – 233 a.s., pismo wnioskodawczyni – k. 28 dołączonych akt III RC 446/11, akt notarialny – k. 29 dołączonych akt III RC 446/11).

Po pewnym czasie relacje między małżonkami uległy pogorszeniu. Spowodowane to było m.in. przez fakt nadużywania alkoholu przez zmarłego. M. S. (1) wyprowadził się z mieszkania skarżącej i zamieszkał w oddzielnym domu znajdującym się na posesji jego matki w B.. Po sprzedaniu mieszkania w W. w 2009 roku, M. S. (1) zameldował się w mieszkaniu swojej matki w B. w domu nr(...) (zeznania świadka J. S. – k. 200 v. – 202 v. a.s., zeznania świadka M. S. (2) - protokół oraz płyta CD – k. 138 a.s., zeznania świadka K. M. - protokół oraz płyta CD – k. 272 – 274 i 283 – 285 a.s., zeznania świadka W. S. - protokół oraz płyta CD – k. 231 – 233 a.s., częściowo zeznania wnioskodawczyni – k. 34 v. – 35 v. a.s., 298 – 299 v. a.s., częściowo zeznania świadka A. S. (1) – k. 76 – 77 a.s., częściowo zeznania świadka I. G. – k. 77 - 77 v. a.s., częściowo zeznania świadka R. M. – k. 297 – 298 a.s.).

W tym czasie pomiędzy stronami narastał konflikt. Wnioskodawczyni pozwem z dnia 3 listopada 2011 roku wniosła o zasądzenie alimentów na jej rzecz od męża wskazując, iż M. S. (1) od początku małżeństwa nigdy nie uczestniczył w kosztach utrzymania oraz że z domu wyprowadził się ponad rok od wniesienia powództwa. Zmarły w toku postępowania o alimenty przed Sądem Rejonowym w Kraśniku na rozprawie w dniu 18 listopada 2011 roku wskazał, iż nie pomaga żonie w utrzymaniu domu oraz, że mieszka u swojej matki. Następnie na rozprawie w dniu 12 stycznia 2012 roku M. S. (1) podał, iż złożył do Sądu Okręgowego w Lublinie pozew rozwodowy, zaś sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą III C 3278/11. Z uwagi na toczące się postępowanie w sprawie o rozwód Sąd Rejonowy w Kraśniku postanowieniem z dnia 12 stycznia 2012 roku zawiesił postępowania za okres od 29 grudnia 2011 roku, zaś wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2012 roku Sąd ten oddalił powództwo za okres od 30 grudnia 2011 roku (pozew – k. 2, protokół – k. 10, protokół – k. 44 – 45, postanowienie – k. 43, wyrok – k. 63 dołączonych akt III RC 446/11). Pozew o rozwód ze skarżącą, który został wniesiony przez M. S. (1), wpłynął do Sądu Okręgowego w Lublinie w dniu 29 grudnia 2011r. Został on zwrócony powodowi w dniu 23 marca 2012r. z uwagi na nieuzupełnienie jego braków formalnych ( bezsporne, notatka urzędowa, k. 204 a.s.)

Dom w którym mieszkał zmarły, znajdujący się na terenie posesji jego matki, spłonął w lutym 2013 roku. Po tym zdarzeniu M. S. (1) zamieszkał razem ze swoją matką w domu nr (...) w B. (zeznania świadka J. S. – k. 200 v. – 202 v. a.s., częściowo zeznania wnioskodawczyni – k. 34 v. – 35 v. a.s., 298 – 299 v. a.s., zeznania świadka M. S. (2) - protokół oraz płyta CD – k. 138 a.s., zeznania świadka K. M. - protokół oraz płyta CD – k. 272 – 274 i 283 – 285 a.s., zeznania świadka W. S. - protokół oraz płyta CD – k. 231 – 233 a.s.).

Od czasu, kiedy M. S. (1) wyprowadził się z domu W. S., tj. od lata 2010r., małżonkowie nie prowadzili wspólnego gospodarstwa domowego. Małżonkowie nie posiadali wspólnego konta bankowego. Ponadto przez cały okres małżeństwa skarżąca nie posiadała upoważnienia do konta bankowego zmarłego. Zmarły posiadał lokaty bankowe w (...), do których upoważniona była jego córka K. M.. Małżonków nie łączyła również więź emocjonalna i uczuciowa. Po wyprowadzeniu się z domu przez M. S. (1), była taka sytuacja, że wnioskodawczyni chciała wynająć mu odpłatnie pokój w jej mieszkaniu (zeznania świadka J. S. – k. 200 v. – 202 v. a.s., zeznania wnioskodawczyni – k. 34 v. – 35 v. a.s., 298 – 299 v. a.s., zeznania świadka M. S. (2) - protokół oraz płyta CD – k. 138 a.s., zeznania świadka K. M. - protokół oraz płyta CD – k. 272 – 274 i 283 – 285 a.s., zeznania świadka W. S. - protokół oraz płyta CD – k. 231 – 233 a.s.).

W. S. w grudniu 2014 roku wyjechała do Irlandii do pracy. W tym czasie klucze do domu skarżącej w B. posiadała A. S. (1), która zajmowała się domem oraz karmiła zwierzęta. M. S. (1) w dalszym ciągu mieszkał razem z matką w B. w domu pod numerem(...) W marcu 2015 roku M. S. (1) z powodu (...)został przewieziony do szpitala. Do otrzymywania informacji o stanie zdrowia M. S. (1) upoważniona została A. S. (2), która była spokrewniona ze zmarłym.

M. S. (1) zmarł w dniu (...)roku, zaś w dniu (...) roku został pochowany w M.. Czynnościami związanymi z pogrzebem zajmowała się córka zmarłego. W. S. nie była na pogrzebie męża, do kraju wróciła dopiero w dniu 14 marca 2015 roku, zaś o śmierci swojego męża dowiedziała się w dniu 15 marca 2015 roku (dokumentacja medyczna – koperta k. 41 a.s., zeznania świadka J. S. – k. 200 v. – 202 v. a.s., częściowo zeznania wnioskodawczyni – k. 34 v. – 35 v. a.s., 298 – 299 v. a.s., zeznania świadka M. S. (2) - protokół oraz płyta CD – k. 138 a.s., zeznania świadka K. M. - protokół oraz płyta CD – k. 272 – 274 i 283 – 285 a.s., zeznania świadka W. S. - protokół oraz płyta CD – k. 231 – 233 a.s., częściowo zeznania świadka A. S. (1) – k. 76 – 77 a.s., częściowo zeznania świadka I. G. – k. 77 - 77 v. a.s., częściowo zeznania świadka R. M. – k. 297 – 298 a.s.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane dowody.

Przechodząc do oceny dowodów osobowych wskazać należy, iż Sąd nie dał wiary zeznaniom wnioskodawczyni oraz świadków A. S. (1), I. G. oraz R. M. w zakresie, w jakim odnosiły się one do wspólnego mieszkania przez małżonków M. i W. S. w mieszkaniu należącym do wnioskodawczyni w B. pod numerem (...) oraz co do faktu prowadzenia przez małżonków wspólnego gospodarstwa domowego w tym łączących ich więzi uczuciowych i emocjonalnych.

Wskazać w pierwszej kolejności należy, iż z ustaleń dokonanych w sprawie wynika, iż M. S. (1) nadużywał alkoholu, co prowadziło do nieporozumień i kłótni między małżonkami. Wskutek powyższego zmarły początkowo przeprowadził się do domu znajdującego się na posesji jego matki, a po jego spaleniu, do domu matki. Sąd nie podzielił twierdzeń w/w świadków i wnioskodawczyni , iż M. S. (1) jedynie będąc pod wpływem alkoholu opuszczał mieszkanie żony. Powyższe twierdzenia stoją w sprzeczności z obdarzonymi przez Sąd zeznaniami świadków J. S., M. S. (2), W. S. oraz K. S. (obecnie M.). Podnieść przy tym należy, iż K. S. - córka M. S. (1), przyjeżdżała w odwiedziny do swojego ojca oraz babki, w trakcie wakacji letnich mieszkała w domu babki w B. nr (...)Ponadto miała częsty kontakt telefoniczny z ojcem i była dobrze zorientowana o jego życiu osobistym. Posiadała ona wiedzę na temat faktycznego miejsca zamieszkania M. S. (1) oraz relacji pomiędzy ojcem i wnioskodawczynią.

Oceniając zeznania wnioskodawczyni zauważyć należy, iż wnioskodawczyni początkowo nie wskazywała, a wręcz zatajała, fakt wyprowadzenia się z domu przez jej męża oraz niezamieszkiwania małżonków co najmniej od lata 2010 roku do co najmniej 12 kwietnia 2012r ( data wyroku w sprawie III RC 446/11). Dopiero po zażądaniu przez Sąd powyższych akt alimentacyjnych Sądu Rejonowego w Kraśniku, gdzie skarżąca występowała jako powódka, W. S. „sprostowała” swoje pierwotne zeznania wskazując, że między nią i mężem istniał „krótkotrwały kryzys, który się rozpoczął w 2010 roku i zakończył się w 2013 roku”. Podała wówczas, że po spaleniu się domu , w którym mąż zamieszkiwał, tj. w 2013r., małżonkowie pogodzili się i od tej pory już zamieszkiwali razem. Te zeznania są, w ocenie Sądu, niewiarygodne, z następujących powodów. Po pierwsze, są sprzeczne z ustaleniami dokonanymi w sprawie , z których wynika, że po spaleniu się domu zmarły zamieszkał z matką, ponadto , zeznania W. S. w tym zakresie nie mogą być uznane za wiarygodne w sytuacji, gdy skarżąca po ujawnieniu akt sprawy z jej powództwa o alimenty, próbuje „dopasować „ swoje zeznania do treści dowodów zebranych w tej sprawie, dla potrzeb niniejszego postepowania.

Wyżej wymienione akta III RC 446/11 z powództwa o alimenty mają więc istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawy, gdyż wskazują na rzeczywistą sytuację pomiędzy małżonkami W. i M. S. (1), zaś zgromadzone w nich dowody, w tym zeznania stron i świadków, wskazują na niezamieszkiwanie małżonków od okresu letniego w 2010 roku. Z w/w akt wynika jak faktycznie kształtowała się między nimi sytuacja finansowa w tym kwestie prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego w okresie objętym postępowaniem alimentacyjnym.

Skarżąca w pozwie o alimenty z dnia 9 listopada 2011 roku wskazała, że przez osiem lat małżeństwa M. S. (1) nigdy nie uczestniczył w kosztach utrzymania oraz że z domu wyprowadził się ponad rok przed złożeniem w/w pozwu. Na rozprawie w dniu 18 listopada 2011 roku M. S. (1) potwierdził okoliczności wskazane w pozwie oraz wskazywał, że przeprowadził się do domu znajdującego się na posesji jego matki w B..

Dokonując krytycznej oceny prawdziwości zeznań wnioskodawczyni Sąd miał również na uwadze fakt, iż w niniejszym postępowaniu wnioskodawczyni zeznawała, iż do Sądu nigdy nie został złożony pozew o rozwód. Natomiast jak wynika z akt sprawy alimentacyjnej M. S. (1) w 2011 roku złożył pozew o rozwód do Sądu Okręgowego w Lublinie oraz że z tejże właśnie przyczyny Sąd Rejonowy w Kraśniku postanowieniem z dnia 12 stycznia 2012 roku zawiesił postępowanie alimentacyjne za okres od 29 grudnia 2011 roku. Skarżąca była obecna na rozprawie, w czasie której Sąd Rejonowy ogłosił w/w postanowienie zatem musiała również posiadać wiedzę na temat złożenia pozwu rozwodowego przez jej męża.

Wskazać przy tym należy, że w postępowaniu alimentacyjnym przed Sądem Rejonowym w Kraśniku swoje zeznania złożyli również świadkowie I. G. oraz A. S. (1). Dokonując oceny wiarygodności zeznań w/w świadków Sąd miał na uwadze fakt zachodzących bliskich relacji tych świadków z wnioskodawczynią, o czym świadczy m.in. ta okoliczność, że skarżąca wyjeżdżając za granicę zostawiała A. S. (1) klucze od swojego mieszkania, zaś A. S. (1) opiekowała się domem skarżącej i karmiła jej zwierzęta.

Porównując zeznania tych świadków złożone w toku postępowania alimentacyjnego i w niniejszej sprawie oraz oceniając je przez pryzmat zachodzących relacji z wnioskodawczynią uznać należy, iż zeznania te były składane w taki sposób, aby zwiększyć szansę skarżącej na osiągnięcie pożądanego przez nią interesu prawnego, w zależności czy było to zasądzenie od M. S. (1) alimentów, czy też jak w niniejszym postępowaniu ustalenia prawa do renty po zmarłym mężu.

Za niewiarygodne należy uznać również zeznania świadka R. M.. Zeznania te są sprzeczne, z poczynionymi ustaleniami w sprawie oraz z ostatecznie przyznanymi przez samą wnioskodawczynię okolicznościami istniejącego między małżonkami „kryzysu w latach od 2010 roku do 2013 roku”. Nie można uznać za prawdziwe zeznań tego świadka z których wynika, że małżonkowie M. i W. S. mieszkali razem, co R. M. miała sama zaobserwować przyjeżdżając w odwiedziny do małżonków oraz spędzając z nimi wakacje („tak było również w latach 2011, 2012, 2013. W tych latach też byłam na wakacjach i oni w tych latach mieszkali razem” - zeznania - k. 297 – 298 a.s.). Wobec powyższego, za nieprawdziwe uznał Sąd twierdzenia świadka co do prowadzenia przez małżonków wspólnego gospodarstwa domowego. Zeznania zaś świadków J. S., świadka M. S. (2) ,świadka K. M. oraz świadka W. S. co do istotnych okoliczności dla sprawy są ze sobą zbieżne i wzajemnie się uzupełniają, są też zbieżne z dowodami zgromadzonymi z aktach III RC 446/11. Co prawda świadek M. S. (2) jest negatywnie ustosunkowana do wnioskodawczyni, o czym świadczy jej „donos” na skarżącą do ZUS, jednakże jej zeznania pozostają w zbieżności z zeznaniami w/w świadków oraz dowodami zgromadzonymi w aktach alimentacyjnych. Dlatego Sad uznał je za wiarygodne.

Świadek K. J. nie posiadała istotnych informacji w zakresie prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego przez M. i W. S., wobec czego zeznania tego świadka pozostawały bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Ponadto Sąd obdarzył wiarą zgromadzone w sprawie dowody nieosobowe w postaci dokumentów, znajdujące się w aktach organu rentowego oraz złożonych do akt sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 65 ust. 1 w zw. z art. 67 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia
17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 887 t.j.), renta rodzinna przysługuje między innymi małżonkowi osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń.

Mąż wnioskodawczyni w chwili śmierci miał ustalone prawo emerytury górniczej.

Zgodnie z art. 70 ust. 2 powołanej ustawy prawo do renty rodzinnej nabywa wdowa, która osiągnęła wiek 50 lat lub stała się niezdolna do pracy po śmierci męża, nie później jednak niż w ciągu 5 lat od jego śmierci lub od zaprzestania wychowywania osób wymienionych w ust. 1 pkt 2.

Zgodnie z art. 70 ust. 3 ustawy, małżonka rozwiedziona lub wdowa, która
do dnia śmierci męża nie pozostawała z nim we wspólności małżeńskiej, ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli oprócz spełnienia warunków określonych w ust. 1 lub 2 miała w dniu śmierci męża prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem lub ugodą sądową.

W świetle powyższych regulacji, przesłanką nabycia przez wnioskodawczynię prawa do renty rodzinnej było pozostawanie przez nią we wskazanej wspólnocie z mężem, do dnia jego śmierci.

Pojęcie wspólności małżeńskiej, o jakim mowa w ostatnio powołanym przepisie, obejmuje zasadniczo elementy zarówno majątkowe, jak też więź duchową, osobistą, emocjonalną i uczuciową (por. uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 15.05.2013 r., III AUa 1534/12).

Z ustalonego stanu faktycznego wynika, iż pomiędzy wnioskodawczynią W. S. oraz jej mężem M. S. (1) przed jego śmiercią w dniu (...) roku takiej wspólności małżeńskiej nie było. M. S. (1) jedynie w początkowym okresie trwania małżeństwa ze skarżącą faktycznie z nią mieszkał w jej mieszkaniu w B.. Niemniej jednak małżonkowie nie prowadzili wspólnych finansów. Małżonkowie nie posiadali wspólnego konta bankowego, przez cały okres małżeństwa skarżąca nie posiadała upoważnienia do konta bankowego zmarłego. M. S. (1) do lokat bankowych upoważnił swoją córka K. S. (obecnie M.). Okolicznością świadczącą o braku wspólności finansowej między małżonkami świadczy również fakt sprzedaży M. S. (1) przez wnioskodawczynię gospodarstwa rolnego położonego w B., na podstawie umowy sprzedaży z dnia 20 kwietnia 2010 roku. M. S. (1) w lipcu 2010 roku wyprowadził się z mieszkania żony do domu znajdującego się na posesji jego matki, a następnie do domu matki, z którą mieszkał do dnia śmierci. Skarżąca nie była na pogrzebie męża, a o jego śmierci dowiedziała się dopiero w dniu 15 marca 2015 roku, a więc dopiero po tygodniu od jego śmierci. Fakt braku zainteresowania wnioskodawczyni przez 7 dni odnośnie stanu męża świadczy również o złych relacjach jakie panowały pomiędzy małżonkami. W okresie, w którym wnioskodawczyni przebywała za granicą jej domem zajmowała się jej znajoma A. S. (1), której skarżąca zostawiła klucze. Ponadto zauważyć również należy, iż do otrzymywania informacji o stanie zdrowia M. S. (1) upoważniona nie została jego żona tylko A. S. (2), która była spokrewniona ze zmarłym.

W realiach niniejszej sprawy uznać należy, że pomiędzy nią, a jej małżonkiem niebyło więzi małzenskiej. Małżonkowie nie mieli ze sobą stałych kontaktów, nie mieszkali razem i nie prowadzili wspólnego gospodarstwa domowego.

Tak więc mając na uwadze powyższe okoliczności stwierdzić należy, iż w chwili śmierci M. S. (1) nie istniała wspólność małżeńska pomiędzy nim, a wnioskodawczynią wobec czego nie ziściły się przesłanki do ustalenia W. S. prawa do renty rodzinnej po swoim mężu.

W takiej sytuacji organ rentowy prawidłowo odmówił wnioskodawczyni prawa do przedmiotowego świadczenia decyzją z 8 maja 2015 roku

Wobec powyższego na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., sąd orzekł jak w sentencji.