Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 lutego 2017 r., znak: KGE/1/048090269 Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił L. G. prawa do przeliczenia podstawy wymiaru w myśl art. 110a ustawy. W treści uzasadnienia wskazano ,że wskaźnik podstawy wymiaru emerytury L. G. wynosi 302,10% , a po uwzględnieniu przedłożonych zarobków nie przekracza progu 250 % , brak jest podstaw do ponownego obliczenia emerytury w myśl art. 110 a ustawy emerytalnej.

/decyzja k.218 akt ZUS/

W dniu 10 marca 2017 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie L. G. od ww. decyzji , w którym wniósł o jej zmianę poprzez przyznanie mu prawa do przeliczenia podstawy wymiaru emerytury zgodnie z wnioskiem z dnia 23 listopada 2016 r. ( z dowolnych 20 lat kalendarzowych tj. 1977 – 1995 i 2014 ). W treści odwołania wskazano ,że w dniu 1 maja 2015 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 5 marca 2015 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS i tym samym do ustawy emerytalnej dodano przepis art. 110 a , który to przepis umożliwia ponowne ustalenie emerytury na wniosek emeryta. W przypadku gdy emeryt do wniosku o przeliczenie podstawy wymiaru emerytury na podstawie art. 110 a ustawy emerytalnej dołączy wykaz zarobków umożliwiający ustalenie tej podstawy z różnych okresów (w których wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy niż 250%), a zarobki te zostały uzyskane w całości lub w części po przyznaniu emerytury, do przeliczenia podstawy wymiaru ZUS przyjmuje: zarobki z okresu wskazanego we wniosku, w razie braku takiego wskazania lub żądania wyboru wariantu najkorzystniejszego – zarobki z okresu, w którym wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest najniższy. Przy ustalaniu, czy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury jest wyższy niż 250%, porównuje się faktyczne relacje zarobków ze wskazanego przez zainteresowanego okresu do przeciętnego wynagrodzenia w tym samym okresie , bez zastosowania ograniczenia wskaźnika do 250%. Ograniczenie to stosuje się dopiero przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia. Zdaniem skarżącego , przysługuje mu uprawnienie w myśl art. 110 a ustawy emerytalnej , jeżeli weźmie się pod uwagę wyliczenia z dowolnie wybranych przez emeryta 20 lat kalendarzowych , w których podlegał on ubezpieczeniu , przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury ( tj. przed 2016). Do wyliczeń wg tego wariantu przyjąć należy również jeden rok po przyznaniu ubezpieczonemu świadczenia. W przypadku L. G. takim najkorzystniejszym zarobkowo rokiem po 1996 r. był 2014 r. , w którym wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynosił 21,32%. Obliczony na podstawie wskaźników z ww. lat , średni wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 267,55% , a więc powyżej 250 %.

/odwołanie k.2 – 8/

W odpowiedzi na odwołanie , która wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 6 kwietnia 2017 r. pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie. W treści odpowiedzi wskazano ,że do ustalenia podstawy wymiaru nie uwzględniono składników zmiennych wchodzących w skład wynagrodzenia z okresu zatrudnienia od 1974 r. do 31 grudnia 1998 r. tj. nagród tzw. trzynastek , czternastek oraz jubileuszowych , bowiem nie stanowiły one podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał ,że tzw. trzynaste pensje stały się podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne od 1 stycznia 1990 r. Organ rentowy odmówił skarżącemu prawa do przeliczenia emerytury w oparciu o przepis art. 110 a ustawy emerytalnej , gdyż wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony z 20 lat kalendarzowych wyniósł 242,61% jest niższy od 250%.

/odpowiedź na odwołanie k.15 - 15 odwrót/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca L. G. urodził się w dniu (...)

/okoliczność bezsporna/

Decyzją z dnia 20 sierpnia 1996 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. przyznał L. G. emeryturę od 16 września 1996 r. (tj. od osiągnięcia okresu uprawniającego do świadczenia). W treści decyzji wskazano ,że do ustalenia emerytury przyjęto dochód , który stanowił podstawę wymiaru składek z 7 lat kalendarzowych tj. od 1982 do 1988 oraz ,że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 302,10 % został ograniczony do 250%.

/decyzja k. 15 – 15 odwrót plik I akt ZUS/

Do obliczenia wskaźnika przyjęto następujące wynagrodzenie wnioskodawcy:

- 1982 r. – 374 657,00 zł

- 1983 r. – 591 634,00 zł

- 1984 r. – 672 513,00 zł

- 1985 r. – 799 213,00 zł

- 1986 r. – 756 642,00 zł

- 1987 r. – 989 545,00 zł

- 1988 r. – 1 883 556,00 zł

/obliczenie wskaźnika k.39 plik I akt ZUS/

W dniu 23 listopada 2013 r. do organu rentowego wpłynął wniosek L. G. o ponowne ustalenie emerytury zgodnie z art. 110 a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tj. poprzez przeliczenie podstawy wymiaru emerytury z uwzględnieniem wynagrodzenia przypadającego w całości lub w części po przyznaniu emerytury ; z dowolnie wybranych przez wnioskodawcę 20 lat kalendarzowych ( 1977 – 1995 i 2014 ) , w których podlegał ubezpieczeniu , przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury.

/wniosek k.203 – 204/

Po rozpatrzeniu powyższego wniosku , organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

/decyzja k.218 akt ZUS/

Z treści zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wnioskodawcy z dnia 26 czerwca 1996 r. wynika ,że jego wynagrodzenie w Kombinacie (...) Spółka Akcyjna w latach 1982 – 1988 wynosiło:

- 1982 r. – 374 657,00 zł

- 1983 r. – 591 634,00 zł

- 1984 r. – 672 513,00 zł

- 1985 r. – 799 213,00 zł

- 1986 r. – 756 642,00 zł

- 1987 r. – 989 545,00 zł

- 1988 r. – 1 883 556,00 zł

/zaświadczenie k.9 akt ZUS/

Z treści zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wnioskodawcy z dnia 15 maja 2017 r. wynika ,że jego wynagrodzenie w Kombinacie (...) Spółka Akcyjna wynagrodzenie w latach 1977 - 1996 wynosiło:

- 1977 – 102 951,00 zł

- 1978 – 133 420,00 zł

- 1979 – 142 847,00 zł

- 1980 – 180 053,00 zł

- 1981 – 217 978,00 zł

- 1982 – 379 354,00 zł

- 1983 – 596 634,00 zł

- 1984 – 677 513,00 zł

- 1985 – 802 463,00 zł

- 1986 – 764 236,00 zł

- 1987 – 1 000 982,00 zł

- 1988 – 1 914 806,00 zł

- 1989 – 6 632 053,00 zł

- 1990 – 35 799 744,00 zł

- 1991 – 55 194 907,00 zł

- 1992 – 99 027 600,00 zł

- 1993 – 127 686 800,00 zł

- 1994 – 225 924 600,00 zł

- 1995 – 29 612,62 zł

- 1996 – 19 817,86 zł

/zaświadczenie k.34 – 39/

W odniesieniu do powyższego zaświadczenia , Kombinat (...) Spółka Akcyjna wskazał ,że w zaświadczeniu tym ( oprócz świadczeń i rekompensat wypłacanych w latach 1981 – 1986) zostały ujęte wyłącznie składniki wynagrodzenia od których istniał obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie społeczne , zgodnie z przepisami obowiązującymi w okresie , z którego wynagrodzenie jest uwzględniane w podstawie wymiaru.

/pismo z dnia 17 maja 2017 r. k.31 – 33/

Składniki zmienne wynagrodzenia wnioskodawcy

- 1978:

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 10 169,00 zł

- 1980:

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 14 090,00 zł

- 1982:

- nagroda roczna z okazji Dnia G. tzw. ,, Barbórka” – 25 620,00 zł

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 21 480,00 zł

- premia produkcyjna – 31 600,00 zł

- 1983:

- nagroda roczna z okazji Dnia G. tzw. ,, Barbórka” – 34 985,00 zł

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 35 360,00 zł

- premia produkcyjna – 51 100,00 zł

- nagroda roczna za działalność podstawową tzw. ,, 13” – 34 770,00 zł

- 1984 :

- nagroda roczna z okazji Dnia G. tzw. ,, Barbórka” – 39 660,00 zł

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 41 720,00 zł

- premia produkcyjna – 47 900,00 zł

- nagroda roczna za działalność podstawową tzw. ,, 13” – 41 720,00 zł

- 1985:

- nagroda roczna z okazji Dnia G. tzw. ,, Barbórka” – 57 849,00 zł

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 51 570,00 zł

- premia produkcyjna – 49 900,00 zł

- nagroda roczna za działalność podstawową tzw. ,, 13” – 51 570,00 zł

- 1986:

- nagroda roczna z okazji Dnia G. tzw. ,, Barbórka” – 36 100,00 zł

- premia produkcyjna – 38 200,00 zł

- nagroda roczna za działalność podstawową tzw. ,, 13” – 39 200,00 zł

- 1987:

- nagroda roczna z okazji Dnia G. tzw. ,, Barbórka” – 52 400,00 zł

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 60 000,00 zł

- nagroda roczna za działalność podstawową tzw. ,, 13” – 60 000,00 zł

- premia produkcyjna – 63 300,00 zł

- nagrody jednorazowe z funduszu nagród i premii – 56 400,00 zł

- 1988:

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 101 600,00 zł

- nagroda roczna za działalność podstawową tzw. ,, 13” –101 600,00 zł

- premia produkcyjna – 64 000,00 zł

- nagrody jednorazowe z funduszu nagród i premii – 344 359,00 zł

- nagroda jubileuszowa – 50 220,00 zł

- 1989:

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 383 900,00 zł

- nagroda roczna za działalność podstawową tzw. ,, 13” – 383 900,00 zł

- premia produkcyjna – 58 200,00 zł

- nagrody jednorazowe z funduszu nagród i premii – 1 002 300,00 zł

różnica między składnikami zmiennymi ( premia , KG , wynagrodzenie za urlop , dodatki szkodliwe , wynagrodzenia za godziny nadliczbowe) wypłaconymi w styczniu 1990 r. za grudzień 1989 r. , a składnikami zmiennymi wypłaconymi w styczniu 1989 r. za 1988 r. wyniosła 568 551,00 zł.

- 1990 :

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 2 247 000,00 zł

- nagroda roczna za działalność podstawową tzw. ,, 13” – 243 300,00 zł

- premia produkcyjna – 5 500,00 zł

- nagroda z zysku tzw. ,, 15” – 2 743 000,00 zł

- nagrody jednorazowe z funduszu nagród i premii – 2 426 000,00 zł

różnica między składnikami zmiennymi ( premia , KG , wynagrodzenie za urlop , dodatki szkodliwe , wynagrodzenia za godziny nadliczbowe) wypłaconymi w styczniu 1991 r. za grudzień 1990 r. , a składnikami zmiennymi wypłaconymi w styczniu 1990 r. za 1989 r. wyniosła 919 365,00 zł.

- 1991:

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 4 623 000,00 zł

- nagroda z zysku tzw. ,, 15” – 4 908 000,00 zł

- nagrody jednorazowe z funduszu nagród i premii – 1 100 000,00 zł

różnica między składnikami zmiennymi ( premia , KG , wynagrodzenie za urlop , dodatki szkodliwe , wynagrodzenia za godziny nadliczbowe) wypłaconymi w styczniu 1992 r. za grudzień 1991 r. , a składnikami zmiennymi wypłaconymi w styczniu 1991 r. za 1990 r. wyniosła 555 450,00 zł.

- 1992 :

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 8 311 000,00 zł

- nagroda z zysku tzw. ,, 15” – 8 967 000,00 zł

- nagrody jednorazowe z funduszu nagród i premii – 6 880 000,00 zł

różnica między składnikami zmiennymi ( premia , KG , wynagrodzenie za urlop , dodatki szkodliwe , wynagrodzenia za godziny nadliczbowe) wypłaconymi w styczniu 1993 r. za grudzień 1992 r. , a składnikami zmiennymi wypłaconymi w styczniu 1992 r. za 1991 r. wyniosła 2 866 600,00 zł.

- 1993 :

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 10 279 000,00 zł

- nagroda z zysku tzw. ,, 15” – 8 932 000,00 zł

- nagrody jednorazowe z funduszu nagród i premii – 5 850 000,00 zł

- ulga eksportowa – 650 000,00 zł

różnica między składnikami zmiennymi ( premia , KG , wynagrodzenie za urlop , dodatki szkodliwe , wynagrodzenia za godziny nadliczbowe) wypłaconymi w styczniu 1994 r. za grudzień 1993 r. , a składnikami zmiennymi wypłaconymi w styczniu 1993 r. za 1992 r. wyniosła - 875 300,00 zł

- 1994:

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 17 150 000,00 zł

- nagroda z zysku tzw. ,, 15” – 26 267 000,00 zł

- nagrody jednorazowe z funduszu nagród i premii – 14 086 000,00 zł

- ulga eksportowa – 2 200 000,00 zł

- 1995:

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 2 061,67 zł

- nagroda z zysku tzw. ,, 15” – 3 787,00 zł

- nagrody jednorazowe z funduszu nagród i premii – 1 348,13 zł

- 1996:

- dodatkowa nagroda roczna ,,14” – 543,84 zł

- nagroda z zysku tzw. ,, 15” – 1251,00 zł

- nagrody jednorazowe z funduszu nagród i premii – 208,12 zł

/pismo z dnia 14 czerwca 2017 r. k.56 – 57/

W okresie od 1 października 1998 r. do 31 grudnia 2014 r. L. G. świadczył pracę kierownika hurtowni w (...) Hurtowni (...) w P. i z tego tytułu osiągał następujące wynagrodzenie:

- 1998 – 900,00 zł

- 1999 – 3 971,21 zł

- 2000 – 4 720,93 zł

- 2001 – 5 086,88 zł

- 2002 – 5 008,08 zł

- 2003 – 4 725,41 zł

- 2004 – 4 905,28 zł

- 2005 – 5 062,76 zł

- 2006 – 5 300,06 zł

- 2007 – 5 566,81 zł

- 2008 – 6 551,10 zł

- 2009 – 7 680,00 zł

- 2010 – 7 780,10 zł

- 2011 – 7 596,64 zł

- 2012 – 8 816,64 zł

- 2013 – 9 297,68 zł

- 2014 – 9 678,62 zł

/świadectwo pracy k. 191 , zaświadczenie k.189 – 190 odwrót/

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie dowodów z dokumentów zawartych zarówno w aktach sprawy jak i w aktach organu rentowego. Podkreślić jednocześnie należy ,że pracodawca wnioskodawcy tj. Kombinat (...) Spółka Akcyjna w piśmie z dnia 17 maja 2017 r. wskazał jednoznacznie , od których składników wynagrodzenia L. G. była odprowadzana składka na ubezpieczenie społeczne , a także odniósł się do wysokości wynagrodzenia osiąganego przez wnioskodawcę w latach 1981 – 1986.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 110a ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku, poz. 887 z późn zm.) wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3 (okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia, z uwzględnieniem art. 176), jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.

Stosownie zaś do treści art.110 a ust.2, ustalenie wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 może nastąpić tylko raz.

Zgodnie z treścią art.15 ust.1 ww. ustawy podstawę wymiaru emerytury stanowi ustalona w sposób określony w ust.4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie 10 kolejnych lat kalendarzowych wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę z uwzględnieniem ust.6 i art.173. Na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury może stanowić ustalona w sposób określony w ust.4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenie emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu (art.15 ust.6).

W celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury:

1)  oblicza się sumę kwot podstawy wymiaru składek i kwot wskazanych w ust.3 (m.in. zasiłków chorobowych, zasiłków dla bezrobotnych) w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego,

2)  oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonej za dany rok kalendarzowy wyrażając go w procentach z zaokrągleniem do setnych części procentu,

3)  oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która stanowi wskaźnik podstawy wymiaru, z zastrzeżeniem ust.5,

4)  mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art.19.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%. (art.15 ust.4 i 5 ww. ustawy).

Zgodnie z § 21 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia z dnia 11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz.U. nr 237 poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument na podstawie, którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Przedłożone w trakcie niniejszego postępowania zaświadczenie ( z dnia 15 maja 2017 r.) o zatrudnieniu i wynagrodzeniu osiąganym przez wnioskodawcę w Kombinacie (...) Spółka Akcyjna , pozwoliło ustalić zarówno wynagrodzenie jakie osiągał on w ww. zakładzie pracy w latach 1977 – 1996 , jak i podstawę wymiaru od której odprowadzano należne składki. W odniesieniu do dodatkowych składników wynagrodzenia osiąganego przez wnioskodawcę i kwestii odprowadzania od nich składek ,wskazać należy ,że każdy z tych składników był regulowany odrębnymi przepisami.

W odniesieniu do nagrody rocznej za działalność podstawową tzw. ,, 13” wskazać należy ,że do 1 lipca 1982 r. tj. do chwili wejścia w życie ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych ( Dz. U. nr 7 , poz 54) ,, 13” była wypłacana z zakładowego funduszu nagród i nie stanowiła podstawy wymiaru składek. Od 1983 r. ze środków osobowego funduszu płac była wypłacana nagroda roczna za działalność podstawową tzw. ,, 13” , która była wliczana w ciężar kosztów tj. środków na wynagrodzenia i stanowiła podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

W odniesieniu do dodatkowej nagrody rocznej tzw. ,, 14” wskazać należy ,że była ona wypłacana w górnictwie rud na podstawie uchwały Rady Ministrów z 22 października 1974 r. w sprawie zmiany zasad ustalania i wypłacania specjalnego wynagrodzenia z ,, Karty Górnika” i w związku z zaliczeniem jej do osobowego funduszu płac, stanowiła podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społecznego.

W odniesieniu do nagrody z zysku tzw. ,,15” wskazać należy ,że nagroda ta była wypłacana od 1983 r. z funduszu załogi – tworzonego z zysku przedsiębiorstwa, zgodnie z postanowieniami ustawy z 26 lutego 1982 r. Do 31 grudnia 1990 r. od wypłacanych nagród z zysku nie były odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne. Obowiązek opłacania składek od nagród z zysku został wprowadzony przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego (Dz.U. z 1990 r. nr 7, Z.41 z poźn. zm.). Zgodnie z postanowieniami rozporządzenia składki na ubezpieczenia społeczne były opłacane począwszy od nagród z zysku wypłacanych w 1991 r. za rok 1990.

W odniesieniu do nagrody jubileuszowej wskazać należy ,że zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 listopada 1987 r. w sprawie zgłaszania pracowników do ubezpieczenia społecznego oraz składek na to ubezpieczenie (Dz.U. nr 37, poz. 211; z 1988 r. nr 36, poz. 284) – obowiązującym od 1 stycznia 1987 r., do 31 grudnia 1989 r. nagrody jubileuszowe stanowiły podstawę wymiaru składek.

W odniesieniu do nagrody rocznej z okazji Dnia G. tzw. ,, Barbórki” wskazać należy ,że nagrody okolicznościowe należąca do sfery praw honorowych, były wypłacane na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1981 r. w sprawie szczególnych przywilejów dla pracowników górnictwa - Karta górnika i stanowiła podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Nagroda ta została wyłączona z podstawy wymiaru składek od 1 listopada 1988 r. postanowieniami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 października 1988 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zgłaszania pracowników do ubezpieczenia społecznego oraz składek na to ubezpieczenie.

W odniesieniu do premii produkcyjnej wskazać należy ,że była ona wypłacana z osobowego funduszu płac na podstawie uchwały nr 199 Rady Ministrów z 11 września 1981 r. w sprawie środków zapewniających zwiększenie wydobycia węgla kamiennego oraz innych surowców wydobywanych w kopalniach głębinowych i stanowiła podstawę wymiaru składek.

W odniesieniu do nagród jednorazowych z funduszu nagród i premii wskazać należy ,że jednorazowe nagrody za spełnienie określonego zadania bądź za określone osiągnięcia wypłacone z osobowego funduszu płac były wliczane w ciężar kosztów i stanowiły podstawę wymiaru składek.

W odniesieniu do ulgi eksportowej wskazać należy ,że nagrody wypłacane z dodatkowych środków na wynagrodzenia z tytułu ulgi eksportowej, wynikającej z przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1985 r. w sprawie stawek podatku od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń oraz zasad ustalania kwot wynagrodzeń wolnych od podatku , stanowiły postawę wymiaru składek.

Podkreślić również należy ,że zgodnie z obowiązującymi w okresie od 1983 do 1989 r. przepisami podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne za pracowników uspołecznionych zakładów pracy stanowiły wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, naliczone do wynagrodzeń osobowych. Tym samym, środki na wynagrodzenia osobowe zaliczane w ciężar kosztów, w tym również środki pochodzące z byłego zakładowego funduszu nagród od 1 stycznia 1983 r., podlegały włączeniu do podstawy naliczania składki na ubezpieczenia społeczne.

Biorąc zatem powyższe ,zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 110a ust. 1 ustawy emerytalnej i tym samym Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję o czym orzekł w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c. zasądzając od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. na rzecz L. G. kwotę 90 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Wysokość kosztów zastępstwa procesowego Sąd ustalił na podstawie § 9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 roku, poz.1804).

ZARZĄDZENIE

1.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego z pouczeniem o prawie, terminie i sposobie złożenia apelacji.

2.  Wypożyczyć pełnomocnikowi ZUS akta rentowe zobowiązując do zwrotu w razie złożenia apelacji.

S.B.