Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 października 2015 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 8 października 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie sprawy z powództwa (...) w T. w likwidacji

przeciwko (...) w W. - reprezentowanemu przez (...)

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim

z dnia 19 marca 2015 roku, sygn. akt I C 740/13

oddala apelację.

(...)

(...)

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt II Ca 612/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 marca 2015 r. Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim pozbawił tytuły wykonawcze w postaci: wyroku Sądu Rejonowego w Tomaszowie Maz. z dnia 2 lipca 1996 roku w sprawie sygn. akt I C 87/96 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w dniu 21 sierpnia 1996 roku oraz wyroku zaocznego Sądu Wojewódzkiego w Piotrkowie Tryb. z dnia 24 listopada 1995 roku w sprawie sygn. akt I C 906/95 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w dniu 31 stycznia 1996 roku - wykonalności w całości.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowiły przytoczone poniżej ustalenia i rozważania Sądu Rejonowego.

Prawomocnym wyrokiem w sprawie I C 87/96 z dnia 2 lipca 1996 r. Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim zasądził od (...) w T.. na rzecz (...) kwotę 4.617,85 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 11 grudnia 1995 roku oraz kwotę 217,49 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 3 stycznia 1996 roku oraz kosztami procesu w kwocie 200,00 złotych. W dniu 21 sierpnia 1996 roku orzeczeniu temu nadał klauzulę wykonalności.

W dniu 24 listopada 1995 roku Sąd Wojewódzki w Piotrkowie Tryb. w sprawie I C 906/95 wydał wyrok zaoczny, w którym zasądził od (...) w T. w likwidacji na rzecz (...) w W. kwotę 37.609,41 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 17 sierpnia 1995 roku oraz kwotę 800,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu. W dniu 31 stycznia 1996 roku nadał wyrokowi klauzulę wykonalności.

W oparciu o tytuł wykonawczy - wyrok z dnia 24 listopada 1995 roku Sądu Wojewódzkiego w Piotrkowie Tryb. w sprawie I C 906/95, wierzyciel (...) w W. złożył w dniu 22 lutego 1996 roku do Komornika Rewiru II. przy Sądzie Rejonowym w T. wniosek o wszczęcie egzekucji z rachunku bankowego, ruchomości, nieruchomości i wierzytelności dłużnika. Postępowanie egzekucyjne prowadzone było pod numerem sprawy Km 79/96.

Z kolei w oparciu o tytuł wykonawczy- wyrok z dnia 2 lipca 1996 roku Sądu Rejonowego w Tomaszowie Maz. w sprawie I C 87/96, wierzyciel (...) w W. złożył w dniu 12 września 1996 roku do Komornika Rewiru II. przy Sądzie Rejonowym w T. wniosek o wszczęcie egzekucji z majątku dłużnika, rozszerzając egzekucję w sprawie Km 79/96. Postępowanie egzekucyjne prowadzone było pod numerem sprawy Km 286/96.

Przeciwko temuż samemu dłużnikowi - (...) w T.. Komornik II Rewiru przy Sądzie Rejonowym w T. prowadził egzekucję z wniosku z dnia 18 listopada 1994 roku, wierzyciela (...) S.A. w K.. Egzekucja prowadzona była w sprawie Km 343/94.

Postanowieniem z dnia 22 września 1998 roku Komornik II. Rewiru przy Sądzie Rejonowym w T. zarządził połączenie m.in. spraw egzekucyjnych II Km 79/96, II Km 286/96 ze sprawą II Km 343/94 i sprawy te prowadził łącznie pod numerem sprawy II Km 343/94.

Akta postępowań egzekucyjnych, prowadzonych przez Komornik II. Rewiru przy Sądzie Rejonowym w T. zostały zakreślone jako zakończone. Na okładce akt II Km 343/94 podano jako podstawę zakończenia postępowania art. 823 k.p.c, w aktach II Km 286/96 brak jest jakiejkolwiek decyzji podejmowanych przez komornika- ostatnia czynność z 18 marca 2002 roku - poinformowanie wierzyciela, a w aktach II Km 79/96 załączono odpis postanowienia z dnia 4 kwietnia 2000 roku w sprawie I Co 204/94 w przedmiocie zarządzenia wykonania planu podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości należącej do dłużnika. W planie podziału uwzględniono wierzycieli, m.in. (...)S.A. w K., (...) w W..

W dniu 29 kwietnia 2013 roku wierzyciel, po uzyskaniu uprzednio wiadomości od likwidatora kancelarii komorniczej byłego Komornika II Rewiru, że postępowania egzekucyjne w sprawach II Km 79/96, II Km 286/96 zostały zakończone w 2001 roku, skierował ponownie egzekucję do majątku dłużnika (...) w T.. w likwidacji, na podstawie powołanych wcześniej tytułów wykonawczych. Postępowania egzekucyjne prowadzi A. D. w sprawach: Km 987/13 (na podstawie wyroku z dnia 24 listopada 1995 roku Sądu Wojewódzkiego w Piotrkowie Tryb. w sprawie I C 906/95) oraz Km 988/13 (na podstawie wyrok z dnia 2 lipca 1996 roku Sądu Rejonowego w Tomaszowie Maz. w sprawie I C 87/96).

Mając tak poczynione ustalenia faktyczne Sąd Rejonowy uznał, iż powództwo znajduje oparcie w obowiązujących przepisach prawa i podlega uwzględnieniu.

Okoliczności faktyczne przedmiotowej sprawy wywodzą się z dokumentów w postaci postępowań egzekucyjnych prowadzonych przez Komornika II Rewiru przy Sądzie Rejonowym w T.. , a powołanych części wstępnej uzasadnienia.

Spór ogniskował się natomiast wokół kwestii natury prawnej, sprowadzającej się do pytania: czy nastąpiło przedawnienie roszczeń już na etapie postępowania egzekucyjnego.

Na tak postawione pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

W sprawie niniejszej zatem należało ustalić, czy postępowania egzekucyjne zakończyły się przed 29 kwietnia 2003 roku, gdyż z nowymi wnioskami egzekucyjnymi wierzyciel wystąpił do komornika sadowego w dniu 29 kwietnia 2013 roku.

Wobec skąpości lektury akt postępowań komorniczych /Km 343/94, Km 286/96, Km 79/96/ oraz okoliczności faktycznych podniesionych w części pierwszej uzasadnienia, a w szczególności faktu wydania postanowienia z dnia 4 kwietnia 2000 roku w przedmiocie zarządzenia wykonania planu podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości / odpis w aktach Km 79)96/, należy dojść do wniosku, że postępowanie egzekucyjne zostało zakończone w tej sprawie przed 29 kwietnia 2003 roku. W pozostałych sprawach egzekucyjnych nie da się jednoznacznie i przekonywująco stwierdzić, czy komornik sądowy zakończył postępowanie przed dniem 29 kwietnia 2003 roku. Argumentem przemawiającym za taką tezą jest fakt złożenia akt postępowań egzekucyjnych do składnicy akt.

Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji wyroku.

Pozwany zaskarżył wyrok w całości.

W apelacji zarzucił:

1. naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię, a w szczególności Art. 840 par. 1 pkt 2 k.p.c. w zw. z art. 123 par. 1 k.c, 124 par. 1 k.c, 125 k.c. przez uznanie, że w niniejszej sprawie miało miejsce przedawnienie roszczenia,

2. zarzut faktyczny, polegający na niezgodności ustaleń faktycznych sądu z 29.IV.2003 r. mimo tego, że nie da się jednoznacznie i przekonywająco stwierdzić, że komornik zakończył to postępowanie przed dniem 29.IV.2003 r.,

4. naruszenie prawa procesowego, a w szczególności Art. 328 par. 2 k.p.c. przez niewskazanie w uzasadnieniu wyroku przyczyn, dla których odmówił wiarygodności twierdzeniom pozwanego, znajdującym potwierdzenie w zebranym materiale dowodowym,

5. dopuszczenie dowodu z zeznań świadka K. B., na okoliczność rozmowy, jaką odbyła z likwidatorem kancelarii Komornika Rewiru II, a w szczególności treści tej rozmowy i przekazanych jej informacji dotyczących zakończenia materiałem dowodowym zebranym w sprawie, w szczególności poprzez ustalenie, że powód udowodnił swoje roszczenie

3. naruszenie prawa procesowego, a w szczególności art. 233 par. 1 k.p.c, przez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, przez uznanie, że postępowanie egzekucyjne przeciwko powodowi zakończyło się przed postępowania egzekucyjnego,

W konkluzji wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa oraz przyznanie kosztów postępowania za obie instancje według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje: apelacja nie jest zasadna.

W ocenie Sądu II instancji poczynione przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne są prawidłowe, gdyż znajdują potwierdzenie w dowodach znajdujących się w aktach komornika. Bez znaczenia w świetle dowodów z dokumentów sporządzonych przez Komornika Rewiru II w przedmiotowych aktach egzekucyjnych dla ustalonego stanu faktycznego są zeznania świadka o przesłuchanie, którego strona pozwana wnosi. Strona pozwana na obecnym etapie postępowania zeznaniem świadka byłego pracownika tego rewiru nie może podważać przeprowadzonych czynności przez komornika, które to znajdują potwierdzenie w sporządzonych dowodach z dokumentów. Dlatego wniosek pozwanego o przesłuchanie świadka nie mógł być uwzględniony.

W tym miejscu podnieść należy, że strona która chce podważyć ocenę dowodów, nie może ograniczyć się do przedstawienia własnej oceny, nawet jeśli jej ocena jest przekonywająca. Konieczne jest bowiem wskazanie istotnych błędów logicznego rozumowania, sprzeczności oceny z doświadczeniem życiowym, braku wszechstronności, czy też pominięcia dowodów prowadzących do odmiennych wniosków. W niniejszej sprawie takimi dowodami mogą być wyłącznie dowody z dokumentów komornika sporządzonych w przedmiotowych sprawach egzekucyjnych.

Tymczasem pozwany w apelacji przedstawia własną ocenę dowodów, która jest odmienna od oceny Sądu I instancji. Ta ocena przeprowadzona przez pełnomocnika jest odzwierciedleniem zaprezentowanego przez niego stanowiska w sprawie, które zmierzało do oddalenia powództwa.

Taki sposób podważania sędziowskiej oceny jest zwykłą polemiką i nie może zdaniem Sądu II instancji odnieść skutku.

Przepis art. 823 k.p.c. zawiera rygorystyczną sankcję w stosunku do wierzyciela nie współdziałającego z komornikiem. Umorzenie postępowania egzekucyjnego z mocy prawa spowodowana jest bezczynnością wierzyciela polegającą na niedokonaniu żadnej czynności potrzebnej do dalszego prowadzenia egzekucji. Bieg terminu rocznego liczy się od dnia dokonania czynności egzekucyjnej, a więc od czynności komornika, która mogła wywrzeć skutki prawne dla egzekucji ( patrz art. 759 k.p.c. ), a nie od czynności strony albo od momentu, w którym czynność wierzyciela miała nastąpić.

Trafnie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd Rejonowy podnosi, że z lektury akt postępowań komorniczych /Km 343/94, Km 286/96, Km 79/96/ a w szczególności faktu wydania postanowienia z dnia 4 kwietnia 2000 roku w przedmiocie zarządzenia wykonania planu podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości / odpis w aktach Km 79)96/ wynika, że postępowanie egzekucyjne zostało zakończone w tych sprawach przed dniem 29 kwietnia 2003 roku.

Zarzut autora apelacji, że w sprawie niniejszej Sąd I instancji naruszył przepisy prawa materialnego przez błędną ich wykładnię tj. art. 840 par. 1 pkt 2 k.p.c. w zw. z art. 123 par. 1 k.c, 124 par. 1 k.c, 125 k.c. przez uznanie, że w niniejszej sprawie miało miejsce przedawnienie roszczenia nie może w świetle podniesionych wyżej uwag uznanych za zasadny.

Ponieważ zarzuty apelacji nie są uzasadnione dlatego Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

(...)

(...)

Na oryginale właściwe podpisy