Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Lidzbarku Warmińskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Marta Banaś-Grabek

Protokolant: sekretarz sądowy Joanna Jędrzejczyk

przy udziale Prokuratora: nieobecny, zawiadomiony

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 17.08.2016r., 21.12.2016r. i 21.02.2017r.

sprawy przeciwko

1.  D. W. (1), synowi M. i G. z domu B., urodzonemu w dniu (...) w O.;

2.  M. L. (1), synowi A. i M. z domu B., urodzonemu w dniu (...) w D.

oskarżonym o to, że:

I. w nocy na 31 stycznia 2016 r., w S., gm. L., woj. (...)- (...), działając wspólnie i w porozumieniu, po uprzednim wyłamaniu zamka okna pomieszczenia w budynku gospodarczym przedostali się do jego wnętrza skąd zabrali w celu przywłaszczenia 40 litrów oleju napędowego wraz z dwoma metalowymi karnistrami wartości 200 zł, przedłużacz długości 30 metrów wartości 100 zł, 5 kg mosiądzu wartości 50 zł, 10 kg aluminium wartości 50 zł, wszystko o łącznej wartości 400 zł, czym działali na szkodę J. G. (1);

- tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 kk

II. w kwietniu 2014 r., w L., woj. (...)- (...), działając wspólnie i w porozumieniu, zabrali w celu przywłaszczenia dwa akumulatory umieszczone w pojeździe marki S. model FS L. S., nr rej. (...), stojącego na placu firmowym przy ul. (...), o łącznej wartości 1200 zł, na szkodę K. P.;

- tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 kk

a nadto D. W. (1) o to, że:

III. w okresie od dnia 13 kwietnia 2016r. do dnia 30 kwietnia 2016r., w L., woj. (...)- (...), bez uprawnienia poprzez przełamanie informatycznego zabezpieczenia w postaci hasła dostępu do konta na portalu F. oraz konta poczty email na portali O..pl dokonał zmian haseł uzyskując w ten sposób dostęp do informacji dla niego nie przeznaczonej, co uniemożliwiło zapoznanie się z tam znajdującymi się informacjami osobie uprawnionej tj. W. W.;

- tj. o przestępstwo z art. 267 § 1 kk w zb. z art. 268a § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

orzeka:

I oskarżonych D. W. (1) i M. L. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzuconego im w pkt I czynu z tym ustaleniem, że pokonali zabezpieczenie w postaci metalowej kłódki w drzwiach drewnianych oraz eliminuje z opisu czynu przedłużacz o długości 30 metrów, przyjmując tym samym wysokość szkody na kwotę 300 zł oraz ustalając, iż czyn stanowił tzw. wypadek mniejszej wagi, kwalifikuje go z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk i za to z mocy art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk skazuje ich, zaś przy zastosowaniu art. 37a kk na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk wymierza im kary grzywny w wymiarze po 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

II oskarżonych D. W. (1) i M. L. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzuconego im w pkt II czynu i za to z mocy art. 278 § 1 kk skazuje ich, zaś przy zastosowaniu art. 37a kk na podstawie art. 278 § 1 kk wymierza im kary grzywny w wymiarze po 100 (sto) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

III oskarżonego D. W. (1) uznaje za winnego popełniania zarzuconego mu w pkt III czynu i za to z mocy art. 267 § 1 kk w zb. z art. 268a § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk skazuje go, zaś opierając wymiar kary o art. 268a § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk, przy zastosowaniu art. 37a kk wymierza mu karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych,

IV na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86 § 1 i 2 kk łączy orzeczone względem oskarżonych jednostkowe kary grzywny i wymierza D. W. (1) karę łączną grzywny w wymiarze 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych, zaś M. L. (1) karę łączną grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

V na podstawie art. 63 § 1 i 5 kk na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny zalicza D. W. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 12.05.2016r. godz. 10:50 do dnia 13.05.2016r. godz. 16:30, tj. 1 (jeden) dzień, uznając karę łączną grzywny za wykonaną do wysokości 2 (dwóch) stawek dziennych;

VI na podstawie art. 63 § 1 i 5 kk na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny zalicza M. L. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 12.05.2016r. godz. 15:30 do dnia 13.05.2016r. godz. 15:40, tj. 1 (jeden) dzień, uznając karę łączną grzywny za wykonaną do wysokości 2 (dwóch) stawek dziennych;

VII na podstawie art. 46 § 1 kk zasądza solidarnie od oskarżonych D. W. (1) i M. L. (1) kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych na rzecz pokrzywdzonego K. P., tytułem naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody;

VIII na podstawie art. 44 § 2 kk orzeka wobec oskarżonych przepadek dowodu rzeczowego zarejestrowanego w wykazie dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr I/21/16/P pod poz. 1;

IX na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze oraz § 4 ust. 1, § 17 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3, § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów niepłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. B. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt 00/100) zł, powiększoną o należną stawkę podatku VAT, za obronę oskarżonego D. W. z urzędu w postępowaniu przygotowawczym a nadto kwotę 672 (sześćset siedemdziesiąt dwa 00/100) złote powiększoną o należną stawkę podatku VAT, za obronę oskarżonego D. W. z urzędu w postępowaniu sądowym;

X na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe: od D. W. (1) w wysokości 3/5, zaś od M. L. (1) w wysokości 2/5, w tym obciąża ich opłatą: D. W. (1) w wysokości 250 (dwieście pięćdziesiąt) złotych, zaś M. L. (1) w wysokości 200 (dwieście) złotych.

S ygn. akt sprawy II K 196/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

M. L. (1) ma 32 lata, jest mieszkańcem D.. Z zawodu jest technikiem mechanikiem, pracuje jako ślusarz uzyskując wynagrodzenie w kwocie około 3.000 zł. Jest żonaty, ma niespełna dwuletnie dziecko (k. 124v. i 100).

W dniu 31 stycznia 2016r. M. L. (1) i D. W. (1) postanowili udać się do S., gdzie zamieszkuje J. G. (1), krewny D. W. (1), po benzynę. Na miejscu nikogo nie zastali. D. W. (1) oznajmił, że wie, gdzie jest benzyna. Udali się do niezamkniętego budynku gospodarczego i tam, działając wspólnie i w porozumieniu, M. L. (1) i D. W. (1), otworzyli zamknięte na metalową kłódkę drewniane drzwi pomieszczenia gospodarczego przy użyciu metalowej łapki, którą pozostawili pod drzwiami. Na wysokości klamki, na ościeżnicy ujawniono w czasie oględzin wyszczerbienia i brak metalowego okucia. Z pomieszczenia mężczyźni zabrali w celu przywłaszczenia 40 litrów oleju napędowego wraz z dwoma metalowymi karnistrami wartości 200 zł, 5 kg mosiądzu wartości 50 zł, 10 kg aluminium wartości 50 zł, wszystko o łącznej wartości 300 zł, czym działali na szkodę J. G. (1).

W kwietniu 2014r. w L., M. L. (1), działając wspólnie i w porozumieniu z D. W. (1), zabrał w celu przywłaszczenia dwa akumulatory umieszczone w pojeździe marki S. model FS L. S. nr rej. (...), stojącego na placu firmowym przy ul. (...), o łącznej wartości 1200 zł, na szkodę K. P.. Akumulatory zostały nabyte jako nowe kilka dni przed kradzieżą.

J. G. (1) oznajmił funkcjonariuszom policji, że o dokonanie przestępstwa na swoją szkodę podejrzewa D. W. (1), który zna jego posesję i wie, co przechowuje w pomieszczeniach gospodarczych. Jako motyw podał zaniechanie świadczenia pomocy finansowej na rzecz D. W. (1).

W trakcie przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych użytkowanych przez M. L. (1) ujawniono trzy puste metalowe karnistry o poj. po 20 litrów. J. G. (1) rozpoznał dwa z ujawnionych karnistrów jako własne. M. L. (1) zapłacił J. G. (1) kwotę 1000 zł tytułem naprawienia szkody.

(dowody: protokół oględzin miejsca k. 2-3, dokumentacja fotograficzna k. 16-17, protokół przeszukania miejsca k. 34-36, protokół zatrzymania osoby k. 37, zeznania świadków: J. G. (1) k. 22-23, 45v., 68v., 125v., K. P. k. 43v. i 161v., wyjaśnienia oskarżonego M. L. (1) k. 50-51, 77v. i 124v. wyjaśnienia oskarżonego D. W. (1) k. 56, 74v. i 125, częściowo zeznania świadka M. W. k. 168v.)

P rzesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym oskarżony M. L. (1) przyznał się do popełnienia zarzuconych mu przestępstw i wyjaśnił, że z pomieszczeń gospodarczych J. G. (1) dokonali zaboru 2 karnistrów z ropą i innych przedmiotów, które uznali za przydatne. Przyznał, że jedno z pomieszczeń było zamknięte, ale nie pamięta na co. Dodał, że pociągnął za kłódkę i odpadł zamek. Co do akumulatorów wyjaśnił, że dokonali ich kradzieży, gdyż pokrzywdzony nie zapłacił mu całego wynagrodzenia za pracę. Akumulatory sprzedali rolnikowi i podzielili się pieniędzmi (k. 50-51 i 77v.).

Przed Sądem oskarżony również przyznał się do obu zarzutów i odmówił składania wyjaśnień podtrzymując złożone poprzednio (k. 124v.).

Sąd zważył, co następuje:

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonych, którzy przyznali się do dokonania zarzuconych im przestępstw (za wyjątkiem okoliczności, że nie używali metalowej łapki do pokonania zabezpieczenia w postaci zamkniętych na kłódkę drzwi), albowiem w tym zakresie są one zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, zwłaszcza w postaci zeznań pokrzywdzonych i protokołów oględzin oraz przeszukania.

Sąd uznał za wiarygodne logiczne i spójne zeznania świadków: J. G. (1) i K. P.. Zeznania świadka M. W. Sąd uznał za zasługujące na podzielenie jedynie w zakresie zgodnym z zeznaniami J. G. i pozostałymi dowodami, zwłaszcza z protokołem oględzin miejsca zdarzenia oraz z wyjaśnieniami samych oskarżonych. Stąd też, Sąd nie podzielił konstatacji świadka, że pomieszczenia w budynku gospodarczym nie były zamykane.

W ocenie Sąd wiarygodne są nadto zgromadzone w sprawie dokumenty, które nie zostały przez strony kwestionowane.

W świetle całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego wina oskarżonego M. L. (1) w zakresie popełnienia przypisanych mu przestępstw nie budzi wątpliwości.

Sąd uznał M. L. (1) za winnego tego, że w dniu 31 stycznia 2016r. w S., gm. L., woj. (...)- (...), działając wspólnie i w porozumieniu z D. W. (1), po uprzednim pokonaniu zabezpieczenia w postaci metalowej kłódki w drzwiach drewnianych budynku gospodarczego, przedostali się do jego wnętrza skąd zabrali w celu przywłaszczenia 40 litrów oleju napędowego wraz z dwoma metalowymi karnistrami wartości 200 zł, 5 kg mosiądzu wartości 50 zł, 10 kg aluminium wartości 50 zł, wszystko o łącznej wartości 300 zł, czym działali na szkodę J. G. (1), przyjmując (z uwagi na niewielką wartość zabranych przedmiotów), iż czyn stanowił tzw. wypadek mniejszej wagi, zakwalifikował go z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 283 kk. Nie ma wątpliwości, że oskarżeni przed dokonaniem zaboru w celu przywłaszczenia przedmiotów włamali się do pomieszczenia, w którym te przedmioty się znajdowały. J. G. (1) jednoznacznie kilkakrotnie zeznał, że pomieszczenie to w budynku gospodarczym było zamknięte. Sam M. L. przyznał, że „(…) było zamknięte. Nie pamiętam na co było zamknięte” k. 51. Wreszcie, na miejscu ujawniono metalową łapkę, a w drzwiach wyszczerbienia ościeżnicy na wysokości klamki i brak okucia. Pokrzywdzony zeznał, że łapka nie należy do niego, a biorąc pod uwagę wyszczerbienia w ościeżnicy należy uznać, iż oskarżeni właśnie za jej pomocą otworzyli drzwi. Negując tą okoliczność, zdaniem Sądu, usiłowali oni wykazać, że drzwi były tak słabo zabezpieczone, że wystarczyło pociągnięcie za kłódkę, która odpadła wraz z okuciem. Gdyby nawet przyjąć za oskarżonym M. L., że jedynie pociągnął za kłódkę i odpadł zamek (analogicznie wyjaśnił D. W.), to de facto w taki sposób oskarżeni również przełamaliby zabezpieczenie przedmiotów znajdujących się w pomieszczeniu gospodarczym przed dokonaniem ich zaboru.

Nadto, Sąd uznał oskarżonego za winnego tego, że w kwietniu 2014r. w L., woj. (...)- (...), działając wspólnie i w porozumieniu z D. W. (1), zabrali w celu przywłaszczenia dwa akumulatory umieszczone w pojeździe marki S. model FS L. S. nr rej. (...), stojącego na placu firmowym przy ul. (...), o łącznej wartości 1200 zł, na szkodę K. P., tj. przestępstwa z art. 278 § 1 kk.

Za czyn z pkt I Sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł, zaś za czyn z pkt II, przy zastosowaniu art. 37a kk, orzekł karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł.

Na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk, art. 85a kk i art. 86 § 1 i 2 kk połączono względem oskarżonego jednostkowe kary grzywny i wymierzono mu karę łączną w wymiarze 200 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł.

Jako okoliczność obciążającą Sąd uwzględnił dotychczasową karalność M. L. i to za przestępstwa przeciwko mieniu (odpisy wyroków k. 79-80, 98 i dane o karalności k. 143-144) oraz znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanych mu przestępstw, polegający na dążeniu do osiągnięcia bezprawnej korzyści majątkowej.

Jako okoliczność łagodząca zostało potraktowane przyznanie się, wyrażony żal i skrucha oraz naprawienie szkody pokrzywdzonemu J. G..

Zdaniem Sądu, orzeczone względem oskarżonego kary jednostkowe i kara łączna grzywny są adekwatne do stopnia jego winy, stopnia społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów, jak również realizują wymogi prewencji szczególnej i ogólnej, o których mowa w art. 53 § 1 k.k.

Na podstawie art. 63 § 1 i 5 kk na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny zaliczono M. L. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 12.05.2016r. godz. 15:30 do dnia 13.05.2016r. godz. 15:40, tj. 1 dzień, uznając karę łączną grzywny za wykonaną do wysokości 2 stawek dziennych.

Na podstawie art. 46 § 1 kk zasądzono solidarnie od oskarżonych D. W. (1) i M. L. (1) kwotę 1200 zł na rzecz pokrzywdzonego K. P., tytułem naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody.

Na podstawie art. 44 § 2 kk orzeczono przepadek dowodu rzeczowego zarejestrowanego w wykazie dowodów rzeczowych i śladów kryminalistycznych nr I/21/16/P pod poz. 1.

Oskarżonego M. L. obciążono kosztami sądowymi w wysokości 2/5, mając na uwadze jego sytuację materialną.

Mając powyższe na względzie, Sąd orzekł jak w części dyspozytywnej wyroku.