Sygn. akt: I Co 136/17
Dnia 24 lipca 2017 r.
Sąd Rejonowy w Nidzicy I Wydział Cywilny
w składzie:
Przewodniczący: SSR Katarzyna Cygan
Protokolant: sekr. sądowy Anna Soboń-Kuklińska
po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2017 r. w Nidzicy
na posiedzeniu jawnym
sprawy egzekucyjnej z wniosku R. K.
z udziałem K. W.
o świadczenie pieniężne
na skutek wniosku wierzyciela o wyjawienie majątku
postanawia:
1. nakazać dłużnikowi K. W. złożenie swego wykazu majątku z wymienieniem rzeczy i miejsca gdzie się znajdują, przypadających mu wierzytelności i innych praw majątkowych oraz złożenie przyrzeczenia, że złożony przez niego wykaz jest prawdziwy i zupełny;
2. nakazać dłużnikowi K. W. aby zapłacił na rzecz wierzyciela R. K. kwotę 40 zł ( czterdzieści złotych ) tytułem kosztów postępowania.
Sygn. akt ICo 136/17
Pismem z dnia 21 kwietnia 2017 r. R. K. wniósł o zobowiązanie dłużnika K. W. do złożenia wykazu majątku w trybie art. 913 kpc.
W uzasadnieniu wskazał, że na podstawie tytułu wykonawczego stanowiącego nakaz zapłaty jako wierzyciel wszczął egzekucje przeciwko dłużnikowi. Żadna z czynności Komornika sądowego nie przyniosła rezultatu.
K. W. przyznał że jest dłużnikiem wnioskodawcy. Podniósł, że wie o prowadzonej egzekucji. Utrzymuje się obecnie z emerytury która po potrąceniach wynosi 1480 zł.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Prawomocnemu nakazowi zapłaty z dnia 22 maja 2014 r wydanemu przez Sąd Okręgowy w O. (...)klauzulę wykonalności przeciwko dłużnikom w tym między innymi przeciwko K. W..
/dowód k.6-7/
W oparciu o powyższe prowadzona była egzekucja komornicza, która okazała się bezskuteczna.
/dowód k.4/
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 913 kpc Jeżeli zajęty w egzekucji majątek dłużnika nie rokuje zaspokojenia egzekwowanych należności lub jeżeli wierzyciel wykaże, że na skutek prowadzonej egzekucji nie uzyskał w pełni zaspokojenia swej należności, może on żądać zobowiązania dłużnika do złożenia wykazu majątku z wymienieniem rzeczy i miejsca, gdzie się znajdują, przypadających mu wierzytelności i innych praw majątkowych oraz do złożenia przyrzeczenia według roty: "Świadomy znaczenia mych słów i odpowiedzialności przed prawem zapewniam, że złożony przeze mnie wykaz majątku jest prawdziwy i zupełny". Wierzyciel może żądać wyjawienia majątku także przed wszczęciem egzekucji, jeżeli:
1) uprawdopodobni, że nie uzyska zaspokojenia w pełni swojej należności ze znanego mu majątku albo z przypadających dłużnikowi bieżących świadczeń periodycznych za okres sześciu miesięcy;
2) po uzyskaniu tytułu wykonawczego wezwał dłużnika do zapłaty stwierdzonej nim należności listem poleconym za potwierdzeniem odbioru, a dłużnik nie spełnił świadczenia w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania do zapłaty (§ 2 art. 913).
W toku posiedzenia w dniu 24 lipca 2017 r. K. W. przyznał, iż jest dłużnikiem w zakresie oznaczonym przez wierzyciela we wniosku wszczynającym sprawę. Fakt bezskuteczności egzekucja także jawi się jako bezsporny.
To ocenie Sądu wskazuje że wierzyciel za pomocą przedłożonych dokumentów urzędowych udowodnił, że na skutek prowadzonej egzekucji nie uzyskał w pełni zaspokojenia swej należności, a zatem może on żądać zobowiązania dłużników do złożenia wykazu majątku z wymienieniem rzeczy i miejsca, gdzie się znajdują, przypadających im wierzytelności i innych praw majątkowych oraz do złożenia przyrzeczenia.
Stąd orzeczono jak w sentencji.
Za podstawę orzeczenia w przedmiocie kosztów postępowania przyjęto normę art. 102 kpc.
Istotnie wniosek był uzasadniony, jednakże fakt sytuacji materialnej dłużnika uzasadnił obciążenie go jedynie częścią kosztów to jest opłatą od wniosku. Sądowi znane jest orzecznictwo wskazujące że sama sytuacja materialna dłużnika nie uzasadnia nie obciążania go kosztami przegranej sprawy, jednakże w niniejszej sprawie zachodzi inna sytuacja. Bowiem to owy stan majątkowy doprowadził do przedmiotowego postępowania. Nierzadko owa niewypłacalność dłużników wobec których dochodzi do wydania postanowienia o wyjawienie majątku pogłębiana jest przez kolejne koszty postępowań sądowych, które w niniejszej sprawie zwiększone zostały o pomoc pełnomocnika którego praca ograniczała się jedynie do złożenia wniosku stawiennictwa aplikanta. Z tych względów orzeczono o częściowym obciążeniu dłużnika kosztami .