Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant Anna Werner-Dudek

po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2014 r. w Kaliszu

odwołania J. D., (...) S. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 10 czerwca 2014 r. Nr (...)

w sprawie J. D., (...) S. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o ustalenie ubezpieczenia

oddala odwołanie

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 czerwca 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych – Oddział w O. stwierdził, iż J. D. zgłoszona do ubezpieczeń społecznych jako pracownik u płatnika S. D. prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą (...) Zakład Produkcji (...) w B., nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym takich osób od dnia 1 września 2013 r. wskazując, iż zgłoszona do ubezpieczenia jest osobą współpracującą z płatnikiem składek.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyli J. D. oraz płatnik składek – S. D. wnosząc o zmianę decyzji i objęcie J. D. ubezpieczeniem społecznym pracowników od dnia 1 września 2013 r.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił, co następuje:

Poza sporem pozostaje, iż S. D. prowadzący od września 1988 r. firmę (...) – Zakład Produkcji (...) w B. oraz J. D. pozostają w związku małżeńskim. Małżonkowie do 2013 roku wspólnie zamieszkiwali w B.. Mają dwoje dzieci: córkę – obecnie w wieku 29 lat i syna – lat 16 zamieszkałego w B.. Poza sporem jest także zgłoszenie J. D. do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych pracowników z powołaniem się na umowę o pracę z dnia 1 września 2013 r. W umowie tej zostało wskazane, iż odwołująca zostaje zatrudniona od dnia 1 września 2013 r. w firmie (...) na czas nieokreślony na stanowisku pomoc w punkcie handlowym, pracownik fizyczny za wynagrodzeniem minimalnym – z chwili zawarcia umowy w kwocie 1 600 zł miesięcznie.

/bezsporne/

W 2007 r. S. D. przeszedł udar mózgu. Od tego czasu ma trudności w podejmowaniu decyzji z uwagi na stany depresji i braku panowania nad emocjami. Przebyty udar był też przesłanką zdrowotną prowadzącą do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy. Nie wykonuje też żadnych czynności związanych z prowadzeniem firmy. Przedstawiona umowa o pracę miała zabezpieczyć odwołującej środki na swoje utrzymanie oraz zapewnić bieżące prowadzenie czynności związanych ze sprzedażą towaru a także załatwianie w urzędach spraw związanych z firmą. Odnośnie tego ostatniego aspektu odwołująca powoływała się na uprawnienia wynikające z udzielonego jej w 2006 r. przez S. D. pełnomocnictwa notarialnego. Obecnie odwołująca mieszka w B..

dowód: zeznania odwołującej.

Ustalając powyższy stan faktyczny sąd dał wiarę zeznaniom odwołującej w części obejmującej dane odnoszące się do stanu rodzinnego oraz stanu zdrowia S. D. i możliwości podejmowania przez niego czynności z zakresu kierowania firmą. Pozostałej części zeznań odwołującej sąd nie dał wiary albowiem nie korespondują z innymi ujawnionymi w sprawie okolicznościami. Przede wszystkim nie wiarygodna jest wersja o zaprzestaniu prowadzenia wspólnego gospodarstwa w związku z zamiarem wystąpienia o rozwód co miało obrazować wyprowadzenie się odwołującej do K.. Faktycznie, odwołująca od dnia 1 września 2013 r. uzyskała potwierdzenie zameldowania się na terenie K. jednak takie zgłoszenie w organie ewidencji ruchu nie mogło wprost przesądzić o braku prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego i podejmowania przez odwołującą za S. D. czynności związanych z zarejestrowaną działalnością gdy ten z uwagi na stan zdrowia nie podejmował żadnych czynności w firmie co zresztą przyznała sama odwołująca w swych zeznaniach. Odwołująca z racji wykonywanych czynności, codziennie kontaktowała się z mężem, podejmowała czynności urzędowe z racji posiadanego pełnomocnictwa. Tak ujęty zakres działań pozwala na przyjęcie istnienia więzi gospodarczej i ustaleń między małżonkami co do konkretnych planów na przyszłość. W tych warunkach niewiarygodne są twierdzenia o zaniku prowadzenia wspólnego gospodarstwa, jeżeli inne sfery związane z koniecznością zapewnienia dochodów zapewniają uzyskanie środków utrzymania koniecznego dla odwołującej i jej męża z tego samego źródła.

Sąd zważył, co następuje:

W myśl przepisu art. 6 ust 1 pkt 5, art.12 ust 1, art.13 pkt 2 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą oraz osoby z nimi współpracujące podlegają obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu od dnia rozpoczęcia działalności do dnia zaprzestania. Osoby takie w myśl uregulowania zawartego w art. 11 ust. 2 ustawy podlegają dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu.

Definicję osoby współpracującej zawiera przepis art. 8 ust. 11 cytowanej ustawy. W myśl zawartej tam regulacji za osobę współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność, uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej. Powyższy zakres nie obejmuje osób, z którymi została zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego.

W myśl przepisu art. 8 ust. 2 cytowanej wyżej ustawy jeżeli pracownik – osoba, która z godnie z przepisem art. 8 ust.1 ustawy pozostaje w stosunku pracy – spełnia kryteria dla osób współpracujących dla celów ubezpieczeniowych traktowany jest jako osoba współpracująca.

Dla osób współpracujących z osobami prowadzącymi taką działalność należących do kręgu osób objętych dyspozycją przepisu art. 8 ust. 11 ustawy, momentem zasadniczym będzie podjęcie czynności leżących w zakresie prowadzonej działalności.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy uzasadnia istnienie skutecznie podejmowanych przez odwołującą czynności, stanowiących w istocie o prowadzeniu przez firmę działalności w zakresie produkcji i sprzedaży. Odwołująca bowiem będąc pełnomocnikiem przedsiębiorcy, wykonywała za niego wszystkie czynności związane z prowadzeniem firmy. To na niej spoczywał obowiązek dokonania zakupu towaru. Ona prowadziła rozliczenia finansowe. Wykonywała zatem szereg czynności wykraczających poza zakres obowiązków wynikających z przedstawionej umowy o pracę. Nie do pominięcia jest w takich warunkach brak jakiegokolwiek podporządkowania służbowego, jeżeli z racji stanu zdrowia sam S. D. nie wykonywał jakichkolwiek czynności w firmie. Brak takich czynności oznacza brak faktycznej możliwości prowadzenia jakiejkolwiek kontroli. Zatem odwołująca poruszała się w warunkach daleko idącej swobody decyzyjnej charakterystycznej dla sytuacji osób prowadzących działalność gospodarczą a nie typowej dla stosunku pracy na stanowisku pomocy w punkcie handlowym czy pracownika fizycznego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, zaskarżona decyzja uznana została jako zgodna z prawem. Odwołanie jako nieuzasadnione podlegało w tych warunkach oddaleniu.