Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie: Przewodniczący: SSR Joanna Sienicka

Protokolant: K. P.

bez udziału oskarżyciela publ.

po rozpoznaniu w dniu 16.05, 8.06, 25.07.2017r.,

sprawy R. M.

s. E. i J. z domu M. , ur. (...) w S.

obwinionego o to, że: I działając jako pracodawca w O. nie dopełnił obowiązku terminowego opłacenia składek na Fundusz Pracy należnych za dany miesiąc do dnia 15 następnego miesiąca, tj. składek za grudzień 2016 r. w kwocie 107,04 zł opłaconych podczas kontroli w dniu 17.01.2017 r.

- tj. za wykroczenie z art. 122 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 104 ust. 1 pkt 1 i art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, art. 47 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych

II działając jako pracodawca w O. zawierał z T. S. (1) w okresie od 08.07.2016 r. do 31.12.2016 r. umowy zlecenia w warunkach, w których zgodnie z prawem pracy powinny być zawarte umowy o pracę

- tj. za wykroczenie z art. 281 pkt 1 kp w zw. z art. 22 § 1 ¹ i § 1 ² kp

III działając jako pracodawca w O. od dnia 10.05.2016 r. do dnia kontroli tj. dn. 10.01.2017 r. nie potwierdził na piśmie umowy o pracę zawartej z T. S. (1) na okres od 10.05.2016 r. do 7.07.2016 r. na stanowisku (...)

-tj. za wykroczenie z art. 281 pkt 2 kp w zw. z art. 29 § 2 kp

IV działając jako pracodawca w O. od dn. 16 lipca 2016 r. do dn. 15.12.2016 r. zgłaszał do ubezpieczenia społecznego nieprawdziwe dane mające wpływ na wymiar składek na Fundusz Pracy za T. S. (1)

- tj. za wykroczenie z art. 122 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 104 oraz art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy , art. 36 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych

ORZEKA:

I obwinionego R. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów , z tym ustaleniem, iż czyn opisany w pkt II miał miejsce w okresie do 30 listopada 2016r i za to skazuje go na podstawie art. 122 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 104 ust. 1 pkt 1 i art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, art. 47 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, art. 281 pkt 1 kp w zw. z art. 22 § 1 ¹ i § 1 ² kp, art. 281 pkt 2 kp w zw. z art. 29 § 2 kp, art. 122 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 104 oraz art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy , art. 36 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w zw z art. 9§2kw, wymierzając na podstawie art. 281pkt1 kp w zw. z art. 9 § 2 kw karę 4000 (cztery tysiące ) złotych grzywny ;

II na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100 (sto) złotych i opłatą w kwocie 400(czterysta) złotych.

Sygn. akt IX W 1187/17

UZASADNIENIE

R. M. obwiniony został o to, że: działając jako pracodawca w O. nie dopełnił obowiązku terminowego opłacenia składek na Fundusz Pracy należnych za dany miesiąc do dnia 15 następnego miesiąca, tj. składek za grudzień 2016 r. w kwocie 107,04 zł opłaconych podczas kontroli w dniu 17.01.2017 r.tj. za wykroczenie z art. 122 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 104 ust. 1 pkt 1 i art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, art. 47 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych; działając jako pracodawca w O. zawierał z T. S. (1) w okresie od 08.07.2016 r. do 31.12.2016 r. umowy zlecenia w warunkach, w których zgodnie z prawem pracy powinny być zawarte umowy o pracę tj. za wykroczenie z art. 281 pkt 1 kp w zw. z art. 22 § 1 ¹ i § 1 ² kp; działając jako pracodawca w O. od dnia 10.05.2016 r. do dnia kontroli tj. dn. 10.01.2017 r. nie potwierdził na piśmie umowy o pracę zawartej z T. S. (1) na okres od 10.05.2016 r. do 7.07.2016 r. na stanowisku (...) tj. za wykroczenie z art. 281 pkt 2 kp w zw. z art. 29 § 2 kp; działając jako pracodawca w O. od dn. 16 lipca 2016 r. do dn. 15.12.2016 r. zgłaszał do ubezpieczenia społecznego nieprawdziwe dane mające wpływ na wymiar składek na Fundusz Pracy za T. S. (1) tj. za wykroczenie z art. 122 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 104 oraz art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy , art. 36 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Obwiniony R. M. mieszka w O. , prowadzi działalność gospodarczą - (...), jest (...), płaci alimenty na (...). (...) zajmuje się skupem (...). Punkt skupu znajduje się przy ul (...) w O.. Obwiniony prowadzi powyższą działalność od 2006r .

W dniach 10, 17 i 19 stycznia 2017r w firmie (...) w O. przeprowadzona została kontrola przez inspektorów pracy T. K. i A. G. z Państwowej Inspekcji Pracy. Celem kontroli było zbadanie przestrzegania przepisów prawnej ochrony pracy , w tym legalności zatrudnienia osób wykonujących pracę zarobkową . Kontrolę przeprowadzono w siedzibie firmy przy ul (...) oraz przy ul (...) , gdzie znajduje się punkt skupu (...). Podjęta została w wyniku skargi pokrzywdzonego T. S. (1) zarzucającego obwinionemu zatrudnienie go jako (...) w ramach fikcyjnych umów zlecenia podczas gdy faktycznie praca świadczona była na podstawie umowy o pracę. Podmiot kontrolowany reprezentował obwiniony. Inspektorzy pracy ujawnili, iż na rzecz kontrolowanego podmiotu w styczniu 2017r pracę świadczyli S. L. i W. D. (1) na podstawie umowy o pracę jako magazynier skupowy , A. S. (1) na podstawie umowy o pracę na stanowisku dyrektora do spraw logistyki. Obwiniony przedstawił także umowy zlecenia zawierane w 2016r z T. S. (1). Inspektorzy pracy ocenili, iż w wypadku zatrudnienia pokrzywdzonego T. S. (1) doszło do obejścia przepisów o zatrudnieniu w ramach stosunku pracy. Inspektor pracy działając na rzecz pokrzywdzonego wniósł pozew do Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (...) o ustalenie istnienia stosunku pracy pomiędzy T. S. (1) a R. E. (...) w O. w okresie od 10 maja 2016r do 30 listopada 2016r.

T. S. (1) w dniu 10 maja 2016r rozpoczął wykonywanie pracy w firmie (...) na stanowisku (...). Do jego obowiązków należało przywożenie (...) z miejsc wskazanych przez pracodawcę. Pracownica firmy (...) wysyłała pokrzywdzonemu w godzinach porannych informację SMS skąd ma odbierać (...) danego dnia, wskazywała konkretne miejsca i firmy od których ma ją odbierać, często także w jakiej kolejności. T. S. (1) przewoził (...) samochodem marki F. (...) należącym do obwnionego. Pojazd odbierał codziennie rano około godziny 8.00 w siedzibie firmy. Kluczyki wydawał mu W. D. (1). Około godz. 16 odstawiał w to samo miejsce samochód i oddawał kluczyki do niego. Paliwo do pojazdu zapewniał obwiniony. Pokrzywdzony wykonywał pracę do 30 listopada 2016r . Pokrzywdzony ustalił z obwinionym, iż będzie otrzymywał wynagrodzenie miesięczne w kwocie około 1800zł netto. W okresie od 10 maja 2016r do 7 lipca 2016r pokrzywdzony wykonywał pracę bez zawartej umowy na piśmie. W dniu 8 lipca 2016r obwiniony zawarł z T. S. (1) umowę zlecenia w ramach której pokrzywdzony zobowiązywał się do wykonywania pracy na stanowisku (...) do dnia 31 lipca 2016 , a za wykonywane czynności miał otrzymać wynagrodzenie w kwocie 50 zł brutto. Czynność miał wykonywać osobiście . Analogiczne umowy zawarte zostały w dniu 1 sierpnia 2016r na okres do 31 sierpnia 2016r, 1 września 2016r na okres do 30 września 2016r, 1 października 2016r na okres do 31 października 2016r . W dniu 1 listopada 2016r zawarta została umowa zlecenia na okres do 31 grudnia 2016r. z wynagrodzeniem 100zł brutto. Do wymienionych umów zlecenia wystawione zostały rachunki do wypłaty kwot po 30,26zł na rzecz pokrzywdzonego w dniu 5.08.2016, 6.09.2016, 7.10.2016, 7.11 2016r . Z rachunków tych wynika, iż składka ZUS płatna od powyższego wynagrodzenia wynosiła po 6,86zł za wymienione miesiące, a składka na ubezpieczenie zdrowotne po 3,88 zł. W rzeczywistości pokrzywdzony za wykonywaną pracę otrzymywał inne kwoty niż wynikające z w/w rachunków, wynoszące koło (...), a wynikające z uzgodnienie ustnych zawartych z obwinionym. Kwota wynagrodzenia zależna była od ilości przepracowanych godzin. Na jej wysokość nie miało wpływu ile (...) pokrzywdzony przywiózł w danym miesiącu.

W toku kontroli inspektorzy pracy ujawnili także , iż składka na Fundusz Pracy za grudzień 2016 w kwocie 107, 04zł opłacona została przelewem z dnia 17 stycznia 2017r, a zatem z przekroczeniem terminu .

Po przeprowadzeniu kontroli wydane zostało wystąpienie o : zaprzestanie przez (...) R. M. zawierania umów cywilnoprawnych w warunkach w których powinny być zawarte umowy pracę , terminowe opłacanie składek na Fundusz Pracy, zgłaszanie prawidłowych danych mających wpływ na wymiar składki na Fundusz Pracy , potwierdzania pracownikowi na piśmie ustaleń co do stron umowy, rodzaju umowy i jej warunków przed dopuszczeniem do pracy.

(d. pismo z (...) k 9, 11, nakaz k 12, wystąpienie k 13, protokół kontroli k 14- 17, umowy k 19- 2, rachunki k 24- 29, pismo k 49, 56, wniosek k 50, ;lista obecności k 51, umowa k 52, 53-54 protokół k 55, wypowiedzenie k 57, sms-y k 58-81,odpis pozwu z zał. k 87-120, wykazy otrzymanej (...) k 123- 200, 201-235, pismo ZUS k 258, wyjaśnienia obwinionego k 82- 83, zeznania A.G. k 83- 84, W. D. k 244-245, T. S. k 245-246, A. S. k 246-246v, notatnik k 248)

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, odnośnie czynu z pkt I , iż nieterminowe opłacenie składek dotyczyło tylko jednego miesiąca. Przyznał, iż składkę należało opłacić do 15 stycznia 2017r. Wyliczenie z biura rachunkowego , które zajmuje się obliczeniem składki, zostało mu przesłane 13.01.2017 o godz. 16:08. W związku z tym, że pracownica , która zajmuje się wykonywaniem przelewów z konta, była na urlopie, dopiero po jej powrocie z urlopu, czyli 17.01. została wpłacona cała składka. Oświadczył, iż nie ma hasła do konta firmowego dlatego sam nie dokonał płatności „może przez małe niedopatrzenie”. Odnośnie drugiego zarzutu wyjaśnił, iż T. S. wykonywał prace zlecone od lipca do listopada 2016r. jako kierowca na umowę zlecenia zawartą w formie pisemnej. Zlecenie polegało na objeżdżaniu sklepów i zbieraniu (...). Od T. S. zależało czy robił to codziennie, czy co drugi dzień, nie był pilnowany. Był zobowiązany do osobistego świadczenia tej pracy. Wynagrodzenie nie było zależne od ilości zebranej (...), to była stała kwota. Generalnie nie było określonego czasu w jakim miał wykonać czynności, nie był rozliczany z tego. Odnośnie trzeciego zarzutu wyjaśnił, iż między 10 maja a 07 lipca 2016r T. S. był parę razy w pracy aby zobaczyć na czym ta praca polega, jeździł z nim samochodem, ale sam nie świadczył jeszcze pracy. Miało to miejsce sporadycznie, orientacyjnie 5 razy. Przyuczanie polegało na tym, aby zobaczył jak ma podejść do klienta, z której strony podjechać do sklepu. Odnośnie zarzutu czwartego oświadczył, iż zgłosił dane zgodne z umową zlecenia i zgodnie z rachunkiem, były to informacje odpowiadające rzeczywistości. Obwiniony wyjaśnił jednocześnie , iż ma umowy na odbiór (...) z różnymi firmami, szkołami. Makulatura odbierana jest między 08:00 a 16:00, w tych godzinach działa biuro firmy. T. S. nie miał wyznaczonych godzin pracy, ale (...) miał odbierać w w/w godzinach. W umowach z klientami z reguły nie ma częstotliwości odbioru. Klient dzwoni, gdy trzeba coś odebrać. Obwiniony oświadczył, iż sam też jeździł i odbierał (...). Na umowach zlecaniach były wpisane kwoty wynagrodzenia dla pana S., 50 złotych brutto za miesiąc. Przyznał, iż T. S. wyjeżdżał niemal codziennie po (...). Za to płacił mu 50 złotych miesięcznie. Osobiście wypłacał wynagrodzenie. Pan S. nie musiał się stawiać na konkretną godzinę w siedzibie firmy, nie miał ustalonego czasu pracy. Za pośrednictwem telefonu i SMS-ów, otrzymywał informację , że ma jechać w określone miejsce. Zlecenia dostawał od pani A. S. (1). Jeździł pojazdem firmy. Nie był rozliczany z przejechanych kilometrów. Według obwinionego nikt nie nadzorował pracy T. S., gdyż mógł sam sobie ustalać dokąd i o której pojechał. Przyznał, iż obecnie zatrudnia kierowcę , który zarabia (...)złotych brutto, należy do niego odbieranie (...). Jego praca nie różni się od wykonywanej przez pana S..

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, uznając je za przejaw przyjętej przez niego linii obrony zmierzającej do uniknięcia odpowiedzialności za zarzucane mu wykroczenie. Twierdzenia obwinionego pozostają w sprzeczności ze zgromadzonym materiałem dowodowym , w tym z zeznaniami pokrzywdzonego, a także inspektora A. G., wynikami kontroli PIP , zasadami doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania. Zasadom tym przeczy chociażby twierdzenie obwinionego, iż T. S. wykonywał pracę polegającą na odbieraniu (...), często wielu kilogramów, przywożeniu jej od klientów z terenu O. i okolic za 50 zł miesięcznie brutto. Przeżycie przez miesiąc za taką kwotę nie jest możliwe. Pokrzywdzony wykonywał powierzone mu zadania w godzinach 8-16 niemal każdego dnia, co praktycznie uniemożliwiało mu podjęcie innego stałego zatrudnienia. Twierdzenia obwinionego, iż otrzymywał od niego jedynie 50 zł brutto nie zasługują na danie im wiary. Na uwagę zasługuje fakt, iż obecnie obowiązki jakie wykonywał pokrzywdzony, powierzone zostały innej osobie zatrudnionej w ramach umowy o pracę z wynagrodzeniem około (...) miesięcznie. Kwota ta zbliżona jest do wynagrodzenia jakie według pokrzywdzonego wypłacał mu obwiniony. Także twierdzenie obwinionego, iż nikt nie nadzorował pracy T. S., gdyż sam mógł ustalać dokąd i o której pojechał, w świetle treści SMS i zeznań A. S. nie zasługują na uwzględnienie. Pokrzywdzony miał wskazane miejsce skąd ma odbierać (...) oraz kiedy ma to zrobić. Wyjaśnieniom obwinionego przeczą zeznania pokrzywdzonego i inspektora A. G.. .

A. G. przeprowadzał kontrolę w firmie obwinionego w związku ze skargą T. S. (1). Zgłaszający podał mu , że w okresie od 10.05. – 30.11.2016r. wykonywał pracę na stanowisku (...) na rzecz R. M., przy czym w okresie od 10.05. – 10.07. praca ta wykonywana była „na czarno”. Natomiast w dalszym okresie od 08.07 – 30.11 na podstawie kolejno zawieranych umów cywilnoprawnych - umów zlecenia na okresy miesięczne. Jego praca polegała na prowadzeniu pojazdu firmowego, odbieraniu (...) i (...) z różnego rodzaju firm, instytucji wskazanych przez R. M.. T. S. (1) twierdził , że regularnie otrzymywał od księgowej - A. S. (1) wiadomości SMS, w których wskazywane były punkty odbioru towaru, kolejność odbioru, godzina odbioru, jak również polecenia wykonania innych czynności, np. stawienia się w zakładzie wulkanizacyjnym w celu zmiany opon, czy oklejenia samochodu służbowego. W treści tych wiadomości były podawane szczegóły w jaki sposób odbiór ma przebiegać. T. S. twierdził , że regularnie świadczył pracę od poniedziałku do piątku w godz. 08:00 -16:00, a wynagrodzenie jakie otrzymywał wynosiło około (...) złotych, wyliczone ze stawki godzinowej wynoszącej około 10 złotych za godzinę pracy. Świadek zeznał, iż obwiniony okazywał mu podczas kontroli umowy zawierane z T. S., w których wynagrodzenie wskazane było w granicach 50, czy 100 złotych brutto, i taka kwota wskazywana była do ubezpieczenia. W jego ocenie doszło do obejścia przepisów o zatrudnieniu, w ramach stosunku pracy. T. S. (1) wykonywał pracę osobiście na rzecz R. M. i w warunkach podporzadkowania , nie mógł sam dysponować swoim czasem ani w sposób dowolony wybierać miejsc w których odbierał towar w danych dniach, był związany poleceniami, które otrzymywał od R. M. i księgowej, co do typu pracy, czasu pracy. Pracę wykonywał odpłatnie, nie mógł zorganizować sobie zastępstwa, musiał wykonać ją osobiście. Pan S. wskazywał , że zależało mu na zawarciu umowy o pracę, nie próbował jej jednak wyegzekwować od obwinionego , bo wiązałoby się to z odmową zatrudnienia. Pan M. wspominał natomiast o obciążeniach komorniczych T. S. (1) i tym uzasadniał fakt zawarcia umów cywilnoprawnych. Z ustaleń dokonanych w czasie kontroli wynikało, iż w okresie od maja do lipca T S. wykonywał dokładnie tą samą pracę, jak w ramach zawartych później umów zlecenia . Nic mu nie wiadomo na temat, aby pokrzywdzony w tym czasie miał się przyuczać, obwiniony nie mówił o tym w trakcie kontroli, nie podawał takich informacji.

T. S. (1) zeznał, iż pracował jako kierowca u obwinionego. Przez pierwsze 2 miesiące bez żadnej umowy, potem dostał umowę zlecenia. W umowie tej było określone wynagrodzenie około 30 złotych. Nie otrzymywał takiej kwoty faktycznie. Obwiniony wypłacał mu około (...) złotych, w zależności od miesiąca- od ilości godzin które przepracował. Otrzymywał 10 złotych za godzinę. Wynagrodzenie nie było uzależnione od ilości przywiezionej przez niego (...). Podpisał umowę zlecenia gdyż nie miał wyjścia, musiał iść do lekarza. Pytał obwinionego o inną umowę , ale ten odpowiedział mu, że na razie nie ma takiej możliwości. Nie miał wpływu na treść zawartej umowy zlecenia , nie prosił aby na umowie była niższa kwota wynagrodzenia, niż rzeczywiście wypłacana. Pokrzywdzony zeznał, iż A. S. (1) wysyłała mu SMS-y codziennie rano około 07:00, wskazując punkty odbioru skąd miał odbierać (...), codziennie były inne. Nie miał określonego limitu przywozu (...). Woził ją pojazdem obwinionego, który odbierał codziennie rano z firmy około godz. 08:00. Kluczyki wydawał mu W. D.. Jemu też oddawał kluczyki do godz. 16:00. Po godz. 16:00 nie mógł już oddać pojazdu, bo firma była zamknięta. Pokrzywdzony zeznał, iż pracował codziennie, nie mógł innej osobie powierzyć tej pracy, bo był odpowiedzialny za samochód. W okresie od maja do lipca także pracował, dostawał SMS-y. Oświadczył, iż tylko jeden dzień jeździł z obwinionym, potem miał nawigację. Jego praca w okresie od maja do lipca nie różniła się wykonywanej od lipca do listopada 2016r, otrzymywał takie samo wynagrodzenie. Zgłosił się do Państwowej Inspekcji Pracy, gdyż obwiniony nie zapłacił mu za ostatni miesiąc pracy . Prowadził sam ewidencję czasu pracy, odnotowywał skąd zabierał (...), godziny pracy, swoje wynagrodzenie. Wynagrodzenie było mu wypłacone gotówką „na rękę”, wypłacał je obwiniony, nic nie podpisywał otrzymując je. Miał jedno obciążenie - mandat w kwocie 200 złotych, obwiniony za niego zapłacił, ale potem zwrócił mu pieniądze. W okresie gdy pracował u obwinionego nie miał innych obciążeń, ani komorniczych, ani alimentacyjnych, alimenty płaci na czas sam bez komornika. Zeznał, iż nie posiada SMS-ów sprzed września, bo zmieniał telefon.

Sąd w całości podzielił zeznania w/w świadków uznając je za spójne, logiczne, rzeczowe i konsekwentne. Znajdują one potwierdzenie w treści sms otrzymywanych przez pokrzywdzonego od A. S. , w informacji udzielonej przez ZUS k 258, a także w notatkach sporządzanych przez pokrzywdzonego a dotyczących dat i miejsc z jakich odbierał (...) , godzin pracy w danym dniu, ilości (...). Notatki te nie są szczegółowe. Świadczą jednak o wykonywanej przez pokrzywdzonego pracy, jej charakterze, wymiarze. Z notatnika wynika także , iż w okresie od maja do lipca 2016r pokrzywdzony odbierał (...) od klientów , co potwierdza jego zeznania, iż w tym czasie już pracował , przeczy zaś twierdzeniom obwinionego, iż miało wówczas miejsce jedynie przyuczanie pokrzywdzonego do pracy. Podkreślenia wymaga, iż według oświadczenia obwinionego przyuczenie to trwać miało ponad 2 miesiące , co mając na uwadze nieskomplikowany charakter pracy wykonywanej przez pokrzywdzonego samo w sobie nie jest wiarygodne. W okresie tym, jak wynika z zeznań T. S. i zapisów z jego notatnika , pokrzywdzony wykonywał analogiczne czynności jak w okresie od lipca do listopada, gdy obwiniony zawarł z nim umowę zlecenia. W okresie od 10 maja 2016r do 7lipca 2016r pokrzywdzony pracował bez potwierdzenia na piśmie warunków zatrudnienia, czy wynagrodzenia.

Sąd zasadniczo nie kwestionował zeznań pozostałych świadków. Są oni nadal pracownikami obwinionego. W ich zeznaniach widoczne jest dążenie do nieobciążania pracodawcy. Często wskazują na swoją niewiedzę odnośnie pracy wykonywanej przez pokrzywdzonego.

A. S. (1) zeznała, iż jest pracownikiem obwinionego w firmie (...) od 01.04.2015r. od samego początku w ramach umowy o pracę. Do jej obowiązków należą kontakty z klientami, koordynacja odbioru (...) do klientów i rozliczenie się z nimi . Pan S. pojawił się w firmie kiedy trzeba było z nim podpisać umowę, na początku lipca 2016r. Nie wie , czy pan S. pracował wcześniej przed podpisaniem tej umowy. Widziała go kilka razy wcześniej, może 3 – 4 razy w samochodzie pana R. M.. Był tam sam. Pan S. był zatrudniony na umowę zlecenia, ale nie wie dlaczego taka umowa została z nim zawarta, decyzję o zawarciu umowy podejmował pan M.. Praca pana S. polegała na odbieraniu (...) z poszczególnych punktów. Przyznała, iż dostawał od niej informację SMS-ową dokąd ma jechać. Wiadomości przesyłała mu z różną częstotliwością. Przyznała też, iż mogło się zdarzyć , że przez tydzień wysyłała je codziennie. Świadek zeznała, iż pokrzywdzony raczej nie mógł odbierać (...) z dowolnych miejsc, a jedynie z tych , z którymi współpracowali. Nie zdobywał nowych klientów, to należało do niej. Pan S. otrzymywał 50-100 złotych brutto wynagrodzenia miesięcznie , ale nie wie za jaką ilość godzin pracy. Nie wie też czy jego wynagrodzenie było uzależnione od godzin pracy, czy od ilości przywiezionej (...), te ustalenia były dokonywane między panem S., a obwinionym. Zeznała, iż nie była obecna przy wypłacie wynagrodzenia pokrzywdzonemu . W ocenie świadka praca jaką wykonywał pokrzywdzony nie była ciężka, bo bardzo dużo klientów oferuje pomoc podczas załadunku. T. S. przywoził 250-600 kg (...) , czasem to on załadowywał (...) na samochód. Przyznała, iż sama za taką kwotę 50- 100 złotych nie pracowałaby. Pan S. przyniósł wypowiedzenie do biura, mówił, że pan obwiniony nie wypłacił mu wynagrodzenia, nie mówił w jakiej kwocie. Oświadczyła , iż sama otrzymuje wynagrodzenie przelewem na konto. Wypłaca je pan M.. Pan D. pracuje na podstawie umowy o pracę, wcześniej pracował na umowę zlecenia. Nie wie, czy czymś różni się praca wykonywana przez niego w ramach umowy zlecenia i umowy o pracę. Obecnie w firmie pracuje nowy kierowca zatrudniony na umowę o pracę.

Z relacji w/w bezspornie wynika, iż pokrzywdzony otrzymywał od niej polecenia dotyczące miejsca odbioru (...), niekiedy kolejności jej odbioru danego dnia, sam nie starał się o nowych klientów.

W. D. (1) zeznał, iż pracuje w (...) ul. (...) od około 2 lat. Początkowo na podstawie umowy zlecenia, a obecnie- od 02 lutego 2017r, w ramach umowy o pracę jako (...). Należy do niego obsługa klientów, wydawanie kluczy od samochodu i dokumentów (...). Gdy T. S. przywoził (...), spisywał jej wagę i odnotowywał w wykazie. Oświadczył, iż nie pamięta od kiedy pan S. pracował w firmie. Z jego obserwacji wynikało, iż woził (...), ale nie pamiętał czy codziennie. On sam żadnych dyspozycji skąd ma przywozić (...) nie wydawał pokrzywdzonemu i nie nadzorował jego pracy . Świadek zeznał, iż charakter jego wynagrodzenia zmienił się po zawarciu umowy o pracę, w stosunku do poprzedniej umowy ma wyższe wynagrodzenie, choć warunki pracy i czynności jakie wykonuje są takie same. Nie wie ile zarabiał pan S.. Pokrzywdzony przychodził do pracy w godzinach rannych między godz. 08:00, a 09:00, wtedy wydawał mu klucze. W różnych godzinach odbierał od niego (...), nieraz w ciągu dnia 2 razy, a niekiedy więcej. T. S. zdawał mu klucze i odstawiał pojazd na bazę między godz. 15:00 a 16:00. Nie odnotowywał tego. Właściciel firmy także woził (...) , ale innym samochodem, nie pamięta jak często. Oświadczył, iż nie pamiętam jak często pan S. przychodził do pracy. Na wykazach , które sporządzał była (...), którą przywoził pan S. i właściciel.

Z relacji w/w świadka wynika, iż pokrzywdzony pracował w godzinach 8-16, w tych godzinach jedynie mógł odebrać i oddać samochód, a także , iż praktyka zawierania umowy zlecenia zamiast umowy o pracę nie dotyczyła jedynie pokrzywdzonego, ale także W. D.. Wykazy sporządzane przez świadka a dotyczące ilości przywiezionej (...) korespondują z zeznaniami i zapisami z notatnika pokrzywdzonego. Przykładowo zapis z daty 11 maja 2016r zawarty w notatniku wskazuje , iż (...) odbierana była z drukarni, przedszkoli, szkoły w B.; analogiczne miejsca wskazane są na wykazie k 234.

Mając na uwadze dokonane ustalenia Sąd uznał obwinionego R. M. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów przyjmując , iż czyn opisany w pkt II miał miejsce w okresie do 30 listopada 2016r. . Z relacji pokrzywdzonego i zapisów z jego notatnika wynika , iż pracował on do końca listopada 2016r.

Obwiniony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona wykroczeń określonych w art art. 122 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 104 ust. 1 pkt 1 i art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, art. 47 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, art. 281 pkt 1 kp w zw. z art. 22 § 1 ¹ i § 1 ² kp, art. 281 pkt 2 kp w zw. z art. 29 § 2 kp, art. 122 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 104 oraz art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy , art. 36 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Z art. 22 kp wynika , iż przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem( § 1). Zatrudnienie w warunkach określonych w § 1 jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy(§ 1 ¹ ).Nie jest dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu warunków wykonywania pracy, określonych w § 1( § 1 ² ).

W świetle cytowanego przepisu stosunek pracy jest określoną więzią prawną łączącą pracownika z pracodawcą. Wskazana definicja legalna ma charakter cząstkowy, gdyż obejmuje jedynie kluczowe elementy konstrukcyjne stosunku pracy. Więź ta nabiera cech stosunku pracy przez swój przedmiot, na który składają się dwa podstawowe zobowiązania stron – jednej strony do wykonywania pracy określonej rodzajowo na rzecz drugiej strony i pod jej kierownictwem, i drugiej strony – do zatrudniania za wynagrodzeniem swojego kontrahenta. Podstawowe zobowiązanie pracownika wynikające ze stosunku pracy ma charakter zobowiązania do starannego działania, a nie do osiągnięcia określonego rezultatu. Pracownik zobowiązuje się do osobistego świadczenia pracy, a zatem nie może samodzielnie podstawić zastępcy, który w jego imieniu wykona zobowiązanie. Udział osoby trzeciej w realizacji zobowiązania może być wynikiem jedynie decyzji pracodawcy, który zwiąże się z tą osobą nowym stosunkiem prawnym lub też powierzy jej określone obowiązki. Najważniejszą cechą charakteryzującą pracę świadczoną w ramach stosunku pracy jest jej podporządkowanie. W art. 22 kp mowa o kierownictwie pracodawcy. Ustawodawca wskazał na element, jakim jest wyznaczenie przez pracodawcę miejsca i czasu świadczenia pracy. Zobowiązanie się pracownika do wykonywania pracy podporządkowanej oznacza poddanie się przez niego kierownictwu pracodawcy. Granice owego kierownictwa- podporządkowania organizacyjnego wyznacza umówiony rodzaj pracy. Istotą kierownictwa pracodawcy jest prawo wydawania pracownikowi poleceń. Jak wynika z treści cytowanego przepisu, a także z art. 29 kp, pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonej rodzajowo. Pracodawca może konkretyzować rodzaj pracy i w jego ramach dysponować osobą pracownika w zakresie miejsca, czasu i sposobu wykonywania pracy. W wyr. z 19.3.2014 r. (I PK 187/13, www.sn.pl) SN stwierdził, że pracownik zostaje w stosunku pracy zobowiązany do wykonywania pracy podporządkowanej (art. 22 § 1 KP), a zatem ma obowiązek wykonywać pracę pod kierownictwem pracodawcy i w sposób przez niego określony. Nie należy do jego roli decydowanie o racjonalności działań, których podjęcie poleca mu pracodawca. Powinien także powstrzymywać się od zachowań, które utrudniają współpracę w ramach zespołu, w którym przyszło mu wykonywać obowiązki.Pracowniczego podporządkowania nie można utożsamiać z permanentnym nadzorem (obserwacją) przełożonego nad sposobem czy też właściwym tempem wykonywanych czynności. Wystarczy bowiem wskazanie zadania i zakreślenie terminu jego wykonania, a następnie kontrola jakości i terminowości wykonanej pracy. Istotne natomiast jest to, że pracownik nie ma samodzielności w określaniu bieżących zadań, ponieważ to należy do sfery pracodawcy organizującego proces pracy (zob. wyr. SN z 18.2.2016 r., II PK 352/14, L.).W wyr. z 7.9.1999 r. (I PKN 277/99, OSNAPiUS 2001, Nr 1, poz. 18) SN wyraził pogląd, że: "Podporządkowanie pracownika (art. 22 § 1 KP) może polegać na określeniu przez pracodawcę czasu pracy i wyznaczeniu zadań, natomiast co do sposobu ich realizacji pracownik ma pewien zakres swobody, zwłaszcza jeżeli wykonuje zawód twórczy". Elementem stosunku pracy jest odpłatność, pracodawca zobowiązuje się do "zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem", a także wymóg osobistego świadczenia pracy, co wynika ze sformułowania "pracownik zobowiązuje się" użytego w treści art. 22 § 1 KP . Pracownik jako podmiot zależny od pracodawcy nie ma wpływu na podejmowane decyzje i kierunki działalności pracodawcy, a zatem nie może być obciążony ryzykiem powodzenia przedsięwzięć gospodarczych. Zawieranie umów cywilnoprawnych wiąże się z niższymi niż przy umowach o pracę kosztami zatrudnienia. Jest to praktyka prowadząca do wyłączenia regulacji ochronnych prawa pracy, które ze względu na sposób ukształtowania pozycji stron i warunki wykonywania pracy powinny być w danym przypadku stosowane. Niedopuszczalne jest zastępowanie umów o pracę umowami o innym charakterze przy niezmienionych warunkach świadczenia pracy ( komentarz do Art. 22 KP red. Sobczyk 2017, wyd. 3/Stelina)

(...)

Do najważniejszych cech stosunku pracy należą zatem : dobrowolność, fakt, że jest to zobowiązanie wzajemne, osobiste świadczenie pracy, charakter odpłatny, wykonywanie pracy "pod kierownictwem" pracodawcy (czyli podporządkowanie pracownika w procesie wykonywania pracy, ciągłość (trwałość) świadczenia pracy, fakt, że stosunek pracy jest stosunkiem starannego działania w odróżnieniu od zobowiązań rezultatu, ponoszenie przez pracodawcę ryzyka w procesie pracy. Zatrudnienie w warunkach określonych w art. 22§ 1 kp jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy. Nazwana zleceniem umowa, która stanowi podstawę świadczenia pracy w określonym miejscu i czasie, przewiduje osobiste wykonywanie określonych obowiązków przez zatrudnionego i jego podporządkowanie oraz zakłada jego odpowiedzialność jedynie z tytułu należytej staranności, a nie za rezultat wykonywanej pracy, jest umową o pracę -art. 22 § 1 ¹ KP; wyr. SN z 21.4.1999 r., I PKN 33/99, OSNAPiUS 2000, Nr 13, poz. 506 (Komentarz do art. 22 KP red. Walczak 2017, wyd. 22/E. Suknarowska-Drzewiecka).

Z dokonanych ustaleń wynika , iż umowa łącząca obwinionego z pokrzywdzonym oparta była na dobrowolności, wzajemności, miała charakter odpłatny, pokrzywdzony był podporządkowany organizacyjnie obwinionemu, wykonywał bowiem polecenia przesyłane mu sms a dotyczące miejsca odbioru (...), rodzaju wykonywanych czynności, kolejności odbioru od wymienionych klientów, zobowiązany był do osobistego świadczenia pracy, nie ciążyło na nim ryzyko w procesie pracy, a wynagrodzenie, czy wywiązanie się z umowy nie było uzależnione od ilości zebranej (...), nie było to zobowiązanie rezultatu. Z relacji A. S. (1) wynika, iż pokrzywdzony odbierał (...) od wskazanych klientów, sam nie zdobywał nowych. Treść wysyłanych przez w/w sms jednoznacznie wskazuje na podporządkowanie organizacyjne pokrzywdzonego. Obwiniony zawierał z pokrzywdzonym od lipca do listopada 2016r umowy zlecenia w warunkach , w których powinna zostać zawarta umowa o pracę.

Z treści art. 29§1kp wynika , iż umowa o pracę określa strony umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy, w szczególności: rodzaj pracy; miejsce wykonywania pracy; wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy, ze wskazaniem składników wynagrodzenia; wymiar czasu pracy; termin rozpoczęcia pracy. Z § 2 cyt przepisu wynika natomiast, iż umowę o pracę zawiera się na piśmie. Jeżeli umowa o pracę nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej, pracodawca przed dopuszczeniem pracownika do pracy potwierdza pracownikowi na piśmie ustalenia co do stron umowy, rodzaju umowy oraz jej warunków.

Obwiniony w okresie od 10 maja do 7 lipca 2016r nie potwierdził na piśmie rodzaju umowy ani jej warunków mimo, iż pokrzywdzony wykonywał już w tym czasie pracę polegającą na przywożeniu (...).

Z art. 47 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, wynika, iż obwiniony winien był opłacić składkę na Fundusz Pracy do 15 dnia następnego miesiąca. Składkę za grudzień 2016r uiścił zatem z nieznacznym przekroczeniem w/w terminu.

Obwiniony jako pracodawca pokrzywdzonego zgłaszał do ubezpieczenia społecznego dane mające wpływ na wymiar składek na Fundusz Pracy a dotyczące wynagrodzenia wypłacanego T. S. , które nie były prawdziwe. W rzeczywistości pokrzywdzony otrzymywał bowiem znacząco wyższe wynagrodzenie niż zgłaszane.

Z art. 104 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wynika, iż obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe opłacają pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne za osoby pozostające m.in. w stosunku pracy, a także wykonujące pracę na podstawie umowy zlecenia. Art. 107 ust. 1cyt. ustawy stanowi zaś, iż Składki na Fundusz Pracy opłaca się za okres trwania obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych w trybie i na zasadach przewidzianych dla składek na ubezpieczenia społeczne. Zgodnie z art. 18 ust 1 i 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, zleceniobiorców stanowi przychód.

Sąd orzekł wobec obwinionego karę grzywny w wysokości 4000 złotych. Orzeczona kara, w ocenie Sądu, jest współmierna do stopnia zawinienia obwinionego i znacznej społecznej szkodliwości czynów i nie może być postrzegana jako rażąco surowa. Kara grzywny w kwocie 4000zł spełni cele kary tak w zakresie społecznego oddziaływania jak i wobec samego obwinionego.

Na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych Sąd obciążył obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100 złotych i opłatą w kwocie 400złotych.

(...)