Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lipca 2017r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący S.S.R. Anna Glijerska-Socha

Protokolant Barbara Lech

Przy udziale Asesora Prokuratury Rejonowej w Wałbrzychu D. S.

po rozpoznaniu w dniach 20 lipca 2017r. i 26 lipca 2017r.

sprawy

1.  M. Ż.

urodz. (...) w G.

syna E.i D.z domu W.

oskarżonego o to, że :

I. w dniu 10 kwietnia 2017 roku w G., województwo (...), działając wspólnie i w porozumieniu z W. C. po uprzednim użyciu przemocy wobec P. K. polegającej na unieruchomieniu go na skutek przyduszenia go kurtką pod szyją zabrali w celu przywłaszczenia środki pieniężne w kwocie 30 zł czym działał na szkodę P. K., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 17 listopada 2011 roku sygn akt 580/11 za przestępstwo z art. 207 § 1 k.k. popełnione z użyciem przemocy na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 12 stycznia 2012 roku do 12 lipca 2012 roku,

to jest o przestępstwo z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 k.k.

2.  W. C.

urodz. (...) w W.

syna A.i D.z domu L.

oskarżonego o to, że :

II. w dniu 10 kwietnia 2017 roku w G., województwo (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. Ż. po uprzednim użyciu przemocy wobec P. K. polegającej na unieruchomieniu go na skutek przy duszenia go kurtką pod szyją zabrali w celu przywłaszczenia środki pieniężne w kwocie 30 zł czym działał na szkodę P. K.,

to jest o przestępstwo z art. 280 § 1 k.k.

3.  P. S.

urodz. (...) w Ś.

syna E.i A.z domu P.

oskarżonego o to, że :

III. w dniu 10 kwietnia 2017 roku w G., województwo (...), groził P. K.popełnieniem bliżej nieokreślonego przestępstwa zagrażającego osobie P. K.w celu wywarcia na nim wpływu i nieinformowania organów ścigania o dokonanym na jego szkodę przestępstwie, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym między innymi wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 6 września 2012 roku - sygn. akt III K 195/12 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, objętą wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Poznań Grunwald i Jeżyce z dnia 27 września 2012 roku sygn III K 406/12 którą odbywał od 7 maja 2005 roku do 29stycznia 2008 roku, od 5 sierpnia 2009 roku do 11 lutego 2010 roku, od 20 października 2013 roku do 27 października 2014 roku

to jest o przestępstwo z art. 245 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

I oskarżonego M. Ż. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt I części wstępnej wyroku, z tym, iż przyjmuje, że oskarżony działał wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą oraz, że dokonał zaboru w celu przywłaszczenia kwoty nie mniejszej niż 30 złotych, to jest występku z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za czyn ten na podstawie art. 280 § 1 kk wymierza mu karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza okres tymczasowego aresztowania oskarżonego od dnia 10 kwietnia 2017r., godz. 20:20 do dnia 20 lipca 2017r.,

II oskarżonego W. C. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. II części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 280 § 1 kk i wydatki poniesione w tej części przez Skarb Państwa zalicza na rachunek tegoż Skarbu Państwa,

III oskarżonego P. S. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. III części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 245 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i wydatki poniesione w tej części poniesione przez Skarb Państwa zalicza na rachunek tegoż Skarbu Państwa,

IV na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego M. Ż. do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego P. K. kwoty 30 złotych,

V zwalnia oskarżonego M. Ż. od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania związanych z jego udziałem w sprawie zaliczając je na rachunek tegoż Skarbu Państwa i nie wymierza mu opłaty.

Sygnatura akt III K 487/17

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący

stan faktyczny:

W dniu 10 kwietnia 2017r. około godz. 19:30 Pokrzywdzony P. K.szedł do sklepu (...)na zakupy . Idąc w kierunku sklepu ulicą (...)w G.na wysokości budynku nr (...), na chodniku stało trzech znanych mu z widzenia mężczyzn. Jeden z nich o mocno rozbudowanej sylwetce, którym był oskarżony M. Ż.znany pokrzywdzonemu pod pseudonimem „ (...)”, „(...)” zawołał pokrzywdzonego do siebie i zaproponował by razem z nim udał się do wspólnego znajomego G. K., który mieszka przy ul. (...). Pokrzywdzony przystał na propozycję i za oskarżonym M. Ż.wszedł do bramy. Za wyżej wymienionymi do budynku wszedł także oskarżony P. S.. Gdy oskarżony M. Ż., oskarżony P. S.i pokrzywdzony znajdowali się na parterze w korytarzu budynku oskarżony M. Ż.złapał pokrzywdzonego za kurtkę pod szyją i przyduszając go unieruchomił pokrzywdzonego i przyparł go do drzwi wejściowych , po czym ściągnął mu okulary i podał je oskarżonemu P. S.. Kiedy oskarżony M. Ż.przyciskał pokrzywdzonego tak, że brakowało mu tchu nakazał mu dać pieniądze mówiąc, że jak tego nie zrobi to sami sobie wezmą, obszukując pokrzywdzonemu kieszenie. Kieszenie pokrzywdzonego obszukiwał także P. S.. Pokrzywdzony miał w kieszeni spodni 30 złotych, które dał oskarżonemu M. Ż.. Po tym jak P. K.przekazał M. Ż.30 złotych tenże oskarżony obszukał drugą kieszeń pokrzywdzonego, z której wyciągnął drobny bilon o nieustalonej wartości oraz telefon komórkowy , który za chwilę zwrócił pokrzywdzonemu jako, że był słabej klasy i nie pozostawał w jego zainteresowaniu . Następnie oskarżony P. S.oddał pokrzywdzonemu okulary . Sprawcy po zdarzeniu pozwolili pokrzywdzonemu odejść . Kiedy P. K.wyszedł z bramy i powiedział do stojącego na chodniku oskarżonego W. C., że idzie na Policję wówczas oskarżony W. C.powiedział do niego „jak pójdziesz na psy to masz (...)”. Pokrzywdzony P. K.obawiał się słów oskarżonego traktując je jako groźbę i natychmiast udał się na Komisariat Policji w G., gdzie powiadomił o zdarzeniu a następnie wraz z funkcjonariuszami Policji udał się radiowozem celem penetracji terenu i zatrzymania sprawców . Na ulicy (...)zatrzymano wskazanych przez pokrzywdzonego jako sprawców oskarżonych W. C., P. S.i M. Ż.. Pokrzywdzony nie mówił Policjantom , jaką rolę odgrywał w zdarzeniu każdy z oskarżonych .

Dowód:

zeznania pokrzywdzonego P. K. /k- 229-231, 3-4, 10-11, 21-23/.

notatka urzędowa /k- 1/

Oskarżeni zostali zatrzymani w G. przy ul. (...) o godz. 20:20 .

Dowód:

protokół zatrzymania oskarżonego P. S. /k- 7/

protokół zatrzymania oskarżonego W. C. /k- 8/

protokół zatrzymania oskarżonego M. Z./k- 9/

W dniu 10 kwietnia 2017r. o godz. 21:15 pokrzywdzony złożył na Komisariacie Policji w G. zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa i pierwsze zeznania w niniejszej sprawie .

Dowód:

protokół przyjęcia ustnego zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa/k- 3-4/

Oskarżony M. Ż. był dotychczas wielokrotnie karany sądownie . Wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 17.11.2011r. sygn. akt III K 580/11 oskarżony M. Ż. został skazany za czyn z art. 207§1 kk popełniony z użyciem przemocy fizycznej na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 12 stycznia 2012r. do dnia 12 lipca 2012r.

Dowód:

dane o karalności oskarżonego /k- 121-123/

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 17.11.2011r. sygn. akt III K 580/11 wraz z danymi o odbyciu kary /k- 164-166/

Oskarżony M. Ż. w miejscu zamieszkania posiada poprawną opinię wśród mieszkańców , jest w kręgu zainteresowania Policji . Posiada trójkę małoletnich dzieci, które mieszkają pod innych adresem, z którymi nie utrzymuje kontaktów i na które nie płaci alimentów. Przed osadzeniem w areszcie śledczym oskarżony M. Ż. pracował dorywczo.

Dowód:

kwestionariusz wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez kuratora sądowego /k- 132-133/

Oskarżony P. S.był dotychczas wielokrotnie karany sądownie , w tym za przestępstwa przeciwko mieniu. Oskarżony P. S.był uprzednio skazany wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 27.09.2012r. sygn. akt III K 406/12 obejmującym wyrok Sądu Rejonowego w Sopocie z dnia 20.12.2005r. w sprawie II K 173/05 za czyn z art. 280§1kk w zw. z art. 64§1 kk oraz wyrok Sądu Rejonowego Poznań Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 6.09.2012r. w sprawie III k 195/12 na karę łączną 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył od dnia 7 maja 2005 do dnia 20 stycznia 2008r., od dnia 5.08.2009r. do dnia 11.02.2010r. i od dnia 20.10.2013r. do dnia 27.10.2014r.

Dowód:

dane o karalności oskarżonego /k- 78-79, 114-117 /

odpis wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 27.09.2012r. sygn. akt III K 406/12 wraz z danymi o odbyciu kary /k- 145-148/

Oskarżony P. S. mieszka z konkubiną i jej dziećmi , pracuje dorywczo przy remontach dachów . Posiada dziecko z innego związku, z którym nie utrzymuje kontaktów . W miejscu zamieszkania posiada poprawną opinię.

Dowód:

kwestionariusz wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez kuratora sądowego /k- 138-139/

Oskarżony W. C. był dotychczas wielokrotnie karany sądownie.

Dowód:

dane o karalności oskarżonego W. C./k- 118-119/

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 28.07.2015r. sygn. akt II K 323/15 /k- 149/

Oskarżony W. C. do czasu osadzenia mieszkał z konkubiną i pracował w firmie zajmującej się usługami leśnymi. W miejscu zamieszkania posiada poprawną opinię jednak sąsiedzi nie chcą się wypowiadać na jego temat . Pozostaje w zainteresowaniu Policji .

Dowód:

kwestionariusz wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez kuratora sądowego /k- 135-136/

Oskarżony M. Ż. ma 175 cm wzrostu, zamieszkuje w G. ul. (...)

Dowód:

protokół przesłuchania podejrzanego M. Ż. /k- 35/

Oskarżony W. C. ma 183 cm wzrostu, zamieszkuje w G. ul. (...) ,.

Dowód:

protokół przesłuchania podejrzanego W. C. /k- 47/

Oskarżony P. S. ma 170 cm wzrostu, zamieszkuje w G. ul. (...)

Dowód:

protokół przesłuchania podejrzanego P. S. /k- 87/

Oskarżony M. Ż. na całym etapie prowadzonego postępowania nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. Oskarżony przed Sądem nadto odmówił odpowiedzi na pytania.

Oskarżony W. C. na całym etapie postępowania nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień . Oskarżony przed Sądem odmówił odpowiedzi na pytania .

Oskarżony P. S. na całym etapie postępowania nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień a jedynie podał, że jego zdaniem pokrzywdzony „ to wymyślił”. Słuchany przed Sądem oskarżony odmówił odpowiedzi na pytania .

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zważył, co następuje:

Sprawstwo i wina oskarżonego M. Ż.co do popełnienia zarzucanego im czynu z modyfikacją wskazaną w części dyspozytywnej wyroku nie może budzić żadnych wątpliwości. Na sprawstwo oskarżonego M. Ż.wskazują zeznania pokrzywdzonego P. K., który od początku postępowania wskazywał na udział i rolę tegoż oskarżonego w zdarzeniu przedstawiając szczegółowo na czym polegało zachowanie oskarżonego od momentu gdy został przez niego zaczepiony z propozycją udania się do wspólnego znajomego zamieszkałego przy ul. (...)w W.na co pokrzywdzony przystał, poprzez zachowanie tegoż oskarżonego na klatce schodowej budynku . Pokrzywdzony na rozprawie głównej rozpoznał oskarżonego M. Ż.i sprostował swoje zeznania w części w jakiej wskazał, że to oskarżony Ż.wyjął mu kwotę 30 złotych z kieszeni podając, że był zdenerwowany i nie miał możliwości dokładnego przedstawienia zdarzenia i podał przed Sądem, że kwotę tę sam wyciągnął z kieszeni, po tym jak tenże oskarżony złapał go za kurtkę tuż przy szyi i unieruchomił , wskazując, że pozostałe pieniądze o nieustalonej wartości oskarżony M. Ż.sam wyciągnął z drugiej kieszeni razem z telefonem , który ostatecznie zwrócił, przy czym podał także, że kieszenie sprawdzał mu także drugi z mężczyzn obecnych wówczas na klatce schodowej a to wskazany przez niego na sali sądowej siedzący w ostatniej ławce oskarżony P. S., który nadto trzymał okulary, które oskarżony M. Ż.wcześniej ściągnął pokrzywdzonemu. Pokrzywdzony konsekwentnie przedstawił przebieg zdarzenia, zachowanie oskarżonego M. Ż.i swoją na powyższe reakcję oraz zachowanie oskarżonego P. S.jak również przedstawił przebieg zdarzenia z udziałem oskarżonego W. C.po wyjściu z bramy budynku, na chodniku łącznie z niezwłocznym powiadomieniem o zdarzeniu Policji. Pokrzywdzony natychmiast po zdarzeniu udał się na Komisariat Policji w G., gdzie zgłosił zdarzenie a następnie wraz funkcjonariuszami Policji udał się na miejsce zdarzenia , gdzie przebywali trzej oskarżeni, których wskazał Policjantom . Pokrzywdzony po powrocie na Komisariat Policji w G.złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa i pierwsze zeznania. Kolejne składał już w dniu 11 kwietnia 2017r. na Komisariacie i w Prokuraturze Rejonowej w W.. W tym miejscu wskazać należy , że pokrzywdzony P. K.rozpoznał oskarżonego M. Ż.na sali rozpraw a opis jego sylwetki przedstawiony przez pokrzywdzonego w postępowaniu przygotowawczym w pełni odpowiada sylwetce oskarżonego M. Ż.. Pokrzywdzony rozpoznał także pozostałych oskarżonych wskazując na czym polegało ich zachowanie . Analizując zeznania pokrzywdzonego z postępowania przygotowawczego trzeba podkreślić, że pokrzywdzony P. K.opisując zachowanie oskarżonych przedstawił jedynie sylwetki wszystkich mężczyzn , których znał tylko z widzenia , a oskarżonego M. Ż.także pod pseudonimem ” (...)”, (...). Pokrzywdzony zeznał: „gdy zawołał mnie (...)to ja podszedłem do całej trójki . Do środka korytarza oprócz mnie wszedł (...)i ten najniższy z mężczyzn „ /k- 10/. „Trzeci z mężczyzn stał przed budynkiem , nie było go w korytarzu i się temu nie przyglądał. Ja uważam, że on tylko stał na chodniku”. I dalej pokrzywdzony zeznał: ” Ten co stał cały czas przed budynkiem powiedział do mnie, że jak pójdę na psy , czyli zgłoszę to na Policję to będę miał (...)/k- 11/ . Wskazać należy, że w postępowaniu przygotowawczym nie przeprowadzono okazania pokrzywdzonemu oskarżonych P. S.i W. C.w celu wskazania , który z nich był razem z M. Ż.na klatce schodowej , a który stał na chodniku przed budynkiem. Na pytanie Sądu pokrzywdzony P. K.wskazał, że jedynie widział oskarżonego W. C.na Komedzie i wówczas był zapytany przez policjanta czy to ten . Pokrzywdzony podczas przesłuchania przez Prokuratora podał pseudonim oskarżonego M. Ż.mówiąc, że ma on około 177 cm wzrostu i jest dobrze zbudowany , o mężczyźnie , który udał się razem z nim na klatkę schodową mówił „ jeden z pozostałych mężczyzn” , o mężczyźnie, który pozostał na chodniku mówił „ trzeci mężczyzna” Mimo, że pokrzywdzony podczas przesłuchania na KP w G.w dniu 11 kwietnia 2017r. wskazał, że do środka korytarza prócz (...)wszedł ten najniższy z mężczyzn / a jak wynika z protokołów przesłuchania podejrzanych oskarżony M. Ż.ma 175 cm /k- 35/, oskarżony W. C.ma 183 cm wzrostu /k- 47/, a oskarżony P. S.ma 170 cm wzrostu /k- 87/ -a zatem to on jest najniższy z oskarżonych, przy czym zdecydowanie niższy niż oskarżony W. C./ Prokurator z niewiadomych przyczyn błędnie przyjął , że to oskarżony W. C., który bezsprzecznie jest najwyższym spośród wszystkich oskarżonych wszedł do klatki schodowej zaś P. S.pozostał na zewnątrz. Mimo treści zeznań świadka P. K.Prokurator nie przeprowadził okazania pokrzywdzonemu oskarżonych W. C.i P. S.i nie zapytał go o rolę tychże w zdarzeniu mimo, że pokrzywdzony dotychczas nie posługiwał się danymi oskarżonych, ponieważ znał ich tylko z widzenia a opisywał jedynie ich sylwetki w tym także jakiego byli wzrostu i posługiwał się niejasnym określeniem „ ten drugi mężczyzna” mówiąc o tym który wszedł do bramy, „ten trzeci mężczyzna” mówiąc o tym który pozostał na chodniku „ nie było go w korytarzu i się temu nie przyglądał”/k- 11/ . Z nieznanych Sądowi przyczyn i bez właściwej weryfikacji roli i udziału oskarżonych W. C.i P. S.Prokurator błędnie postawił zarzut z art. 280§1 kk oskarżonemu W. C.a zarzut z art. 245 kk w zw. z art. 64§1 kk oskarżonemu P. S.. Pokrzywdzony P. K.kilkakrotnie pytany na rozprawie głównej o to który z obecnych na sali rozpraw mężczyzn prócz oskarżonego M. Ż.był na klatce schodowej wskazywał na siedzącego na sali rozpraw w ostatniej ławce oskarżonego P. S./ mającego 170 cm wzrostu i najniższego z oskarżonych / , podając , że jest tego pewien w 100% . Pokrzywdzony także kategorycznie na rozprawie głównej wskazał, że oskarżony W. C./mający 183 cm wzrostu – najwyższy z oskarżonych / nie wchodził na klatkę schodową , stał na chodniku a kiedy pokrzywdzony opuścił budynek i powiedział, że idzie na Policję wówczas to oskarżony W. C.zwrócił się do pokrzywdzonego słowami :” jak pójdziesz na psy to masz (...)”. Pokrzywdzony kategorycznie wskazał, że W. C.nie było na klatce schodowej, stał na chodniku oraz , że jest tego pewien w 100% . W kontekście zeznań złożonych przez pokrzywdzonego zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i przed Sądem co do roli oskarżonych W. C.i P. S.tychże oskarżonych należało uniewinnić od popełnienia zarzucanych im czynów albowiem opisanych czynów nie popełnili / art. 414§1 kpk w zw. z art. 17§1 pkt 1 kpk/ . Nie może bowiem budzić żadnych wątpliwości , że to nie oskarżony W. C., ale oskarżony P. S.- jak podał pokrzywdzony w postępowaniu przygotowawczym najniższy z mężczyzn był współsprawcą M. Ż.w dokonaniu rozboju zaś to oskarżony W. C.a nie oskarżony P. S.groził pokrzywdzonemu popełnieniem przestępstwa pobicia w celu wywarcia na niego wpływu na świadka i nie informowania organów ścigania o popełnionym przestępstwie rozboju . Jest niedopuszczalne by Sąd mógł przypisać oskarżonemu W. C.popełnienie czynu z art. 245 kk/ przypisanemu oskarżonemu P. S./ zaś oskarżonemu P. S.czynu z art. 280§1 kk/ przypisanego W. C./ albowiem byłoby to nieuprawnione wyjście poza zarzut aktu oskarżenia. Wobec powyższego Sąd uniewinnił oskarżonych P. S.i W. C.od czynów zarzucanych im aktem oskarżenia wydatki poniesione w tej części zaliczając na rachunek Skarbu Państwa . Jednocześnie Sąd uznał, że oskarżony M. Ż.swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 280 § 1 k.k.. albowiem w dniu 10 kwietnia 2017r. w G.działając wspólnie i w porozumieniu z ustaloną osobą po uprzednim użyciu przemocy wobec P. K.polegającej na unieruchomieniu go na skutek przyduszenia kurtką pod szyją zabrał w celu przywłaszczenia środki pieniężne w kwocie nie mniejszej niż 30 złotych czym działał na szkodę wyżej wymienionego pokrzywdzonego. Zastosowanie przemocy przez oskarżonego M. Ż.było środkiem służącym do osiągnięcia zamierzonego celu jakim był zabór pieniędzy . W tej sytuacji przyjęcie wskazanej wyżej kwalifikacji prawnej czynu oraz uznanie, iż tenże oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim znajduje zdaniem Sądu pełne uzasadnienie . Oskarżony M. Ż.opisanego wyżej czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa opisanych w art. 64§1 kk będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 17.11.2011r. sygn. akt III K 550/11 za czyn z art. 207§1 kk popełniony z użyciem przemocy na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 12stycznia 2012r. do dnia 12 lipca 2012r. Wymierzając oskarżonemu M. Ż.karę Sąd wziął pod uwagę szereg okoliczności wpływających na jej wymiar . Jako okoliczności obciążające Sąd uznał znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oraz dotychczasowy sposób życia oskarżonego, co wskazuje na wysoki stopień demoralizacji. O znacznym stopniu społecznej szkodliwości czynu świadczy agresywne działanie oskarżonego z chęci uzyskania szybkiego, łatwego zysku. Oskarżony M. Ż.podstępem zwabił pokrzywdzonego do bramy bo doskonale zdawał sobie sprawę , że pokrzywdzony, który jest człowiekiem o drobnej posturze i dużo starszym nie ma żadnych szans na skuteczną obronę. Za okoliczności obciążające Sąd uznał także dotychczasową wielokrotną karalność oskarżonego oraz popełnienie czynu w warunkach powrotu do przestępstwa. Oskarżony , co wynika z wywiadu środowiskowego przed osadzeniem pracował jedynie dorywczo a mimo, że posiada trójkę małoletnich dzieci, nie utrzymuje z nimi kontaktów i nie płaci alimentów. Sposób życia oskarżonego w tym dane o karalności, z których wynika, że był on trzykrotnie karany za czyny z art. 209§1 kk jednoznacznie negatywnie świadczy o oskarżonym, który będąc młodym, zdrowym mężczyzną nie podjął żadnych starań o pracę by utrzymać siebie oraz troje dzieci a jako sposób na życie wybrał popełnianie przestępstw. Okoliczności łagodzących po stronie oskarżonego Sąd się nie dopatrzył. Wymierzając oskarżonemu M. Ż.karę Sąd baczył by była ona adekwatna tak do stopnia zawinienia oskarżonego i społecznej szkodliwości czynu jak i do osobowości i warunków osobistych oskarżonego. Ponadto Sąd uwzględnił cele zapobiegawcze i wychowawcze, które orzeczona kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, bacząc przede wszystkim na lokalne i rodzinne środowisko oskarżonego - ażeby on sam jak i jego otoczenie zrozumiało , że za popełnione przestępstwo sprawca musi ponieść karę. Uprzednia karalność oskarżonego, okoliczności popełnienia przedmiotowego czynu wskazują, iż popełniony przez niego czyn nie były przypadkowym w jego życiu – wręcz przeciwnie stanowi potwierdzenie rażącego lekceważenia porządku prawnego. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu M. Ż.kara 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności jest sprawiedliwa i w żadnym razie nie może być uznana za rażąco niską . Zważywszy na to, iż oskarżony wykazuje wysoki stopień demoralizacji, co przejawia się tak w sposobie dokonania przestępstwa jak i dotychczasowym sposobie życia koniecznym jest wychowawcze oddziaływanie na oskarżonego w toku wykonania kary pozbawienia wolności tak określonej by osiągnęła wymienione cele w optymalnym stopniu.

Na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego K. P. kary pobawienia wolności zaliczono okres tymczasowego aresztowania oskarżonego od dnia 10 kwietnia 2017r godz. 20:20 do dnia 20 lipca 2017r. Na podstawie art. 46§1 kk wobec wniosku Prokuratury Rejonowej w Wałbrzychu Sąd orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 30 złotych.

Mając na uwadze sytuację materialną i rodzinną oskarżonego M. Z. w chwili zamknięcia przewodu sądowego Sąd zwolnił go od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania zaliczając je na rachunek tegoż Skarbu Państwa i nie wymierzył mu opłaty. Powyższe rozstrzygniecie Sąd oparł o przepis art.624§1 kpk.