Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Janina Olchowska

Protokolant st. sekr. sądowy Bożena Loba

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2017r .w Giżycku na rozprawie sprawy

z powództwa małoletniej O. J. reprezentowanej przez S. S.

przeciwko Ł. J.

o podwyższenie alimentów

1.Podwyższa alimenty ustalone od pozwanego Ł. J. na rzecz małoletniej O. J. ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Giżycku w dniu 24 grudnia 2014 roku w sprawie IIIRC 268/14 z kwoty po 500,00 złotych miesięcznie do kwoty po 600,00 (sześćset) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w terminie płatności każdej z rat, płatne do rąk matki małoletniej S. S. poczynając od dnia 26 października 2016 roku.

2. W pozostałym zakresie powództwo oddala.

3.Zwalnia pozwanego od opłaty sądowej, od której powódka była zwolniona

z mocy ustawy.

4.Koszty zastępstwa procesowego pomiędzy stronami wzajemnie znosi

5.Wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

S. S. wystąpiła z powództwem przeciwko Ł. J. o podwyższenie alimentów ustalonych ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Giżycku w dniu 24 grudnia 2014r. w sprawie sygn. akt III RC 268/14, na rzecz małoletniej O. J. ur. (...), z wysokości po 550 zł miesięcznie do kwoty po 800 zł miesięcznie. Nadto wniosła o zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu powództwa wywodziła, że małoletnia O. uczęszcza do przedszkola, co generuje nieuwzględnione wcześniej koszty, jak również zwiększa ryzyko chorób poprzez kontakt z większą ilością rówieśników. Z uwagi na to koszty utrzymania dziecka znacząco wzrosły.

Uzupełniając pozew podała, że podwyższenie alimentów jest uzasadnione nie tylko uczęszczaniem dziecka do przedszkola, ale także wzrostem kosztów utrzymania, jego stanem zdrowia i podnoszącymi się stale kosztami życia. Wskazała, że pozwany ma ograniczony kontakt z córką i wobec tego jego udział w kosztach jej utrzymania winien być proporcjonalnie większy. Obecnie ogranicza się on wyłącznie do płacenia alimentów. Wydatki jakie ponosi powódka w związku z utrzymaniem córki wynoszą 1.290 zł. Składają się na nie miesięczne wydatki na wyżywienie dziecka w kwocie około 400 zł, kupno odzieży w kwocie 100 zł, kosmetyków i środków czystości w kwocie 60 zł, zabawek, materiałów edukacyjnych, książek w kwocie ok. 70 zł, lekarstw i opieki medycznej w kwocie ok. 100 zł. Koszt przedszkola do którego uczęszcza dziecko wynosi 200 zł, zaś koszt transportu dziecka to wydatek ok. 100 zł. Nadto przeznacza miesięcznie około 60 zł na zapewnienie rozrywki dziecku. Koszty związane z zapewnieniem dziecku mieszkania w części przypadającej na nie wynoszą około 200 zł.

Podała także, że nie otrzymuje świadczenia z programu 500 +. Dojeżdża do pracy z W. do G. samochodem, co wiąże się z miesięcznym wydatkiem około 400 zł. We wrześniu i październiku wydała około 600 zł na zakup lekarstw dla córki. Spłaca raty za lodówkę i zamrażarkę po 75 zł miesięcznie oraz telefon po 50 zł. Ponosi połowę kosztów utrzymania mieszkania, które zajmuje wspólnie ze swoim aktualnym partnerem życiowym.

Pozwany Ł. J. w odpowiedzi na pozew nie uznał powództwa. Wnosząc o jego oddalenie w całości wywodził, że powódka w pozwie o alimenty jako jedne z kosztów utrzymania dziecka wskazywała koszt żłobka w wysokości ok. 400 zł. Ponadto dziecko nie korzysta już z pieluch na które przeznaczana była znaczna kwota.

Pozwany pracuje jako żołnierz kontaktowy w Marynarce Wojennej w G.. Z tego tytułu osiąga dochód w wysokości ok. 2.500 zł. Otrzymuje dodatek mieszkaniowy w wysokości 900 zł. Ponosi koszty w postaci rat kredytu mieszkaniowego w kwocie 1.200 zł, rat kredytu konsumenckiego w kwocie 650 zł, czynszu wysokości 450 zł. Opłaty za energię elektryczną wynoszą ok. 100 zł miesięcznie, abonament telefoniczny wynosi ok. 100 zł, opłacenie telewizji i Internetu to wydatek ok. 100 zł. Ponadto opłaca ubezpieczenie na życie w wysokości 72 zł miesięcznie oraz alimenty na córkę w kwocie 550 zł. Pozwany dojeżdża do pracy samochodem w związku z czym miesięcznie wydaje kwotę ok. 200 zł na paliwo. Jego weekendowy pobyt u córki to koszt ok. 500 zł. Ponadto ponosi dodatkowe koszty związane z usprawiedliwionymi potrzebami dziecka np. wpłacił połowę kwoty potrzebnej na zakup dziecku okularów.

W dalszej części odpowiedzi na pozew podał, że w jego ocenie wskazany przez matkę dziecka koszt jego utrzymania jest znacząco zawyżony.

W wyniku przeprowadzonej rozprawy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na mocy ugody zawartej przez Sądem Rejonowym w Giżycku w dniu 24 grudnia 2014r. w sprawie o sygn. akt III RC 268/14 pozwany Ł. J. zobowiązał się łożyć tytułem alimentów na rzecz małoletniej córki O. J. ur. (...) w G. kwotę 500 zł miesięcznie, z góry do dnia 10 – tego każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w płatności każdej z rat, płatne do rąk matki małoletniego dziecka – S. S..

Powódka pobierała wówczas zasiłek dla osób bezrobotnych w wysokości 460 zł. Sprawowała bezpośrednią opiekę nad dzieckiem. Mieszkała wówczas z rodzicami i przekazywała im na utrzymanie kwotę 400 zł (d: protokół z dnia 24.12.2014r. sygn. akt III RC 268/14).

Aktualnie pozwany Ł. J. mieszka w G. i jest zatrudniony w G. w Marynarce Wojennej. Jego dochody za pracę na stanowisku starszego marynarza wynoszą około 3.100 zł. Otrzymuje comiesięczny dodatek mieszkaniowy w wysokości 900 zł. Ponadto raz w roku otrzymuje tzw. „trzynastą” pensję oraz tzw. „mundurówkę” w wysokości 1.800 zł. Otrzymuje również co roku świadczenie urlopowe w wysokości 700 zł (wyjaśnienia Ł. J. k. 71 d: zeznania Ł. J. k. 143, karty przychodów k. 104 -105, ).

Ponosi koszty w postaci raty kredytu hipotecznego przeznaczonego na zakup mieszkania w wysokości 1.140 zł miesięcznie oraz raty kredytu gotówkowego w wysokości 650 zł miesięcznie. Kredyt gotówkowy spłacać będzie jeszcze przez okres 6 lat do roku 2023, zaś kredyt hipoteczny do roku 2044 (wyjaśnienia Ł. J. k. 71, 143, d: potwierdzenia przelewów k. 37 – 38, umowa kredytu hipotecznego k. 117-130, umowa pożyczki k. 131-141).

Ponadto ponosi koszty w postaci czynszu w wysokości 510 zł zimą oraz 370 zł w pozostałym okresie. Opłaty za energię elektryczną wynoszą 100 zł miesięcznie. Do pracy dojeżdża samochodem w związku z czym ponosi wydatki w postaci zakupu paliwa w kwocie 350 zł miesięcznie (wyjaśnienia Ł. J. k. 71).

Oprócz córki nie ma nikogo innego na utrzymaniu. Koszt odwiedzin córki w W. kosztuje go 500 zł miesięcznie. Kupuje czasami dziecku nowe ubranka albo przekazuje rzeczy w dobrym stanie po chrześnicy. Kupił dziecku laptopa do zabawy oraz tablicę do rysowania kredą. Gdy dziecko przebywa u niego zabiera je do Parku (...) lub organizuje inne atrakcje. Dołożył się do kupna dziecku okularów (wyjaśnienia Ł. J. k. 72, 143, potwierdzenie przelewu k. 35, faktura za pobyt k. 111, rachunki k. 113 – 116).

Alimenty reguluje systematycznie płacąc na rzecz małoletniej kwotę 550 zł miesięcznie (wyjaśnienia S. S. k. 142v, d: potwierdzenie przelewu k. 40).

S. S. obecnie pracuje w hotelu w G. i zarabia netto 1.800 zł miesięcznie. Mieszka z córką i aktualnym partnerem w W. w jego służbowym mieszkaniu, za które miesięczny czynsz wynosi 550 zł. Koszt energii elektrycznej wynosi 100 zł miesięcznie. Powódka opłaca połowę rachunków. Ponosi koszty w postaci zakupu paliwa potrzebnego na dojazdy do pracy. Nie otrzymuje zasiłku rodzinnego ani świadczeń z programu 500+. Dziecko uczęszcza do przedszkola, którego koszt uzależniony jest od liczby dni w których dziecko do niego uczęszcza. Jest to kwota około 193 zł miesięcznie (wyjaśnienia S. S. k. 142-142v, karta z kserokopiami paragonów k. 60-65, d: zaświadczenie k. 4, zaświadczenie k. 57, k. 59).

Jej partner jest wojskowym i zarabia około 2.700 – 2.800 zł netto. Nie ma nikogo na utrzymaniu (wyjaśnienia S. S. k. 142).

Małoletnia O. J. zamieszkuje z matką. Uczęszcza do przedszkola. Często choruje. W październiku 2016r. była hospitalizowana z powodu zapalenia oskrzeli. W szpitalu przebywała również w styczniu 2017r. ( wyjaśnienia S. S. k. 142 -142v, paragony k. 5, karta informacyjna k. 6 – 6v, zaświadczenie k. 68, informacja k. 75, 93).

Sąd zważył, co następuje :

Zgodnie z dyspozycją art. 138 krio w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się bądź zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego.

Od ustalenia obowiązku alimentacyjnego na mocy ugody zawartej przez Sądem Rejonowym w Giżycku w grudniu 2014r. upłynął względnie krótki czas.

Usprawiedliwione potrzeby małoletniego dziecka powoda w tym okresie uległy stosunkowo niewielkiemu zwiększeniu, albowiem oczywistym jest, że w miarę upływu czasu rosną wraz z wiekiem dziecka jego potrzeby.

Małoletnia O. J. zamieszkuje wraz z matką w mieszkaniu służbowym jej partnera.

Matka małoletniej otrzymuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości 1.800 złotych.

Od czasu ostatniej sprawy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego stron nie zaistniała zmiana stosunków polegającą na zmniejszeniu lub ustaniu możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji Ł. J., a wręcz przeciwnie pozwany awansował i jego sytuacja materialna polepszyła się.

Pozwany, tak jak poprzednio jest zatrudniony w Marynarce Wojennej i pracuje jako marynarz. Zarabia obecnie około 3.100 zł miesięcznie. Uwzględniając trzynastą pensję, dodatek mieszkaniowy i dodatek urlopowy jego średnie miesięczne uposażenie wynosi około 4.300 zł. Ma on jednakże też duże zobowiązania finansowe. Przede wszystkim płaci raty kredytu hipotecznego oraz gotówkowego w łącznej wysokości 1.790 zł miesięcznie. W tym miejscu dodać należy, że nie można mu czynić z tego tytułu zarzutu, iż nabył duże mieszkanie wzbogacając swój majątek kosztem utrzymania małoletniej. Mieszkanie to zostało bowiem kupione jak wyjaśnił z myślą o rodzinie, przed rozpadem jego związku z powódka i miało być przeznaczone na zapewnienie im odpowiednich warunków lokalowych.

Zwiększyły się również usprawiedliwione potrzeby małoletniej O., choć nie w takim stopniu w jakim przedstawia to strona powodowa. Dziecko jest w okresie intensywnego wzrostu i rozwoju. Jego potrzeby z wiekiem są większe. Oczywistym jest, że ceny produktów i usług również stale rosną. Nie ma w tym zakresie zdaniem Sądu potrzeby przeprowadzania szczegółowej analizy wydatków związanych z utrzymaniem dziecka. Rodzice winni zapewnić małoletniej nie tylko środki do życia, ale również zaspokoić potrzeby edukacji i leczenia, które są wyższe niż wcześniej. Elementy te wchodzą w zakres usprawiedliwionych potrzeb.

O. nie jest jeszcze samodzielna. Potrzebuje uprania ubrań, przygotowania posiłków, opieki w chorobie, leczenia, wreszcie pracy wychowawczej. Czynności te aktualnie w znacznie większym stopniu spełnia matka S. S.. Matka małoletniej zamieszkuje wspólnie z córką i na co dzień zajmuje się jej wychowaniem przez co w znacznej części wykonuje obowiązek alimentacyjny – art. 135 § 2 kr i o. Wykonuje również pracę zarobkową i tym samym przyczynia się także finansowo do wychowania O.. Powód poza alimentami w znacznie mniejszym stopniu uczestniczy w jej wychowaniu, choć co należy odebrać pozytywnie, stara się utrzymywać z nią kontakt, w miarę możliwości odwiedzać ją i zabierać do siebie. Także gdy córka jest pod jego opieką czyni starania aby zapewnić dziecku rozrywkę.

Zauważyć należy również, że ustalone alimenty w wysokości po 600 złotych miesięcznie na rzecz małoletniej O. oscylują w wysokości około 14% jego dochodu, a zatem na jego potrzeby pozostaje pozostałe 86% wynagrodzenia. Nie bez znaczenia pozostaje także okoliczność, że podwyższone alimenty nie są wiele wyższe niż dotychczas płacone przez pozwanego w kwocie 550 zł. Uwzględniając je oraz raty kredytów, które pozwany spłaca, wciąż będzie dysponował on kwotą około 1.900 zł. miesięcznie na pozostałe opłaty oraz swoje potrzeby. Nie można zatem określić możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego znacznymi. Zwiększenie obowiązku alimentacyjnego w tak niewielkim stopniu z pewnością nie uniemożliwi pozwanemu kontaktów z córką, które wszak wiążą się z większymi niż typowe kosztami, gdyż mieszka on w znacznej odległości od miejsca zamieszkania małoletniej.

Zasądzenie alimentów w żądanej przez stronę powodową kwocie nie znajduje też uzasadnienia w wysokości usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. W pozostałej części Sąd zatem powództwo oddalił. Jak już zostało wspomniane potrzeby dziecka niewątpliwie rosną, lecz w toku postępowania strona powodowa nie wykazała dostatecznie aby usprawiedliwione potrzeby O. wzrosły tak bardzo, aby zasądzić świadczenie w kwocie 800 zł. Przede wszystkim koszty przedszkola na jakie powoływała się S. S. nie są większe niż ponoszone wcześniej wydatki na żłobek. Dziecko, co prawda choruje lecz nie są to choroby przewlekłe, a zatem wydatki na leczenie nie są wydatkami stałymi. Jedno, czy też dwu razowe poniesienie wyższych kosztów leczenia nie uzasadnia stałego zwiększenia świadczenia alimentacyjnego. Obowiązek utrzymania córki ciąży również na jego matce. S. S. pracuje zarobkowo i jej dochód wynosi 1.800 zł., przy czym koszty mieszkaniowe jakie ponosi są znacznie niższe niż pozwanego, gdyż mieszka z aktualnym partnerem w jego mieszkaniu i płaci tylko połowę rachunków. Jej sytuacja finansowa od czasu ustalenia świadczenia alimentacyjnego w 2014r. również się polepszyła. Może zatem zaspokoić pozostałe potrzeby finansowe utrzymania dziecka.

Sąd z uwagi na obciążenia alimentacyjne pozwanego, na podstawie art. 101 ust. 1 i 2 u.k.s.c. zwolnił go od opłaty od pozwu od której powódka była ustawowo zwolniona.

Koszty zastępstwa procesowego pomiędzy stronami wzajemnie zniesiono stosownie do art. 100 kpc.

Rygor natychmiastowej wykonalności Sąd nadał wyrokowi w części zasądzającej alimenty w myśl art. 333§1 pkt 1 kpc.