Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Kokowska-Kuternoga

Protokolant: st. sekr. sądowy Marta Bona

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2017 r. w Gdyni

sprawy z powództwa K. G.

przeciwko NET-S M. C., J. (...) spółce jawnej w G.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego NET-S M. C., J. (...) spółki jawnej w G. na rzecz powoda K. G. kwotę 101, 36 zł (sto jeden złotych 36/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 25.7.2016r. do dnia zapłaty;

II w pozostałej części umarza postepowanie;

III zasądza od pozwanego NET-S M. C., J. (...) spółki jawnej w G. na rzecz powoda K. G. kwotę 37,00 zł ( trzydzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

UZASADNIENIE

Powód, K. G., wniósł w dniu 14.7.2016r o zasądzenie od pozwanej Spółki Jawnej (...). C., J. C. z siedzibą w G. kwoty 2935, 94 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 6.10.2016r do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania. W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 20 kwietnia 2016 r. zakupił u pozwanej m. in. kartę graficzną za cenę 2891, 45 zł, którą następnie w dniu 26 maja 2016 r. zareklamował ze względu na uszkodzenie, co uniemożliwiało dalsze użytkowanie karty zgodnie z jej przeznaczeniem. Następnie w dniu 31.5.2016r odesłał produkt. Koszt wysłania paczki do kwota 26, 50 zł. Powód wyjaśnił, że reklamacja nie została rozpoznana i w dniu 9.6.2014r. złożył oświadczenie o odstąpieniu od z uwagi na istotną niezgodność towaru z umową i wezwał pozwaną do zwrotu należności objętej pozwem, jednak bezskutecznie.

(pozew – k. 2-4v.)

W dniu 4.11.2016 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie, w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 1182244/16, wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym – k. 6)

Postanowieniem z dnia 12. 12. 2016r. Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy wydanego w sprawie nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni.

(postanowienie – k. 19)

Po wpłynięciu sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni powód , K. G., usunął braki formalne pozwu i wniósł o zasądzenie od pozwanej kwoty 2935, 94 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 6.10.2016r do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania. W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 20 kwietnia 2016 r. zakupił u pozwanej m. in. kartę graficzną za cenę 2891, 45 zł, którą następnie w dniu 26 maja 2016 r. zareklamował ze względu na uszkodzenie, co uniemożliwiało dalsze użytkowanie karty zgodnie z jej przeznaczeniem. Następnie w dniu 31.5.2016r odesłał produkt. Koszt wysłania paczki do kwota 26, 50 zł. Powód wyjaśnił, że reklamacja nie została rozpoznana i w dniu 9.6.2014r. złożył oświadczenie o odstąpieniu od z uwagi na istotną niezgodność towaru z umową i wezwał pozwaną do zwrotu należności objętej pozwem, jednak bezskutecznie.

(pozew – k. 2-4v, pismo powoda, k. 30.)

Pozwana Spółka Jawna (...). C., J. C. z siedzibą w G. wniosła o oddalenie powództwa w całości. Pozwana wskazała, że reklamacja została zgłoszona przez K. G. i uznana oraz że wypłacono mu kwotę 2891, 45 zł w dniu 22.7.2016r.

(sprzeciw, k. 7v-8 )

Pismem z dnia 28.4.2016r , przed rozprawą , powód ograniczył żądanie do kwoty 101, 36 zł , na która składają się: odsetki ustawowe od dnia 15.4.2016r do dnia 25.7.2016r, różnica pomiędzy kwotą żądania pozwu, a otrzymana od pozwanego oraz zwrotu kosztów procesu w wysokości 37 zł- przyznając fakt uznania powództwa i wpłaty kwoty 2891, 45 zł w dniu 22.7.2016r.

( pismo powoda, k. 30)

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 20 kwietnia 2016 r. K. G. zakupił w Spółce Jawnej (...). C., J. C. z siedzibą w G. m. in. kartę graficzną za cenę 2891, 45 zł.

okoliczność bezsporna, a nadto faktura – k. 29

W dniu 26 maja 2016 r. zareklamował w/w kartę ze względu na uszkodzenie, co uniemożliwiało dalsze użytkowanie karty zgodnie z jej przeznaczeniem. Następnie w dniu 31.5.2016r odesłał produkt. Koszt wysłania paczki do kwota 26, 50 zł. Powód wyjaśnił, że reklamacja nie została rozpoznana i w dniu 9.6.2014r. złożył oświadczenie o odstąpieniu od z uwagi na istotną niezgodność towaru z umową i wezwał pozwaną do zwrotu należności objętej pozwem, jednak bezskutecznie.

okoliczność bezsporna, a nadto zgłoszenie reklamacyjne – k. 12, dowód nadania zwrotu, k. 28

Spółka Jawna (...). C., J. C. z siedzibą w G. w odpowiedzi na zgłoszoną reklamację, w dniu 22.7.2016r dokonała zwrotu kwoty 2891, 45 zł K. G..

okoliczność bezsporna, a nadto sprzeciw, k. 7v-8, pismo powoda , k.30,

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z w/w dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania, które uznane zostały za wiarygodne w całości, albowiem nie budziły one zastrzeżeń Sądu co do autentyczności i prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, a ponadto ich wiarygodność nie była kwestionowana przez strony.

W ocenie Sądu nie zachodziła potrzeba dopuszczenia dowodu z opinii biegłego, ani innych dowodów , albowiem stan urządzenia nie był kwestionowany przez pozwanego, a wadliwość stwierdzona w dniu 26.5.2016r została przyznana prze pozwanego.

Art. 229 kpc stanowi, że ,nie wymagają również dowodu fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli przyznanie nie budzi wątpliwości.

W niniejszej sprawie bezsporne było, że K. G. – działając jako konsument – zakupił u pozwanej kartę graficzną za kwotę 2891, 45 zł , którą następnie zareklamował. Poza sporem pozostawało również to, że pozwana uwzględniła zgłoszoną reklamację, albowiem w dniu 22.7. 2016r – już po wytoczeniu powództwa w tej sprawie. W konsekwencji nic nie było sporne.

W ocenie Sądu powództwo w całości zasługiwało na uwzględnienie.

Zważyć należy, iż strony niniejszego sporu łączyła umowa sprzedaży konsumenckiej. Roszczenie powoda wynikające ze wskazanej umowy uregulowane zostało w przepisach ustawy o ustawie o prawach konsumenta z dnia 30 maja 2014 r. w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia przez strony umowy, albowiem przepisy o obowiązkach przedumownych znajdą zastosowanie, jeżeli zdarzenie powodujące powstanie danego obowiązku przedumownego następuje po wejściu w życie ustawy o prawach konsumenta, a w zakresie nieuregulowanym w tej ustawie, przez przepisy Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 30.1. cyt. ustawy, konsument może odstąpić od umowy, składając przedsiębiorcy oświadczenie o odstąpieniu od umowy. Oświadczenie można złożyć na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do ustawy.

2. Do zachowania terminu wystarczy wysłanie oświadczenia przed jego upływem.

3.Jeżeli przedsiębiorca zapewnia możliwość złożenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy drogą elektroniczną, konsument może także odstąpić od umowy:

1) przy wykorzystaniu wzoru formularza odstąpienia od umowy, stanowiącego załącznik nr 2 do ustawy;

2)przez złożenie oświadczenia na stronie internetowej przedsiębiorcy.

4. Przedsiębiorca ma obowiązek niezwłocznie przesłać konsumentowi na trwałym nośniku potwierdzenie otrzymania oświadczenia o odstąpieniu od umowy złożonego w sposób, o którym mowa w ust. 3.

A zgodnie z art. 32 1.cyt ustawy, przedsiębiorca ma obowiązek niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia konsumenta o odstąpieniu od umowy, zwrócić konsumentowi wszystkie dokonane przez niego płatności, w tym koszty dostarczenia rzeczy.

2. Przedsiębiorca dokonuje zwrotu płatności przy użyciu takiego samego sposobu zapłaty, jakiego użył konsument, chyba że konsument wyraźnie zgodził się na inny sposób zwrotu, który nie wiąże się dla niego z żadnymi kosztami.

3. Jeżeli przedsiębiorca nie zaproponował, że sam odbierze rzecz od konsumenta, może wstrzymać się ze zwrotem płatności otrzymanych od konsumenta do chwili otrzymania rzeczy z powrotem lub dostarczenia przez konsumenta dowodu jej odesłania, w zależności od tego, które zdarzenie nastąpi wcześniej.

Obiektywne przesłanki odwołują się do zdatności towaru do celu typowego dla towaru tego samego rodzaju oraz właściwości typowych dla towaru tego samego rodzaju. Ocena zgodności towaru z ww. przesłankami opiera się na porównaniu cech nabytego towaru konsumpcyjnego z normalnymi właściwościami i determinowanym przez nie typowym celem użytkowym. Towar stanowiący odniesienie dla oceny ma być tego samego rodzaju, co towar jej poddany.

Towar, aby zostać uznany za nadający się do zwykłego użytku, musi nadawać się do celu wyznaczonego przez jego normalne używanie, pod którym należy rozumieć wszelki użytek, do którego może on być przeznaczony ze względu na posiadane cechy i właściwości. Towar winien także posiadać właściwości odpowiednie dla towarów tego samego rodzaju, niezależnie od ich powiązania z normalnym celem użytkowym ww. towarów.

Natomiast odpowiedzialność sprzedawcy za niezgodność towaru z jego wyobrażeniem, opartym na zapewnieniach złożonych w warunkach artykułu 4 ustawy, występuje w przypadkach braku odpowiednich właściwości, tj. braku bądź obniżenia stopnia nasilenia cech pozytywnych bądź podwyższenia stopnia nasilenia dopuszczalnych cech ujemnych.(por. Komentarz do ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Marlena Pecyna, Lex/el2003).

W celu zbadania zasadności powództwa należało ocenić czy rzecz sprzedana była w chwili jej wydania po naprawie reklamacyjnej niezgodna z umową, tak jak to podnosił powód.

W tym zakresie Sąd oparł się na oświadczeniach powoda i przyznaniu faktów przez pozwanego, który po otrzymaniu reklamacji wpłacił powodowi kwotę 2891, 45 zł stanowiącą równowartość zakupionej u niego karty graficznej odesłanej w dniu 30.5.02016r.

W oparciu o powyższe Sąd przyjął, iż zakupiony przez powoda towar – karta graficzna– był niezgodny z umową w chwili zakupu w dniu 20.4.2016r.

Skorzystanie przez kupującego z prawa odstąpienia od umowy uregulowano w cytowanym art. 30 ustawy.

Mając na względzie przywołaną regulację uznać należy, iż kupujący skorzystał z uprawnienia odstąpienia od umowy, a pozwany zwrócił mu koszt zakupu towaru w trakcie trwania procesu.

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego – w szczególności korespondencji stron i załączonych dokumentów – faktury i dowodu nadania zwrotu towaru , – Sąd ustalił, że K. G. zakupił kartę graficzną będącą przedmiotem niniejszego postepowania celem użytkowania go zgodnie z przeznaczeniem tego urządzenia w swoim gospodarstwie domowym. Natomiast otrzymał niesprawna kartę graficzną, która przestała spełniać cel, dla którego została zakupiona, wiec ją odesłał ponosząc koszt przesyłki w kwocie 26, 50 zł. Pozwany w dniu 22.7.2016r odesłał powodowi zapłaconą cenę 2891, 45 zł. Wobec powyższego Sąd uznał, że niezgodność zakupionego towaru z umową jest istotna. Tym samym Sąd uznał, że K. G. skutecznie odstąpił od umowy i zasadnie domaga się od pozwanego sprzedawcy zwrotu zapłaconej ceny i poniesionych kosztów.

Mając na uwadze fakt, że pozwany w toku sprawy spełnił częściowo świadczenie , Sąd w pkt I wyroku na podstawie art. 32 w/w ustawy w zw. z art. 481 § 1 i 2 k.c. zasądził od pozwanej spółki na rzecz powoda kwotę 56,87 zł tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 15.4.2016r do dnia 25.7.2016r- otrzymania zwrotu nadanego 22.7.2016r od kwoty 2935, 94 zł oraz różnicę w wysokości 44,49 zł / 2935,94 zł – 2891,45 zł= 44,49 zł/ razem 101, 36 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 25.7.2016r do dnia zapłaty, a w pozostałym zakresie umorzył postępowanie na podstawie art. 355 § 1 k.p.c.- Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne-.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c. i w zw. z § 6 pkt 2 w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych obciążając nimi w pkt II wyroku pozwaną jako stronę przegrywającą postępowanie. Powód poniósł koszt w wysokości 37 zł / opłata od pozwu / i te kwotę Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda biorąc pod uwagę fakt, że spełnienie świadczenia objętego żądaniem pozwu w toku sprawy należy traktować jako przegranie sprawy.