Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Kokowska-Kuternoga

Protokolant: st. sekr. sądowy Marta Bona

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2017 r. w Gdyni

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu (...) z siedzibą w W.

przeciwko W. Ż.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego W. Ż. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu (...) z siedzibą w W. kwotę 591, 78 zł (pięćset dziewięćdziesiąt jeden złotych 78/100 ) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10.9.2016r. do dnia zapłaty;

II w pozostałej części oddala powództwo;

III zasądza od pozwanego W. Ż. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu (...) z siedzibą w W. kwotę 407,00 zł ( czterysta siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym 360,00zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz (...) z siedzibą w W. wniósł przeciwko W. Ż. o zapłatę kwoty 594, 46 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Powód wskazał, że jego poprzednik prawny, (...) sp.zoo w G. zawarł z pozwanym umowę pożyczki dnia 14.5.2014r nr (...), następnie (...) sp.zoo w G. połączyła się z sp. zoo M. w G. , następnie w wyniku wniesienia aportu niepieniężnego przez sp. zoo (...) do spółki (...) sp. zoo spółki komandytowej w G., a następnie P. sp. zoo spółki komandytowej w G. zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności. Powód wskazał, że ponieważ pozwany nie wywiązał się z warunków umowy łączącej go z (...) sp.zoo w G. , to został obciążony kwotami: 528 zł – niespłacony kapitał, ,kwota 34 zł – koszty windykacyjne.

(pozew – k. 2-7 )

W dniu 1.12. 2016 r. Sąd Rejonowy w Lublinie -Zachód przekazał w sprawie VI Nc-e (...), pozew do tut. Sadu , stwierdzając brak podstaw do wydania e-nakazu.

(postanowienie – k. 7v)

Po wpłynięciu sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni powód usunął braki formalne pozwu w trybie art. 50537 § 1 k.p.c. i wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 594, 46 zł wraz z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu wskazując, że na podstawie umowy cesji przejął prawa do wierzytelności wobec pozwanego z tytułu umowy pożyczki z dnia 14.5.2014r. Powód wskazał, że dochodzi od pozwanego kwot: 528 zł – niespłacony kapitał, kwota 34 zł – koszty windykacyjne

(pozew – k. 14-23)

Pozwany nie zajął stanowiska w sprawie, nie wdał się w spór.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. sp.zoo w G. zawarła z pozwanym W. Ż. umowę pożyczki w dniu 14.5.2014r, której przedmiotem było udzielenie pożyczki w kwocie 400 zł z zobowiązaniem zwrotu w 30 dni. Ostateczny termin spłaty kredytu to 13.6.2014r. Ostatecznie do zwrotu była kwota 528 zł z uwzględnieniem opłaty za zawarcie umowy oraz odsetkami umownymi.

niesporne, a nadto umowa pożyczki, k. 34-36

W dniu 18.12.2015r pozwanemu wysłano wezwanie do zapłaty kwoty 567, 32 zł tytułem zaległego kapitału pożyczki wraz odsetkami i kosztami.

niesporne, a nadto wezwanie , k. 29-33,

W dniu 3.11.2015r (...) sp. zoo w G., następca prawny M. sp.zoo w G. zawarł umowę spółki komandytowej wnosząc m. in. aport w postaci w/w pożyczki udzielonej W. Ż. .

niesporne, a nadto akt notarialny spółki ,k. 37-52, odpisy z KRS k. 79-93,102-110,

W dniu 25.11.2015r powód nabył wierzytelność W. Ż. wynikającą z umowy pożyczki z dnia 14.5.2015r

niesporne, a nadto umowa przelewu ,k. 53-64

Powód zażądał w pozwie kwot: 528 zł – niespłacony kapitał, 34 zł – koszty windykacyjne.

(niesporne, nadto wezwanie ,k. 28-29)

Powód sprecyzował w piśmie procesowym swoje żądanie poprzez wskazanie , że na kwotę dochodzoną pozwem składają się odsetki ustawowe w wysokości skapitalizowanej w kwocie 32, 46 zł liczone od dnia 2.11.2015r

(niesporne, nadto pismo procesowe ,k. 131-133)

, a cesja wierzytelności nastąpiła dnia 25.11.2015r i dopiero wtedy powód miał prawo naliczać swoje odsetki za opóźnienie

Pozwany nie stawił się na rozprawę, nie zajął stanowiska w sprawie .

Sąd zważył, co następuje:

Pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, nie złożył odpowiedzi na pozew, ani w inny sposób nie zajął stanowiska w sprawie. Zaszły więc warunki z art. 339 § 1 k.p.c. do wydania wyroku zaocznego w stosunku do pozwanego. Jednocześnie § 2 tego przepisu wskazuje, iż w takim przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości. Niezależnie od ustalenia podstawy faktycznej sąd zawsze jest zobowiązany rozważyć, czy żądanie pozwu jest zasadne w świetle norm prawa materialnego. Negatywny wynik takiej analizy powoduje wydanie wyroku zaocznego oddalającego powództwo (por. m.in. wyrok SN z dnia 7 czerwca 1972 r., III CRN 30/72, LEX nr 70940

Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez stronę powodową i pozwaną w toku postępowania, których prawdziwość nie budziła wątpliwości Sądu co do swej wiarygodności, a zasadność ich wystawienia , ale nie wiarygodność, była kwestionowana przez stronę pozwaną, jednak brak było podstaw do odmowy dania im wiary. Pozostałe dokumenty złożone w sprawie nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnoszą do sprawy nowych istotnych okoliczności.

W myśl ogólnych zasad na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, zaś na pozwanym obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jego wniosek o oddalenie powództwa.

Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd miał na względzie okoliczności zawarcia i realizacji umowy , w szczególności przyczyny, sposobu, daty i strony, która umowy rozwiązała, a także na okoliczności wzajemnych rozliczeń stron wynikające z przedłożonych przez powoda dokumentów.

Powód domagając się zasądzenia od pozwanego kwoty wskazanej w pozwie powoływał się na umowę pożyczki zawartą przez pozwanego z poprzednikiem prawnym powoda, z której wywodził swoje roszczenie objęte pozwem. Jednocześnie powód wskazywał, że wierzytelność dochodzoną pozwem nabył na podstawie umowy o przelew wierzytelności, zgodnie z art. 509 k.c.

Roszczenie powoda znajduje swoje normatywne podstawy w treści przepisu art. 720 k.c:” przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Zatem z istoty umowy pożyczki wynika obowiązek jej zwrotu, choć to od stron zależy, w jaki sposób zwrot jej nastąpi.

W niniejszej sprawie powód domagał się zapłaty od pozwanego ostatecznie kwoty 594, 46 zł wraz z odsetkami ustawowymi tytułem nieuregulowanej należności głównej , tytułem odsetek ustawowych i kar windykacyjnych. W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany nie zaprzeczył twierdzeniom powoda ,poza kwestią odsetek umownych , co do których nie było żądania w pozwie, tym samym przyznał fakty wskazane w pozwie / por art. 230 kpc/.

W myśl art. 471.k.c Dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Zaś art. 481.k.c stanowi:” § 1. Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

§ 2. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.

§ 3. W razie zwłoki dłużnika wierzyciel może nadto żądać naprawienia szkody na zasadach ogólnych.”

Skoro pozwany nie spłacił długu wynikającego z umowy pożyczki na rzecz poprzednika powoda, to poprzednik powoda miał podstawę do żądania zwrotu pożyczonej kwoty wraz z opłatą od udzielenia pożyczki i odsetkami umownymi nie większymi niż maksymalne odsetki ustawowe za opóźnienie. Żądanie powoda w tym zakresie jest więc całkowicie zasadne, bowiem pozwany nie spłacił pożyczki i nie negował faktów wskazanych w pozwie ani dokumentów przedstawionych przez powoda w niniejszej sprawie.

Wobec powyższego za zasadne Sąd uznał żądanie powoda dotyczące zapłaty odsetek ustawowych i kosztów windykacji .

W odniesieniu do wysokości naliczonych kosztów to - jak już wyżej wskazano - zostały ona określone – w ocenie Sądu – w sposób jednoznaczny i precyzyjny i niezakwestionowane prze pozwanego ani co do zasady, ani co do wysokości.

Podsumowując powyższe rozważania Sąd uznał, iż żądanie powoda zasługuje na uwzględnienie w całości. Powód wykazał bowiem zasadność oraz wysokość swoich żądań. Jednakże powód zażądał odsetek skapitalizowanych od dnia 2.11.2015r , a cesja wierzytelności nastąpiła dnia 25.11.2015r i dopiero wtedy powód miał prawo naliczać swoje odsetki za opóźnienie, które wobec tego wynoszą nie 32, 46 zł, ale 29,78 zł.

Sąd zasądził więc w pk-cie I kwotę 591,78 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10.9.2016r do dnia zapłaty, a w zakresie 2,68 zł oddalił powództwo.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt. II wyroku, na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 2 ust. 1 oraz § 6 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokatów ,obciążając pozwanego jako stronę przegrywającą postępowanie kwotą 407,00 zł tytułem kosztów procesu, na którą składają się: kwota 30,00 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, kwota 360,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz kwota 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.