Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Brzezinach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Marzena Cywińska

Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Patyna, st. sekr. sąd. Dorota Kurczewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 12.04.2017r., 12.06.2017r., 28.06.2017r.

sprawy: Ł. P.

s. Z., I. z domu C.

ur. (...) w m. B.

oskarżonego o to, że:

w dniu 31 stycznia 2016 r. w B., woj. (...) naruszył czynność narządu ciała A. P. (1) w ten sposób, że kilkukrotnie uderzył go pięścią głowę powodując upadek na betonowe schody, a następnie kopał spodnią częścią buta po głowie, w wyniku czego ww. stracił przytomność i doznał obrażeń ciała w postaci złamania kości twarzoczaszki – wieloodłamowe złamanie ściany przedniej, bocznej i przyśrodkowej obu zatok szczękowych, złamanie przedniego odcinka ściany górnej lewej zatoki szczękowej z przemieszczeniem/wypukleniem przez szczelinę, złamania tkanek oczodołu wielkości 10x8x7 mm - niewykluczone wpuklenie fragmentu prostego dolnego oka lewego, złamanie ściany górnej zatoki szczękowej prawej bez cech przemieszczenia zawartości oczodołu prawego, złamanie kości nosa rumowisko – liczne drobne odłamy przedniego odcinka kości podniebienia, złamanie kostnych odcinków trąbek słuchowych, a ponadto krwiaka w obu zatokach szczękowych, odmy podskórnej w obrębie tkanek miękkich okolic szczękowych i skroniowych, bardziej po stronie lewej, zasinienia i obrzęku nasady nosa, obrzęku i zasinienia w obu okolicach oczodołowych, całkowitego zwichnięcia zęba 12, złamania korony zębów 11, 22 o 23 w zakresie szkliwa i zębiny oraz zwichnięcia zęba 21, obrzęku wargi górnej i rany wargi górnej wielkości 1x2 cm zaopatrzonej szwami oraz otarcia naskórka okolicy ciemieniowej lewej, w następstwie których u pokrzywdzonego stwierdzono przejściową niedrożność nosa, ograniczenia rozwarcia ust oraz zaburzenia widzenia, przy czym uchodzenia wielu zębów i rozległe złamanie kości twarzoczaszki spowodowało naruszenie czynności narządów ciała na czas powyżej 7 dni, przy czym czynu tego dokonał będąc uprzednio skazanym w warunkach określonych w art. 64§1 kk, za które odbył łącznie co najmniej rok kary pozbawienia wolności w ciągu 5 lat po odbyciu w całości ostatniej kary

tj. o czyn z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk

1.  Ł. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 157§1 kk w zw. z art. 64§2 kk i za to na podstawie art. 157§1 kk w zw. z art. 64§2 kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza okres zatrzymania oskarżonego w dniach od 08.02.2016 r. od godz. 8.45 do 09.02.2016r. godz.11.20, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności,

3.  na podstawie art. 46§2 kk orzeka wobec Ł. P. obowiązek zapłaty nawiązki w wysokości 30.000 (trzydzieści tysięcy) zł na rzecz pokrzywdzonego A. P. (1),

4.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 stycznia 2016r. od godziny 19:00 pokrzywdzony A. P. (1) przebywał wraz ze swoim kolegą R. C. w lokalu (...) w B. przy ul. (...). Mężczyźni spożywali tam alkohol w postaci piwa i wódki. W lokalu tym odbywała się impreza, w której brało udział kilkanaście osób, w tym I. F. (1) i jej znajomi m.in. K. G. (1), D. L. (1) i M. B. (1). Osoby te bawiły się, tańczyły i śpiewały oraz spożywały alkohol.

W lokalu tym przebywał również oskarżony Ł. P., który także spożywał tam alkohol.

Około godziny 2:00 w dniu 31.01.2016r. pokrzywdzony A. P. (1) wyszedł przed lokal. Po chwili z budynku wyszedł też oskarżony Ł. P., który podszedł do A. P. (1) i kilkakrotnie uderzył pokrzywdzonego pięścią w twarz. A. P. (1) upadł na schody prowadzące do lokalu (...), a oskarżony nadal kopał go spodnią częścią buta po głowie. Pokrzywdzony próbował osłonić głowę rękoma. W pewnym momencie przed lokalem znalazł się również M. B. (1), który widząc zaistniałą sytuację podbiegł do oskarżonego i próbował go odciągnąć i jednocześnie uspokoić. Całe zdarzenie miało dynamiczny przebieg. Oskarżony wrócił do środka budynku. W tym czasie przed lokal wyszedł D. L. (1). Widząc zakrwawionego na twarzy A. P. (1) zaczął udzielać mu pomocy. Po chwili oskarżony ponownie wyszedł na zewnętrzne schody prowadzące do lokalu i w obecności D. L. (1) kopnął pokrzywdzonego butem w twarz. D. L. (1) zaczął odpychać A. P. (1) chcąc osłonić go przed kolejnymi ciosami wymierzanymi przez oskarżonego, po czym złapał oskarżonego za ręce próbując go obezwładnić.

W tym czasie przed lokal zaczęły wychodzić inne osoby, które w tym czasie w nim przebywały, m.in. K. G. (1), która zaprowadziła oskarżonego do środka lokalu i I. F. (1), która podała pokrzywdzonemu papierowe ręczniki i lód na okłady.

Do czasu przyjazdu karetki pogotowia D. L. (1) udzielał pokrzywdzonemu pierwszej pomocy poprzez pozostawienie go w bezpiecznej pozycji, jak i przykładanie lodu do twarzy.

Pokrzywdzony został przewieziony do Szpitala (...) w B., a następnie na oddział chirurgii czaszkowo-szczękowo-twarzowej (...) Szpitala (...) im. N. B. w Ł.. W szpitalu przebywał od 31.01.2016r. do 03.02.2016r., gdyż doznał obrażeń ciała w postaci złamania kości twarzoczaszki – wieloodłamowego złamania ściany przedniej, bocznej i przyśrodkowej obu zatok szczękowych, złamania przedniego odcinka ściany górnej lewej zatoki szczękowej z przemieszczeniem/wypukleniem przez szczelinę, złamania tkanek oczodołu wielkości 10x8x7 mm, złamania ściany górnej zatoki szczękowej prawej bez cech przemieszczenia zawartości oczodołu prawego, złamania kości nosa rumowisko – liczne drobne odłamy przedniego odcinka kości podniebienia, złamania kostnych odcinków trąbek słuchowych, a ponadto krwiaka w obu zatokach szczękowych, odmy podskórnej w obrębie tkanek miękkich okolic szczękowych i skroniowych, bardziej po stronie lewej, zasinienia i obrzęku nasady nosa, obrzęku i zasinienia w obu okolicach oczodołowych, całkowitego zwichnięcia zęba 12, złamania korony zębów 11, 22 i 23 w zakresie szkliwa i zębiny oraz zwichnięcia zęba 21, obrzęku wargi górnej i rany wargi górnej wielkości 1x2 cm zaopatrzonej szwami oraz otarcia naskórka okolicy ciemieniowej lewej, w następstwie których u pokrzywdzonego stwierdzono przejściową niedrożność nosa, ograniczenia rozwarcia ust oraz zaburzenia widzenia, przy czym uchodzenia wielu zębów i rozległe złamanie kości twarzoczaszki spowodowało naruszenie czynności narządów ciała na czas powyżej 7 dni.

Z uwagi na doznane obrażenia pokrzywdzony był konsultowany m.in. laryngologicznie i chirurgicznie, ortodontycznie. Po opuszczeniu szpitala (...) A. P. (1) pozostawał pod opieką poradni chirurgii szczękowej.

(dowód: k.45 płyta DVD, k.54 do 62 karta informacyjna z dokumentacją lekarską, k. 64 do 66 opinia sądowo lekarska, k. 67 do 72 protokół oględzin płyty z nagraniem (akt (...)), z akt (...) - k. 29 zdjęcia złożone przez pokrzywdzonego, zeznania A. P. (1) – k. 30v do 31, zeznania B. P. – k. 31 do 31v, zeznania M. B. (1) – k. 37, zeznania R. C. – k. 37, zeznania I. F. (1) – k. 37v, zeznania K. G. (1) – k. 37v-38, zeznania M. K. (2) – k. 38, zeznania D. L. (1) – k. 38 do 38v).

Ł. P. ma 37 lat. Jest kawalerem i nie posiada nikogo na swoim utrzymaniu. Uzyskał wykształcenie podstawowe. Nie posiada żadnego zawodu. Obecnie pracuje na umowę zlecenie przy ocieplaniu budynków bez ustalonego wynagrodzenia, natomiast wcześniej pracował w masarni z wynagrodzeniem 2500 zł miesięcznie. Nie posiada żadnego majątku. Mieszka wraz z matką. Nigdy nie leczył się psychiatrycznie i neurologicznie. Obecnie uczestniczy w zajęciach grupy AA. Oskarżony był wielokrotnie karany, w tym za przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu, za które odbywał kary pozbawienia wolności.

(dowód: dane osobo-poznawcze – k. 36 i 36v, dane z KRK – k. 25 do 26, k. 115 do 142, 144 odpisy wyroków, k. 148 zaświadczenie o dochodach (akt (...)).

Ł. P. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, iż w dniu zdarzenia przebywał w lokalu (...) gdzie spożywał alkohol. W tym czasie A. P. (1), który również przebywał w tym lokalu wielokrotnie będąc przy barze zaczepiał go słownie, trącał łokciem, podpytywał skąd jest. Gdy razem znaleźli się na zewnątrz lokalu, oskarżony uderzył go, jednak, jak wyjaśnił, nie pamiętał szczegółów całego zajścia z uwagi na stan nietrzeźwości. Oskarżony przyznał, iż ma problemy z alkoholem, który spożywa w nadmiarze.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Okoliczności popełnienia zarzuconego Ł. P. czynu nie budziły żadnych wątpliwości, a zostały ustalone między innymi w oparciu o jego wyjaśnienia oraz zeznania świadków D. L. (1) i M. B. (1), a także w oparciu o opinię biegłego chirurga odnośnie doznanych przez A. P. (1) obrażeń, jak również w oparciu o pozostały osobowy i nieosobowy materiał dowodowy. Powyżej wymienione dowody nie budziły wątpliwości, były ze sobą spójne.

Ł. P. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył w tym zakresie wyjaśnienia, w których potwierdził, iż pobił A. P. (1) pod lokalem (...) w B.. Wyjaśniając, nie podał ile ciosów zadał pokrzywdzonemu i w jakie miejsce wymierzał ciosy powołując się na stan nietrzeźwości w chwili zdarzenia. Sąd nie brał pod uwagę wyjaśnień oskarżonego w zakresie, w jakim twierdził on, iż A. P. (1) prowokował go zaczepiając słownie czy potrącając łokciem. Wyjaśniając oskarżony sam przyznał, iż był pod znacznym wpływem alkoholu, nie mógł więc kategorycznie twierdzić, iż pokrzywdzony prowokował go, skoro stan nietrzeźwości wpływał znacznie na sposób jego percepcji i postrzegania otoczenia, nadto nie wyjawił przed Sądem innych przyczyn swego zachowania, co pozwoliłoby na zweryfikowanie motywacji sprawcy. W pozostałym zakresie wyjaśnienia oskarżonego korespondowały z pozostałymi zebranymi w sprawie dowodami, zwłaszcza z dowodem z nagrania z monitoringu zabezpieczonym na potrzeby niniejszej sprawy, a także z zeznaniami świadków.

Dowód w postaci nagrania z monitoringu był dowodem bezspornym i obiektywnym, gdyż nagranie utrwaliło zachowanie oskarżonego wobec pokrzywdzonego. Dowód ten w sposób niepodważalny wskazywał na mechanizm działania oskarżonego, sposób w jaki wymierzał on ciosy pokrzywdzonemu. Odzwierciedlał także intensywność wymierzanych przez oskarżonego ciosów, z drugiej zaś strony odtworzył bezbronność A. P. (1), który nie podejmował żadnych działań obronnych.

Pokrzywdzony A. P. (1) nie pamiętał zdarzeń rozgrywających się po godzinie 2:00 w dniu 31.01.2016r. przed lokalem (...). Zeznał natomiast co do okoliczności poprzedzających zdarzenie, potwierdził fakt przebywania w lokalu (...) w towarzystwie kolegi R. C.. Nie zaprzeczał także, że znajdował się pod niewielkim wpływem alkoholu. Opisał natomiast szczegółowo proces leczenia, doznane obrażenia ciała.

Zeznania te potwierdziła opinia lekarska na temat obrażeń, jakich w wyniku uszkodzenia ciała przez Ł. P. doznał A. P. (1) oraz pozostała dokumentacja medyczna. Rodzaj doznanych obrażeń wynikających wprost z dokumentacji z leczenia szpitalnego oraz z opinii biegłego chirurga, a także z załączonych przez pokrzywdzonego zdjęć twarzy zrobionych po zdarzeniu świadczył o determinacji i dużej sile zadawanych przez oskarżonego ciosów. Zgromadzona dokumentacja medyczna oraz pozyskana na potrzeby niniejszego postępowania opinia biegłego nie budziły żadnych wątpliwości co do rzetelności i były wystarczającym dowodem na to, iż A. P. (1) odniósł wielorakie i poważne obrażenia na skutek zaatakowania go przez oskarżonego, które skutkowały naruszeniem czynności jego ciała i powodowały rozstrój jego zdrowia na czas powyżej siedmiu dni w rozumieniu przepisu art. 157 § 1 kk.

Zeznania świadka D. L. (1) – uczestnika imprezy w lokalu (...) także należało uznać za wiarygodne. Świadek ten z racji wyuczonego zawodu ratownika medycznego udzielił pierwszej pomocy pokrzywdzonemu, ale i zeznając potwierdził, iż w jego obecności, już po tym jak pokrzywdzony leżał w kałuży krwi mając poobijaną twarz, oskarżony podszedł do niego i kopnął go butem prosto w twarz. Świadek potwierdził, iż reakcja oskarżonego była nagła i niespodziewana i nie był on w stanie jej zapobiec. Oskarżony zachowywał się przy tym „jakby był w amoku”. Zeznania te jako obiektywne zasługiwały na uwzględnienie.

Również świadek M. B. (1) zeznając potwierdził sprawstwo oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu. Opisał zachowanie oskarżonego w czasie zdarzenia, fakt zadawania ciosów- najpierw ciosu pięścią w głowę, następnie obutą stopą. Świadek zeznając potwierdził, iż oskarżony działał gwałtownie. Kopał leżącego pokrzywdzonego, który nie podejmował działań obronnych. Świadek próbował go powstrzymywać, jednak oskarżony był silniejszy i zdeterminowany na zadawanie ciosów pokrzywdzonemu. Zeznania tych dwóch świadków były spójne i logiczne i mimo, iż świadkowie na rozprawie nie pamiętali pewnych szczegółów zajścia, z uwagi na znaczny upływ czasu od zdarzenia, potwierdzili treść złożonych zeznań w toku postępowania przygotowawczego, zgodnych z ustalonym stanem faktycznym sprawy.

Świadkowie I. F. (1) i K. G. (1), obecnie nosząca nazwisko W., nie były naocznymi świadkami pobicia A. P. (1). Zeznając potwierdziły jednak, iż oskarżony w dniu zdarzenia przebywał w lokalu (...) i pił alkohol, a po zdarzeniu twierdził, iż sam nie wie jak to się stało, że został pobity. Kobiety opisały również stan, w jakim znajdował się pokrzywdzony po pobiciu i fakt udzielania mu pomocy. Ich zeznania były na tyle lakoniczne, że nie przyczyniły się do oceny zachowania oskarżonego.

Świadkowie M. K. (2)- barmanka zatrudniona w lokalu (...), jak i R. C., kolega A. P. (1), również nie byli naocznymi świadkami zdarzenia, a ich zeznania, poza faktem zaistnienia tego zdarzenia, nie wnosiły nic istotnego w zakresie ustalenia stanu faktycznego sprawy.

Także zeznania B. P. nie wniosły nic istotnego do sprawy w zakresie przebiegu zdarzenia, gdyż nie był on jego bezpośrednim uczestnikiem. Mężczyzna ten złożył zawiadomienie o popełnionym na szkodę jego syna przestępstwie, potwierdził wielość i poważny charakter obrażeń doznanych przez syna, jego wielomiesięczne leczenie i dochodzenie do zdrowia. W tym zakresie jego zeznania miały istotne znaczenie, były spójne z depozycjami A. P. (1) i zgromadzoną dokumentacją lekarską.

Zgromadzone w przedmiotowej sprawie dowody beż żadnych wątpliwości wskazały na osobę oskarżonego Ł. P. jako sprawcy obrażeń ciała doznanych w dniu 31.01.2016r. w B. przez A. P. (1).

Ł. P. kilkakrotnie bowiem uderzył A. P. (1) pięścią w głowę powodując upadek pokrzywdzonego na betonowe schody, a następnie kopał spodnią częścią buta po głowie, w wyniku czego w/w. stracił przytomność i doznał obrażeń ciała w postaci złamania kości twarzoczaszki – wieloodłamowego złamania ściany przedniej, bocznej i przyśrodkowej obu zatok szczękowych, złamania przedniego odcinka ściany górnej lewej zatoki szczękowej z przemieszczeniem/wypukleniem przez szczelinę, złamania tkanek oczodołu wielkości 10x8x7 mm - niewykluczone wpuklenie fragmentu prostego dolnego oka lewego, złamania ściany górnej zatoki szczękowej prawej bez cech przemieszczenia zawartości oczodołu prawego, złamania kości nosa rumowisko – liczne drobne odłamy przedniego odcinka kości podniebienia, złamania kostnych odcinków trąbek słuchowych, a ponadto krwiaka w obu zatokach szczękowych, odmy podskórnej w obrębie tkanek miękkich okolic szczękowych i skroniowych, bardziej po stronie lewej, zasinienia i obrzęku nasady nosa, obrzęku i zasinienia w obu okolicach oczodołowych, całkowitego zwichnięcia zęba 12, złamania korony zębów 11, 22 i 23 w zakresie szkliwa i zębiny oraz zwichnięcia zęba 21, obrzęku wargi górnej i rany wargi górnej wielkości 1x2 cm zaopatrzonej szwami oraz otarcia naskórka okolicy ciemieniowej lewej, w następstwie których u pokrzywdzonego stwierdzono przejściową niedrożność nosa, ograniczenia rozwarcia ust oraz zaburzenia widzenia, przy czym uchodzenia wielu zębów i rozległe złamanie kości twarzoczaszki spowodowało naruszenie czynności narządów ciała na czas powyżej 7 dni.

Ł. P. czynu tego dokonał będąc uprzednio skazanym w warunkach określonych w art. 64§1 kk, za które odbył łącznie co najmniej rok kary pozbawienia wolności, a nowego występku dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w całości ostatniej kary.

Oskarżony był już uprzednio karany za czyny tego samego rodzaju przeciwko życiu i zdrowiu i skazany na karę pozbawienia wolności, którą odbywał od 08.02.2011r. do 06.01.2015r. Był on skazany wyrokiem łącznym w sprawie Sądu Rejonowego w B. sygn. akt (...) obejmującym m.in. karę jednostkową za czyn z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w sprawie sygn. akt (...) Sądu Rejonowego w B.). Mocą wyroku w sprawie (...) wymierzono mu za czyn z art. 158§1 kk w zw. z art. 64§1 kk karę dwóch lat pozbawienia wolności. Kara ta została objęta wyrokiem łącznym w sprawie (...), gdzie wymierzono karę łączną 4 lat pozbawienia wolności.

Oskarżony był w chwili czynu dorosły, zdrowy, w pełni poczytalny. W toku postępowania nie zostały ujawnione żadne okoliczności wyłączające lub ograniczające zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub pokierowania swoim postępowaniem. Oskarżony z pełną świadomością i rozeznaniem zaatakował A. P. (1), czym dopuścił się występku z art. 157§ 1 kk, mimo że dysponował możliwością oceny swojego zachowania pod względem faktycznym i prawnym, a w chwili dokonywania tego czynu znajdował się w takiej sytuacji motywacyjnej, że mógł zachować się zgodnie z normami prawa.

Ł. P. działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, bo z zebranych dowodów, w tym z zapisu z nagrania z monitoringu wynikało, że nie były to ciosy przypadkowe, lecz celowe, skierowane na wyrządzenie krzywdy pokrzywdzonemu. Wszystkie wymierzone przez Ł. P. ciosy były intensywne i mocne, skoro spowodowały tak poważne obrażenia ciała, jak m.in. złamania kości czaszki , tkanek oczodołu i nosa. Przy umyślnych uszkodzeniach ciała przyjmuje się tzw. zamiar ogólny, który obejmuje faktycznie powstałe następstwa zadanych umyślnie obrażeń, zakłada się bowiem, że sprawca nie mógł mieć w świadomości dokładnego obrazu wszystkich następstw swego działania, gdyż nawet lekarzowi byłoby trudno taki obraz ustalić, ale działał on ze świadomością możliwości powstania daleko sięgającej krzywdy biorąc pod uwagę np. liczbę i siłę uderzeń. (por. wyrok SA w Katowicach z 23.01.1997r., I AKa 283/96, Prok. i Pr. 1998, Nr 5, poz. 19).

Stopień społecznej szkodliwości czynu sprawcy był znaczny. Szkoda, którą swym działaniem oskarżony wyrządził była istotna, polegała na powstaniu istotnych obrażeń ciała, w tym dotyczących głowy, okolic oczu, nosa, szczęki, a więc organów, których uszkodzenie skutkuje często długotrwałym leczeniem, a jej wymiar psychiczny również miał istotne znaczenie. Powstanie tych obrażeń musiało łączyć się z długotrwałym odczuwaniem dolegliwości bólowych. Pokrzywdzonego czekało długotrwałe leczenie i zabiegi lekarskie, w tym stomatologiczne, z uwagi na utratę części uzębienia. W czasie swego czynu Ł. P. znajdował się w stanie nietrzeźwym, jak sam wyjaśnił, po spożyciu wódki i piwa. Mimo to, działał w celu wyrządzenia krzywdy i cierpień fizycznych pokrzywdzonemu kierując się niczym nieuzasadnioną agresją. Na negatywną ocenę zasługiwała chociażby motywacja sprawcy – gwałtowność reakcji i działanie w stanie nietrzeźwości, w celu zadania A. P. (1) bólu oraz pozostawienie nieprzytomnego, pobitego pokrzywdzonego bez rozważenia negatywnych następstw takiego postępowania. Oskarżony był już uprzednio karany za czyny tego samego rodzaju przeciwko życiu i zdrowiu i skazany na karę pozbawienia wolności, którą odbywał od 08.02.2011r. do 06.01.2015r. (wyroku łączny (...) obejmujący karę jednostkową za czyn z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w sprawie (...) Sądu Rejonowego w B.).

Wymierzona kara 8 miesięcy pozbawienia wolności została dostosowana do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego i, zdaniem Sądu, spełni swoje cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, oddziaływania prewencyjnego i wychowawczego na oskarżonego. Pozwoli zwłaszcza uzmysłowić nieopłacalność tego typu przestępnych zachowań i konsekwencji prawnych, jakie ze sobą niosą. Oskarżony był uprzednio karany za przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu. Jest tzw. multirecydywistą. Pomimo tego, po raz kolejny popełnił przestępstwo podobne. Wynika z tego jednoznacznie, iż wcześniej wymierzone kary nie odniosły pożądanego rezultatu i nie były na tyle dotkliwe, by doprowadzić do zaprzestania podobnych zachowań w przyszłości, a oskarżony nie potrafił przeprowadzić krytycznych refleksji nad swoim zachowaniem. Wymierzenie oskarżonemu w tej sytuacji kary łagodniejszego rodzaju utwierdziłoby go w przekonaniu, iż powodowanie tego rodzaju obrażeń ciała nie jest na tyle ciężkim przestępstwem, aby mogły go spotkać dotkliwe i odczuwalne skutki. Zdaniem Sądu, pobyt w zakładzie karnym uzmysłowi oskarżonemu nieopłacalność przestępczych zachowań, a tym samym pozwoli uniknąć w przyszłości podobnych zdarzeń.

Na poczet orzeczonej kary Sąd zaliczył oskarżonemu okres jego zatrzymania w sprawie.

Sąd orzekł również na podstawie art. 46 § 2 kk środek kompensacyjny w postaci nawiązki na rzecz pokrzywdzonego poprzez zapłatę na jego rzecz kwoty 30 000 zł. W wyniku zdarzenia z dnia 31.01.2016r. pokrzywdzony doznał cierpień fizycznych i psychicznych. Ich intensywność i czas trwania był znaczny, a skutki zdarzenia A. P. (1) odczuwa do dnia dzisiejszego. Kwota nawiązki w ocenie Sądu rekompensuje doznaną przez pokrzywdzonego krzywdę.

O kosztach sądowych w sprawie orzeczono w oparciu o art. 626§1 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk uznając, iż uiszczenie przez oskarżonego kosztów sądowych byłoby zbyt uciążliwe ze względu na jego aktualną sytuację majątkową i orzeczony środek kompensacyjny.