Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Nidzicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2016 r. w Nidzicy

sprawy z powództwa J. W.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda J. W. kwotę 4896 zł (słownie: cztery tysiące osiemset dziewięćdziesiąt sześć złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 13.12.2015 r. do dnia 31.12.2015 r. z dalszymi ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1.01.2016 r. do dnia zapłaty,

II.  w części ograniczonego powództwa postępowanie umarza,

III.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda J. W. kwotę 2.632,30 zł (słownie: dwa tysiące sześćset trzydzieści dwa złote i trzydzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego w Nidzicy kwotę 472,25 zł (słownie: czterysta siedemdziesiąt dwa złote i dwadzieścia pięć groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa,

V.  nakazuje ściągnąć od powoda J. W. na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego w Nidzicy kwotę 52,40 zł (słownie: pięćdziesiąt dwa złote czterdzieści grosze) tytułem zwrotu kosztów postepowania tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I C 107/16

UZASADNIENIE

Powód J. W. wniósł pozew przeciwko pozwanemu (...) S.A. z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 5.493,86 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 13 grudnia 2015 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego żądania powód wskazał, że uczestniczył w kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ jego pojazd marki M. (...) o nr rej. (...). Sprawca kolizji J. G. posiadała ubezpieczenie OC u pozwanego. Pozwany w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił powodowi kwotę 2.262,40 zł.

W celu weryfikacji prawidłowości decyzji pozwanego, powód zwrócił się do P. (...) w O.. Zgodnie ze sporządzoną opinią nr (...) z dnia 05 stycznia 2016 roku koszt naprawy pojazdu powoda został wyliczony na kwotę 7.387,26 zł.

W związku z powyższym powód zwrócił się do pozwanego o zweryfikowanie swego stanowiska. Pozwany odmówił powodowi wypłaty większej kwoty i poinformował go o możliwości dochodzenia roszczenia na drodze postępowania sądowego.

Ostatecznie powód ograniczył powództwo do kwoty 4.896,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 13 grudnia 2015r. do dnia zapłaty. Powód ponadto wskazał, że we wskazanej kwocie uwzględnił kwotę 369 zł , którą poniósł za sporządzenie opinii prywatnej.

Pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. w odpowiedzi na pozew wniosło o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany wskazała, że odpowiedzialność za skutki wypadku komunikacyjnego z dnia 30 listopada 2015 roku w wyniku którego został uszkodzony pojazd powoda. Zdaniem pozwanego prawidłowo zostało przeprowadzone postępowanie likwidacyjne, a wypłacona kwota w całości pokryła szkodę w majątku poszkodowanego. W swoim stanowisku podkreślił, iż uszkodzeniu uległ pojazd powoda wyprodukowany w 2008 roku i w związku z faktem, iż na rynku części samochodowych jest duża dostępność części zamiennych pochodzących z rynku wtórnego jak i części zamiennych innych niż oryginalne sygnowane logiem producenta auta w ocenie pozwanego istotne zatem staje się zbadanie w jaki sposób pojazd został naprawiony.

Sąd ustalił co następuje:

Powód J. W. jest właścicielem pojazdu marki M. (...) o nr rej. (...) który w dniu 30 listopada 2015 roku, na skutek kolizji został uszkodzony i tym samym powód poniósł szkodę.

Odpowiedzialność za spowodowanie powyższej szkody ponosił kierujący pojazdem marki F. o nr rej. (...) – J. G..

Powód zgłosił szkodę pozwanemu, który po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego zarejestrował je pod numerem (...). Pozwany w wyniku ustaleń poczynionych podczas postępowania likwidacyjnego pismem z dnia 10 grudnia 2015 roku przyznał powodowi kwotę 2.262,40 zł tytułem należnego odszkodowania. Przedmiotowa kwota została przekazana do wypłaty w dniu 10 grudnia 2015 roku.

Powód w celu weryfikacji stanowiska pozwanego zwrócił się doP. (...)w O. o wydanie opinii dotyczącej opisu uszkodzeń oraz ustalenia kosztów naprawy jego pojazdu, który ucierpiał na skutek kolizji z dnia 30 listopada 2015 roku. Zgodnie ze sporządzoną przez R. A. opinią nr (...) z dnia 05 stycznia 2016 roku łączny koszt naprawy pojazdu powoda wyliczony w systemie (...), przy przyjęciu stawki za 1 roboczogodzinę naprawy na kwotę 100,00 zł przy zastosowaniu fabrycznych, oryginalnych części zamiennych wyniesie łącznie kwotę 7.387,26 zł. Za sporządzenie opinii powód zapłacił 369,00 zł.

Pismem z dnia 22 stycznia 2016 roku powód wezwał ubezpieczyciela do zapłaty kwoty 7.387,26 złotych z tytułu szkody oraz kwotę 369 zł tytułem zwrotu za wykonaną opinię prywatną rzeczoznawcy , pomniejszoną o dotychczas wypłaconą kwotę 2.262,40 zł.

Pozwany w odpowiedzi na powyższe pismem z dnia 01 lutego 2016 roku wskazał, iż po ponownej analizie dokumentacji dotyczącej przedmiotowej szkody nie znalazł podstaw do zmiany stanowiska w zakresie wysokości wyliczonego odszkodowania tym samym odmawiając dalszej wypłaty.

Biegły sądowy z zakresu techniki motoryzacyjnej i maszynowej M. P. ustalił, że koszt naprawy samochodu powoda w zakresie uszkodzeń związanych z kolizją z dnia 30 listopada 2015 roku wyniesie łącznie kwotę 6.789,26 zł. Biegły koszt naprawy pojazdu ustalił w systemie A.przy przyjęciu aktualnych cen rynkowych części zamiennych nowych oryginalnych, pracochłonności czynności naprawczych ustalonych przez producenta w systemie A., stawek za 1 roboczogodzinę stosowanych w serwisach z audytem technologicznym w rejonie O.. W związku z powyższym wysokość stawki za roboczogodzinę zastosował na poziomie 125/132 zł dla prac blacharsko-mechanicznych/lakierniczych. W przedmiotowej opinii biegły wskazał, że naprawa samochodu powoda została wyliczona na podstawie kosztów oryginalnych, aby jego wartość została przywrócona jak sprzed szkody.

Dowód: akta szkody (...) ; wezwanie do zapłaty [k. 5]; opinia techniczna Nr OL- (...) [k. 6-16]; faktura VAT nr (...) [k. 17]; opinia sporządzona przez biegłego sądowego M. P. [k. 51-68],

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 436 § 2 kc w razie zderzenia się mechanicznych środków komunikacji poruszanych za pomocą sił przyrody ich samoistni posiadacze mogą wzajemnie żądać naprawienia poniesionych szkód tylko na zasadach ogólnych, a więc na zasadzie winy (art. 415 kc).

Przepis art. 822 kc wskazuje zaś, iż przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której zostaje zawarta umowa ubezpieczenia. Stosownie do dyspozycji art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2013 r., poz. 392 z późn. zm.) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Z przepisu art. 822 § 4 kc i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych wynika, że uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. Świadczenie ubezpieczyciela co do zasady odpowiada wysokości doznanej przez poszkodowanego szkody w granicach jego odpowiedzialności cywilnej.

W niniejszej sprawie nie było sporu co do tego, że winę za zaistnienie zdarzenie ponosi kierujący pojazdem marki F. o nr rej. (...) którego posiadacz – będący sprawcą kolizji – ubezpieczony był u pozwanego.

W okolicznościach rozpoznawanej sprawy nie ulegało również wątpliwości, iż pozwany zakład ubezpieczeń ponosi odpowiedzialność za zaistniałą szkodę jako ubezpieczyciel, a to na podstawie aktualnej na chwilę zdarzenia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów, zawartej ze sprawcą.

Zgodnie z art. 361 § 2 kc w zw. z art. 363 § 1 kc odszkodowanie winno zrekompensować w całości poniesioną przez poszkodowanego szkodę, przy czym w wypadku uszkodzenia rzeczy w stopniu umożliwiającym przywrócenie jej do stanu poprzedniego osoba odpowiedzialna za szkodę obowiązana jest zwrócić poszkodowanemu wszelkie celowe, ekonomicznie uzasadnione wydatki, poniesione w celu przywrócenia stanu poprzedniego rzeczy uszkodzonej.

Suma pieniężna wypłacona przez zakład ubezpieczeń nie może być jednak wyższa od poniesionej szkody (art. 824 ¹ § 1 kc) i przede wszystkim na tym tle zachodzi potrzeba oceny, czy koszt restytucji jest dla zobowiązanego nadmierny (art. 363 § 1 zdanie drugie kc).

Z uwagi na powyższe, celem dokonania weryfikacji prawidłowości zastosowanej przez ubezpieczyciela zasady rozliczenia szkody, w szczególności przywrócenia wartości pojazdu sprzed zaistnieniem kolizji, koniecznym było przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu techniki motoryzacyjnej i maszynowej M. P..

W sporządzonej w formie pisemnej opinii z dnia 26 lipca 2016 roku biegły wskazał, że koszty naprawy samochodu powoda w zakresie uszkodzeń związanych z kolizją z dnia 30 listopada 2015 roku w zakresie ustalonych uszkodzeń oraz grup weryfikacyjnych z zastosowanie części zamiennych oryginalnych wyniesie kwotę 5.519,72 zł (netto), a po uwzględnieniu 23 % podatku VAT kwotę 6.789,26 zł. W której to kwocie kwota 1.656,25 zł wynosi koszt roboczogodziny, kwota 2.519,26 zł wynosi lakierowanie oraz kwota 1.344,21 zł koszt części zamiennych

W ocenie Sądu przeprowadzony przez Sąd dowód z opinii biegłego sądowego pozwolił na ustalenie obiektywnego wykazu kosztów niezbędnych do przeprowadzenia naprawy pojazdu powoda – w celu przywrócenia go do stanu sprzed uszkodzenia. Przedstawiona przez tegoż biegłego opinia jest rzetelna, pełna i jasna. Przedstawione przez niego wnioski i wyjaśnienia są logiczne, spójne i konsekwentne, a przede wszystkim miarodajne i wystarczające dla dokonania ustaleń koniecznych do rozstrzygnięcia sporu, którego przedmiot został oznaczony w pozwie. Biegły posiada przy tym odpowiednie kwalifikacje oraz wieloletnie doświadczenie w zakresie objętym treścią opinii.

Oprócz powyższego strona powodowa dochodziła zwrotu kosztów ekspertyzy w wysokości 369,00 zł, poniesionych w celu ustalenia zasadności przyznanej w toku postępowania likwidacyjnego wysokości odszkodowania. W ocenie Sądu powyższa prywatna kalkulacja umożliwiła powodowi, a więc osobie nieposiadającej wiedzy fachowej w zakresie kosztów naprawy samochodów osobowych, weryfikację stanowiska pozwanego przedstawionego w decyzji o przyznaniu odszkodowania, a jednocześnie ocenę zasadności wystąpienia ze stosownym roszczeniem na drogę sądową. Sąd, podzielając opinię wyrażoną przez Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały z dnia 18 maja 2004 roku (sygn. III CZP 24/2004), uznał to żądanie za usprawiedliwione, gdyż wydatek ten pozostawał w normalnym związku przyczynowym z poniesioną przez powoda szkodą, a tym samym podlegał naprawieniu w rozumieniu art. 361 kc.

Jednocześnie, w ocenie Sądu, w przeważającej większości należało uznać roszczenie powoda. Fakt poniesienia wydatków w wysokości łącznie 369,00 zł - w związku z potrzebą uzyskania opinii prywatnej - został przy tym należycie udowodniony fakturą VAT załączoną do akt sprawy.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 415 kc w zw. z art. art. 436 § 2 kc, art. 363 § 1 kc, uwzględniając całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w toku postępowania w niniejszej sprawie, zwłaszcza wnioski i spostrzeżenia zawarte w opinii biegłego, Sąd uznał, iż całkowita wartość szkody poniesionej przez powoda z uwagi na uszkodzenie pojazdu w związku ze zdarzeniem z dnia 30 listopada 2015 roku wyniosła kwotę 6.789,26 zł. Po uwzględnieniu dotychczas przekazanej kwoty przez pozwanego na rzecz powoda 2.262,40 zł Sąd zasądził brakującą kwotę 4.896,00 zł tytułem należnej dopłaty.

Orzekając w przedmiocie odsetek Sąd zważył, iż stosownie do art. 481 § l i 2 kc powodowi za czas opóźnienia w wypłacie należnych świadczeń przysługują odsetki za okres opóźnienia w wysokości ustawowej, a w związku ze zmianą wyżej wskazanego przepisu (która weszła w życie od 01 stycznia 2016 roku) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych zakład ubezpieczeń co do zasady wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Tym samym żądanie zasądzenia odsetek ustawowych od dnia 13 grudnia 2015 roku do dnia zapłaty, jako uzasadnione, należało uwzględnić.

Mając na uwadze, że powód na rozprawie w dniu 16 grudnia 2016 roku częściowo cofnął powództwo na podstawie art. 203 § 1 i 4 kpc w zw. z art. 355 § 1 kpc Sąd w pkt II sentencji wyroku umorzył postępowanie w części ograniczonego powództwa.

O kosztach procesu Sąd orzekł w wyroku na podstawie art. 100 kpc w zw. z art. 98 kpc zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy, przy czym powód wygrał niniejszą sprawę w 89 %, zaś pozwany w 11 %.

Wysokość kosztów zastępstwa procesowego ustalone zostały zgodnie z § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r., poz.1800).

W związku z powyższym Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.632,30 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Zgodnie z przepisem art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych – sąd z urzędu zwraca stronie wszelkie należności z tytułu wydatków, stanowiące różnicę między kosztami pobranymi od strony a kosztami należnymi. Sąd zważył, że strona powodowa uiściła zaliczkę na poczet opinii biegłego w kwocie 500,00 zł., z której wypłacono wynagrodzenie biegłego w kwocie 1024,65 zł (postanowienie w przedmiocie przyznania biegłemu wynagrodzenia) Powyższe skutkowało obowiązkiem ściągnięcia od każdej ze stron niedopłaty zgodnie z procentowym wygraniem roszczenia w kwotach po: od powoda kwoty 52,40 zł, a od pozwanego w kwocie 472,25 zł, co stanowiło podstawę rozstrzygnięcia jak w pkt. IV-V sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować,

2.  O.. wyroku wraz z uzasadnieniem przesłać:

- pełn. pozwanego.

3.  Za 14 dni lub z apelacją.

N., dn. 12 stycznia 2017 r.