Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący :	SSO Waldemar Majka
Protokolant :	Agnieszka Paduch

przy udziale starszego komisarza skarbowego z Urzędu Skarbowego w N. - N. J.

po rozpoznaniu w dniu 30 października 2013 roku

sprawy K. W.

oskarżonej z art. 77 § 3 kks w zw. z art. 6 § 2 kks, art. 57§1 kks, art. 83§2 kks w zw. z art. 6§2 kks

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej

od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 18 czerwca 2013 roku, sygnatura akt VI W 836/12

I. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania;

II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. W. S. z Kancelarii Adwokackiej w K. 516 zł 60 gr tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej z urzędu udzielonej oskarżonej w postępowaniu odwoławczym.

Sygnatura akt IV Ka 708/13

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy w N. wniósł akt oskarżenia przeciwko K. W. oskarżając ją o to, że:

I.  podejmując zachowania w krótkich odstępach czasu co wskazuje na ciągłość w wykonaniu tego samego zamiaru jako płatnik nie wpłaca w Urzędzie Skarbowym w N., w terminie od dnia 22.02.2010r. do dnia 02.05.2011r., pobranego podatku dochodowego od wynagrodzeń za miesiące: styczeń, luty, marzec, kwiecień, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad, grudzień 2010r., tj.

- za miesiąc styczeń 2010r. od dnia 22.02.2010r. do dnia 24.05.2010r.

- za miesiąc luty 2010r. od dnia 22.03.2010r. do dnia 24.05.2010r.

- za miesiąc marzec 2010r. od dnia 20.04.2010r. do dnia 24.05.2010r.

- za miesiąc kwiecień 2010r. od dnia 20.05.2010r. do dnia 24.05.2010r.

- za miesiąc czerwiec 2010r. od dnia 20.07.2010r. do dnia 02.05.2011r.

- za miesiąc lipiec 2010r. od dnia 20.08.2010r. do dnia 02.05.2011r.

- za miesiąc sierpień 2010r. od dnia 20.09.2010r. do dnia 02.05.2011r.

- za miesiąc wrzesień 2010r. od dnia 20.10.2010r. do dnia 02.05.2011r.

- za miesiąc październik 2010r. od dnia 22.11.2010r. do dnia 02.05.2011r.

- za miesiąc listopad 2010r. od dnia 20.12.2010r. do dnia 02.05.2011r.

- za miesiąc grudzień 2010r. od dnia 20.01.2011r. do dnia 02.05.2011r.

przez co naruszyła przepis art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych(tj. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm. oraz tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51 poz. 307 z późn. zm.), a tym samym naraziła podatek na uszczuplenie w kwocie 495,00 zł

tj. o wykroczenie skarbowe określone w art. 77 § 3 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s.

II.  w Urzędzie Skarbowym w N. od dnia 02.05.2011r. do dnia sporządzenia niniejszego aktu oskarżenia, uporczywie nie wpłaca w terminie podatku dochodowego od osób fizycznych, wynikającego ze złożonego zeznania podatkowego PIT-36L za 2010r., przez co naruszyła przepis art. 45 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51 poz. 307 z późn. zm.), a tym samym naraziła podatek na uszczuplenie w kwocie 29.169,00 zł

tj. o wykroczenie skarbowe określone w art. 57 § 1 k.k.s.

III.  w Urzędzie Skarbowym w N. od dnia 27.02.2012r. do dnia sporządzenia niniejszego aktu oskarżenia udaremnia wykonywanie czynności sprawdzających polegających na sprawdzeniu terminowości składania deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług za miesiące: październik, listopad, grudzień 2011r. oraz styczeń, luty, marzec, kwiecień 2012r. przez co naruszyła przepis art. 155 § 1 oraz art. 274 a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja Podatkowa (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm)

tj. o wykroczenie skarbowe określone w art. 83 § 2 k.k.s. w zw z art. 6 § 2 k.k.s.

Wyrokiem z dnia 18 czerwca 2013 roku (sygn. akt VI W 836/12) Sąd Rejonowy w Kłodzku:

I.  oskarżoną K. W. uznał za winną popełnienia zarzucanych jej czynów opisanych w pkt. I, II i III części wstępnej wyroku z tym, iż przyjął, że czyn opisany w pkt II części wstępnej wyroku został popełniony w okresie od dnia 2 maja 2011 roku do dnia 19 grudnia 2012 roku, a czyn opisany w pkt III części wstępnej wyroku został popełniony w okresie od dnia 27 lutego 2012 roku do dnia 19 grudnia 2012 roku, i za to na podstawie art. 50 § 1 k.k.s. wymierzył oskarżonej karę grzywny w kwocie 1500 (jeden tysiąc pięćset) złotych;

II.  zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw.
W. S. w K. 664,20 zł tytułem nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej z urzędu;

III.  zwolnił oskarżoną od zapłaty kosztów sądowych wydatki poniesione w sprawie zaliczając na rachunek Skarbu Państwa.

Ze wskazanym wyrokiem nie pogodził się obrońca oskarżonej zaskarżając wyrok w punkcie I jego dyspozycji zarzucając:

I.  obrazę przepisów prawa materialnego, a to art. 83 § 2 k.k.s. poprzez jego błędną wykładnię wyrażającą się w uznaniu, że znamiona udaremniania czynności służbowych nosi takie zachowanie, w którym:

a)  oskarżona w sposób czynny żadnych czynności nie utrudnia, a jedynie przebywa poza granicami kraju;

b)  Urząd Skarbowy wzywał oskarżoną do złożenia deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług wobec upływu terminu do ich złożenia, a więc nie sposób uznać, aby zachodziła potrzeba i możliwość następczego kontrolowania terminowości wykonania tych czynności,

II.  obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia, a to:

a)  art. 167 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. w zw. z art. 173 § 1 k.k.s. poprzez przedwczesne uznanie, że w sprawie zachodzą przesłanki do zastosowania postępowania w stosunku do nieobecnych, które to przesłanki należało ustalić poprzez dopuszczenie dowodu z zeznań świadka A. W., którą to czynność w tym właśnie celu zamierzał przeprowadzić oskarżyciel w toku postępowania przygotowawczego, jednak od niej ostatecznie odstąpił.

Podnosząc wskazane zarzuty apelujący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Kłodzku do ponownego rozpoznania.

W odpowiedzi na apelację oskarżyciel wniósł o:

1.  oddalenie apelacji złożonej przez adw. W. S. – obrońcy z urzędu K. W.;

2.  utrzymanie w mocy wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 18 czerwca 2013r. sygn. akt VI W 836/12

Sąd Okręgowy zważył:

apelacja jest zasadna.

Odnosząc się do zarzutu podniesionego w punkcie II apelacji należy zauważyć, że o ile w postępowaniu przygotowawczym zaistniały przesłanki do prowadzenia postępowania w stosunku do nieobecnego w rozumieniu art.173 kks (choć jego podstawy są wątpliwe – o czym poniżej), o tyle w postępowaniu sądowym winny pozostawać przedmiotem weryfikacji.

Postępowania w stosunku do nieobecnego nie stosuje jeżeli:

- 1) wina sprawcy lub okoliczności popełnienia czynu zabronionego budzą wątpliwości, oraz

- 2) oskarżony o przestępstwo skarbowe ukrył się po wniesieniu do sądu aktu oskarżenia, a także wówczas, gdy w toku postępowania przed sądem ustalono jego miejsce zamieszkania lub pobytu w kraju (art.173§2 kks)

Co najmniej jedna ze wskazanych powyżej przesłanek negatywnych w wypadku oskarżonej zaistniała biorąc pod uwagę treść przypisanego czynu z art.83§2 kks. Z ustaleń uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, iż czynność sprawcza oskarżonej miała sprowadzać się do nieodbierania kierowanej do niej korespondencji (k.64a). Nie sposób zatem przyjąć aby wyczerpała w ten sposób znamiona utrudniania czynności kontrolnych, skoro czynności takie nie zostały podjęte w zakresie podatku od towarów i usług w trybie art.12 i następne ustawy z 28 września 1991 roku o kontroli skarbowej (Dz.U. nr 41 z 2011 roku, poz. 214, ze zmianami), zaś opisane w treści czynu przypisanego czynności sprawdzające są określone w art. 272-280 Ordynacji podatkowej (zgodnie z definicją art.53§30 kks) i mają na celu m.in. sprawdzenie terminowości składania deklaracji, a podejmowane być mogą przez organy podatkowe (definiowane w art.13 Ordynacji podatkowej).

W postępowaniu karnym skarbowym urząd skarbowy nie ma statusu organu podatkowego i nie może w tym trybie dokonywać czynności sprawdzających, a może mieć status finansowego organu dochodzenia (art.53§ 37 pkt 1 kks), a co za tym idzie znamiona z art.83§2 kks w czynie przypisanym oskarżonej nie zostały zrealizowane.

Wobec powyższego zaistniała też negatywna przesłanka prowadzenia postępowania wobec nieobecnego opisana w art.173§2 pkt 1 kks.

Sprawa wymaga zatem ponownego rozpoznania przy zachowaniu wymogów procedury, a sąd I instancji zweryfikuje czy oskarżona przebywa na stałe poza granicami kraju czy też nie – w aspekcie brzmienia art.173§2 pk2 kks. W zależności od poczynionych ustaleń rozpozna niniejszą sprawę łącznie bądź odrębnie w zakresie czynu z art.83§2 kks.

Na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm.) oraz § 14 ust. 2 pkt 4 i § 19 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. nr 164 poz. 1348), zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokata W. S. 516,60 złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym.