Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący Sędzia SR Nadia Kołacińska-Sumińska

Protokolant Marta Owczarek

w obecności Prokuratora Krzysztof Wiernicki

po rozpoznaniu dnia 17 listopada 2016 roku sprawy

1.  P. B. (1)

s. B. i B. zd. O.

ur. (...)

w Z.

2.  M. W.

s. W. i E. zd. L.

ur. (...)

w Ł.

oskarżonych o to, że:

I.  w dniu 15 października 2014 roku w P. (...), woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z odpowiadającymi za te czyny w odrębnym postępowaniu B. T., P. B. (1), J. N., K. W., J. K., P. T. oraz z innymi nieustalonymi osobami, pomagali w zbyciu wyrobów akcyzowych wprowadzonych nielegalnie na obszar celny Unii Europejskiej i przywiezionych z portu morskiego w H. do P. w postaci wyrobów tytoniowych bez polskich znaków skarbowych akcyzy w ilości 4.560.000 sztuk papierosów oznaczonych marką (...), to jest 228.000 paczek papierosów, stanowiących przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 2 k.k.s. i art. 86 § 1 k.k.s. w ten sposób, że w P. (...) uczestniczyli w przeładunku i przenoszeniu papierosów z pojazdu ciężarowego marki V. o nr rej. (...) wraz z naczepą o nr rej. (...) na samochody ciężarowe, w tym samochód ciężarowy m-ki F. (...) o nr rej. (...), powodując uszczuplenie należności publicznoprawnej dużej wartości w kwocie 3.636.746,00 złotych, na którą składa się uszczuplenie z tytułu podatku akcyzowego wynoszące 3.488.689,00 złotych oraz uszczuplenie z tytułu podatku celnego wynoszące 148.057,00 złotych

tj. o przestępstwo karne skarbowe z art. 65 § 1 k.k.s. w zb. z art. 91 § 1 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 k.k.s..

II.  w dniu 15 października 2014 roku w P. (...), woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z odpowiadającymi za te czyny w odrębnym postępowaniu B. T.. P. B. (1), J. N., K. W., J. K., P. T. oraz z innymi nieustalonymi osobami, dokonywali obrotu towarami oznaczonymi podrobionymi znakami towarowymi, wprowadzonymi nielegalnie na obszar celny Unii Europejskiej i przywiezionymi z portu morskiego w H. do P. w postaci wyrobów tytoniowych - papierosów w ilości 4.560.000 sztuk, to jest 228.000 paczek papierosów o wartości rynkowej co najmniej 2.701.800,00 złotych, stanowiących towar o znacznej wartość, oznaczonych podrobionymi znakami towarowymi marki (...) co do których to znaków towarowych nie mieli prawa ich używać, w ten sposób, że w P. (...) brali udział w przeładunku i przenoszeniu tychże papierosów z pojazdu ciężarowego marki V. o nr rej. (...) wraz z naczepą o nr rej. (...) na samochody ciężarowe, w tym samochód ciężarowy m-ki F. (...) o nr rej. (...), czyniąc to na szkodę (...) z siedzibą w N. w S.

tj. o przestępstwo z art. 305 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. - Dz.U. z 2013 r., Nr 1410).

3.  K. K. (1)

s. B. i M. z d. S.

ur. (...)

w O.

oskarżonego o to, że:

III.  w okresie od września 2014 roku do dnia 15 października 2014 roku w P. (...), woj. (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z innymi nieustalonymi osobami, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a więc w warunkach czynu ciągłego, w zamiarze, aby P. T., B. T., M. W., J. N., J. K., P. B. (1) i K. W. dokonali czynów zabronionych, polegających na pomocy w zbyciu wyrobów akcyzowych wprowadzonych nielegalnie na obszar celny Unii Europejskiej i przywiezionych w tym celu z portu morskiego w H. do P. w postaci wyrobów tytoniowych bez polskich znaków skarbowych akcyzy w ilości 4.560.000 sztuk papierosów oznaczonych podrobionymi znakami towarowymi marki (...), co do których to znaków towarowych nie mieli prawa ich używać, to jest w łącznej ilości 228.000 paczek papierosów o wartości rynkowej nie mniejszej niż 2.701.800,00 złotych, a więc stanowiących towar o znacznej wartości i jednocześnie przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63 § 2 k.k.s. i art. 86 § 1 k.k.s., które to papierosy wyżej wymienione osoby w dniu 15 października 2014 roku w P. (...) przy ulicy (...) przeładowywały i przenosiły z pojazdu ciężarowego marki V. o nr rej. (...) wraz z naczepą o nr rej. (...) na podstawione samochody ciężarowe, w tym samochód m-ki F. (...) o nr rej. (...) oraz do znajdujących się tam pomieszczeń magazynowych, czyniąc to na szkodę (...) z siedzibą w N. w S. i powodując uszczuplenie należności publicznoprawnej dużej wartości w kwocie 3.636.746,00 złotych, na którą składa się uszczuplenie z tytułu podatku akcyzowego wynoszące 3.488.689,00 złotych oraz uszczuplenie z tytułu podatku celnego wynoszące 148.057,00 złotych, swoim zachowaniem ułatwił popełnienie przedmiotowych czynów zabronionych poprzez wynajęcie hali magazynowej w P. (...) przy ulicy (...) od R. R., a następnie udostępnienie wskazanym wyżej osobom, otrzymanych od właścicielki hali magazynowej klucze do tych pomieszczeń, do których przeładowywano sprowadzone nielegalnie na obszar celny Unii Europejskiej i oznaczone podrobionymi znakami towarowymi papierosy

tj. o przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.s. w zb. z art. 91 § 1 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 k.k.s. i z art. 305 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. - Dz.U. z 2013 r., Nr 1410) w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

orzeka:

1.  oskarżonych P. B. (1) i M. W. uznaje za winnych popełnienia zarzucanych im w punktach I i II aktu oskarżenia czynów, z tą zmianą opisu czynu I, iż przyjmuje, że narazili oni na uszczuplenie należność publicznoprawną i za tak przypisane czyny wymierza im:

a) za czyn z punktu I na podstawie art. 91 § 1 kks w zw. z art. 7 § 2 kks w zw. z art. 38 § 2 pkt 1 kks, przy zastosowaniu art. 2 § 2 kks i art. 4 § 1 kk kary po 4 (cztery) miesiące pozbawienia wolności oraz kary grzywny w liczbie po 200 (dwieście) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 80 (osiemdziesięciu) złotych;

b) za czyn II na podstawie art. 305 ust 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. - Dz.U. z 2013 r., Nr 1410), przy zastosowaniu art. 4 § 1 kk wymierza:

- P. B. (1) karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności

- M. W. karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 41 § 4 kks w zw. z art. 69 § 1 i 2 kk w zw z art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonych kar pozbawienia wolności z punktu 1a wyroku warunkowo zawiesza oskarżonym P. B. (1) i M. W. na okres 2 (dwóch) lat próby;

3.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonych kar pozbawienia wolności z punktu 1b wyroku warunkowo zawiesza oskarżonym:

- P. B. (1) na okres 3 (trzech) lat próby;

- M. W. na okres 2 (dwóch) lat próby;

4.  na podstawie art. 46 § 1 kk w związku ze skazaniem za przestępstwo z punktu II aktu oskarżenia orzeka wobec oskarżonych P. B. (1) i M. W. obowiązek częściowego naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz (...) z siedzibą w N. w S. kwot po 7.000 (siedem tysięcy) złotych;

5.  oskarżonego K. K. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie III aktu oskarżenia czynu i za to na podstawie art. 305 ust 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. - Dz.U. z 2013 r., Nr 1410) w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 19 § 1 kk w z w z art. 33 § 2 kk, przy zastosowaniu art. 4 § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w liczbie 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 65 (sześćdziesięciu pięciu) złotych;

6.  na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego K. K. (1) obowiązek częściowego naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz (...) z siedzibą w N. w S. kwoty 3.000 (trzy tysiące) złotych;

7.  zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 5.800 ( pięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu wydatków oraz wymierza im opłaty:

- P. B. (1) i M. W. w kwotach po 1720 ( jeden tysiąc siedemset dwadzieścia) złotych

- K. K. (1) w kwocie 770 (siedemset siedemdziesiąt) złotych.

UZASADNIENIE

(ograniczone na podstawie art. 424 § 3 k.p.k. do rozstrzygnięcia o karze)

K. K. (1), wynajmując od R. R. halę magazynową, znajdującą się przy ul. (...) w P. (...)działał w celu udzielenia pomocy osobom wskazanym w pkt III aktu oskarżenia.

Pomocnictwo jest drugą, obok podżegania, niesprawczą postacią współdziałania przestępnego. Zgodnie z art. 18 § 3 KK jako pomocnik ponosi odpowiedzialność ten, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie.

Pomocnik popełnia inny niż sprawca, odmienny rodzajowo typ czynu zabronionego. Kwalifikacja prawna pomocnictwa jest złożona, powinna uwzględniać znamiona stałe, wynikające z treści art. 18 § 3 KK, oraz znamiona zmienne, oddające ustawową charakterystykę czynu zabronionego opisanego w Części szczególnej KK lub w przepisach pozakodeksowych, którego popełnienie pomocnik ułatwia (zob. post. SN z 3.8.2006 r., III KK 445/05, OSNwSK 2006, Nr 1, poz. 1533; wyr. SN z 21.1.2014 r., IV KK 251/13, OSNKW 2014, Nr 8, poz. 63; wyr. SA w Warszawie z 9.3.2006 r., II AKA 58/06, OSAW 2006, Nr 3, poz. 11; P. Kardas, Teoretyczne podstawy, s. 610–611; A. Liszewska, Współdziałanie przestępne, s. 106–107; A. Sakowicz, w: Królikowski, Zawłocki (red.), Kodeks karny. Część ogólna, t. I, s. 696). Dla przypisania odpowiedzialności za pomocnictwo konieczne jest "określenie czynności wykonawczej oraz wskazanie konkretnego przestępstwa, którego popełnienie pomocnik miał ułatwić. Udzielający pomocy musi obejmować świadomością to, że podejmując określone czynności czyni to w odniesieniu do konkretnego, scharakteryzowanego w odpowiednim przepisie części szczególnej lub w przepisie pozakodeksowym czynu zabronionego. Musi więc obejmować swoją świadomością zarówno prawną charakterystykę czynu zabronionego, którego popełnienie ma zamiar ułatwić, oraz mieć świadomość znaczenia swojego zachowania (działania lub zaniechania), w tym w szczególności tego, że stanowi ono ułatwienie popełnienia tego czynu zabronionego przez inną osobę" (wyr. SA w Warszawie z 24.6.2015 r., II AKA 39/15, Legalis).

Strona przedmiotowa pomocnictwa polega na ułatwieniu innej osobie popełnienia czynu zabronionego. Nie należy jednak wymagać, aby podjęte zachowanie stanowiło warunek konieczny realizacji czynu przez sprawcę. Pomocnictwo jest ułatwieniem "w sensie obiektywnym" ( A. Zoll, w: Buchała, Zoll, Kodeks karny, s. 184; zob. także: J. Giezek, w: Giezek (red.), Kodeks karny. Część ogólna, 2007, s. 179; Marek, Kodeks karny, 2007, s. 61). Nie musi mieć charakteru kazualnego (jako warunek sine qua non) w stosunku do czynu sprawcy bezpośredniego (zob. Wąsek, Kodeks karny, s. 272; P. Kardas, w: Zoll (red.), Kodeks karny, t. I, 2007, s. 327). Nie należy też wymagać, aby rzeczywiście ułatwiło innej osobie popełnienie przestępstwa (zob. wyr. SA w Warszawie z 19.10.2015 r., II AKA 300/15, Legalis). W konsekwencji nie zachodzi potrzeba ustalenia, że udzielona pomoc rzeczywiście się przydała, ani tego, że bez niej do dokonania czynu zabronionego by nie doszło (zob. L. Tyszkiewicz, w: Filar (red.), Kodeks karny, 2010, s. 78).

Pomocnictwo jest dokonane wraz ze zrealizowaniem znamion tej postaci współdziałania przestępnego, czyli ułatwieniem innej osobie popełnienia czynu zabronionego. Nie jest przy tym konieczne dokonanie czynu objętego zamiarem pomocnika przez sprawcę bezpośredniego ani nawet podjęcie przez niego czynności w tym kierunku. Pomocnictwo stanowi bezskutkową postać przestępstwa (zob. wyr. SA w Krakowie z 21.6.2000 r., II AKa 51/00, KZS 2000, Nr 7–8, poz. 37; wyr. SA w Łodzi z 25.2.2014 r., II AKA 226/13, Legalis; A. Sakowicz, w: Królikowski, Zawłocki (red.), Kodeks karny. Część ogólna, t. I, s. 698; A. Zoll, w: Buchała, Zoll, Kodeks karny, s. 188).

Oskarżony ułatwił wskazanym w wyroku osobom popełnienie przestępstw:

- z art. 65 § 1 k.k.s. w zw. z art. 91 § 1 k.k.s.

- z art. 305 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej.

Sąd wymierzył oskarżonemu karę uzgodnioną między nim a Prokuratorem, stosując przepis art. 4 § 1 k.k., uznając, iż ustawa obowiązująca w chwili popełnienia czynu zabronionego (14.10.2014r.) jest korzystniejsza. Pozwalała uwzględnić wniosek i wymierzyć karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, mimo iż oskarżonemu była wcześniej wymierzona kara pozbawienia wolności.

Sąd uznał, iż okoliczności czynu i wina tego oskarżonego nie budzą wątpliwości w świetle zgromadzonego materiału dowodowego, w szczególności w świetle zeznań R. R., która na okazanych tablicach rozpoznała K., jako osobę, której wynajęła halę. Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Kara została wymierzona na podstawie przepisu przewidującego wyższe zagrożenie, tj. na podstawie art. 305 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej. Oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez inne osoby (wskazane w akcie oskarżenia), dlatego obok kary pozbawienia wolności została wymierzona kara grzywny.

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono o obowiązku częściowego naprawienia szkody.

O kosztach orzeczono w myśl art. 627 k.p.k. w zw. z art. 633 k.p.k., obciążając tego oskarżonego proporcjonalnie wydatkami oraz w całości opłatą od wymierzonych kar.