Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Gz 118/17

POSTANOWIENIE

Dnia 22 sierpnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Kala (spr.)

SSO Wojciech Wołoszyk

SSO Wiesław Łukaszewski

po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2017 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.

przeciwko pozwanemu: S. R.

o zapłatę

w przedmiocie zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 12 września 2016 r., sygn. akt VIII GNc 2461/16

postanawia:

1.oddalić zażalenie

2. zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.200 zł. (jeden tysiąc dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

E. K. W. W. Ł.

Sygn. akt VIII Gz 118/17

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Bydgoszczy na podstawie art. 504 § 1 k.p.c. odrzucił sprzeciw pozwanego od nakazu zapłaty wydanego dnia 20 czerwca 2016 r. Sąd wskazał w uzasadnieniu, że termin do wniesienia sprzeciwu upływał z dniem 11 lipca 2016 r., tymczasem pozwany złożył sprzeciw w dniu 13 lipca 2016 r..

Rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego zaskarżył pozwany, domagając się uchylenia postanowienia. Skarżący wskazał, że jest przekonany, że odpis nakazu zapłaty odebrał dopiero w dniu 29 czerwca 2016r., co winno być stwierdzone naniesioną własnoręcznie datą na zwrotnym pokwitowaniu odbioru.

Powód w odpowiedzi na zażalenie wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Z art. 502 § 1 k.p.c. wynika, że termin do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty wynosi dwa tygodnie od doręczenia tego nakazu. Uchybienie temu zawitemu terminowi skutkuje odrzuceniem spóźnionego sprzeciwu na podstawie art. 504 § 1 k.p.c.

W okolicznościach sprawy, zupełnie nieuprawnione było przekonanie skarżącego o osobistym odbiorze odpisu nakazu zapłaty w dniu 29 czerwca 2016 r., w sytuacji, gdy dowód doręczenia odpisu nakazu zapłaty oraz pozwu wraz z załącznikami wskazywał w sposób oczywisty, że doręczenia dokonano w dniu 27 czerwca 2016 r. do rąk (...)A. R., która potwierdziła odbiór korespondencji własnoręcznym podpisem. Potwierdzenie odbioru z podpisem odbiorczyni oraz doręczającego w dniu 27 czerwca 2016 r. znajduje się w aktach sprawy (na k. 19a akt).

Zgodnie z art. 138 § 1 k.p.c. doręczenie pisma sądowego dorosłemu domownikowi adresata, jeżeli podjął się oddania pisma i nie jest przeciwnikiem procesowym adresata, jest skuteczną formą doręczenia pism w postępowaniu sądowym. Doręczenie takie staje się skuteczne w chwili, w której pismo odbierze osoba wskazana w tym przepisie.

Doręczenie zastępcze opiera się na domniemaniu przekazania przesyłki adresatowi, chyba że zostanie wykazane, iż adresat przesyłki takiej nie otrzymał (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 2016 r., sygn. akt II CSK 142/16). Ponieważ skarżący nie wykazywał, iż nie otrzymał korespondencji, a nawet nie podnosił takich argumentów w zażaleniu (podważał wyłącznie datę doręczenia) tym samym uznać należało, że Sąd Rejonowy prawidłowo odrzucił spóźniony o dwa dni sprzeciw od nakazu zapłaty.

Mając na względzie wskazane wyżej okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie przepisu art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. zażalenie oddalił.

O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Okręgowy orzekł w oparciu o przepis art. 98 § 1 k.p.c. i 99 k.p.c. w zw. z § 10 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U z 2015 r. poz. 1804 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w dniu wniesienia zażalenia, stosownie do § 2 rozporządzenia z dnia 3 października 2016 r. zmieniającego powyższe rozporządzenie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1667).

E. K. W. W. Ł.