Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Lipsku II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Michał Krakowiak

Protokolant: Anna Gadomska

Asesor Prokuratury Rejonowej w Lipsku: Arkadiusz Wieczorek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 marca 2017 roku

sprawy : D. S., s. D. i E. z domu G., ur. (...) w L.

oskarżonego o to, że:

1.  w dniu 14 listopada 2016 roku w L., województwa (...) działając wspólnie i w porozumieniu z dwoma nieustalonymi sprawcami w stosunku do których wyłączono materiały do odrębnego postepowania, grożąc natychmiastowym użyciem przemocy, zabrał w celu przywłaszczenia P. O. pieniądze w kwocie 10 złotych, zaś Ł. D. pieniądze w kwocie 2 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 280 § 1 kk,

2.  w dniu 15 listopada 2016 roku w L., województwa (...) działając wspólnie i w porozumieniu z innym nieustalonym sprawcą, w stosunku do którego wyłączono materiały do odrębnego postepowania, używając przemocy polegającej na wykręceniu rąk, zabrał w celu przywłaszczenia M. C. pieniądze w kwocie 4 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 280 § 1 kk,

3.  w dniu 28 września 2016 roku w L., woj. (...), uderzył szklanką w twarz W. K., w wyniku czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci rany ciętej głowy okolicy czołowej lewej, co spowodowało u niego rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni,

tj. o przestępstwo z art. 157 § 2 kk

orzeka:

I.  oskarżonego D. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu w pkt I i II zarzutu czynów, przy czy ustala, iż zostały one popełnione w warunkach ciągu przestępstw, określonego w art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 280 § 1 kk w zw.z art. 91 § 1 kk skazuje go, a na podstawie art. 280 § 1 kk w zw.z art. 91 § 1 kk w zw.z art. 37b kk w zw.z art. 34 § 1 i 1a pkt 1 kk i art. 35 § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

II.  oskarżonego D. S. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt III zarzutu i za to na podstawie art. 157 § 2 kk skazuje go, a na podstawie art. 157 § 2 kk w zw. z art. 34 § 1 i 1a pkt 1 kk i art. 35 § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

III.  na podstawie art. 34 § 3 kk w zw.z art. 72 § 1 pkt 5, 6, 7 kk orzeka wobec oskarżonego D. S. obowiązki powstrzymywania się od nadużywania alkoholu, poddania się terapii uzależnień w zakresie uzależnienia od alkoholu oraz powstrzymywania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym W. K. w prowadzonym przez niego lokalu gastronomicznym przy ul. (...) w L.,

IV.  na podstawie art. 91 § 2 kk w zw. z art. 85 § 1 i 2 kk, art. 86 § 1 i 3 kk łączy orzeczone w pkt I i II wyroku kary ograniczenia wolności i jako łączną orzeka wobec oskarżonego D. S. karę 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym oraz na podstawie art. 34 § 3 kk w zw.z art. 72 § 1 pkt 5, 6, 7 kk orzeka wobec oskarżonego D. S. obowiązki powstrzymywania się od nadużywania alkoholu, poddania się terapii uzależnień w zakresie uzależnienia od alkoholu oraz powstrzymywania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym W. K. w prowadzonym przez niego lokalu gastronomicznym przy ul. (...) w L.,

V.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego D. S. kary pozbawienia wolności zalicza okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 23 listopada 2016 roku do dnia 06 marca 2017 roku,

VI.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego D. S. od ponoszenia kosztów procesu, przejmując wydatki postępowania na rachunek Skarbu Państwa. Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt II K 21/17

UZASADNIENIE

Z uwagi na to, że wniosek o uzasadnienie dotyczy rozstrzygnięcia o karze, a nadto został wydany w trybie art. 387 k.p.k., Sąd, na podstawie art. 424 § 3 k.p.k. ograniczył uzasadnienie do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz wskazanych w nim rozstrzygnięć.

W dniu 6 marca 2017 r. Sąd Rejonowy w Lipsku w sprawie o sygn. II K 21/17 wydał wyrok przeciwko D. S., któremu zarzucono popełnienie czynów polegających na tym, że:

1. w dniu 14 listopada 2016 roku w L., województwa (...) działając wspólnie i w porozumieniu z dwoma nieustalonymi sprawcami w stosunku do których wyłączono materiały do odrębnego postepowania, grożąc natychmiastowym użyciem przemocy, zabrał w celu przywłaszczenia P. O. pieniądze w kwocie 10 złotych, zaś Ł. D. pieniądze w kwocie 2 złotych,

tj. przestępstwa z art. 280 § 1 kk,

2. w dniu 15 listopada 2016 roku w L., województwa (...) działając wspólnie i w porozumieniu z innym nieustalonym sprawcą, w stosunku do którego wyłączono materiały do odrębnego postepowania, używając przemocy polegającej na wykręceniu rąk, zabrał w celu przywłaszczenia M. C. pieniądze w kwocie 4 złotych,

tj. przestępstwa z art. 280 § 1 kk,

3. w dniu 28 września 2016 roku w L., woj. (...), uderzył szklanką w twarz W. K., w wyniku czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci rany ciętej głowy okolicy czołowej lewej, co spowodowało u niego rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni,

tj. przestępstwa z art. 157 § 2 kk.

Na rozprawie w dniu 6 marca 2017 roku oskarżony wystosował wniosek w trybie art. 387 kpk, w którym wnosił o wymierzenie mu za popełnienie czynów I i II, przy przyjęciu, iż zostały popełnione w warunkach ciągu przestępstw określonego w art. 91 § 1 kk kary 6 miesięcy pozbawienia wolności i 2 lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym, za III czyn kary 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym oraz orzeczenie obowiązków powstrzymywania się od nadużywania alkoholu, poddania się terapii uzależnień w zakresie uzależnienia od alkoholu oraz powstrzymywania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym W. K. w prowadzonym przez niego lokalu gastronomicznym przy ul. (...) w L. oraz wnosi o połączenie kar ograniczenia wolności i wymierzenie kary łącznej 2 lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym oraz orzeczenie obowiązków powstrzymywania się od nadużywania alkoholu, poddania się terapii uzależnień w zakresie uzależnienia od alkoholu oraz powstrzymywania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym W. K. w prowadzonym przez niego lokalu gastronomicznym przy ul. (...) w L..

Wnioskowi takiemu nie sprzeciwili się prokurator oraz pokrzywdzeni. Wniosek ten przez Sąd został uwzględniony.

Przeprowadzone dowody pozwoliły na poczynienie ustaleń, iż oskarżony dopuścił się zarzucanych mu aktem oskarżenia zachowań w okolicznościach bliżej tam opisanych. Ustalono nadto, że D. S., lat 27, to student fizjoterapii II roku na (...) Szkole (...) w L., kawaler, nie ma nikogo na utrzymaniu, utrzymuje się z prac dorywczych, zdrowy, leczył się w przeszłości neurologicznie na padaczkę, był uprzednio karany za występki z ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

Sąd zważył, co następuje:

Sprawstwo i wina oskarżonego co do popełnienia zarzucanych mu czynów nie budziły żadnych wątpliwości. Czyny polegające na grożeniu natychmiastowym użyciem przemocy i zabraniu w celu przywłaszczenia pieniędzy na szkodę P. O. i M. C. wyczerpały znamiona występku z art. 280 § 1 kk, przy czym zostały one popełnione w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, czyli w warunkach ciągu przestępstw, o którym mowa w art. 91 § 1 kk. Z kolei zachowanie oskarżonego polegające na tym, że uderzył szklanką w twarz W. K., w wyniku czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci rany ciętej głowy okolicy czołowej lewej, co spowodowało u niego rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni, stanowiło realizację znamion czynu z art. 157 § 2 kk.

Występek z art. 280 § 1 kk zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 2 do 12 lat. Zaznaczyć należy, że w przypadku przypisanego oskarżonemu ciągu przestępstw istniała możliwość obostrzenia kary w oparciu o art. 91 § 1 kk. Jednakże stosownie do art. 37b zd. 1 kk w sprawie o występek zagrożony karą pozbawienia wolności, niezależnie od dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego w ustawie za dany czyn, sąd może orzec jednocześnie karę pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym 3 miesięcy, a jeżeli górna granica ustawowego zagrożenia wynosi przynajmniej 10 lat - 6 miesięcy, oraz karę ograniczenia wolności do lat 2. Orzeczona zgodnie z wnioskiem oskarżonego, przy zastosowaniu powyższego przepisu, kara 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz kara 2 lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym za przypisany mu ciąg przestępstw jest sankcją adekwatną do stopnia społecznej jego szkodliwości, będzie stanowić realną dolegliwość dla oskarżonego, co odstręczy go od popełniania w przyszłości przestępstw, realizując również cele wychowawcze. Uczyni również zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, czego wyrazem jest akceptacja ze strony pokrzywdzonych co do wniosku oskarżonego.

Występek z art. 157 § 2 kk zagrożony jest alternatywnie karami grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Również i w tym przypadku wniosek oskarżonego o wymierzenie za ten czyn kary 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne oraz z zastosowaniem w oparciu o art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 5, 6, 7a kk obowiązków powstrzymywania się od nadużywania alkoholu, poddania się terapii uzależnień w zakresie uzależnienia od alkoholu oraz powstrzymywania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym W. K. w prowadzonym przez niego lokalu gastronomicznym przy ul. (...) w L.. Włożenie na oskarżonego takich obowiązków wzmocni oddziaływanie prewencyjne orzeczenia o karze wobec oskarżonego, który dotknięty jest problemem alkoholowym, a w przeszłości zakłócał porządek w lokalu pokrzywdzonego W. K., prowokował w tym lokalu konfliktogenne sytuacje z udziałem pokrzywdzonego. Sytuacje te były związane z prowadzonym przez pokrzywdzonego lokalem. Rzeczone obowiązki w połączeniu z orzeczoną karą ograniczenia wolności będą stanowiły sprawiedliwą odpłatę za czyn oskarżonego, będą oddziaływać na niego wychowawczo.

W zakresie obowiązku powstrzymywania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym W. K. w prowadzonym przez niego lokalu gastronomicznym przy ul. (...) w L. znajdującym oparcie w art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 7a kk określony zabroniony oskarżonemu sposób kontaktowania się z pokrzywdzonym determinuje jednocześnie dopuszczalną minimalną odległość tych osób, co czyni również zadość wymogom z art. 72 § 1a kk. Jest ona wyznaczona granicami przestrzennymi lokalu pokrzywdzonego.

Jako że w rozpoznawanej sprawie mamy do czynienia ze zbiegiem ciągu przestępstw i przestępstwa, co do których orzeczono kary tego samego rodzaju (ograniczenie wolności), a zachodziły pozostałe warunki do orzeczenia kary łącznej, Sąd na podstawie art. 91 § 2 kk w zw. z art. 85 § 1 i 2 kk, art. 86 § 1 i 3 kk połączył orzeczone w pkt I i II wyroku kary ograniczenia wolności i jako łączną orzekł wobec oskarżonego D. S. karę 2 lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym oraz na podstawie art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 5, 6, 7 kk orzekł wobec oskarżonego D. S. obowiązki powstrzymywania się od nadużywania alkoholu, poddania się terapii uzależnień w zakresie uzależnienia od alkoholu oraz powstrzymywania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym W. K. w prowadzonym przez niego lokalu gastronomicznym przy ul. (...) w L.. Orzeczona karą łączna ograniczenia wolności 2 lat ograniczenia wolności w połączeniu z zastosowanymi obowiązkami i niepodlegającą łączeniu karą 6 miesięcy pozbawienia wolności spełni wobec oskarżonego cele kary, w tym w zakresie odstręczenia go od powrotu do przestępstwa, będzie miała duży walor wychowawczy, a także odpowiadać będzie społecznemu poczuciu sprawiedliwości. Z pewnością jest to kara adekwatna według pokrzywdzonych, którzy zaakceptowali w tym względzie wniosek oskarżonego.

Orzeczenie w punkcie V wyroku znajduje oparcie w dyspozycji art. 63 § 1 kk. Oskarżony był tymczasowo aresztowany w okresie od 23 listopada 2016 roku do 6 marca 2017 roku i okres ten podlegał zaliczeniu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności.

Orzeczenie o kosztach oparto na dyspozycji art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych. Oskarżony jako osoba bezrobotna, studiująca, nie jest w stanie bez uszczerbku w koniecznym swoim utrzymaniu ponieść kosztów procesu zarówno w zakresie wydatków jak i opłaty.Na oryginale właściwy podpis.