Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2017 r. w Piszu

sprawy z powództwa P. (...)we W.

przeciwko W. O.

o zapłatę

o r z e k a :

I.  Oddala powództwo.

II.  Nakazuje pobrać od powoda P. (...) we W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Piszu kwotę 575,46 zł (pięćset siedemdziesiąt pięć złotych 46/100 groszy) tytułem nieuiszczonych przez strony kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 112/17

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2016 roku P. (...) z siedzibą we W. wytoczył przed Sądem Rejonowym w Piszu powództwo przeciwko W. O. o zapłatę kwoty 23325,18 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 12 marca 2007r. roku pozwany zawarł umowę z bankiem (...) SA. Zobowiązanie wynikające w wymienionej umowy nie zostało spłacone w terminie.

Umową przelewu wierzytelności z dnia 19.05.2016 roku (...) S.A. zbyła przedmiotową wierzytelność na rzecz powoda.

W sprawie wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwany wniósł sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości.

W toku rozprawy pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia.

Sąd ustalił, co następuje.

W dniu 12 marca 2007 roku pomiędzy (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w P. a W. O. zawarta została umowa kredytu ratalnego.

W dniu 28 stycznia 2008 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w P. na podstawie art. 95 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe wystawiła wyciąg z ksiąg bankowych przeciwko W. O., w którym wskazano, że zobowiązanie dłużnika wynika z umowy kredytu z dnia 12.03.2007r. i na dzień wystawienia wyciągu wynosi łącznie 13556,12 zł.

Jednocześnie w wyciągu powyższym wskazano, że roszczenia wynikające z przedmiotowego zobowiązania dłużnika są wymagalne.

Sąd Rejonowy w Piszu postanowieniem z dnia 29.02. (...). nadał opisanemu wyżej bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzulę wykonalności.

Prowadzone przeciwko pozwanemu postępowanie egzekucyjne zostało umorzone w dniu 26.11.2008r. z uwagi na bezskuteczność egzekucji.

Na podstawie umowy przelewu wierzytelności zawartej w dniu 19.05.2016 roku, (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w P. zbyła na rzecz P. (...) z siedzibą we W. wymagalną wierzytelność pieniężną względem W. O..

( dowód: umowa kredytu k.56, opinia biegłego 79-88, bankowy tytuł egzekucyjny k. 57, postanowienie sądu k.58, postanowienie komornika k.59 umowa przelewu wierzytelności k. 9-14)

Sąd zważył, co następuje.

Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie budzi wątpliwości, że pozwanego i poprzednika prawnego powódki - (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w P. łączyła umowa kredytu konsumpcyjnego zawarta w dniu 12 marca 2007 roku. Sąd w całości podzielił opinię biegłego z zakresu badania pisma ręcznego i podpisów, z której wynikało, iż to pozwany złożył podpis pod przedmiotowa umową kredytu. Wobec braków jakichkolwiek innych dowodów sąd nie uwzględnił twierdzeń pozwanego, iż to nie on był stroną umowy kredytowej z dnia 12.03.2007r.

Roszczenie powoda nie zasługuje jednakże na uwzględnienie z uwagi na skutecznie podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia roszczenia.

Niewątpliwie, zarówno nadanie sądowej klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, jak też wszczęcie postępowania egzekucyjnego w oparciu o taki tytuł wykonawczy, przerywa bieg przedawnienia roszczenia, jako czynności przedsięwzięte w celu egzekwowania roszczeń. Z chwilą prawomocnego zakończenia postępowania klauzulowego, bądź zakończenia postępowania egzekucyjnego na skutek jego umorzenia z powodu bezskuteczności egzekucji, bieg przedawnienia roszczenia stwierdzonego tytułem wykonawczym zaczyna biec od nowa.

W sytuacji cesji wierzytelności na nabywcę przechodzi ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, co wynika jasno z treści przepisu art. 509 § 2 k.c. Jednakże, gdy wierzytelność została objęta bankowym tytułem egzekucyjnym, wówczas sytuacja prawna cesjonariusza jest inna, niż nabywcy wierzytelności stwierdzonej innym, niż bankowy tytuł egzekucyjny, tytułem wykonawczym. Bezspornym jest, że prawo do wystawiania bankowych tytułów egzekucyjnych posiadały jedynie banki, i tylko na ich rzecz mogła by nadana sądowa klauzula wykonalności bankowym tytułom egzekucyjnym. W razie nabycia wierzytelności wynikającej z bankowego tytułu egzekucyjnego przez podmiot nie będący bankiem, nie mógł on egzekwować roszczenia w oparciu o bankowy tytuł egzekucyjny, tylko musiał ustalić istnienie roszczenia w drodze procesu cywilnego i dopiero w ten sposób uzyskany tytuł wykonawczy mógł być podstawą dochodzenia roszczeń przez ów podmiot. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 29 czerwca 2016r. III CZP 29/16 wyraźnie wskazał, iż skoro przywilej wystawiania bankowych tytułów egzekucyjnych został przyznany jedynie bankom, a tytuł ten nie może być podstawą egzekucji na rzecz innych podmiotów niż banki, to również materialno prawne skutki wszczęcia egzekucji, jako czynności wierzyciela prowadzącej do przerwania biegu terminu przedawnienia, dotyczą tylko wierzyciela – banku, a nie nabywcy wierzytelności, który bankiem nie jest. „Nabywca wierzytelności nie będący bankiem nabywa wierzytelność w swej treści i przedmiocie tożsamą z wierzytelnością zbywającego banku, ale nie wchodzi w sytuacje prawną zbywcy wywołaną przerwą biegu przedawnienia i rozpoczęciem biegu na nowo” (vide: w/w przywołana uchwała SN).

Tym samym, na gruncie niniejszej sprawy, doszło do przedawnienia roszczenia o zapłatę wierzytelności, wynikającej z umowy zawartej w dniu 12 marca 2007 roku pomiędzy bankiem a pozwanym, albowiem przerwanie biegu terminu przedawnienia w/w roszczenia, na skutek wniesienia wniosku o nadanie sądowej klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu przeciwko dłużnikowi W. O. odniosło skutek jedynie pomiędzy pierwotnym wierzycielem, czyli bankiem a pozwanym. W związku z tym, powodowy fundusz sekurytyzacyjny nie może powoływać się na okoliczność przerwania biegu przedawnienia roszczenia stwierdzonego bankowym tytułem egzekucyjnym. Jak wynika z treści bankowego tytułu egzekucyjnego roszczenie w nim stwierdzone było wymagalne najpóźniej z datą wystawienia tytułu tj. 28.01.2008r., a więc to od tej daty zaczął biec termin przedawnienia wierzytelności wynikającej z w/w umowy zawartej pomiędzy bankiem a pozwanym. Termin ten upłynął w dniu 28 stycznia 2011 roku, gdyż zgodnie z treścią art. 118 kc, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - 3 lata. Wierzycielem pierwotnym w ramach niniejszej sprawy był bank i to z jego zawodową działalnością polegającą na udzielaniu różnorakich kredytów i przyjmowaniem zabezpieczeń wiąże się dochodzone roszczenie, co determinuje przyjęcie trzyletniego terminu przedawnienia dla roszczenia dochodzonego pozwem przeciwko W. O.. Także czynność procesowa podjęta przez powoda polegająca na wniesieniu pozwu o zapłatę nie przerwała biegu terminu przedawnienia, gdyż została podjęta już po upływie tegoż terminu.

W tym stanie sprawy, uznając, iż roszczenie powoda względem pozwanego wynikające z przedmiotowej umowy, uległo przedawnieniu, Sąd na podstawie art. 118 kc w zw. art. 117 § 2 kc powództwo oddalił.

Zgodnie z art. 98 kpc strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Mając na uwadze wynik procesu Sąd w pkt. II orzeczenia obciążył stronę powodową kosztami sądowymi w kwocie 575,46 zł związanymi z wynagrodzeniem biegłego z zakresu badania pisma ręcznego.

Mając na uwadze fakt, iż od zawarcia przedmiotowej umowy upłynęło ponad 10 lat, pozwany z powodu upływu tak znacznego czasu mógł mieć wątpliwości, czy faktycznie zawierał umowę kredytową i z jakim bankiem. W tej sytuacji podniesione przez niego zarzuty i przeprowadzone dowody były obroną celową w myśl art. 98 kpc.